Οι τίτλοι, στα παγκόσμια media είναι ενδεικτικοί: «Το έκανε ο Στέφανος», έγραψε το BBC . Η γαλλική «L’ Equipe» και η ισπανική «AS», έκαναν λόγο για έναν «Μαέστρο 21 ετών», ενώ η επίσημη σελίδα της ATP τον έστεψε «Νέο βασιλιά του Λονδίνου». Πραγματικά, πόσο μακριά μπορεί να φτάσει ο Στέφανος Τσιτσιπάς;
Από την Κάλλια Καστάνη
Όταν σήκωσε την «κούπα» του ATP Finals μέσα στα O2 courts, στο Λονδίνο, χιλιάδες Έλληνες, σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της γης, έκλαψαν. Επειδή, ίσως το πιο συγκινητικό απ’ όλα -περισσότερο και από τη μεγαλειώδη αγωνιστική παρουσία του- είναι ο τρόπος που ο Στέφανος Τσιτσιπάς πανηγυρίζει τις επιτυχίες του: ‘Εξαλλα, αλλά και συγκρατημένα μαζί, σαν ντροπαλό παιδί, που φοβάται να πιστέψει, πως επιτέλους πρωταγωνιστεί στο δικό του όνειρο. «Όνειρο ζωής», χαρακτήρισε ο ίδιος την κατάκτηση του ATP Finals στο Λονδίνο. Λίγο, νωρίτερα, είχε ευχαριστήσει, με φωνή που έτρεμε, τους Έλληνες, που ούρλιαζαν, χειροκροτούσαν, ανέμιζαν σημαίες στις κερκίδες. «Το κάνατε τόσο ξεχωριστό για μένα, δεν έχω λάβει ποτέ στη ζωή μου τόση αγάπη. Ειλικρινά το χρωστώ σε σας. Καθ’ όλη τη διάρκεια της εβδομάδας η ατμόσφαιρα ήταν εκπληκτική».
Ήταν ένα ιδανικό, ονειρεμένο φινάλε, σε μια, όχι και τόσο ιδανική χρονιά για κείνον – την πρώτη που γνώρισε κάμψη στο νικητήριο σερί του, με δυο σημαντικές ήττες: μία τον Ιούλιο, όταν γνώρισε αποκλεισμό-σοκ στον 1ο γύρο του Wimbledon χάνοντας με 3-2 από τον Ιταλό Thomas Fabbiano. Κι άλλη μία, στα τέλη Αυγούστου και πάλι στον 1ο γύρο του τελευταίου (χρονικά) τουρνουά Grand Slam στη Νέα Υόρκη έχανε με 3-1 από τον Andrey Rublev.
«Δεν νιώθω εμπνευσμένος. Δεν νιώθω πως κυνηγάω κάτι. Νιώθω πως κάνω την ίδια ρουτίνα στο γήπεδο, εκτελώ τα πράγματα με τον ίδιο τρόπο, τις στρατηγικές μου και όλα. Και νιώθω πως το μυαλό μου δεν εμπνέεται πια», δήλωνε -τότε – απογοητευμένος στην συνέντευξη Τύπου, δείχνοντας εξαντλημένος και ανήμπορος να αντιδράσει.
Eυτυχώς, για κείνον, μετά από εκείνο το καταστροφικό δίμηνο, όπου άκουσε και διάβασε πολλά -όχι και τόσο κολακευτικά σχόλια- για το μέλλον και την εξέλιξή του, κι αφού απείχε προσωρινά από τα social media («για να ανανεωθώ, να έρθω πιο κοντά με ανθρώπους που μετράνε για μένα και όχι να είμαι συγκεντρωμένος σε ανθρώπους που δεν γνωρίζω, σε ανθρώπους που δεν έχουμε κάποια σχέση», όπως εξήγησε…), επέστρεψε στα courts και στις νίκες. Η επικράτησή του επί του Roger Federer (Νο 3 στον κόσμο), στον ημιτελικό του ATP Finals, και ο θρίαμβος στον τελικό, κόντρα στον Dominic Thiem (Νο 5), ήταν μια στιγμή βαθιάς -και- προσωπικής του δικαίωσης,
Το βαρύ τρόπαιο -αυτό, που λέει πως τον έκανε να νιώσει «ανατριχίλα», όταν το σήκωσε- δεν είναι, φυσικά, το μόνο πράγμα που θα πάρει στις βαλίτσες του, φεύγοντας από το Λονδίνο. Ο Στέφανος θα επιστρέψει στην Ελλάδα έχοντας αυξήσει τον λογαριασμό του στην τράπεζα κατά 2.6 εκατ. δολάρια (σ.σ. Τα μισά προήλθαν από την επικράτησή του στον τελικό και τα υπόλοιπα από το πριμ πρόκρισης και τις νίκες που σημείωσε στο τουρνουά). Αυτό -με πρόχειρους υπολογισμούς- ανεβάζει τα κέρδη του από τα τουρνουά στα οποία συμμετείχε μες στο 2019, σε 4.7 εκατ. δολάρια.
