Το επιδραστικό κορίτσι της μόδας και της τηλεόρασης, φωτογραφίζεται για πρώτη φορά με την τριών μηνών κόρη της Κρυσταλλία και μιλά για όλες εκείνες τις όμορφες αλλαγές που έφερε στη ζωή της η μητρότητα.
Από την Τάνια Νεοκλέους
Τρεις μήνες μαμά. Αλήθεια, το συνειδητοποιείς καθόλου;
Η αλήθεια είναι ότι κάποιες στιγμές πιάνω και εγώ η ίδια τον εαυτό μου να αναρωτιέμαι και να λέω, τώρα εγώ έγινα στ’ αλήθεια μαμά; Είναι πράγματι δικό μου αυτό το μωρό, που έχω μαζί μου; Νομίζω ότι αν θα επιχειρούσα να περιγράψω με λόγια αυτό το διάστημα με τη μικρή, θα έλεγα ότι πρόκειται για τρεις συναρπαστικούς μήνες, με τα πάνω και τα κάτω τους. Σίγουρα δεν είναι ούτε όλα ρόδινα αλλά ούτε αυτό που λένε πολλοί «η καλύτερη περίοδος», γιατί είναι συχνά τα σκαμπανεβάσματα τόσο στην ψυχολογία της νέας μαμάς, όσο και στην προσαρμογή του μωρού στη νέα πραγματικότητα.
Ποια είναι μέχρι σήμερα η πιο όμορφη στιγμή στο ταξίδι της μητρότητας;
Θα έλεγα, χωρίς αμφιβολία, η στιγμή που μας χαμογέλασε για πρώτη φορά. Σχεδόν δεν μπορούσα να το πιστέψω. Ήταν πολύ συγκινητική στιγμή, όπως φυσικά και εκείνη της γέννησης της Κρυσταλλίας. Είναι το πρώτο παιδάκι στην οικογένειά μας και η γέννησή της δημιούργησε πρωτόγνωρα συναισθήματα, όχι μόνο σε μας, αλλά και σε όλη την οικογένεια. Το βιώσαμε γενικά πολύ έντονα.
Υπάρχουν πράγματα για τα οποία άρχισες να ανησυχείς περισσότερο από τότε που έγινες μαμά;
Οπωσδήποτε. Συχνά λέω, μάλιστα, ότι μαζί με τη γέννηση της κόρης μας, γεννήθηκαν παράλληλα και πάρα πολλές φοβίες και ανησυχίες. Είναι λες και γίνεται αυτόματα αυτό το πράγμα και χωρίς να το θέλεις. Κάποιες από αυτές τις ανησυχίες, λοιπόν, είναι να έχει καταρχάς μια καλή υγεία αλλά και να μεγαλώσει έχοντας αποκτήσει πολύ γερές ηθικές βάσεις, ώστε να εξελιχθεί σε έναν πολύ καλό άνθρωπο που θα ξέρει να μοιράζεται και να είναι δοτική.
Ποια στοιχεία θα ήθελες να έχει στον χαρακτήρα της από εσένα και ποια από τον μπαμπά της, τον Πέτρο Αθανασίου;
Από εμένα θα ήθελα να πάρει την τάση μου να είναι όλα τακτοποιημένα και συγυρισμένα. Από τον Πέτρο θα ήθελα να κληρονομήσει την ηρεμία του, στοιχείο το οποίο δεν έχω εγώ. Ο Πέτρος είναι ψύχραιμος και χαλαρός σε πολλά θέματα, που εγώ μπορεί να τρομάζω ή να σκέφτομαι αρνητικά. Ο Πέτρος έχει τον τρόπο να εξισορροπεί τα πράγματα και αυτό το χαρακτηριστικό θα ήθελα να το αποκτήσει και η Κρυσταλλία.
Τι ήταν αυτό που σε κέρδισε στον Πέτρο από την αρχή;
Το γεγονός ότι είναι ένας πάρα πολύ εκλεπτυσμένος και ένας πάρα πολύ διακριτικός άνθρωπος. Ήταν τα δύο χαρακτηριστικά που μπορώ ότι έψαχνα πάντα να βρω σε έναν άντρα. Να είναι ένας άνθρωπος εκλεπτυσμένος, διακριτικός, όμορφος στον χαρακτήρα αλλά και ένα άνθρωπος που σέβεται. Αυτά τα έχει ο Πέτρος και ήταν τα στοιχεία που μου κέντρισαν το ενδιαφέρον από πολύ νωρίς.
