Έπειτα από τρεις δεκαετίες «στον αέρα» ο ραδιοφωνικός παραγωγός και υπεύθυνος προγραμμάτων στον Kiss 89,0 -που δεν θα αποκαλύψει ποτέ την προέλευση του ονόματός του-, δεν έχει πάψει στιγμή να εκπέμπει στη δική του (θετική) συχνότητα.
Από την Τάνια Νεοκλέους
Φωτογραφίες: Δημήτρης Βαττής
Styling: Shona Muir
Ποια είναι η πρώτη ανάμνηση που έχεις σε σχέση με τη μουσική;
Αν εξαιρέσω το υποχρεωτικό μάθημα φλογέρας που είχαμε στο Δημοτικό, η πρώτη ανάμνηση, που έρχεται τώρα στο μυαλό μου ήταν όταν βρήκα μια κασέτα με τραγούδια του Νίκου Καρβέλα, πεταγμένη στον δρόμο έξω από το σπίτι μου. Πρέπει να ήμουν 10 χρονών.
Τι μουσικές έπαιζαν στο σπίτι σου τότε;
Η αλήθεια να λέγεται οι πρώτες μουσικές στο σπίτι μου ξεκίνησαν από το δικό μου παιδικό δωμάτιο, όταν απέκτησα το πρώτο μου ραδιόφωνο, ξέρεις, εκείνα που ήταν σαν ξυπνητήρι, με τους κόκκινους αριθμούς σαν ώρα. Επομένως, θα έλεγα, οι μουσικές που πρωταγωνιστούσαν τότε στο σπίτι μου ήταν στιγμές ραδιοφώνου, κυρίως από του BFBS.
Μπορείς να θυμηθείς ποιος ήταν ο πρώτος δίσκος που αγόρασες με δικά σου λεφτά;
Σε βινύλιο ήταν το «Waking up the neighbors» του Bryan Adams.
Τότε τι ήθελες να γίνεις;
Ηθοποιός, αλλά με το ραδιόφωνο να έχει μια δόση υποκριτικής σε συνδυασμό με τη μουσική, τελικά άλλαξα γνώμη.
Ποια ήταν τα ακούσματα που νιώθεις ότι σε καθόρισαν;
Η ενναλακτική σκηνή του Seattle και ο ήχος της grunge μουσικής, με ονόματα όπως οι Pearl Jam, οι Smashing Pumpkins, οι Soundgarden, οι Alice In Chains και οι Nirvana.
Το ραδιόφωνο πότε και πώς μπήκε στη ζωή σου;
Μπήκε τον Ιανουάριο του 1992, όταν γνώρισα τον Νίκο Φιλιώτη στο Ράδιο Επιστροφή και με εμπιστεύτηκε δίνοντάς μου τη δική μου εβδομαδιαία εκπομπή κάθε Πέμπτη απόγευμα μέσα από την παρουσίαση του «UK Top 75». Ήμουν μόλις 16 χρονών!
Πώς αισθάνθηκες την πρώτη φορά, που βρέθηκες μπροστά στο μικρόφωνο;
Αν θυμάμαι καλά ένιωθα περήφανος αλλά και ότι έκανα κάτι το μοναδικό σε τόσο μικρή ηλικία. Βγήκα με τον αέρα του πρωταθλητή, έστω κι αν ήταν η πρώτη μου φορά.
Τι νοσταλγείς από το ξεκίνημά σου;
Τις ρομαντικές αφιερώσεις και το μυστήριο του ότι δεν με ήξερε κάνεις εμφανισιακά.
Σήμερα, μετά από τρεις δεκαετίες παρουσίας στο ραδιόφωνο, τι βιώνεις κάθε φορά που βρίσκεσαι πίσω από το μικρόφωνο του Kiss Fm ;
Κάθε φορά που μπαίνω στο στούντιο, την αντιμετωπίζω σαν να ‘ναι η πρώτη. Έχω τον ίδιο ενθουσιασμό, την ίδια ενέργεια, την ίδια διαδικασία προετοιμασίας, με τη διαφορά ότι πλέον υπάρχει η ευκολία της τεχνολογίας των ηλεκτρονικών υπολογιστών.
