Εθνική σταρ. Μια και μοναδική. Είδωλο. Μύθος. Εκείνη, η Αλίκη, το Αλικάκι των ασπρόμαυρων χρόνων μιας χώρας που είχε χορτάσει πόλεμο, απώλεια, φτώχεια και πια, πεινούσε για γέλιο, νιάτα, χαρά. Τα βρήκε στο πρόσωπό της. Ακόμα τα βρίσκει. Ακόμα και σήμερα, το «ροζ» κινηματογραφικό όνειρο της Αλίκης Βουγιουκλάκη, συνεχίζει να μεγαλώνει γενιές.
Της Κάλλιας Καστάνη
Ποντικάκι, Κλωτσοσκούφι, Σταχτοπούτα και σκανδαλιάρα μαθητριούλα Λίζα Παπασταύρου, Δόλωμα και Νεράιδα – στην οθόνη, η Αλίκη ζωντάνεψε με επιτυχία, τα πιο δημοφιλή γυναικεία αρχέτυπα. Άλλωστε και η ίδια ήταν κοκέτα, ναζιάρα, ένα θηλυκό ως τα μύχια, τα βαθύτερα κύτταρά της, πλασμένο για να ξελογιάζει τα αρσενικά. Γυναίκα-«αντράκι», από τη μια, τρυφερή, όλο προσφορά «γκέισα» από την άλλη. Και μέσα της, βαθιά, ένα παιδί που είχε ορφανέψει βίαια και «πεινούσε» για ασφάλεια.
Πάντα της άρεσαν τα φλερτ, οι έρωτες. Φασαριόζα, πειραχτήρι από μικρή, τραβούσε όλα τα βλέμματα – στο σχολείο, διηγούνται, οι φίλες της από κείνη την εποχή, ήταν ερωτευμένα μαζί της, όλα τα αγόρια των τελευταίων τάξεων του Γυμνασίου. Ο πρώτος της πλατωνικός έρωτας, στα 14 της, λεγόταν Μίλτος και ήταν αρκετά μεγαλύτερός της. Η Αλίκη είχε ξετρελαθεί μαζί του. Μετά, εκείνος έφυγε για τη Γαλλία, όπου έγινε σπουδαίος φωτογράφος. Παντρεύτηκε και μια Γαλλίδα αλλά συνέχισε να της στέλνει γράμματα. Μετά από 15 χρόνια όταν ήρθε στην Αθήνα και πήγε να τη δει στο καμαρίνι της, στο θέατρο, εκείνη δεν τον γνώρισε και του είπε να περάσει έξω (!)
Δεν είναι πολύ γνωστό πως το ρόλο της Λίζας Παπασταύρου, της μαθήτριας που ερωτεύεται τον καθηγητή της, η Αλίκη τον είχε «παίξει» στ’ αλήθεια. Στη ζωή. «Ήμουν πρώτη στη Χημεία, γιατί είχα ερωτευτεί τον κύριο Κανελλόπουλο, τον καθηγητή μας», είχε εξομολογηθεί σε μια παλιά συνέντευξή της. «Αυτός ήταν πολύ γλυκός μαζί μου, αλλά εγώ ήμουν πολύ μικρή. Θυμάμαι τι κλάμα είχα ρίξει όταν παντρεύτηκε μια κοπέλα από το Γυμνάσιο της Κηφισιάς. Ακριβώς η ίδια ιστορία με αυτήν από το “Ξύλο βγήκε από τον Παράδεισο”. Μόνο που δεν είχε χάπι εντ, μάλλον για κείνον, δεν ξέρω πως είναι με τη μαθήτρια της ογδόης…».