Λένε ότι ο ερχομός ενός παιδιού, είναι από τις πιο καθοριστικές στιγμές στη σχέση ενός ζευγαριού. Ποιες αλλαγές είδες στη δική σου σχέση με τον Πέτρο, τώρα που είστε πλέον γονείς;
Η σχέση μας δεν θα έλεγα ότι άλλαξε ιδιαίτερα. Το μόνο που άλλαξε είναι ότι -για την ώρα τουλάχιστον- δεν έχουμε τη δυνατότητα να βγούμε οι δυο μας και να πάμε για παράδειγμα για ένα δείπνο, όμως ξέρουμε ότι κάποια στιγμή θα γίνει κι αυτό. Όλες οι υπόλοιπες αλλαγές που έφερε στη ζωή μας ο ερχομός του μωρού, ήταν προς το καλύτερο. Δεθήκαμε περισσότερο, στηρίζει περισσότερο ο ένας τον άλλο και η σχέση μας έχει γίνει ακόμα πιο δυνατή στα θέματα συμβίωσης.
Πλέον σε ποια φάση είστε οι δυο σας με το μωρό; Αρχίσατε να επικοινωνείτε καθόλου μαζί της;
Ναι, γιατί τώρα άρχισε και η ίδια να βλέπει λίγο καλύτερα, ενώ προσπαθεί να μας μιλήσει μέσα από διάφορους ήχους. Αυτός είναι ο τρόπος επικοινωνίας που έχουμε καθημερινά πλέον, να της μιλώ και να μου απαντά πίσω με τον δικό της τρόπο, με τους ήχους της. Τώρα είναι που νιώθουμε αυτό το δέσιμο και άρχισε η σχέση μας να γίνεται κάπως πιο διαδραστική.
Και πριν προλάβετε να γνωριστείτε καλά-καλά με τη μικρή, επιστροφή στη δουλειά;
Ακριβώς. Και μιας και μου δίνεται αυτή η ευκαιρία, θέλω να πω ότι τέσσερις μήνες άδεια μητρότητας, κυρίως για το πρώτο παιδί μίας γυναίκας, είναι απειροελάχιστοι, διότι η ίδια χρειάζεται πάρα πολύ χρόνο μετά τον τοκετό μέχρι να συνέλθει και να τα βρει με τον εαυτό της. Εγώ, σήμερα στους τρεις μήνες, άρχισα να νιώθω λίγο καλύτερα, αλλά και να μπορώ να λέω ότι το μωρό μπήκε σε ρουτίνα και αμέσως πρέπει να επιστρέψω στη δουλειά. Είναι πολύ λίγος χρόνος η άδεια μητρότητας που έχουμε στην Κύπρο, πρέπει να ανοίξουμε τα μάτια μας και να δούμε τι γίνεται σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες, που δεν θεωρούν δεδομένη τη βοήθεια της γιαγιάς. Εγώ είμαι τυχερή που έχω τη βοήθεια της μαμάς μου που δεν δουλεύει και είναι στο σπίτι. Πλέον, όμως, τα νεαρά ζευγάρια που γίνονται γονείς και που δουλεύουν και οι δικοί τους, δεν έχουν αυτή την άνεση, άρα αυτόματα πρέπει να πάνε το μωρό τους σε έναν βρεφοκομικό σταθμό. Τεσσάρων μηνών, όμως, είναι ακόμα βρέφος το παιδάκι. Τουλάχιστον έξι μήνες θα έπρεπε να είναι η άδεια μητρότητας.
Είναι και αυτός ένας από τους λόγους που από την εγκυμοσύνη σου και μετά αποφασίσατε να μετακομίσετε στο οικογενειακό σου σπίτι, στο Μαρώνι;
Ναι, διότι βάζοντας στα σχέδιά μας να κάνουμε ένα μωράκι, ξέραμε ότι θα έπρεπε να κάνουμε και κάποιες «θυσίες». Μία από αυτές ήταν λίγο πριν από την εγκυμοσύνη μου να μετακομίσουμε στο Μαρώνι, για να έχουμε τη βοήθεια της οικογένειας, γιατί στη Λευκωσία ήμασταν στην ουσία μόνοι μας. Είπαμε να κάνουμε αυτή τη θυσία της απόστασης, διότι οι δουλειές μας εξακολουθούν να είναι στη Λευκωσία και να πηγαινοερχόμαστε ξέροντας ότι η μικρούλα θα είναι με τη γιαγιά της.
