Συνέντευξη στο περιοδικό Down Town και τον δημοσιογράφο Γιάννη Χατζηγεωργίου παραχώρησε η Χριστιάνα Αριστοέλους. Η «βασίλισσα» της κυπριακής τηλεόρασης επέστρεψε στο «θρόνο» της και τη φετινή τηλεοπτική σεζόν και -στα 39 της πια χρόνια, που γιόρτασε χθες με το περιοδικό- μιλάει μεταξύ άλλων για τις μεγάλες αλλαγές της ζωής της, τον γάμο της και τις διαφορές με τον Γιώργο Εφραίμ.
Διαβάστε επίσης: Χριστιάνα Αριστοτέλους: «Θα ακουστεί σκληρό, αλλά στις περισσότερες σχέσεις μου, υπήρξα θύμα εκμετάλλευσης»
Απόσπασμα από τη συνέντευξη:
Και στις προσωπικές σου σχέσεις σου υπήρξες «θύμα» κάποιες φορές;
Τις περισσότερες. Θα ακουστεί σκληρό, ακυρωτικό ίσως για κάποιους ανθρώπους, αλλά, ναι, τις περισσότερες προσωπικές σχέσεις που έχω κάνει στη ζωή μου θα προτιμούσα να μην τις είχα κάνει ποτέ. Αυτό, ωστόσο, δεν οφείλεται σε εκείνους. Αλλά, σε μένα! Εγώ έκανα το λάθος! Εγώ έκανα τις συγκεκριμένες επιλογές, εγώ -και μόνο εγώ- έχω την ευθύνη των λαθών μου. Κι αν σεβόμουν λίγο περισσότερο τότε τον εαυτό μου, είναι βέβαιο πως θα έκανα άλλου είδους προσωπικές επιλογές στη ζωή μου.
Με το Γιώργο τι άλλαξε;
Ο Γιώργος ήρθε στη ζωή μου αφότου είχα πλέον αλλάξει. Ακόμη και με τις διαφορές που έχουμε -ως χαρακτήρες και ως προσωπικότητες- ο Γιώργος είναι ένας υπέροχος άνθρωπος!
Τις αντιπαλότητες που ίσως έχετε, πώς τις «γεφυρώνετε»;
Δεν τις «γεφυρώνουμε» όλες. Έχουμε απλώς αποδεχτεί πως, κάποιες από αυτές, θα μείνουν για πάντα «αγεφύρωτες» (γελάει).
Φτάσατε ποτέ στα όρια διαζυγίου;
Όχι! Αλλά, όπως όλα τα υγιή ζευγάρια, ναι, έχουμε περάσει εντάσεις, διαφορές.
Είσαι η υποχωρητική;
Σε κάποια θέματα, ναι. Όχι σε όλα. Γενικά, είμαι πολύ συνεργάσιμος άνθρωπος, πολύ κατανοητικός – όχι μόνο σε σχέση με τον άντρα μου, με όλους τους ανθρώπους. Μόνο αν κάποιος με θίγει, δεν με σέβεται, τον αποβάλλω από τη ζωή μου. Είναι άλλο το ένα λάθος -γιατί τα λάθη είναι ανθρώπινα- και άλλο τα επαναλαμβανόμενα και συνεχή λάθη. Στην πορεία της ζωής μου έμαθα, επίσης, αυτό: Κάθε άνθρωπος, υπό συνθήκες, μπορεί να λειτουργήσει με πολλούς και διαφορετικούς τρόπους· αλλά όχι πληγώνοντας συνεχώς.
Φωτογραφίες Μιχάλης Κυπριανού
