Λίγες μέρες πριν φέρει στον κόσμο το δεύτερο παιδί της, η αγαπημένη παρουσιάστρια γυρνάει στα δικά της παιδικά χρόνια, την αγάπη που πήρε και τη συνειδητή απόφασή της να βλέπει πάντα τη θετική πλευρά της ζωής.
Από τον Κωνσταντίνο Χάμπαλη
Φέτος, είναι η χρονιά της. Πέρα από την τηλεοπτική επιτυχία της εκπομπής της και τον τρόπο που την αγκαλιάζει ο κόσμος τόσα χρόνια, ο ερχομός του δεύτερου παιδιού της δίνει ξεχωριστή χαρά στη ζωή της. Λαμπερή, με ισχυρή προσωπικότητα, χαμογελαστή, γυναίκα με γούστο και φινέτσα που δεν διστάζει να τσαλακωθεί αλλά και να πλάσει γύρω της έναν όμορφο και ρομαντικό κόσμο, στον οποίο δεν επιτρέπει σε κανέναν να χαλάσει τα ροζ συννεφάκι της. Χαρακτηριστικά που διαθέτει ο Ζυγός, το ζώδιό της. «Πιστεύεις στα ζώδια;», τη ρωτάω και χαμογελάει. «Απλά, τα διαβάζω, όπως όλοι», μου απαντά. «Στον Θεό;». «Ναι, πιστεύω και προσεύχομαι. Παίρνω δύναμη κι όταν χρειαστεί ζητάω τη βοήθειά Του. Κυρίως, τώρα με την πανδημία είμαι πιο επιφυλακτική, πιο φοβητσιάρα».
Είσαι όντως τόσο επικοινωνιακή όσο φαίνεσαι;
Δεν ξέρω αν είμαι επικοινωνιακή, ξέρω ότι πάντα θέλω να είμαι αληθινή. Δεν καλουπώνομαι και είμαι από τα άτομα που θα σε χαιρετήσουν πρώτα όταν σε δουν, θα σου πούνε καλημέρα και θα σε κάνουν να νιώσεις άνετα.
Από πού πηγάζει όλη αυτή η αυτοπεποίθησή σου;
Αυτοπεποίθηση; Μέχρι να αποκτήσω αυτοπεποίθηση έπαθα αρκετά. Όσο κι αν σας φαίνεται παράξενο, τα τελευταία χρόνια απέκτησα αυτοπεποίθηση. Και όχι γιατί δεν αγαπούσα τον εαυτό μου ή δεν πίστευα σ’ εμένα, αλλά γιατί πολλές φορές στον χώρο μας οι καταστάσεις και οι άνθρωποι, θέλοντας να νιώσουν ανώτεροι, προσπαθούν να κάνουν τους υπολοίπους να φαίνονται κατώτεροι. Πλέον, έμαθα να ξεχωρίζω αυτούς τους ανθρώπους, χωρίς να επηρεάζομαι. Έμαθα να βλέπω τη θετική πλευρά των προβλημάτων και να προσπαθώ να δίνω λύσεις. Κι αν καμιά φορά δεν το πετυχαίνω, λέω δεν πειράζει, αξίζει που προσπάθησα.
Δηλαδή, δεν υπάρχουν στιγμές που πέφτεις και κλείνεσαι στον εαυτό σου;
Θεωρώ ότι βρήκα τον τρόπο ν’ ανεβαίνω. Από μικρή έμαθα πολύ καλά τι σημαίνει να υπάρχει το πρόβλημα μέσα στο ίδιο σου το σπίτι. Ξέρω να ξεχωρίζω τη σοβαρότητα ή όχι μιας κατάστασης. Εξάλλου, όταν είσαι μητέρα δεν έχεις το δικαίωμα να πέσεις ψυχολογικά ή τουλάχιστον για αρκετό καιρό. Οφείλεις και πρέπει να σταθείς στα πόδια σου, για τα παιδιά σου.