Ένας άλλος «καθηγητής» -ο Αλέξης Σολωμός, δάσκαλός της στην Δραματική Σχολή του Εθνικού- θα γινόταν ο πρώτος της ερωτικός σύντροφος – πατρικό υποκατάστατο. Σε κείνον χρωστούσε τον πρώτο της, πρωταγωνιστικό ρόλο στο θέατρο, αφού, όταν αρρώστησε η Άννα Συνοδινού που έπαιζε την Ιουλιέττα, με τον θίασο του Νίκου Χατζίσκου, ο Σολωμός, ο οποίος σκηνοθετούσε την παράσταση, έφερε ως αντικαταστάτριά της την Αλίκη – μαθήτρια ακόμα, στο δεύτερο έτος της Σχολής. Έτσι, από έρωτα, θα ‘λεγε κανείς, έκανε την πρώτη της «αυλαία». Μία από τις πολλές, τις χιλιάδες…
ΤΟ ΑΓΝΩΣΤΟ ΕΙΔΥΛΛΙΟ ΜΕ ΤΟΝ ΕΦΟΠΛΙΣΤΗ
Ακολούθησε ένας ακόμα μυστικός έρωτας, με έναν εφοπλιστή, τον Ελληνοαμερικανό Νικοκλή Μωραΐτη. Ο τελευταίος καταγόταν από την Άνδρο, αλλά είχε ναυτιλιακές επιχειρήσεις στη Νέα Υόρκη -όπου ζούσε με τους δικούς του- και στον Πειραιά.
Ήταν μια σχέση που ξεκίνησε στα τέλη της δεκαετίας του ‘50, τότε που η Αλίκη ήταν ακόμα ένα καστανό «ποντικάκι». Ακόμα κι έτσι, οι άντρες στριφογύριζαν γύρω της σαν ξετρελαμένες μέλισσες – ένας απ’ αυτούς ήταν και ο Νικοκλής. Θαύμαζε την Αλίκη και σ’ ένα από τα ταξίδια του στην Ελλάδα ζήτησε από τον γνωστό, τότε, σκηνοθέτη Ντίμη Δαδήρα να τον φέρει σ’ επαφή μαζί της. Η γνωριμία τους εξελίχθηκε σε ειδύλλιο, που κράτησε σχεδόν τρία χρόνια. Γρήγορα εκείνος έπεσε στα γόνατα και της έκανε πρόταση γάμου, παρότι οι γονείς του αντιδρούσαν στο δεσμό τους.
Ωστόσο, η Αλίκη επισκεπτόταν συχνά τον Νικοκλή στη Νέα Υόρκη -της άρεσε η πόλη και χαιρόταν σαν παιδί να τριγυρίζουν μαζί στα τεράστια λούνα παρκ και τα αχανή εμπορικά κέντρα. Κάθε φορά, εκείνος επέμενε να της ψωνίσει ό,τι λαχταρούσε, αλλά εκείνη αρνιόταν. Μία και μοναδική φορά δέχτηκε να της αγοράσει ένα απλό, κίτρινο μπλουζάκι. Με τα χρόνια, δυστυχώς, η απόσταση τούς απομάκρυνε – ο Νικοκλής δεν μπορούσε να αφήσει τις δουλειές του στη Νέα Υόρκη, ενώ στην Αθήνα, η καριέρα της Αλίκης απαιτούσε την πλήρη αφοσίωσή της. Οι δρόμοι τους, χώρισαν.
Εν τω μεταξύ, στη ζωή της είχε μπει, ο Μάριος Πλωρίτης – άνθρωπος του θεάτρου, κριτικός, μεταφραστής-λογοτέχνης, σκηνοθέτης και μέντοράς της. Εκείνος την προέτρεψε να αλλάξει το χρώμα των μαλλιών της από καστανό σε ξανθό. Εκείνος την έφερε σε επαφή με τον Κώστα Μουσούρη, που με τη σειρά του τη διάλεξε για να παίξει δίπλα του την Elisa Doolittle, στο έργο «Ωραία μου κυρία», του George Bernard Shaw. Το έργο που θα την επέβαλλε ως πρωταγωνίστρια και θα σημάδευε την αρχή μιας ολόκληρης εποχής. Της δικής της.