Φέτος συμπληρώνεις 30 χρόνια «στον αέρα». Ποιες σκέψεις κάνεις πάνω σ’ αυτό;
Ότι μεγάλωσα. Πέρα, όμως, από την πλάκα, αν αναλογιστεί κανείς πόσο μικρός ήμουν όταν έμπαινα στον χώρο, νιώθω ότι έχω ακόμα πολλά χρόνια μπροστά μου για να προσφέρω σε αυτόν τον μαγικό χώρο που λέγεται ραδιόφωνο.
Από το ξεκίνημά σου μέχρι σήμερα έχεις δει το ραδιόφωνο να αλλάζει. Ποια από τα σημερινά χαρακτηριστικά του σου αρέσουν και ποια σε δυσαρεστούν;
Αυτό που εξακολουθεί να με ευχαριστεί είναι η διαπίστωση του πόσο σημαντική είναι διαχρονικά η μουσική στη ζωή σχεδόν όλων των ανθρώπων σε κάθε ηλικία. Επιπλέον, μου αρέσει που ακόμα μπορώ να επηρεάζω τόσο κόσμο μέσω των ραδιοφωνικών μου εκπομπών. Εκείνο που δεν μου αρέσει και τόσο (αν και δεν με χαλά, είμαι όμορφος άντρας), είναι που πλέον έχει μπει έντονα στη δουλειά του ραδιοπαρουσιαστή και το στοιχείο της εικόνας.
Το ίδιο και των social media; Νιώθεις ότι έχει χαθεί κατά κάποιο τρόπο η «μαγεία» του μυστηρίου που διατηρούσε ένας ραδιοφωνικός παραγωγός, τώρα που μέσω των social media γνωρίζουμε τα πάντα γι’ αυτόν;
Όντως έχει χαθεί η μαγεία, όμως από την άλλη, η εικόνα είναι τόσο σημαντική πλέον στη ζωή του κόσμου, που μέσω των social media, σου δίνεται η δυνατότητα να συνδυάσεις τη δουλειά σου στο μικρόφωνο με την επιρροή των ΜΚΔ, όπως και η ευκαιρία να έρθεις κοντά με τον κόσμο με έναν διαφορετικό τρόπο επικοινωνίας.
Πλατφόρμες όπως το Spotify και το YouTube θεωρούνται σήμερα ανταγωνιστές του ραδιοφώνου;
Κατά κάποιο τρόπο ναι, διότι σου δίνουν τη δυνατότητα να ακούς οποτεδήποτε θέλεις τα αγαπημένα σου playlist. Από την άλλη, όμως, στο ραδιόφωνο θα βρίσκεις πάντα το στοιχείο της έκπληξης σε αυτό που πρόκειται να ακούσεις και αυτό έχει από μόνο του τα δικά του θετικά στοιχεία.
Υπάρχει κάτι που νιώθεις ότι λείπει από το σύγχρονο ραδιόφωνο;
Δεν νιώθω να λείπει κάτι έντονα από το σύγχρονο ραδιόφωνο, αλλά αν μπορούσα να άλλαζα κάτι, αυτό θα ήταν ο σωστός λόγος στους παρουσιαστές, ενώ θα βελτίωνα γενικά την αισθητική στον αέρα κάθε εκπομπής.
Στην παρουσίαση μιας εκπομπής παίζει μεγαλύτερο ρόλο ο εκφωνητής, η προσεχτικά σχεδιασμένη playlist, το είδος της μουσικής ή όλα αυτά μαζί;
Είναι ένας όμορφος συνδυασμός των πιο πάνω: Να ξέρεις πόσο και ποτέ να μιλήσεις, αλλά και πώς να παρουσιάσεις κάτι, πάντα με σεβασμό προς τον ακροατή.
