Από τον Κωνσταντίνο Χάμπαλη.
Είναι το πρόσωπο των ημερών. Είναι η ηθοποιός, που επέλεξε ο Ανδρέας Γεωργίου για τη νέα του πρωταγωνίστρια στη δραματική σειρά του Alpha, «Η γη της Ελιάς». Η χαμηλών τόνων Αφροδίτη Λιάντου, μιλάει για τη σχέση της με τη διάσημη μητέρα της Εβελίνα Παπούλια, για τα παιδικά της χρόνια και όλα εκείνα που την οδήγησαν πιο κοντά στη Μυρτάλη, την πρώτη κεντρική της ηρωίδα στην τηλεόραση.
Μίλησέ μου για την επιτυχία της σειράς.
Καταρχάς να πω ότι είμαι πάρα πολύ χαρούμενη για το πώς εξελίσσεται η σειρά. Εμπιστεύτηκα το ένστικτό μου και δεν με διέψευσε.
Δεν σε διέψευσε, ως προς τι;
Ως προς το γεγονός ότι θα τα πήγαινε πάρα πολύ καλά κι ότι ο κόσμος θα την αγαπούσε, όπως την έχω αγαπήσει κι εγώ. Ήθελα πολύ να πετύχει και το αποτέλεσμα, μέχρι στιγμής, αυτό μας αποδεικνύει. Ίσως να είναι οι συνεργάτες, ίσως να είναι η ομάδα… Υπάρχει ένα πολύ όμορφο και αρμονικό κλίμα κι αυτό βγαίνει προς τα έξω, με το κοινό να το εισπράττει σε μεγάλο βαθμό.
Με εξαίρεση κάποιες γκεστ εμφανίσεις σου, ουσιαστικά, αυτός είναι ο πρώτος πρωταγωνιστικός σου ρόλος;
Ναι, όπως και η πρώτη τηλεοπτική σειρά, που συμμετέχω.
Τι ήταν αυτό, λοιπόν, που σε έκανε να εμπιστευτείς τον Ανδρέα Γεωργίου και να αποδεχθείς την πρότασή του για τον ρόλο της Μυρτάλης;
Με τον Ανδρέα γνωριζόμαστε από παλιά και κυρίως από το «Μπρούσκο», όταν συμμετείχα ως γκεστ σε κάποιο επεισόδιο της σειράς. Περισσότερο, γι’ αυτή την απόφασή μου, εμπιστεύθηκα την κρίση της μητέρας μου, που ήταν χρόνια συνεργάτες και μου μίλησε τα καλύτερα για εκείνον. Όταν ρωτήθηκα αν ήθελα να ενσαρκώσω τον συγκεκριμένο ρόλο, μίλησα με τη μητέρα μου η οποία με παρακίνησε να το κάνω χωρίς δεύτερη σκέψη. Ενθουσιάστηκα όμως κι από το σενάριο της Βάνας Δημητρίου, κι έτσι είπα κατευθείαν το ναι.
Χωρίς δεύτερη σκέψη;
Ναι, χωρίς δεύτερη σκέψη.
Ήταν λίγο ρίσκο αυτό.
Ναι, όντως.
Σου αρέσει να ρισκάρεις κι ό,τι γίνει;
Στην προκειμένη, ήξερα το γιατί ρίσκαρα.
Δεν μου λες, υπήρξαν κι άλλες προτάσεις; Ή έπεσες με τη μία στα βαθιά;
Ναι, υπήρχαν κι άλλες προτάσεις. Ξεκίνησα τα κάστινγκ από το διάστημα που επέστρεψα στην Ελλάδα, λόγω της πανδημίας. Κάποιες δουλειές ακυρώθηκαν λόγω της κατάστασης, ενώ κάποιες άλλες βρίσκονται σε στάση αναμονής. Στο μεσοδιάστημα ήρθε η πρόταση του Ανδρέα Γεωργίου.
Ήσουν τόσο άνετη στα γυρίσματα όσο δείχνεις να είσαι τώρα;
Στην αρχή ήμουν πολύ αγχωμένη και δυσκολεύτηκα πάρα πολύ, γιατί ήταν κάποια πράγματα που δεν είχα ξανακάνει. Παρόλα αυτά, ο Ανδρέας και η ομάδα, με βοήθησαν πάρα πολύ να αποβάλω από μέσα μου όλο το άγχος, οπότε, μετά από ένα μήνα γυρισμάτων, μπορώ να πω πως μου έχει φύγει εντελώς το άγχος, έχω περισσότερη εμπιστοσύνη στον εαυτό μου σε αυτό που κάνω και δεν έχω άλλες αγωνίες.