Ο ΕΚΔΟΤΗΣ ΠΟΥ ΤΗΣ ΧΑΡΙΖΕ ΒΡΑΧΙΟΛΙΑ
Οι έρωτές της διαδέχονταν ο ένας τον άλλον – και μάλιστα με επώνυμους Αθηναίους. Την εποχή του θριάμβου της ως «άτακτης μαθήτριας» την ερωτεύτηκε ο μεγαλοεκδότης Νάσος Μπότσης της «Ακρόπολης» και της «Απογευματινής» και έθεσε το συγκρότημά του στη διάθεσή της. Για χάρη της, όπως λέγεται, εξέδωσε το περιοδικό «Πρώτο», το οποίο της έκανε απανωτά εξώφυλλα και κατέγραφε κάθε της κίνηση, στήνοντας γύρω από τη Βουγιουκλάκη το πρώτο, αυτοσχέδιο, ελληνικό celebrity system. Ζηλιάρης φοβερός, ο Μπότσης έβαζε τους έμπιστους δημοσιογράφους του να την παρακολουθούν διακριτικά και να τον ενημερώνουν για τις κινήσεις της. Κι όποτε καυγάδιζαν, έπαιρνε τους αρχισυντάκτες του και απαιτούσε να βγουν οι φωτογραφίες της από όλα τα έντυπά του. Αλλά και η Αλίκη τού έκανε πολλά «γυμνάσια». Θρυλείται, πως ένα βράδυ τον ξύπνησε στις 3 για να της αγοράσει ένα βραχιόλι από τον Αθηνιωτάκη. Του είπε απλώς, «τώρα το θέλω». Κι εκείνος με τη σειρά του ξύπνησε τον Αθηνιωτάκη για να της το φέρει. Η ίδια η Αλίκη, βέβαια, υποστήριζε πως ο Μπότσης της έκανε πανάκριβα δώρα κι εκείνη τα πέταγε.
Γεγονός είναι πως ο εκκεντρικός bon vivant, που κυκλοφορούσε με «κίτρινα μπλουζάκια και πράσινα παντελόνια που θα ενθουσίαζαν και τον Νταλί» τη λάτρευε και την κακομάθαινε. Μέχρι τη βίλα του της είχε δανείσει για τα γυρίσματα της «Ψεύτρας», ενώ όταν η Αλίκη έφευγε για περιοδεία, έπαιρνε το αεροπλάνο και πήγαινε να τη συναντήσει, κουβαλώντας μαζί του, το αγαπημένο της φαγητό. Στο τέλος, όταν κατάλαβε πως η σταρ σκόπευε να τον αφήσει, έβαλε λυτούς και δεμένους για να της αλλάξουν γνώμη. Μέχρι το χέρι της ζήτησε. Η δική της αντίδραση ήταν να πετάξει τη βέρα από το παράθυρο του σπιτιού της. «Ήμουν πολύ μικρή για να καταλάβω πόσο αξιόλογος και σπουδαίος άνθρωπος ήταν ο Νάσος Μπότσης», θα παραδεχόταν αργότερα. «Θυμάμαι πόσο πρόθυμος ήταν να μου χαρίσει τον κόσμο, αν ήταν δυνατόν. Στο μυαλό το δικό μου σκέφτηκα “γιατί να μου χαρίσει αυτός τον κόσμο και να μην τον φτιάξω μόνη μου;”».