Πόσο έχει επηρεάσει η ύπαρξη των playlist τη μοναδικότητα του κάθε ραδιοφωνικού παραγωγού;
Αυτό είναι ένα μεγάλο θέμα. Κάποτε χρειάζεται, γιατί είναι μεγάλη βοήθεια, ενώ κάποτε θες να προσθέσεις και εσύ τη δική σου επιλογή. Αυτό που πρέπει πάντα να έχουμε υπόψη είναι ότι οι καιροί αλλάζουν και ότι και εμείς πρέπει να προσαρμοζόμαστε πάντα σε ό,τι είναι καλό για τον ακροατή.
Εσένα ποιο είναι το χαρακτηριστικό σου ως ραδιοφωνικός παραγωγός;
Είμαι εξαιρετικός, μοναδικός, ανεπανάληπτος, με μοναδική προσωπικότητα.
Ποια θεωρείς την καλύτερη στιγμή σου επαγγελματικά;
Το ότι 30 χρόνια μετά είμαι ακόμη εδώ και το απολαμβάνω σαν να είναι η πρώτη μου χρονιά.
Μπορείς να θυμηθείς κάποια ευτράπελα που σου έχουν συμβεί on air;
Είναι πολλά αλλά (δυστυχώς) δεν λέγονται. Θα θέλω δικηγόρο μετά.
Ποιο είναι το πιο περίεργο μήνυμα, που έλαβες κατά τη διάρκεια της εκπομπής;
Γυμνές φωτογραφίες. Απαντά το ερώτημα σου;
Ο κόσμος σε ξέρει ως Frank Ferre. Πώς προέκυψε το συγκεκριμένο ψευδώνυμο και πώς λειτούργησε στην καριέρα σου;
Αυτό δεν μπορώ να το αποκαλύψω, είναι το μυστικό μου! Αυτό που μπορώ να σας πω, όμως, είναι ότι είχα επηρεαστεί από την ταινία του 1990 «Pump up the Volume», οπού ένας μαθητής στο σχολείο έγινε διάσημος με ψευδώνυμο κάνοντας πειρατικό ραδιόφωνο. Μου άρεσε η ιδέα του ψευδώνυμου και, ειδικά την εποχή που ξεκινούσα το ραδιόφωνο και που δεν υπήρχαν ακόμα τα social media, ήταν πολύ εύκολο να κρατήσεις την ανωνυμία σου. Τώρα -και να θέλεις- δεν μπορείς.
Ποιος είσαι όταν κλείνει το μικρόφωνο;
Αυτός που είμαι και πριν να ανοίξει: Ένας απλός, ήρεμος άνθρωπος, με τα προσωπικά του προβλήματα και τις προσωπικές του χαρές.
Τι δεν μπορεί να φανταστεί κάποιος ότι ακούς εσύ στο ραδιόφωνο;
Ποδοσφαιρικές συζητήσεις για την ομάδα μου τη Liverpool FC και κουτσομπολίστικες εκπομπές για ασήμαντους διάσημους.
Υπάρχει κάποιο μουσικό κομμάτι που το θεωρείς all-time classic και συνηθίζεις να το σιγοτραγουδάς πάντα;
Είναι δύο. Το «Here I go again» των Whitesnake και το «Don’t stop me now» των Queen.
Εκτός από τη μουσική πού αλλού διοχετεύεις την ενέργειά σου;
Στην οικογένεια μου, τις δύο μου κόρες, στους φίλους μου, στην κολύμβηση και στην ομάδα μου.
Πώς και δεν ασχολήθηκες ποτέ με την τηλεόραση;
Δεν με τράβηξε ποτέ η τηλεόραση, ήθελα πάντα να ζω στο μυστήριο του ραδιοφώνου, είχα σε κάποιες φάσεις κάποιες μικρές προτάσεις αλλά πάντα έλεγα όχι.
Υπάρχει κάποιο ραδιοφωνικό σου απωθημένο που θα ήθελες να πραγματοποιηθεί σήμερα;
Μια πρωινή εκπομπή αλλά όπως τη φαντάζομαι εγώ και με συμπαρουσιαστές, όπως τους θέλω.