Κάποιες ανασφάλειες ίσως;
Πάντα θα υπάρχουν ανασφάλειες σε ό,τι αφορά τα πράγματα που δεν έχω ξανακάνει. Πρόκειται για έναν ρόλο που η Μυρτάλη αντιμετωπίζει πράγματα που εγώ δεν έχω βιώσει στη ζωή μου, όπως απόπειρες δολοφονίας, απαγωγής.
Και πώς τα αντιμετωπίζεις;
Καθοδηγούμαι από το ένστικτό μου, συμβουλεύομαι τους σκηνοθέτες μας, οπότε, όσες ανασφάλειες κι αν έχω, φεύγουν την ώρα του γυρίσματος.
Φοβίες υπάρχουν;
Τώρα πια, όχι. Είχα κάποιες φοβίες στην αρχή κι αυτές για τον αν θα κατάφερνα να βγάλω ή όχι ασπροπρόσωπους όλους όσοι με εμπιστεύθηκαν γι’ αυτό τον ρόλο.
Πόσο πολύ σε βοήθησε η μητέρα σου σε αυτό;
Από την πρώτη στιγμή που μου έγινε η πρόταση ήταν υποστηρικτική και μου έλεγε να δοκιμάζω καινούρια πράγματα και να μην φοβάμαι. Είναι πάντα δίπλα μου, γιατί πάνω απ’ όλα είμαστε φίλες και μετά ακολουθεί η σχέση μητέρας και κόρης.
Εξακολουθείς να τη συμβουλεύεσαι, ακόμα και τώρα, έναν μήνα μετά που η σειρά βρίσκεται στον αέρα;
Ναι. Εξακολουθώ να της τηλεφωνάω και να τη ρωτάω κάποια πράγματα αλλά όχι στον βαθμό που γινόταν στην αρχή. Εξάλλου, αν χρειαστεί, και η ίδια παρεμβαίνει όταν κάτι δεν της αρέσει. Παρακολουθεί καθημερινά τη σειρά.
Αισθάνεσαι τυχερή που έχεις δίπλα σου τη μητέρα σου;
Εννοείται ότι αισθάνομαι πολύ τυχερή που έχω δίπλα μου τη μαμά μου αλλά και που έτυχε αυτή η δουλειά σε μια περίοδο που τα πάντα ακυρωνόντουσαν.
Ένιωσες ποτέ το βάρος ότι όλο αυτό μπορεί να συνέβη, λόγω του γεγονότος ότι είσαι κόρη της Εβελίνας Παπούλια;
Δεν ξέρω κατά πόσο έπαιξε ρόλο ή όχι το όνομα της μητέρας μου. Αν εγώ δεν ανταποκρινόμουν πλήρως στις απαιτήσεις του ρόλου και αν δεν τους εντυπωσίαζα στο κάστινγκ, τότε ίσως να μην μιλούσαμε αυτή τη στιγμή.
Πέρασες από κάστινγκ;
Ναι, πέρασα από κάστινγκ. Δεν πήρα τον ρόλο, γιατί είμαι κόρη της Εβελίνας.
Σε ενοχλεί η ταμπέλα «η κόρη της Εβελίνας Παπούλια»;
Δεν με ενοχλεί. Ίσα-ίσα, θαυμάζω και αγαπώ πάρα πολύ τη μητέρα μου. Είναι τιμητικό για μένα που είμαι κόρη της Εβελίνας με όλα αυτά που έχει καταφέρει. Το θέμα είναι να διαχωρίσουμε λίγο ότι άλλος άνθρωπος είμαι εγώ κι άλλος η μητέρα μου. Η σύγκριση είναι κάτι που δεν μου άρεσε ποτέ. Το θεωρώ λίγο άσχημο να συγκρίνονται άτομα μεταξύ τους. Ακόμα κι αν είναι μάνα με κόρη.
Στο σχολείο πώς σε αντιμετώπιζαν οι συμμαθητές σου;
Όλοι γνώριζαν ποια είναι η μητέρα μου αλλά κι εγώ δεν ήμουν από τα άτομα που το προέβαλα.