Για το φινάλε της σχέσης τους, υπάρχουν κι άλλες εκδοχές. Μια, θέλει τον εκδότη να διαλύει τη σχέση τους όταν έμαθε πως στην Ίο, όπου γυριζόταν το καλοκαίρι του ‘62 το «Aliki my love», η Αλίκη τα ‘χε φτιάξει με τον διευθυντή φωτογραφίας του φιλμ (και πολλών ακόμα ταινιών της), τον Αριστείδη Καρύδη-Φουκς. Λέγεται πως ο τελευταίος -αν και ήταν παντρεμένος, τότε με τη Μάρω Κοντού- είχε ξετρελαθεί με την Αλίκη και ήθελε να διαλύσει τοn γάμο του για να παντρευτούν. Οι φήμες για τον παράνομο δεσμό τους που κυκλοφόρησαν σαν φωτιά, σε όλη την κοσμική Αθήνα, οδήγησαν, όντως, στο διαζύγιο, όμως άλλος γάμος δεν έγινε. Η Αλίκη έλεγε αργότερα στις φίλες της πως τον «Ντίντη» δεν τον αγάπησε ποτέ, σεβόταν όμως απεριόριστα τη δουλειά του. «Του χρωστάω πολλά», επέμενε. «Εννοώ γκρο πλαν»…
ΠΑΡΟΛΙΓΟΝ ΒΑΣΙΛΙΣΣΑ
Μια ιστορία που κυκλοφορούσε από στόμα σε στόμα στις αρχές του 1960 είναι πως ο διάδοχος Κωνσταντίνος και η Αλίκη είχαν γνωριστεί μέσω του Σοφοκλή Βενιζέλου και πως ο νεαρός -τότε- πρίγκιπας είχε «κεραυνοβοληθεί» μαζί της. Μπορεί να έγινε έτσι ή ίσως ο Νάσος Μπότσης να ήταν αυτός που την έβαλε στη βασιλική οικογένεια, αφού η αδελφή του, Τούλα Λεβίδη ήταν στην αυλή της Φρειδερίκης και επιστήθια φίλη της πριγκίπισσας Σοφίας. Η Σοφία, μαζί με την Ειρήνη, και τον -τότε διάδοχο- Κωνσταντίνο, πήγαν να δουν την Αλίκη να παίζει στην παράσταση «Τόπο στα νιάτα» και μετά, έσπευσαν στις κουΐντες για να τη συγχαρούν. Και κάπως έτσι, τον χειμώνα του 1959, στα παρασκήνια του θεάτρου Μουσούρη, ξεκίνησε το πιο αμφιλεγόμενο ελληνικό ρομάντζο των τελευταίων πενήντα χρόνων. Ή έστω, ένα παθιασμένο φλερτ… «Με τον Κωνσταντίνο είχαν μια φιλία κι απ’ ό,τι φαίνεται, αυτός ήταν πράγματι ερωτευμένος μαζί της», έχει πει ο αδελφός της Αλίκης, Αντώνης Βουγιουκλάκης. «Πήγαινε σχεδόν καθημερινά έξω από τον Φίνο, στην οδό Χίου ή όπου αλλού είχαν γύρισμα κι έβαζε τις κασέτες με τα τραγούδια της, σ’ ένα ανοιχτό αυτοκίνητο που είχε. Την κόρταρε πολύ. Την πολιορκούσε συνέχεια…».
Περιστατικά σαν κι αυτά, έγιναν αφορμή να ξεκινήσει μια ανεξέλεγκτη παραφιλολογία, στα ελληνικά και τα ξένα έντυπα, (όπως το Paris Match και το Οggi), για το ειδύλλιο του «πρίγκιπα και της Eλληνίδας Grace Kelly». Τον Ιούλιο του 1960 οι εφημερίδες έγραφαν ότι η Αλίκη θα πήγαινε στην Ιταλία εν όψει των Ολυμπιακών Αγώνων της Ρώμης ( εκ των υστέρων, μάλιστα, ρεπορτάζ, του περιοδικού «Oggi», επέμενε πως «η Αλίκη μαζί με τον Κωνσταντίνο έζησε παθιασμένες στιγμές στην Ιταλία»). Γεγονός είναι -όπως γράφει και ο Γιάννης Παπαμιχαήλ στο βιβλίο του «Έχω ένα μυστικό»- πως, μετά το μετάλλιο του Κωνσταντίνου στους Ολυμπιακούς Αγώνες η Αλίκη τού έστειλε ένα συγχαρητήριο τηλεγράφημα.