Σε ποιο πρόβλημα αναφέρεσαι;
Είναι γνωστό ότι ο αδελφός μου, Κωνσταντίνος, από μικρός είχε διαγνωστεί με αυτισμό. Οπότε, αντιλαμβάνεσαι, μεγαλώνοντας σε μια οικογένεια όπου τα προβλήματα υγείας ήταν τόσο μεγάλα, το να μην αγοράσω την κούκλα που ήθελα δεν ήταν τόσο σημαντικό μπροστά σε αυτό που αντιμετώπιζε ο αδελφός μου. Κι αυτή η κατάσταση με ωρίμασε πάρα πολύ. Στερήθηκα μεν κάποια πράγματα από την παιδική μου ηλικία, αλλά ήταν ευλογία όλο αυτό που έζησα και ζω μέχρι σήμερα.
Στερήθηκες και τους γονείς σου;
Οι γονείς μου ήταν πάντα εκεί για όλους μας. Προσπαθούσαν να μη στερήσουν τίποτα κι από κανένα μας. Δεν έχω κανένα παράπονο από αυτούς, παρά μόνο ευγνωμοσύνη.
Παρόλα αυτά, έζησες όμορφα παιδικά χρόνια;
Δεν μπορώ να πω ότι ήταν όλα ρόδινα, αλλά η ιδιαιτερότητα του αδελφού μου με βοήθησε να δω τη ζωή με άλλο μάτι. Ωρίμασα απότομα.
Τι σου έλειψε περισσότερο;
Όλες εκείνες οι ανέμελες στιγμές που ζει ένα παιδί. Αυτό, μόνο! Ήταν πολύ δύσκολο να βλέπεις τους γονείς σου να παλεύουν και να προσπαθούν να αναθρέψουν ένα παιδί σε μια κοινωνία που δεν το αποδεχόταν.
Ήσουν εξοικειωμένη με το πρόβλημα του αδελφού σου;
Φρόντισαν οι γονείς μου να μας μάθουν να αγαπάμε και να σεβόμαστε. Για τον αδελφό μου, από μικρή ήμουν ο προστάτης του. Ακόμα και στο σχολείο γινόμουν η ασπίδα προστασίας του, από τα άλλα παιδιά που τον κοροϊδεύανε. Τα διαλείμματα μαζί του. Στην καντίνα μαζί του. Παντού, μαζί.
Δεν σε ενοχλούσε που προτεραιότητά σου ήταν ο αδελφός σου κι όχι η Άντρη;
Μικρότερος και πιο αφελής λειτουργείς διαφορετικά, χωρίς να αντιληφθείς τις συνέπειες μιας κατάστασης. Μπορεί να απογοητευτείς, να κλάψεις και να πνιγείς στα χιλιάδες «γιατί», του τύπου «γιατί η συμμαθήτρια σου πήγε σινεμά κι εσύ όχι;». Στην πορεία, όμως, αντιλαμβάνεσαι ποιο είναι το πραγματικό νόημα της ζωής. Κι εγώ το έμαθα από μικρή. Μεγαλώνοντας κι ωριμάζοντας, αυτή η κατάσταση σού δίνει περισσότερα απ’ όσα νόμιζες ως παιδί. Μακάρι να καταφέρω κι εγώ να μεταφέρω στα παιδιά μου αυτές τις αξίες.
Αν γύριζες τον χρόνο πίσω, τι θα άλλαζες;
Τίποτα δεν θα άλλαζα. Είμαι της άποψης ότι όλα συμβαίνουν για κάποιο λόγο και για κάποιο σκοπό.
Πώς εξισορροπείς την κατάσταση μεταξύ Αργυρώς και Κωνσταντίνου;
Όσο και να σας φαίνεται παράξενο, τα παιδιά έχουν ένστικτο. Δείχνουν μια ξεχωριστή αγάπη στα άτομα αυτά, χωρίς να τους εξηγήσεις οτιδήποτε, σε αντίθεση με τους μεγαλύτερους. Δεν χρειάστηκε ποτέ να εξηγήσω στην Αργυρώ γιατί ο θείος της είναι διαφορετικός. Μεγάλωσε με την παρουσία του μέσα στο σπίτι και τον αγάπησε.
Τώρα, πώς αντιδρά στη νέα σου εικόνα;
Καθημερινά με ρωτάει, «μαμά γέννησες;» και προσπαθώ να της εξηγήσω ότι η αδερφούλα της θα έρθει στον κόσμο σε λίγο καιρό. Ανυπομονεί και είναι πολύ χαρούμενη.
