Απ’ τα 43 χρόνια της ζωής του, περισσότερα από τα μισά -τα 28 για την ακρίβεια- βρίσκεται μπροστά από ένα ραδιοφωνικό μικρόφωνο. Συγκεκριμένα, από τις 23 Ιανουαρίου του 1992! Ο ραδιοφωνικός παραγωγός και υπεύθυνος προγραμμάτων του Kiss FM είναι από τους τυχερούς που έχουν κάνει το χόμπι τους επάγγελμα!
ΑΠΟ ΤΗ ΝΑΤΑΣΣΑ ΓΕΩΡΓΙΟΥ
Φωτογραφίες: Δημήτρης Βαττής
Επιμέλεια Styling: Γιώργος Χρυσοστόμου
*Ευχαριστούμε το Finders Bar & Grill για την ευγενική φιλοξενία.
«Ισχύει, αυτό που λες», μού λέει! «Σαφώς και είμαι από τους τυχερούς που έκαναν το χόμπι τους επάγγελμα. Με εκφράζει απόλυτα το απόφθεγμα: “Κάνε αυτό που αγαπάς και δεν θα δουλέψεις ούτε μια μέρα στη ζωή σου”. Ήξερα από μικρός ότι αυτό ήταν το επάγγελμα που ήθελα να ακολουθήσω».
Τι ήταν αυτό που σε έκανε να ερωτευτείς το ραδιόφωνο;
Κοίτα, η δική μας γενιά μεγάλωσε με ραδιόφωνο. Γεννήθηκα στην Αγγλία και μετά ήρθαμε στην Κύπρο και κατοικήσαμε στην Αλάμπρα. Οι γονείς μου ήταν πιο επιφυλακτικοί τότε, δεν με άφηναν να περιφέρομαι στις γειτονιές, λόγω και νοοτροπίας της Αγγλίας. Το ραδιόφωνο ήταν η ψυχαγωγία μας, η συντροφιά μας. Ακούγαμε και το βρετανικό ραδιόφωνο, από τις βάσεις, και μου έκανε εντύπωση το πόσο ωραία μιλούσαν και έπαιζαν τα τραγούδια. Μου άρεσε η μουσική, αλλά θαύμαζα εκείνους που μιλούσαν. Ήθελα να κάνω και εγώ ακριβώς αυτό.
Και πήρες ένα χαρτοφύλακα και ξεκίνησες;
Ακριβώς! Ήταν αρχές του ’90, ήμουν 15 χρονών και πήγαινα στο Παγκύπριο Γυμνάσιο. Πήρα τον χαρτοφύλακα, που μου έκανε δώρο ο τατάς μου, πήρα το λεωφορείο, κατέβηκα στη στάση του ΡΙΚ, μπήκα μέσα και τους είπα ότι θέλω να κάνω εκπομπή στο ΡΙΚ. Ήρθε ένας κύριος και με ρώτησε αν έχω εμπειρία. Του απάντησα ότι δεν είχα και μου ζήτησε να τους ετοιμάσω κάτι για να ακούσουν. Πήγα σπίτι και μαζί με τον ξάδερφό μου, πήρα ένα μικρόφωνο και άρχισα να μιλάω, ούτε ξέρω τι έλεγα, και ηχογραφούσα από το ραδιόφωνο τραγούδια. Έστειλα την κασέτα και έλαβα μια επιστολή, ημερομηνίας 31/12/1991, την οποία έχω αναρτημένη στο γραφείο μου μέχρι σήμερα, όπου μου έλεγαν ότι ήταν φτωχή η ποιότητα της κασέτας, η ορθοφωνία μου δεν ήταν καλή, θα έπρεπε να αποκτήσω εμπειρία «και τότε θα δούμε τι θα γίνει».
Αυτή η αρνητική απάντηση δεν σε πτόησε καθόλου; Ήσουν μικρό παιδί!