Υπήρξε, όμως, ειδική μεταχείριση από τους καθηγητές σου;
Δεν θα το έλεγα. Δεν υπήρχε ποτέ κάτι τέτοιο. Κι από την άλλη, δεν ήμουνα από τα άτομα που ήμουν τόσο κοντά στους δασκάλους.
Επαναστάτρια; Αυτό θα έλεγες ότι ήσουν;
Απεναντίας, ήμουν ήσυχο παιδί γενικά.
Ως μαθήτρια;
Ήμουν μέτρια μαθήτρια. Ήμουν καλή όποτε διάβαζα. Γενικότερα, όμως, βαριόμουν πάρα πολύ το σχολείο.
Την κοπάναγες;
Δεν δημιουργούσα ποτέ προβλήματα κι αυτό ήταν πολύ σημαντικό.
Έχεις να θυμάσαι πράγματα από την παιδική σου ηλικία;
Από το σχολείο όχι και τόσα. Πιο πολύ από το πανεπιστήμιο. Στο σχολείο πήγαινα, έκανα το μάθημά μου κι έφευγα. Δεν ασχολούμουν και πολύ με το σχολείο.
Δεν είναι, δηλαδή, χρόνια που θα αναπολήσεις ποτέ στη μνήμη σου.
Καθόλου.
Από το πανεπιστήμιο, τι αναπολείς;
Πρώτα απ’ όλα, μου λείπει το Λονδίνο και η ακαδημία μουσικής. Περπατούσες στον κήπο κι άκουγες παντού μουσική και τραγούδια. Ένιωθα ελεύθερη.
Είχες την αυτονομία σου;
Την αυτονομία μου την είχα από πολύ μικρή. Δεν στερήθηκα ποτέ την ελευθερία μου. Απεναντίας, την είχα και με το παραπάνω.
Βοήθησε και το γεγονός ότι ήσουνα μοναχοπαίδι;
Δεν ξέρω. Ίσως. Η μαμά μου έλειπε πολλές ώρες στη δουλειά. Αλλά, φρόντιζε να μην στερούμαι τίποτα.
Σου έλειψε ένα αδελφάκι;
Μα έχω μια μικρή αδελφή, τεσσάρων ετών, από τον δεύτερο γάμο του μπαμπά μου. Σε γενικές γραμμές, όμως, μού άρεσε που ήμουνα μοναχοπαίδι και όλη η σημασία ήταν σε μένα και μου έκαναν όλα τα χατίρια.
Πώς είναι οι σχέσεις σου με τη μικρή;
Τη βλέπω όσο πιο πολύ μπορώ αλλά, λόγω δουλειάς, είναι λίγο δύσκολο. Παρόλα αυτά, έχουμε μια όμορφη σχέση. Μπορεί να βάλω ένα καρό φόρεμα εγώ και να φορέσει κι αυτή. Είναι αυτή η περίοδος που τα μικρά αντιγράφουν τους μεγάλους και μου αρέσει πάρα πολύ.
Πώς είναι οι σχέσεις με τον πατέρα σου;
Έχουμε πάρα πολύ καλή σχέση.
Σε βλέπει στην τηλεόραση; Σε θαυμάζει;
Κάθε γονιός, νομίζω, ότι θαυμάζει το παιδί του, σε όποιο επάγγελμα κι αν βρίσκεται.
Το δικό σου, δεν είναι κι εύκολο.
Όχι, καθόλου.
Απαιτούνται θυσίες.
Πάρα πολλές, αν θες να φτάσεις στους στόχους σου.
Εσύ, τους έφτασες;
Είναι αρχή ακόμα να μιλάω για επιτεύγματα.
Ένας πρωταγωνιστικός ρόλος, δεν είναι επίτευγμα;
Είναι η αρχή μιας ωραίας διαδρομής.
Αυτός ονειρεύτηκες ότι θα ήθελες να ήταν ο πρώτος σου πρωταγωνιστικός ρόλος;
Δεν είχα ποτέ σκεφτεί το τι θα προτιμούσα. Σίγουρα, όμως, το ότι μου έτυχε αυτή η σειρά, δεν ήταν κάτι που θα μπορούσα να βρω σε μια οποιαδήποτε άλλη. Ως πρώτη δουλειά, αισθάνομαι, ότι ήταν η καλύτερη επιλογή που έκανα, λόγω της ασφάλειας που νιώθω από τα συγκεκριμένα άτομα που βρίσκονται γύρω μου, αλλά κι από τον εαυτό μου. Νιώθω πιο σίγουρη με μένα ως προς το γεγονός ότι μπορώ να ανταπεξέλθω και σε άλλα πράγματα που δεν μπορούσα να φανταστώ ότι θα έκανα ποτέ.
