ΑΦΙΕΡΩΜΑΤΑ

BEAUTY NEWS

CELEBRITIESΣΥΝΑΝΤΗΣΕΙΣΣτέλιος Καλλιστράτης: «Με κάνει αισιόδοξο, να βλέπω τους ανθρώπους να μην παραιτούνται...

Στέλιος Καλλιστράτης: «Με κάνει αισιόδοξο, να βλέπω τους ανθρώπους να μην παραιτούνται από τη ζωή»

Ο σκηνοθέτης της παράστασης «Ντέστινυ», δεν καθορίζεται από το πεπρωμένο του.

Από την Τάνια Νεοκλέους

Με ποια αίσθηση θα ήθελες να φεύγουν οι θεατές της παράστασης «Ντέστινυ»;

Ιδανικά, θα ήθελα σίγουρα να έχουν γελάσει, να έχουν βρει ενδεχομένως ψήγματα του εαυτού τους στους δύο χαρακτήρες του έργου και να προβληματιστούν για το πόσο πρόθυμοι είναι να αλλάξουν το πεπρωμένο τους ή να υπομείνουν το γραφτό τους.

Τι είναι αυτό που σου κέντρισε το ενδιαφέρον στο συγκεκριμένο κείμενο του Άκη Δήμου;

Ήταν το αφοπλιστικό βάθος που διέκρινα και στις δύο ηρωίδες του. Αν και με την πρώτη ανάγνωση το έργο διαβάζεται σαν μια ανάλαφρη αλλά καλογραμμένη κωμωδία.

Ποια θέματα συναντούμε στον πυρήνα του έργου; Τι το κάνει επίκαιρο στις μέρες μας;

Το έργο επί της ουσίας, στον πυρήνα του, πραγματεύεται την εσωτερική και εξωτερική μοναξιά της ανθρώπινης ύπαρξης και τα όσα κάνουμε για να μην βρεθούμε αντιμέτωποι μαζί της. Βασικοί, όμως, άξονες, είναι επίσης ο έρωτας και η επικοινωνία σε διάφορες εκφάνσεις της.

ΣΤΕΛΙΟΣ ΚΑΛΛΙΣΤΡΑΤΗΣ
ΣΤΕΛΙΟΣ ΚΑΛΛΙΣΤΡΑΤΗΣ

Τι γυναίκες είναι οι ηρωίδες της παράστασής σου;

Είναι κυριολεκτικά δύο γυναίκες της διπλανής πόρτας. Θα της συναντούσαμε παντού. Σε κάθε διπλανό τραπέζι μιας καφετέριας, να συζητάνε τα «δικά τους». Είναι δύο γυναίκες της ζωής, δυο χαρακτήρες τρισδιάστατοι, τρωτοί και συνάμα γενναίοι.

ΝΤΕΣΤΙΝΥ 2 1

Ποια ατάκα του έργου, σου έχει κάνει τη μεγαλύτερη εντύπωση;

Η ατάκα που με συνοδεύει από την πρώτη ανάγνωση που έκανα στο έργο και που προσπάθησα να διέπει και την παράσταση είναι: «Χέρι, θέλει το χέρι…»

Ο ίδιος τι ανακάλυψες για τον εαυτό σου σκηνοθετώντας αυτή την παράσταση;

Μιας και είναι η πρώτη φορά που σκηνοθετώ επίσημα, καθότι ένας απλός ηθοποιός είμαι, πήρα μια γεύση αρχικά, για την τόλμη και την καθαρότητα που χρειάζεται, για να διαχειριστεί κάποιος δυο ψυχές -την Πηνελόπη και την Ιωάννα στην προκειμένη περίπτωση- και που πρέπει να τους περάσει το όραμά του και να πείσει, για να υπάρξει αποτέλεσμα. Και κατ’ επέκταση, αυτό να συμβεί και με όλους τους συντελεστές. Σχετικά με το έργο, ανακάλυψα πως το να μην λύνονται κάποτε τα προβλήματά μας, ίσως τελικά να μας κάνει και καλό, γιατί μας φέρνει συνέχεια αντιμέτωπους με αποφάσεις και κατά συνέπεια με την εξέλιξή μας και -μάλλον- με τη διαμόρφωση σε ένα μικρό ποσοστό, του πεπρωμένου μας.