Φυσικά και όχι! Είπα στον εαυτό μου «εντάξει», άνοιξα τον «Χρυσό Οδηγό» και άρχισα να ψάχνω άλλους σταθμούς. Βρήκα το Ράδιο Επιστροφή, στα Λατσιά. Πήγα εκεί και όταν με ρώτησαν αν έχω ξαναδουλέψει στο ραδιόφωνο, τους είπα ότι δούλεψα στο ΡΙΚ! Τους είπα ότι θα ήθελα να παρουσιάζω την εκπομπή «Top 75» από την Αγγλία, κάθε Πέμπτη. Την Πέμπτη ξεκίνησα. Ηχογραφούσα τα τραγούδια και πήγαινα με τις κασέτες μου. Ακολούθως, δούλεψα στο Radio One και από το 1996, είμαι στον Kiss FM.
Το ψευδώνυμο Frank Ferre πώς το σκέφτηκες;
Αυτό δεν μπορώ να σου το πω! Είναι το μυστικό μου!
Τότε, πες μου, πώς προέκυψε η ιδέα γι’ αυτό;
Μου άρεσε η ιδέα του ψευδώνυμου και, ειδικά εκείνη την εποχή, ήταν πολύ εύκολο να κρατήσεις την ανωνυμία σου. Επηρεάστηκα και από την ταινία «Pump up the Volume», που είχα παρακολουθήσει. Τότε που δεν υπήρχαν social media, μπορούσες να ήσουν μυστικοπαθής. Τώρα, και να θέλεις, δεν μπορείς.
Ποια στοιχεία θεωρείς απαραίτητα για να γίνει κάποιος ραδιοφωνικός παραγωγός;
Το ιδανικό είναι να έχεις ωραία φωνή, να μιλάς όμορφα, να παρουσιάζεις το στοιχείο σου, να έχεις φαντασία και να κατέχεις το αντικείμενο με το οποίο ασχολείσαι. Μελετώ καθημερινά τα θέματα και το υλικό για το πρόγραμμά μου.
Πού κρύβεται η μαγεία του ραδιοφώνου για σένα;
Στο γεγονός ότι κάθομαι μόνος στο στούντιο, κάνω την εκπομπή μου, νιώθω ότι είμαι μόνος και μετά συναντώ κόσμο, ο οποίος μου λέει ότι με ακούει, γνωρίζουν τα πράγματα για τα οποία μιλούσα και έτσι ξέρω ότι εκτιμούν τη δουλειά μου.
Η επικοινωνία, όμως, με τους ακροατές δεν είναι όπως παλιά, σωστά;
Οι εποχές έχουν αλλάξει. Σήμερα, ο κόσμος είναι πιο πολυάσχολος για να στείλει μήνυμα, είναι πιο δύσκολο να το κάνεις από το αυτοκίνητο, οι νεαροί, δυστυχώς, δεν ακούνε ραδιόφωνο, όπως κάναμε εμείς. Εμείς, ψαχνόμασταν για να μάθουμε μουσική. Είναι πιο μεγάλη η πρόκληση σήμερα γι’ αυτό το μαγικό μέσο. Παρόλα αυτά, η επικοινωνία παραμένει ζωντανή.
Τι είναι για σένα η μουσική;
Χωρίς τη μουσική δεν θα μπορούσα να ζήσω. Όλη μου η ζωή είναι ταυτισμένη με μουσική και συγκεκριμένα τραγούδια. Κάθε τραγούδι που ακούω φέρνει αναμνήσεις από ανθρώπους, οικογενειακές στιγμές, καυγάδες, τα πάντα!
Είσαι από τους ανθρώπους που μπορούν να ακούν τα πάντα;
Λόγω της δουλειάς μου, ασχολούμαι με όλα τα είδη μουσικής και από το κάθε είδος επιλέγω ακούσματα που ταιριάζουν σε μένα. Το playlist μου μπορεί να περιέχει ροκ, σκληρό ροκ, RnB, reggae, ντίσκο, ποπ και μπαλάντες, τις οποίες ξεχωρίζω. Από Celine Dion, Pearl Jam, Bryan Adams, μέχρι θρυλικά συγκροτήματα, σαν τους Queen.