Ήθελε αδελφάκι; Υπήρχαν στιγμές που σας το ζητούσε;
Ναι, από την ηλικία των τριών ξεκίνησε να ζητά αδελφάκι. Ακόμη και στα σχέδιά της, πάντα ζωγράφιζε την οικογένειά της με ένα αδερφάκι. Θεωρώ ότι θα το αντιμετωπίσει πολύ ήπια και χωρίς πολλές ζήλιες. Ή τουλάχιστον ευελπιστώ να είναι έτσι τα πράγματα.
Πώς της ανακοινώσατε τον ερχομό του δεύτερου παιδιού; Ποια ήταν η αντίδραση της;
Μαζί με τον πατέρα της, της είπαμε ότι «η μαμά θα σου κάνει δώρο τα Χριστούγεννα μια αδελφούλα». Στην αρχή τα παιδία δεν το συνειδητοποιούν, όμως, στη συνέχεια βλέποντας την κοιλιά της μητέρας τους να μεγαλώνει, αρχίζουν να το αντιλαμβάνονται και να το περιμένουν.
Είστε έτοιμοι να δεχθείτε ένα καινούριο μέλος στην οικογένειά σας;
Δεν θα σου κρύψω ότι στην αρχή είχα τις ανασφάλειές μου και τις φοβίες μου, όπως κάθε εργαζομένη μητέρα. Όμως, περνώντας οι μήνες, καταλαβαίνεις ότι είναι το μεγαλύτερο δώρο που μπορεί να σου δοθεί από τη ζωή. Είναι η μεγαλύτερη ευλογία.
Πώς βιώνεις τη δεύτερη εγκυμοσύνη;
Στη δεύτερη εγκυμοσύνη τα πράγματα ήταν και είναι λίγο ζόρικα.
Ζαλάδες, εμετοί και τέτοια;
Ναι. Αντιμετώπισα διάφορα προβλήματα, γεγονός που με ανάγκασε να εγκαταλείψω την εκπομπή μου νωρίτερα. Αυτό που έχω συνειδητοποιήσει, όμως, μετά και την πρώτη μου εγκυμοσύνη, όταν γεννήσεις ξεχνάς τα πάντα. Όποιες δυσκολίες κι αν αντιμετώπισες, τις διαγράφεις χωρίς δεύτερη σκέψη. Επίσης, σε αυτή την εγκυμοσύνη έχω να αντιμετωπίσω και την πανδημία του κορωνοϊού, οπότε μεγαλώνουν οι φόβοι και οι ανασφάλειες.
Τι σε αγχώνει περισσότερο;
Είναι μια χρονιά που μας έχει βάλει όλους σε αχαρτογράφητα νερά, χωρίς να ξέρουμε τι μας επιφυλάσσει το αύριο. Φοβάμαι μήπως κολλήσω τον ιό και πώς θα το αντιμετωπίσω, πράγμα που με κάνει να είμαι διπλά προσεκτική τόσο για εμένα αλλά και για το παιδί που κουβαλώ.
Ας πούμε κάτι πιο ευχάριστο. Είναι έτοιμο το δωμάτιο του μωρού; Η βαλίτσα της μαμάς για την κλινική;
Σιγά-σιγά τα ετοιμάζω όλα, κυρίως αυτόν το τελευταίο μήνα μιας και ξεκίνησα να μετρώ αντίστροφα.
Να σε ρωτήσω κάτι άλλο; Τι σου δίνει τόση ενέργεια τη δύσκολη αυτή περίοδο που ζούμε;
Αναμφίβολα βιώνουμε όλοι μια από τις δυσκολότερες συνθήκες και περιόδους. Βρίσκω ενέργεια πάντα στο πρόσωπο της κόρης μου. Είναι η έμπνευσή μου, είναι η δύναμή μου, είναι η ζωή μου ολόκληρη.
Τι σε αποφορτίζει;
Μια βόλτα στη θάλασσα. Δέκα λεπτά ηρεμίας στο σπίτι. Πράγμα δύσκολο όταν έχεις παιδιά.
Η Αργυρώ, δεν εξαντλεί τα αποθέματά σου;
Απεναντίας. Διπλασιάζει τις ποσότητές τους. Όσο εξαντλημένη κι αν είμαι από τη δουλειά -και τώρα λόγω της εγκυμοσύνης- η παρουσία και το χαμόγελό της διαγράφουν κάθε είδος κόπωσης.