Η νέα συνθήκη που βιώνουμε με την πανδημία επέφερε –μοιραία- μια γενική εσωστρέφεια. Εσύ πώς τη βίωσες ως καλλιτέχνης;

Σίγουρα αυτό το νέο, αχαρτογράφητο δεδομένο της πανδημίας με έβαλε σε σκέψεις και με εξώθησε στο να αναθεωρήσω αρκετά ζητήματα. Παρ’ όλα αυτά, δεν νιώθω ότι με ώθησε στην εσωστρέφεια. Αντίθετα, συσσωρεύτηκε μέσα μου μια έντονη λαχτάρα για επιστροφή στη σκηνή, όπως ένας αθλητής του στίβου στα εκατό μέτρα ταχύτητα που περιμένει στην αφετηρία.

Βοηθάει το θέατρο να αντέξουμε λίγο περισσότερο όσα συμβαίνουν γύρω μας;

Δεν βοηθάει το θέατρο μόνο να αντέξουμε. Βοηθάει να κοιτάξουμε κατάματα και να υπερπηδήσουμε τα όσα συμβαίνουν γύρω μας. Το θέατρο είναι φάρμακο.

Πώς θα σε βρει η επομένη της παράστασης; Έχεις προγραμματίσει τα επόμενά σου βήματα;

Η επόμενη μέρα της παράστασης, κυριολεκτικά, θα με βρει σε πρόβα. Πρωί-πρωί! Είναι μια πολύ γόνιμη και δημιουργική περίοδος για μένα. Έχουμε ξεκινήσει εδώ και λίγες μέρες πρόβες στην ΕΘΑΛ για την παράσταση «Παιδιά ενός κατώτερου θεού» σε σκηνοθεσία της Λέας Μαλένη και στα τέλη Νοεμβρίου θα ξεκινήσουμε πρόβες για την παραγωγή του Θεατρικού Οργανισμού Κύπρου «Θάβοντας τον αδερφό μου στο πεζοδρόμιο», σε σκηνοθεσία του Γιάννη Καραούλη. Είναι δύο δουλειές για τις οποίες ανυπομονώ. Παράλληλα, έχω τη χαρά φέτος να συμμετέχω σε μια πολύ όμορφη τηλεοπτική δουλειά, στο «Black Forest», που προβάλλεται στο ΡΙΚ1.

Σήμερα, τι σε κάνει αισιόδοξο;
Με κάνει αισιόδοξο, το να βλέπω τους ανθρώπους να μην παραιτούνται από τη ζωή. Μπορούμε να κάνουμε σημαντικά πράγματα ακόμα και με λίγα, αλλά ουσιαστικά. Και με κάνει αισιόδοξο το να κάνουμε τη ζωή μας ελεύθερα κι ωραία, χωρίς να χρειάζεται αυτή η πρεμούρα να αποδείξουμε πράγματα. Προσπαθώ να το εφαρμόζω και όταν λειτουργεί, είναι λυτρωτικό.

Info: 13 Οκτωβρίου, 20:30, στο Wherehaus612, Λευκωσία. 16 Οκτωβρίου, 18:00 και 20:30, Τεχνοχώρος ΕΘΑΛ, Λεμεσός. Soldoutticketbox.com

ΝΤΕΣΤΙΝΥ 1 2
ΝΤΕΣΤΙΝΥ 3 1
ΝΤΕΣΤΙΝΥ 4 1

ΣΧΕΤΙΚΑ

LIKE NEWS