Από ό,τι παρατήρησα είστε μια πολύ δεμένη οικογένεια, ειδικά με τη μαμά σου. Αυτή είναι η σχέση που θα επιδιώξεις να έχεις και εσύ με την κόρη σου;
Αυτήν ακριβώς. Και δεν είμαστε μόνο εμείς δεμένοι ως οικογένεια, αλλά το ίδιο δεμένη είναι και η οικογένεια του Πέτρου. Έχουμε μεγαλώσει και οι δύο σε ένα πολύ υγιές οικογενειακό περιβάλλον, με πάρα πολλή αγάπη, με πάρα πολλή κατανόηση και οι δύο και αυτά είναι χαρακτηριστικά που θα θέλαμε να έχει και η δική μας σχέση με την κόρη μας. Να έχει και αυτή τις όμορφες αναμνήσεις που έχουμε και εμείς από την οικογένειά μας.
Τι χαρακτήρισε τα δικά σου παιδικά χρόνια;
Νομίζω η ανεμελιά που είχα. Μεγαλώνοντας μάλιστα και έξω από το αστικό κέντρο, δεν θυμάμαι ποτέ τη μάνα μου να φοβάται για το πού πήγαινα ή να έχει όλη αυτή την αγωνία που συναντούμε στα κέντρα των πόλεων. Στο Μαρώνι ήταν όλα εκεί κοντά, γύρω-γύρω από το από το σπίτι, επομένως ήξεραν πάντα πού κινούμουν περίπου. Μεγαλώσαμε στα χωράφια, παίζαμε έξω με τα ποδήλατα, χωρίς καμία έγνοια, χωρίς κανένα φόβο. Αυτό δεν το αλλάζω με τίποτα.
Μεγάλωσες ως μοναχοπαίδι. Αυτό πώς λειτουργούσε στον ψυχισμό σου, βλέποντας σήμερα τα πράγματα από απόσταση αλλά και με την ιδιότητα της μαμάς πια;
Βλέποντας τα πράγματα, όχι μόνο σήμερα, αλλά και σε πιο νεαρή ηλικία, σίγουρα θα πω ότι μου λείπει το να έχω μια αδερφή ή έναν αδερφό και να μπορώ να νιώθω εκείνο το αίσθημα που έλεγαν οι φίλες μου, ότι τους στήριζαν τα αδέρφια τους όταν είχαν να πάρουν μια σημαντική απόφαση. Εγώ δεν το ένιωσα ποτέ αυτό, όση στήριξη και να είχα από τους γονείς μου. Όταν ήμουν μικρή, φυσικά και ήθελα αδέρφια, αλλά όταν είσαι παιδί, παίζεις, είσαι πιο ανέμελη, δεν το καταλαβαίνεις. Καταλαβαίνεις ότι μεγάλωσες μόνη σου, όταν φύγεις πια από το σπίτι και πας για σπουδές. Εκεί συνειδητοποίησα ότι μεγαλώνοντας η ίδια, μεγαλώνουν παράλληλη και οι γονείς και οι παππούδες μου. Το να μην μπορώ να μοιραστώ κάποια θέματα με έναν αδερφό ή μια αδερφή είναι δυστυχώς ένα μεγάλο θέμα.
Ως παρουσία συστήθηκες στο ευρύ κοινό το 2008, μέσα από την κατάκτηση του τίτλου της Σταρ Κύπρος, ενώ στα χρόνια που ακολούθησαν υπήρξες παρουσιάστρια σε αρκετές εκπομπές της τηλεόρασης. Σου λείπει σήμερα;
Η τηλεόραση; Όχι, δεν μου λείπει καθόλου και ο λόγος είναι ότι εξακολουθώ να εργάζομαι σε αυτή χωρίς όμως να βρίσκομαι μπροστά στον φακό. Αν και δεν είναι κάτι που έχω στο μυαλό μου σήμερα, αν κάποια στιγμή ερχόταν προς συζήτηση ένα πρότζεκτ το οποίο θα ένιωθα ότι μου ταιριάζει απόλυτα και που θα ένιωθα καλά να το αναλάβω, θα άρπαζα εννοείται την ευκαιρία και θα το έφερνα εις πέρας με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Στη δεδομένη στιγμή, όμως, δεν μπορώ να πω ότι μου λείπει ιδιαίτερα το να βρίσκομαι μπροστά στον τηλεοπτικό φακό.