Πολλοί μίλησαν και για ραβασάκια του Κωνσταντίνου στην Αλίκη, υπό το άγρυπνο βλέμμα της Φρειδερίκης. Οι φήμες, οργίαζαν για μυστικές συναντήσεις του ζευγαριού – κάποιοι, μάλιστα, έλεγαν πως το τραγούδι «Εκεί, ψηλά στον Υμηττό, υπάρχει κάποιο μυστικό», του Μάνου Χατζιδάκι, αναφερόταν στα ερωτικά ραντεβού της Αλίκης και του Κωνσταντίνου σε κάποιο εξοχικό «περίπτερο», στο βουνό. Και βέβαια υπήρχε και ο περίφημος αστικός μύθος, για τα τούνελ που συνέδεαν τα Ανάκτορα με τη Στησιχόρου.
Τη μια και μοναδική φορά που μίλησε για τη σχέση του με την Αλίκη, στην εκπομπή του Τάσου Τρύφωνος, «Τετ α Τετ», στο ΡΙΚ, ο τέως βασιλιάς, δήλωσε: «Έλεγαν τότε ότι υπάρχει ένα τούνελ από τα ανάκτορα που βγαίνει στο σπίτι της. Και απαντούσα εγώ: “Αν παραδεχτούμε ότι υπάρχει αυτό το τούνελ και η Αλίκη αποφασίσει να αλλάξει σπίτι, θα πρέπει να αλλάξουμε το τούνελ;».
«Κουβεντιάζαμε ώρες ατέλειωτες», θα διηγείτο η Αλίκη στον Νίκο Χατζηνικολάου, στην τηλεοπτική της συνέντευξη στο «Ενώπιος Ενωπίω», το 1993. «Κάναμε παρέα, ήταν πολύ τρυφερό παιδί, πολύ πιεσμένος από τη μητέρα του. Μετά τον είχε στείλει τουρνέ για να τον απομακρύνει από μένα…».
Γεγονός είναι πως η ανησυχία της βασίλισσας Φρειδερίκης για τον «ενθουσιασμό» του Κωνσταντίνου με την Αλίκη, και ο φόβος μιας πιθανής εγκυμοσύνης που θα έφερνε σε δύσκολη θέση το παλάτι, την ανάγκασε να τον στείλει περιοδεία στον Έβρο και μετά σε στρατιωτική σχολή. Αν είναι αλήθεια, όμως, ότι ο διάδοχος πήδαγε τις μάντρες της Σχολής Ευελπίδων για να συναντήσει «το πιο λαμπρό αστέρι» του σινεμά δεν θα το μάθουμε ποτέ…
Στο βιβλίο του, ο Γιάννης Παπαμιχαήλ αναφέρει και το αξέχαστο εκείνο περιστατικό στην πρεμιέρα της παράστασης «Οδός Ονείρων», στο θέατρο Μετροπόλιταν με πρωταγωνίστρια -όχι στη σκηνή βεβαίως- την Αλίκη. Παρόντες, στην πλατεία, ήταν ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, η Τζίνα Μπαχάουερ, η Τζέιν Φόντα. Όταν έκανε την είσοδό του ο Κωνσταντίνος, σηκώθηκαν όλοι όρθιοι, κατά το πρωτόκολλο. Όλοι, εκτός από την Αλίκη, που παρέμεινε στη θέση της και πρότεινε, μάλιστα, επιδεικτικά το χέρι της για να… της το φιλήσει ο πρίγκιπας! Το σκάνδαλο που ξέσπασε μετά ήταν τεράστιο. Η φωτογραφία στην οποία η Αλίκη είναι καθισμένη με τεντωμένο το χέρι για χειροφίλημα μπήκε σε κάθε εφημερίδα της εποχής.
«Θυμάμαι», έλεγε η ίδια, «είχε γράψει η Ελένη Βλάχου: “αποκλείεται η Αλίκη να μην ξέρει τρόπους καλής συμπεριφοράς. Γιατί δεν σηκώθηκε;”. Του είχα θυμώσει. Προσωπικά ζητήματα».