Τα κορίτσια, λένε, είναι κολλημένα με τον μπαμπά. Ισχύει και στην περίπτωση της Αργυρώς;
Έχουν απίστευτη αδυναμία ο ένας στον άλλο και χαίρομαι να τους βλέπω μαζί, αλλά νομίζω ότι περισσότερη αδυναμία έχει σ’ εμένα.
Το ίδιο ισχύει και με σένα;
Ναι. Και το αντιλήφθηκα όταν χρειάστηκε να απουσιάσω στο εξωτερικό για δουλειά. Πρέπει να βρω, όμως, τον τρόπο να εξισορροπήσω αυτή την κατάσταση, ώστε να μην είναι τόσο δεμένη μαζί μου.
Πώς περνάς τις ώρες σου μαζί της;
Παίζουμε, τραγουδούμε, μαγειρεύουμε, πηγαίνουμε στο πάρκο… Δεν θέλω να της στερήσω τίποτα. Θέλω να δημιουργώ εμπειρίες μαζί της. Θέλω η κόρη μου να έχει τα πάντα, αλλά με μέτρο.
Ποιος της κάνει περισσότερο τα θελήματα;
Κανένας από τους δυο μας δεν μπορεί να της πει όχι. Έχω την αίσθηση, όμως, ότι εγώ θα είμαι ο «κακός λύκος» σε αυτό το παραμύθι, κυρίως τώρα που θα γεννηθεί και το δεύτερο παιδί.
Από τις φωτογραφίες που αναρτάς στο Instagram με την Αργυρώ, διαπιστώνω ότι φροντίζεις και την παραμικρή λεπτομέρεια στην εμφάνισή της.
Δεν νομίζω να κάνω κάτι διαφορετικό από τις υπόλοιπες μαμάδες. Μου αρέσει να φροντίζω την κόρη μου, αλλά παιδί είναι θα έχει και τις στιγμές που θα λερωθεί. Δεν είμαι υστερική με την καθαριότητα. Θεωρώ ότι τα παιδιά πρέπει να τα αφήνουμε να χαίρονται την ηλικία τους.
Παρόλα αυτά, θα έλεγες ότι ανήκεις σε εκείνη την κατηγορία των μανάδων που δεν επιτρέπουν στα παιδιά τους να τρώνε γλυκά και τηγανιτές πατάτες;
Είμαι αυστηρή, αλλά με μέτρο. Δεν πρέπει να στερείσαι πράγματα, γιατί στο τέλος θα πέσεις με τα μούτρα. Της δίνω το κάτι τις της, αλλά θα προσέξω τι τρώει.
Εσύ, προσέχεις τη διατροφή σου;
Στο παρόν στάδιο, όχι. Όταν με το καλό γεννήσω, θα πρέπει να μπω σε κάποιο πρόγραμμα, γιατί έχω βάλει ήδη 23 κιλά.
Είναι δύσκολο να χαθούν αυτά τα κιλά;
Χρειάζεται σωστή διατροφή και προγραμματισμός.
Γενικά, είσαι του προγραμματισμού;
Όσον αφορά στις ώρες που δουλεύω, τηρώ κατά γράμμα τα ωράριά μου. Κάποια πράγματα, όμως, μπαίνουν στο πιο χαλαρό mode, αλλιώς θα ήμουν ένας συνδυασμός ρομπότ με ζόμπι.
Η νέα τάση θέλει τις γυναίκες να αφήνουν τα κεκτημένα τους και να επιστρέφουν στις παλιές, παραδοσιακές αξίες. Το ίδιο ισχύει και για σένα;
Πάντα, θεωρούσα τον εαυτό μου παραδοσιακή γυναίκα κι ας έρχεται σε κόντρα το στιλ με το τι πρεσβεύω ως γυναίκα.
Σε τι άλλο, δηλώνεις, παραδοσιακή;
Στο σπίτι, εννοείται… Η Άντρη του σπιτιού δεν έχει καμία σχέση με την Άντρη της τηλεόρασης. Στο σπίτι φοράω φόρμες, ξεσκονίζω, συμμαζεύω, βάζω πλυντήριο, μαγειρεύω, φροντίζω για τις καθημερινές ανάγκες του μωρού. Βασικά, ό,τι κάνει μία κλασική νοικοκυρά στο σπίτι της.
