Ο σπουδαίος σχεδιαστής που με την έμπνευση, την τόλμη και τις δημιουργίες του έφερε επανάσταση στον κόσμο της μόδας, έμελλε να φύγει από τη ζωή τις μέρες που στο Musée des Arts Décoratifs του Παρισιού, μια έκθεση που συγκεντρώνει διθυραμβικά σχόλια από τους επισκέπτες της, παρουσιάζει το ιδιοφυές ταλέντο του και εκθειάζει το σπουδαίο έργο του που διασταυρώθηκε με τον σουρεαλισμό, την επιστημονική φαντασία και το φετίχ. Μια καριέρα που ο ίδιος είχε χαρακτηρίσει ως μια «λαμπερή τραγωδία!».
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΜΑΡΙΑ ΠΑΥΛΙΔΟΥ
Η έκθεση που πραγματοποιείται αυτές τις μέρες στο Musée des Arts Décoratifs είναι μόλις η δεύτερη που γίνεται προς τιμή του Manfred Thierry Mugler που έφυγε από τη ζωή στα 73 του. Για χρόνια πολλά αρνιόταν πεισματικά τις προτάσεις που δεχόταν για κάτι τέτοιο. Η πρώτη φορά ήταν στο Μουσείο Καλών Τεχνών του Μόντρεαλ, στον Καναδά, το 2019. «Ήταν μια λαμπερή τραγωδία!», είχε πει τότε, εγκαινιάζοντας την έκθεση «Thierry Mugler: Couturissime» ο άνθρωπος που βρισκόταν πάντα μπροστά από την εποχή του, λατρεύτηκε όσο λίγοι, ανέτρεψε στερεότυπα και καθιέρωσε νέες οπτικές, αφήνοντας το στίγμα του στην παγκόσμια μόδα τις δεκαετίες του ‘70, του ‘80 και του ’90.
ΦΕΡΝΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΣΤΗ ΜΟΔΑ
Ο ροκ σταρ της μόδας, που παρουσίασε με τη δική του οπτική τον κόσμο του μέλλοντος και αποθέωσε τα supermodels της εποχής με τα εκκεντρικά του outfits γεννήθηκε το 1948 στο Στρασβούργο. Σπούδασε αρχικά κλασικό χορό, από τα 14 του χόρευε στο μπαλέτο της Εθνικής Όπερας του Ρήνου και στη συνέχεια interior design. Όπως ο ίδιος είχε αφηγηθεί, είχε από τότε που θυμάται τον εαυτό του επίγνωση του ταλέντου του, σπουδάζοντας σχέδιο στη Σχολή Διακοσμητικών Τεχνών του Στρασβούργου και μετακομίζοντας αμέσως μετά στο Παρίσι για να κυνηγήσει το όνειρό του. Στα 24 του, ξεκίνησε την καριέρα του ως σχεδιαστής μόδας στις μπουτίκ του Παρισιού και η θεατρικότητα των ρούχων του, τα φουτουριστικά και γλυπτικά στοιχεία που έκαναν τις δημιουργίες του να μοιάζουν με κινούμενα installations, τον απογείωσαν πολύ σύντομα. Ένα χρόνο αργότερα, στα 25 του, παρουσίασε την πρώτη του συλλογή με τίτλο «Café de Paris», κάνοντας αίσθηση για το τολμηρό του στιλ, ενώ η Melka Tréanton, η ισχυρή συντάκτρια μόδας ήταν αυτή που αναγνώρισε αμέσως το ταλέντο του και τον έσπρωξε προς την κορυφή. Στα 26 του ήδη, η φήμη του τον οδήγησε σε μεγάλους οίκους της πόλης του Παρισιού στην αρχή, στο Μιλάνο, τη Βαρκελώνη και το Λονδίνο στη συνέχεια.