Λίγο αργότερα ο Κωνσταντίνος θα αρραβωνιαζόταν την Άννα-Μαρία και το ρομάντζο τους -αν υπήρξε- θα τελείωνε άδοξα. Φαίνεται, όμως, πως παρότι η Αλίκη είχε ταχθεί εναντίον του -στο δημοψήφισμα που έγινε μετά τη μεταπολίτευση για την κατάργηση της βασιλείας στην Ελλάδα- συνέχισαν να έχουν φιλικές σχέσεις και να συναντιούνται κατά καιρούς, όποτε εκείνη ταξίδευε στο Λονδίνο. Η Αλίκη δεν έπαυε να λέει πως αν ο Κωνσταντίνος την είχε παντρευτεί δεν θα είχε χάσει τον θρόνο του. Θα τον είχε προφυλάξει από απερίσκεπτες κινήσεις.
Ο ΜΟΜΦΕΡΑΤΟΣ ΚΑΙ Ο «ΜΕΓΑΛΟΣ ΕΡΩΤΑΣ»
Το 1972, τρία χρόνια μετά τη γέννηση του Γιαννάκη, στην καρδιά της χούντας των συνταγματαρχών κι ενώ ο γάμος της με τον Δημήτρη είχε ουσιαστικά, νεκρώσει, γνώρισε σε μια δεξίωση τον εκδότη Νίκο Μομφεράτο, της «Απογευματινής». Όπως εξιστορεί ο γιος της εθνικής σταρ στο βιβλίο του, «η χημεία τους ταίριαζε απόλυτα». Κι ακόμα: «Η Αλίκη φαίνεται να είχε μεγάλη ανάγκη να συναντάει εκείνη την περίοδο τον εκδότη, καθώς εκείνος τη φρόντιζε πολύ και πρόσεχε ακόμα και την εμφάνισή της». Ήταν ένα συναίσθημα, που είχε χρόνια να νιώσει. Ο Μομφεράτος, τη στήριξε πολύ, στο διαζύγιό της, στα οικονομικά της αδιέξοδα, στην αντιδικία της με τον Φίνο, τότε που το «καράβι» της Φίνος Φιλμ είχε αρχίσει να «μπάζει νερά». Κι εκείνος της έκανε πρόταση γάμου, χωρίς όμως να πάρει θετική απάντηση – άλλωστε, ο Μομφεράτος, ήταν μόνο ένα «επεισόδιο», ο πρόλογος στον μεγάλο έρωτα της Αλίκης, για έναν άλλο άντρα. Τον Κύπριο επιχειρηματία Γιώργο Ηλιάδη.
Γνωρίστηκαν (σύμφωνα με όσα λέει η φίλη της, δημοσιογράφος Κίκη Σεγδίτσα στο βιβλίο της «Σπασμένα καράβια: Α. Βουγιουκλάκη – Γ. Ηλιάδης»), τον Νοέμβριο του 1976, στο εστιατόριο «Σκορπιός», μετά τη θριαμβευτική πρεμιέρα του έργου της «Νυφικό κρεβάτι». Η Αλίκη συνοδευόμενη από τον Μομφεράτο, μπήκε μέσα φουριόζα και το κόκκινο παλτό της, που είχε ρίξει ανέμελα στους ώμους της, γλίστρησε και έπεσε στο πάτωμα. «Εκείνη υψώνει το βλέμμα της με νάζι και λίγο απαιτητικά, περιμένοντας πως κάποιος θα προθυμοποιηθεί να της το σηκώσει. Τότε είναι η πρώτη φορά που η ματιά της συναντιέται με αυτήν του Κύπριου επιχειρηματία. Τι είναι αυτό που την κάνει να θέλει να του επιβληθεί; Τον κοιτάζει με νόημα, σαν να ζητάει από κείνον να της σηκώσει το παλτό. Αυτός αδιαφορώντας για την απαίτησή της, της γνέφει αρνητικά με το βλέμμα και αφήνει την πρωτοβουλία στον μετρ. Θυμός φλογίζει τη ματιά της αλλά ταυτόχρονα ένα περίεργο συναίσθημα την κυριεύει».