Βρίσκεις θετική την εξέλιξη της μουσικής τα τελευταία χρόνια;
Ναι! Η μουσική εξελίσσεται θετικά και μπορώ να πω ότι βελτιώθηκε πολύ τα τελευταία χρόνια. Η δεκαετία 2000-2010 δεν πιστεύω ότι ήταν από τις καλύτερες στην εμπορική μουσική, ενώ σήμερα, ακόμα και οι πιο εμπορικοί ποπ καλλιτέχνες, έχουν ωραία τραγούδια. Ed Sheeran, Dua Lipa, Cardi B, Adele, Bruno Mars, υπάρχει μια ενδιαφέρουσα ποικιλία.
Σε συναντάμε μουσικά και κάπου αλλού;
Μαζί με τον συνεργάτη μου, Παναγιώτη Κομνηνό, αναλαμβάνουμε το μουσικό κομμάτι σε πάρτι, εκδηλώσεις, γάμους. Μπορώ να σου πω ότι ξεσηκώνουμε τον κόσμο με ένα ευρύ φάσμα ελληνικής και ξένης μουσικής. Αγαπώ τη μουσική και χαίρομαι πραγματικά να βλέπω τον κόσμο να χορεύει και να διασκεδάζει, σε μια γεμάτη πίστα.
Έχεις τον ρυθμό μέσα σου, χορεύεις;
Τον ρυθμό τον έχω, αλλά απέχω!
Μακριά από αυτή τη μουσική περσόνα, πώς είσαι ως άτομο;
Αρκετά βαρετός! Όντας Αιγόκερως, μου αρέσει η ρουτίνα, η τάξη, η οργάνωση. Έχω και τις ιδεοψυχαναγκαστικές διαταραχές μου!
Στην προσωπική σου ζωή νιώθεις κατασταλαγμένος;
Απόλυτα! Είμαι παντρεμένος με τη Μαρία μου, μια υπέροχη γυναίκα. Είναι καθηγήτρια τέχνης, ζωγράφος και σπουδαίο καλλιτεχνικό μυαλό. Το σπίτι μας είναι διακοσμημένο με πολλούς από τους πίνακές της, τους οποίους θαυμάζουμε καθημερινά, μαζί με την κόρη μας. Έχω, επίσης, ακόμα μια κόρη από τον πρώτο μου γάμο. Με την πρώην γυναίκα μου, πρέπει να σου πω ότι διατηρούμε άριστες σχέσεις.
Πώς το έχεις καταφέρει αυτό;
Με πολλά, καλά ψέματα! Πέραν της πλάκας, το επίκεντρο της σχέσης μας ήταν, είναι και θα παραμείνει το παιδί μας. Πάνω από όλα, αυτό που έχει σημασία είναι να είναι καλά τα παιδιά μας και να είναι ευτυχισμένα. Κατ’ επέκταση, όταν έχεις καλές σχέσεις με τους πρώην σου, είσαι και εσύ ευτυχισμένος κι αυτό βγαίνει προς τα έξω, επάνω στα παιδιά μας. Όταν αγαπάς και εκτιμάς τον εαυτό σου, όλα γίνονται.
Για να χαλαρώνεις, τι κάνεις;
Ασχολούμαι με το άλλο μεγάλο μου πάθος, τη Liverpool. Δεν υπάρχει περίπτωση, για κανένα και τίποτα, να χάσω κάποιο παιχνίδι στην τηλεόραση και φυσικά, επισκέπτομαι ετησίως το Anfield. Έχω πάει και στους τελικούς του Champions League, το 2005 και το 2007.
Απωθημένα έχεις;
Όχι! Υπήρξα party animal και νιώθω ότι τα έζησα όλα στον σωστό χρόνο.
Φοβίες;
Πώς δεν έχω; Φοβάμαι τα μικρόβια, δεν τα γουστάρω καθόλου!
Υπάρχει κάποιο εγχείρημα που θα ήθελες να τολμήσεις;
Θα ήθελα να γράψω ένα βιβλίο με τις περιπέτειές μου. Ή που θα φάω ξύλο, ή που θα πάω φυλακή.
ΕΝΘΕΤΑ
«Χωρίς τη μουσική δεν θα μπορούσα να ζήσω. Όλη μου η ζωή είναι ταυτισμένη με μουσική και συγκεκριμένα τραγούδια»
«Θα ήθελα να γράψω ένα βιβλίο με τις περιπέτειές μου. Ή που θα φάω ξύλο, ή που θα πάω φυλακή»