Το 1975 δημιούργησε το δικό του, προσωπικό εμπορικό σήμα, το 1976 ξεκίνησε να φωτογραφίζει ο ίδιος τις διαφημιστικές καμπάνιες του, όπου χρησιμοποιούσε κορυφαία μοντέλα όπως η Grace Jones, η Imam, Jerry Hall αλλά και η περφόρμερ Joey Arias (αργότερα λαμπερούς τραγουδιστές και ηθοποιούς όπως η Diana Ross, η Tippi Hedren και η Sharon Stone), το 1978 άνοιξε την πρώτη του μπουτίκ στο Παρίσι και με κάθε του κολεξιόν φέρνει επανάσταση και εντυπωσιάζει ακόμα περισσότερο, ενώ παράλληλα πειραματίζεται με τη διαφήμιση και την εικονική προώθηση των προϊόντων του. Το στυλ ανεστραμμένο τρίγωνο, οι υπερβολικοί ώμοι, η περίφημη μέση κλεψύδρα την οποία λάνσαρε πρώτη φορά την Άνοιξη του 1997, ο δυναμισμός με τον οποίο έντυσε κυρίως τη γυναίκα αλλά και τον άντρα, έγιναν βασικά χαρακτηριστικά της δουλειάς του, μαζί και με την πληθώρα υλικών με την οποία τους έντυνε, ενώ οι γλυπτές φόρμες και τα κοψίματα έγιναν signatures και τον καθιέρωσαν.
Ανάμεσα στις πιο χαρακτηριστικές του δουλειές, η συνεργασία με τον George Michael για τη σκηνοθεσία του Too Funky, στο οποίο πρωταγωνιστούσαν οι Eva Herzigova, Linda Evangelista και Tyra Banks, αυτή με την Demi Moore για τα ρούχα της στην Ανήθικη Πρόταση, οι ταινίες με πρωταγωνίστριες τις ηθοποιούς Isabelle Huppert και Juliette Binoche, αλλά και το άρωμα Angel με τη χαρακτηριστική, έντονη μυρωδιά και το ανατρεπτικό μπουκαλάκι στο σχήμα ενός ασύμμετρου αστεριού, μέσω του οποίου εισέβαλε στα υπνοδωμάτια σχεδόν όλων των γυναικών του πλανήτη. Ο Thierry Mugler ήταν επίσης ο πρώτος σχεδιαστής που πραγματοποίησε επίδειξη μόδας με μια συγκεκριμένη θεματική, με σκηνοθεσία, πολλά μοντέλα και μουσική – εν ολίγοις τα fashion shows όπως τα ξέρουμε σήμερα.
Το 2003 αποφάσισε να αποσυρθεί τόσο από τη μόδα, τόσο και από τον οίκο με το όνομά του –είχε ήδη πουλήσει από το 1997 το brand του στην Clarins – για να επανέλθει στο προσκήνιο μετά από τέσσερα χρόνια, αγνώριστος, ως Manfred Thierry Mugler (που είναι το πλήρες όνομα), σκηνοθετώντας ένα μπαλέτο με 500 χορευτές και αναλαμβάνοντας το styling της Beyonce στην παγκόσμια περιοδεία «I Am…». Όλα αυτά τα χρόνια, του είχαν γίνει εκατοντάδες προτάσεις από μουσεία και γκαλερί σε όλο τον πλανήτη, ώστε να διοργανώσουν μια έκθεση προς τιμήν του. Η απάντησή του ήταν πάντα αρνητική μέχρι και το 2019. Ακόμα και τότε, το έκανε με πολλή ταπεινότητα αλλά και σεβασμό στους συνεργάτες του. Όταν ο κόσμος θαύμαζε στην έκθεση τα δραματικά κοστούμια για καλλιτέχνες όπως οι Diana Ross, David Bowie και Celine Dion, για το καμπαρέ και το θέατρο, τον «Μάκβεθ» του Σαίξπηρ, για το Comédie-Française και το Φεστιβάλ της Αβινιόν, αλλά και το «Zumanity» του Cirque du Soleil, εκείνος φρόντιζε να τονίσει πως, «Αυτό που με αγγίζει περισσότερο, όταν βλέπω όλα αυτά τα κομμάτια, είναι το γεγονός ότι παρακίνησα και συγκέντρωσα γύρω μου εξαίρετους δεξιοτέχνες».
