Μια από τις πιο αινιγματικές μορφές της παγκόσμιας μουσικής σκηνής, έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 69 ετών. Ο DavidBowie, ένας θρύλος με τεράστια επιρροή στη μουσική, την τέχνη, τη μόδα, το σινεμά, πέρασε από χθες στην ιστορία.
Της Τώνιας Σταυρινού
Ένας λεπτός, ψηλός κυριούλης με μαύρα γυαλιά ηλίου και γκρι τραγιάσκα, περπατάει καμαρωτός στο Σόχο της Νέας Υόρκης χωμένος στο αθλητικό του φούτερ. «Είναι ο David Bowie!» φωνάζει κάποιος περαστικός, αποσπώντας του ένα σφιχτό χαμόγελο… Η φωτογραφία κάνει τον γύρο του (διαδικτυακού) κόσμου και ο πάλαι ποτέ αίλουρος της μουσικής, της μόδας, της ποίησης, του σινεμά, με την αισθαντική φωνή, τον αμφισεξουαλικό ερωτισμό και τις κυνικές δηλώσεις γίνεται ξανά «τα νέα της ημέρας».
Ο άνθρωπος που επηρέασε όσο κανείς άλλος τα μουσικά ρεύματα των τελευταίων 40 χρόνων πέρασε τα τελευταία του χρόνια, διανύοντας ήσυχες μέρες στη Νέα Υόρκη, με τη σύντροφό του και πρώην topmodel, Iman και τη δωδεκάχρονη κόρη τους Alexandria. Παράλληλα περνούσε χρόνο με τον μεγάλο του γιο, από την πρώτη του σύζυγο, σκηνοθέτη Duncan Jones με τον οποίο έχουν μια ιδιαίτερη σύνδεση. Στα 69 του χρόνια είχε πια κερδίσει την πολυτέλεια να ασχολούνται άλλοι με την υστεροφημία του…
Εμφανίστηκε στο Λονδίνο το 1969, σε μια εποχή που οιBeatlesέκαναν τα πλήθη να παραληρούν λανσάροντας ένα νέο αντισυμβατικό ύφος με μακριά μαλλιά και χαλαρά παντελόνια, σε έναν κόσμο που άλλαζε με ιλιγγιώδη ρυθμό.
Εκείνος, ένα ψηλόλιγνο πιτσιρίκι που μοιάζει με αιλουροειδές, με αισθαντική φωνή και βαθυστόχαστη πένα, ηχογραφεί το τραγούδι Space Oddity και φτάνει στο Βρετανικό Τοπ 5. Τρία χρόνια αργότερα συστήνεται ξανά στο κοινό με το ανδρόγυνο alter ego Ziggy Stardust και το τραγούδι Starman.
Ο David Bowie εξελίσσεται σε έναν από τους σημαντικότερους εκφραστές αυτού που αργότερα θα χαρακτηριστεί glamrock. Στη συνέχεια της μουσικής του καριέρας θα προσθέσει και άλλες «ετικέτες» στη συλλογή του: artrock, soul, hardrock, dancepop, punk, electronica. Καμία κατηγορία ωστόσο δεν μπορεί να τον χωρέσεικαι οι αναζητήσεις του τον οδηγούν στον κινηματογράφο, στην ποίηση, τη ζωγραφική και τις ενδυματολογικές μεταμορφώσεις που εμπνέουν τη μόδα και ανοίγουν νέους δρόμους έκφρασης.
Για πενήντα χρόνια έπαιζε με τους δικούς του κανόνες στη βιομηχανία του θεάματος δημιουργώντας ελαστικά πλαίσια εκεί που οι άλλοι έβαζαν όρια. Ο κυνισμός και το πνευματώδες χιούμορ υπήρξαν το δεύτερο πιο δυνατό του σημείο. Το πρώτο ήταν ότι πίστεψε με απόλυτη προσήλωση πως «το πιο σπουδαίο δώρο που έχει ο άνθρωπος είναι ο πειραματισμός».