Στα σόσιαλ έχεις έναν πολύ δυνατό λογαριασμό. Λειτούργησε ως μέσο για να έρθεις κοντά με άλλες μαμάδες και να ανταλλάξετε γνώσεις;
Βέβαια, εννοείται, καθημερινά έχω μηνύματα στο Instagram μου και δεν ήταν μόνο μηνύματα για να με ρωτήσουν κάτι. Πάρα πολλές μανούλες που είχαν ήδη το πρώτο τους μωράκι και ήταν στη δεύτερη εγκυμοσύνη, μου έστελναν μηνύματα για να μου εξηγήσουν πολλές φορές, γιατί εγώ πήγαινα στα τυφλά. Δεν ήξερα απολύτως τίποτα. Ανταλλάζαμε απόψεις και ήταν κάτι που μου άρεσε πάρα πολύ διότι βλέπεις και τη δύναμη των σόσιαλ μίντια. Δεν είναι μόνο η εικόνα που ανεβάζουμε αλλά και η επικοινωνία που μπορείς να έχεις με τους ανθρώπους, που δεν τους γνωρίζεις προσωπικά. Είναι το όμορφο κομμάτι των σόσιαλ μίντια αυτό και είμαι ευγνώμων που το ζω και το απολαμβάνω.
Η εικόνα που παρουσιάζεις στα σόσιαλ αλλά και που εκπέμπεις διαχρονικά, είναι μιας πολύ όμορφης γυναίκας που δίνει αρκετή έμφαση στην κομψότητα. Κατάφερες να νιώθεις το ίδιο όμορφη και όμορφα, ακόμα και την περίοδο που είδες το σώμα σου να αλλάζει;
Όσο παράξενο κι αν σου ακουστεί, ποτέ δεν πρόσεχα τη διατροφή μου αλλά ούτε και ξέρω τι σημαίνει «δίαιτα». Αυτό που πάντα έκανα, όμως, ήταν ότι πάντα έτρωγα υγιεινά, κάτι που εξακολουθώ να κάνω μέχρι σήμερα. Παρόλα αυτά, όταν κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης έβαλα 17 κιλά, πέρα από το ότι είχα αφόρητους πόνους στη μέση, φυσικά είδα και το σώμα μου να αλλάζει. Είχα φάει τόσο πολύ εκείνο το διάστημα, που δεν πίστευα ότι ήμουν εγώ. Δέχτηκα τις αλλαγές αυτές και δεν τις άφησα ποτέ να με τρομάξουν, γιατί τις είχα δουλέψει πολύ στο μυαλό μου από πριν. Έλεγα ότι οκ, έχω πάρει αυτά τα κιλά, θα μπω στη διαδικασία θηλασμού, ίσως να χαλάσει το στήθος μου, ίσως το ένα, ίσως το άλλο, αλλά θα κάνω αυτές τις θυσίες για το μωρό μου. Επειδή το είχα εμπεδώσει και ήταν κάτι που το ήθελα πάρα πολύ, ούτε με ενόχλησε ούτε με ενοχλεί που άλλαξε το σώμα μου.
Τον Αύγουστο, όπως είναι γνωστό, θα τελέσετε τη βάφτιση της Κρυσταλλίας στην Τήνο. Γιατί επιλέξατε το συγκεκριμένο μέρος;
Ο λόγος που θα κάνουμε τη βάφτιση στην Παναγία της Τήνου είναι επειδή έχουμε τάξει το μωρό μας εκεί, λόγω του ότι λίγες μέρες πριν μάθω ότι είμαι έγκυος είχα δει όνειρο την εικόνα της Παναγίας. Μετά από μια βδομάδα περίπου, έμαθα τα ευχάριστα. Είπα, μακάρι, Θεέ μου, να πάνε όλα καλά, να γεννηθεί αυτό το μωράκι, να είναι καλά στην υγεία της και θα κάνουμε τη βάφτιση στην Παναγία, αφού είδα και όνειρο την εικόνα της. Ο λόγος που γίνεται η βάφτιση στην Τήνο είναι αυτός και ανυπομονούμε πώς και πώς να ζήσουμε μαζί και αυτή την εμπειρία.
Φωτογραφίες: Δημήτρης Δημητρίου
Styling: Shona Muir
Μαλλιά: Αντρέας Χριστοδούλου
Μακιγιάζ: Μαίρη Μυριανθοπούλου (Ilona Make up Team by Inglot)