«Το ‘χω βάρος πως όταν ξεκίνησε το φλερτ της με τον Ηλιάδη – που τότε ήταν ιδιοκτήτης του “Σκορπιού”- όλο με έβαζε να λέω στον Μομφεράτο πως ήθελα, τάχα, μακαρόνια από τον “Σκορπιό”», μου είχε πει ο φίλος και έμπιστός της, Τόλης Σταματίκος, σε μια παλιά συνέντευξη στο Down Town. «Κι έτσι δεν τραβούσε εκείνη τις υποψίες. Αργότερα, μεταξύ αστείου και σοβαρού, ο Μομφεράτος μού το ‘χε πετάξει: «Φίλτατε Τόλη, εσύ και η φιλενάδα σου θα μου πληρώσετε όλες τις μακαρονάδες που φάγαμε στον “Σκορπιό”…».
O Τόλης Σταματίκος ήταν ένας από τους πέντε ανθρώπους που ήταν παρόντες στον μυστικό γάμο της Αλίκης. «Η Αλίκη ερωτεύτηκε πολύ τον Ηλιάδη, όπως και κείνος. Μάλιστα, νομίζω, πως στο βάθος ποτέ δεν την ξεπέρασε. Ήταν ένας εξαίρετος άνθρωπος, ο μόνος άντρας που τη σεβόταν, σεβόταν το περιβάλλον της, αγαπούσε τους φίλους της, το παιδί της. Αλλά ο Κόκος -αυτό ήταν το χαϊδευτικό του- είχε αδυναμία στα παιδιά του και ήθελε να τα βλέπει περισσότερο, κάτι που η Αλίκη δεν κατάλαβε, παρότι είχε και κείνη την ίδια λατρεία στον Γιάννη. Ήμουνα μάρτυρας στον γάμο της, με πήρε η ίδια τηλέφωνο στη Νέα Υόρκη και μου είπε “σου έχω μια έκπληξη, έλα αμέσως πίσω, παντρεύομαι”. Η τελετή έγινε μες στο κέντρο της Αθήνας, στο παρεκλήσσι της Μητρόπολης και δεν πήρε κανένας μυρουδιά. Πέντε άνθρωποι το ξέραμε: ο Μάικ Ροζάκης που ήταν και κουμπάρος, η γυναίκα του, η Νότα, η Μουμού η Ηλιοπούλου, ο Σπύρος ο Παγιατάκης. Για χρόνια ολόκληρα δεν το είχε πει η Αλίκη σε κανέναν, ούτε στη μάνα της, ούτε στα αδέρφια της. Γιατί τον παντρεύτηκε; Γιατί τον αγαπούσε πολύ. Η Αλίκη, όταν αγαπούσε, αγαπούσε φοβερά. Τον ήθελε δικό της τον άντρα, ήθελε να είναι δική του. Στο διαζύγιο, αργότερα, εγώ ήμουνα μάρτυρας του Γιώργου – παραμονές της δίκης, θυμάμαι, με είχε πάρει τηλέφωνο: “Σε παρακαλώ, σε εξορκίζω, δεν θέλω να ειπωθεί τίποτα σε βάρος της Αλίκης. Για μένα πες ό,τι θες”. Και πάλι, τόσοι άνθρωποι, δικηγόροι, δικαστές, τόσος κόσμος και για το διαζύγιο δεν έφτασε ούτε λέξη στις εφημερίδες. Μπορείς να το πιστέψεις αυτό; Της στοίχισε όμως πολύ αυτός ο χωρισμός, πρώτη φορά την είδα να κλαίει. Να κλαίει στ’ αλήθεια, όχι στα ψέματα…».