Όπως για παράδειγμα τις σκηνές βίας στη σειρά; Πώς τις αντιμετώπισες;
Οι πιο δύσκολες σκηνές μου ήταν αυτές με την απαγωγή της Μυρτάλης. Είχα πάρα πολύ άγχος, δεν ήξερα πώς να αντιδράσω και να ενεργήσω στον ρόλο. Είδα όμως ταινίες, διάβασα και μελέτησα σε λεπτομέρεια τις σκηνές μου. Στο τέλος, όμως, εμπιστεύθηκα το ένστικτό μου και τα κατάφερα. Βοήθησε πολύ και η ομάδα σε αυτό κι έτσι οι σκηνές βγήκαν πιο εύκολα απ’ ό,τι το περίμενα.
Τώρα, πώς διαχειρίζεσαι τη Μυρτάλη;
Στις αρχές πίστευα ότι μου έμοιαζε αρκετά. Παρόλα αυτά, όπως εξελίσσεται η ιστορία γίνεται πιο σκληρή, πιο τσαούσα. Πολλές φορές κρύβει παραπάνω πράγματα απ’ ό,τι εγώ θα έκρυβα από τους ανθρώπους μου, που αυτό εντέλει της κάνει κακό.
Ως χαρακτήρας, πώς είσαι;
Δεν θα με χαρακτήριζα ανοικτό βιβλίο. Προτιμώ να κρατάω για μένα τα περισσότερα πράγματα.
Υπήρξαν στιγμές που σε έκαναν να γίνεις πιο σκληρή κι από τη Μυρτάλη;
Πέρασα δύσκολα χρόνια στο Λονδίνο, που εκεί άλλαξε πολύ ο χαρακτήρας μου. Ήμουνα ένα άτομο που δεν είχα μέσα μου τον ανταγωνισμό ή τη ζήλια. Έβλεπα με αθωότητα τα πάντα, χωρίς πονηριά. Συνέβησαν κάποια πράγματα που με έκαναν να κλειστώ στον εαυτό μου και να έχω περισσότερους ενδοιασμούς για το ποιον θα εμπιστευτώ ή όχι.
Απομονώθηκες;
Όχι, αλλά ήμουν πιο προσεχτική και καχύποπτη.
Η ζωή δεν είναι ρόδινη.
Αν και προσπαθώ να τα βλέπω όλα ρόδινα. Αν σκέφτεσαι το κακό, σου δημιουργείται άγχος. Δεν είναι ωραία να ζεις με μια πισινή συνεχώς αλλά γενικότερα και οι φίλοι μου μού λένε ότι ζω στο ροζ συννεφάκι μου και η αλήθεια είναι ότι το προτιμώ από την πραγματικότητα.
Έγινες πιο καχύποπτη;
Στη δουλειά μου προσπαθώ να είμαι πάντοτε πιο τυπική. Δεν κάνω πιο κοντινές σχέσεις.
Σε προβληματίζει που προσωπική σου ζωή έγινε πρωτοσέλιδο σε ταμπλόιντ και site;
Δυστυχώς, δεν μπορεί κανείς μας να αποφύγει αυτό το πράγμα. Προσπαθώ να είμαι όσο πιο διακριτική γίνεται. Εννοείται ότι δεν μου αρέσει αυτή η κατάσταση αλλά προσπαθώ να κρατάω όσο πιο πολλά πράγματα μπορώ για μένα.
Τα περισσότερα πράγματα, όμως, βρίσκονται πρώτα-πρώτα στις αναζητήσεις της Google;
Δεν είναι ότι μου αρέσει πολύ να βγαίνει προς τα έξω η προσωπική μου ζωή αλλά τον περισσότερο κόσμο δυστυχώς τον ενδιαφέρουν τα πιο ανούσια πράγματα. Αν και γενικά, κι εμένα, μου αρέσει να περνάω πολλές ώρες στο κινητό μου αλλά δεν είμαι από τα άτομα που θα αναρτήσουν το πού πήγαν και τι έκαναν.
Πες μου κάτι τελευταίο. Η Μυρτάλη, ζει τον έρωτα της στη «Γη της Ελιάς», η Αφροδίτη, είναι ερωτευμένη;
Είμαι πολύ καλά, μια χαρά.
