Η αρθροπλαστική του ισχίου με πρόσθια προσπέλαση είναι το σημαντικότερο επίτευγμα των τελευταίων χρόνων στο θέμα της ολικής επαναφοράς του. Ο Δρ Γρανίτσας μιλάει για την ανάγκη εξειδίκευσης του χειρούργου και τα σημαντικά πλεονεκτήματα.
Της Τώνιας Σταυρινού
Εξηγήστε μας πρώτα γιατί μιλάμε για επίτευγμα;
Η αρθροπλαστική του ισχίου με πρόσθια προσπέλαση είναι η πιο επιτυχημένη μέθοδος που έχουμε σήμερα στη διάθεσή μας για ολική αρθροπλαστική του ισχίου. Η πρόσθια προσπέλαση είναι ο πλέον λογικός -ας μου επιτραπεί ο όρος- τρόπος να φτάσει ο χειρουργός στην άρθρωση του ισχίου. Είναι όμως μία απαιτητική τεχνική, λόγω του μικρού χώρου που έχει ο χειρούργος για να εργαστεί, γι’ αυτό και απαιτεί εξειδίκευση. Αν ρωτήσετε αν αξίζει όλη αυτή η ταλαιπωρία για να κάνει ένας χειρουργός πρόσθια προσπέλαση στο ισχίο, η απάντηση είναι ναι. Υπάρχουνε πολλά συγκεκριμένα οφέλη και δη σημαντικά σε αυτή την τεχνική.
Και ποια είναι αυτά τα οφέλη;
Ο χειρουργός, λόγω της θέσης που χειρουργεί τον ασθενή, μπορεί να έχει ακτινολογικό μηχάνημα στο χειρουργείο και να ελέγχει καλύτερα την τοποθέτηση της κοτύλης στην σωστή θέση. Επίσης υπάρχει μεγαλύτερη ακρίβεια στον έλεγχο του μήκους και της στροφής του ποδιού. Η σωστή τοποθέτηση του μοσχεύματος συμβάλλει στην μακροημέρευση του χειρουργείου και στην ελαχιστοποίηση της πιθανότητας ενός δεύτερου χειρουργείου. Το εξάρθρημα του ισχίου το οποίο φοβούνται όλοι οι χειρουργοί που χειρουργούν με πλάγια η οπίσθια προσπέλαση, στην συγκεκριμένη τεχνική είναι κάτω από 1%.
Εκτός από το αποτέλεσμα, έχει διαφορά και στην μετεγχειρητική κατάσταση των ασθενών;
Βεβαίως. Πρόκειται για μία ελάχιστα επεμβατική τεχνική, ο χειρουργός δεν κόβει τους ιστούς αλλά τους παραμερίζει. Το αποτέλεσμα ειναι, ελάχιστη απώλεια αίματος, βάδιση από την πρώτη μέρα και παραμονή στην κλινική δύο με τρεις μέρες. Η πλήρης αποκατάσταση του ασθενούς είναι ταχύτατη.
Εδώ και πόσο καιρό χρησιμοποιείται αυτή η μέθοδος;
Χρησιμοποιείται από το 1836, όχι βέβαια για να γίνουν αρθροπλαστικές, αλλά για άλλες παθήσεις όπου οι χειρουργοί έπρεπε να ανοίξουν την άρθρωση του ισχίου, κυρίως σε τραύματα πολέμου. O Dr Chanley, ο οποίος θεωρείται πατέρας της ολικής αρθροπλαστικής, πίστευε ότι τα υλικά της αρθροπλαστικής έπρεπε να είναι μεγάλα και μακριά για καλύτερη σταθερότητα και χρησιμοποίησε την οπίσθια προσπέλαση.
Και πώς έφτασε στο σήμερα;
Πριν μία δεκαετία περίπου η ελβετική εταιρεία Medacta, επαναχρησιμοποίησε την συγκεκριμένη προσπέλαση κατασκευάζοντας μικρότερες αρθροπλαστικές με ανατομικό σχήμα και ειδικά εργαλεία που ο χειρουργός δεν χρειαζόταν ιδιαίτερα μεγάλο χώρο να χειρουργήσει. Επίσης, κατασκεύασε μία ειδική έλξη του κάτω άκρου η οποία βοηθάει τον χειρουργό σε κάθε στάδιο του χειρουργείου, κάνοντας έλξη και στροφή του κάτω άκρου, που αλλιώς θα ήταν πολύ δύσκολο να επιτευχθεί, δίχως διατομή του μυϊκού συστήματος. Επιπλέον η Medacta που έχει πατεντάρει αυτή τεχνική, την ονομαζει AMIS (interior minimal invasion Surgery). Είναι σημαντικό οι ιατροί που θα τη χρησιμοποιήσουν να περάσουν από το δικό της εκπαιδευτικό πρόγραμμα για να τους χορηγήσει εργαλεία.
Info:
Δρ. Νίκος Γρανίτσας
Γρίβα Διγενή 36 Β, 1066, πρώτος όροφος
Τηλ. 22552210