Δεν συγκρούεται μέσα σου η παράδοση με το στιλ; Δεν προκαλεί διχογνωμία;
Η παράδοση μπορεί να αποτελέσει στιλ. Και το αντίστροφο. Διχογνωμία θα προκαλούσε εάν η παράδοση και το στιλ ήταν σε τροχιά σύγκρουσης. Κάτι τέτοιο δεν ισχύει.
Οι άντρες νιώθουν όμορφα όταν ζητά η γυναίκα τη βοήθειά τους, αντί να σκέφτεται πως μπορεί να τα κάνει όλα μόνη της. Εσύ, ζητάς τη βοήθεια του Νεοκλή;
Όσο δυναμική κι αν είναι μία γυναίκα, χωρίς τη βοήθεια του συζύγου της στο σπίτι, δεν μπορεί να τα φέρει όλα εις πέρας.
Κάνεις πράγματα για τον εαυτό σου; Άλλες κοπέλες, στην ηλικία των 27 θα έκαναν διαφορετικά πλάνα για τη ζωή τους…
Δεν είχα ποτέ αυτή τη νεανική τρέλα. Ούτε club πήγαινα, ούτε σε μπαράκια. Ήμουν πάντα το παιδί του σπιτιού και της οικογένειας.
Αυτό ονειρευόσουν για την Άντρη; Σπίτι, δουλειά, σπίτι;
Κάνω κι άλλα πράγματα. Δεν είναι μόνο αυτά.
Πηγαίνεις για ψώνια; Για καφέ με φίλες;
Το γεγονός ότι επέλεξα να κάνω οικογένεια δεν σημαίνει ότι στερούμαι την ελευθερία μου ή δεν μπορώ να πάω για ένα καφέ ή για ψώνια. Ίσως αυτή την περίοδο, λόγω του κορωνοϊού και της εγκυμοσύνης, να κλείνομαι περισσότερο στο σπίτι – αλλά ποτέ δεν στερήθηκα την ελευθερία μου.
Δεν υπάρχουν στιγμές που θέλεις να αποδράσεις;
Σίγουρα! Όλοι έχουμε τάσεις φυγής αλλά, ευτυχώς, φεύγουν νωρίς.
Εξακολουθείς να είσαι ερωτευμένη με τον σύζυγό σου, Νεοκλή;
Ναι, είμαι πάρα πολύ ερωτευμένη μαζί του. Αν δεν ήμουν, δεν θα ήμασταν μαζί τώρα.
Πώς αντιμετωπίζει τη δημοτικότητά σου;
Με τον Νεοκλή είμαστε μαζί προτού γίνω «γνωστή». Πρόκειται για μια φυσιολογική εξέλιξη των πραγμάτων. Μεγαλώσαμε μαζί σε αυτό το πράγμα.
Ζηλεύει;
Είμαι τυχερή, γιατί η ζήλεια του δεν ξεπερνά το ανώτατο όριο. Αν ήταν κάποιος που ζήλευε, νομίζω ότι δεν θα ήταν μαζί μου.
Εσύ, ζηλεύεις;
Καθόλου. Το έχω να είμαι ζηλιάρα, αλλά με τα χρόνια εξοικειώθηκα και ωρίμασα. Με τον Νεοκλή είμαστε μαζί από τα 15 μας. Υπάρχει κάποιο είδος ζήλιας, αλλά μας κάνει να αισθανόμαστε όμορφα. Αν χαθεί, νομίζω θα τελειώσει ο έρωτας και η αγάπη.
Πώς είναι ως πατέρας;
Ο καλύτερος πατέρας. Θα παίξει με την Αργυρώ, θα την κάνει μπάνιο, θα την κοιμίσει. Είναι ένας πατέρας με Π κεφάλαιο και τον ευχαριστώ που είναι δίπλα μου
Με ποιο τρόπο τού ανακοίνωσες ότι είσαι έγκυος;
Σε αντίθεση με την πρώτη φορά, ήταν απλά μια ανακοίνωση επειδή είχα υποψίες και το ήξερε. Έτσι, όταν έκανα το τεστ ήταν στο σπίτι.
Θα ήθελες να γεννήσεις το πρώτο μωρό του 2021;
Και να το ήθελα, δεν είναι στο χέρι μου. Το μόνο σίγουρο είναι ότι θέλω το παιδί μου να γεννηθεί το 2021 και όχι τη γουρσούζικη χρονιά του ‘20.