Ένα άλλο «κέρδος» από την εντυπωσιακή παρουσία του, στο Λονδίνο είναι πως η κατάκτηση του ATP Finals προσθέτει άλλους 1.300 πόντους στο ranking που κατέχει στην παγκόσμια κατάταξη – πλέον, έχει φτάσει στους 5.300. Που σημαίνει πως αν και παραμένει στην 6η θέση, απέχει μόλις μια ανάσα από τον Daniil Medvedev (Νο5 με 5.705 πόντους). Και είναι μόλις 21 ετών και 3 μηνών…
ΤΕΝΙΣΤΑΣ ΑΠΟ ΚΟΥΝΙΑ
Φαίνεται πως, από νωρίς, η μοίρα είχε αποφασίσει για κείνον. «Πιστέψτε με -είχε δηλώσει η μητέρα του στους New York Times- ο γιατρός που με βοήθησε να γεννήσω αυτό το παιδί, μου είπε πως ο Στέφανος βγήκε με το χέρι ψηλά, σαν τενίστας. Πάντα ήξερα ότι θα κάνει κάτι σχετικό με το τένις, αλλά δεν ήξερα τι».
Ευτυχώς, στην περίπτωση του Στέφανου Τσιτσιπά, η μοίρα δεν έκανε όλη τη δουλειά – βοήθησε λίγο και τo DNA. Ο μικρός, γεννήθηκε σε μια «αθλητική» -και δη «τενιστική»- οικογένεια: ο πατέρας του, Απόστολος, εργαζόταν ως προπονητής στον Αστέρα Βουλιαγμένης, ενώ η μητέρα του, η ρωσικής καταγωγής Julia Salmikova, ήταν επαγγελματίας τενίστρια (πρώην No 1 στην κατηγορία Juniors με τα χρώματα της Σοβιετικής Ένωσης) και κόρη του χρυσού Ολυμπιονίκη, διεθνούς ποδοσφαιριστή Sergei Salnikov. O Στέφανος έχει άλλα τρία, μικρότερα αδέλφια -τον Πέτρο, τον Παύλο και την Ελισάβετ- τα οποία, αλωνίζουν στα tennis courts από τότε, σχεδόν, που περπάτησαν. Όπως κι εκείνος.
«Οι γονείς μου, με έπαιρναν μαζί τους κάθε μέρα», δήλωσε σε ένα παλιό αφιέρωμα που του έκανε το κανάλι του ATP. «Η πρώτη ανάμνηση που έχω, είναι να είμαι τριών χρονών και να παίζω μπάλες με τον πατέρα μου, στα κενά του ανάμεσα στα μαθήματα. Μου άρεσε πολύ που ασχολιόταν μαζί μου. Θυμάμαι να βλέπω και παιχνίδια στην τηλεόραση, από μωρό. Δεν μπορώ να σας πω ποιοι έπαιζαν, αλλά θυμάμαι πως μου άρεσε να παρακολουθώ παιχνίδια…».
Αν και του άρεσαν και άλλα αθλήματα -ιδίως το ποδόσφαιρο- το τένις, τον κέρδισε οριστικά, μετά το πρώτο του νικηφόρο τουρνουά στη Γαλλία – για την ακρίβεια, στη Νορμανδία. Ο πατέρας του, θυμάται να τον ξυπνάει, ξαφνικά, στη μέση της νύχτας και να του δηλώνει αποφασιστικά: «Μπαμπά, πρέπει να σου πω κάτι: θέλω να παίξω τένις, επαγγελματικά. Μου αρέσει ο ανταγωνισμός. Μου αρέσει η πρόκληση». Ήταν 9 χρονών. Έκτοτε, ο Όμιλος Αντισφαίρισης Γλυφάδας έγινε το δεύτερο σπίτι του. Όπως είναι ευνόητο, και οι δυο γονείς του, έχουν αφιερώσει τη ζωή τους, σε κείνον – ο Απόστολος Τσιτσιπάς, παραιτήθηκε από τη δουλειά του όταν ο Στέφανος ήταν 11 χρονών και έγινε προπονητής του. Τον συνοδεύει σε όλες του τις διεθνείς εμφανίσεις («Το ότι τον είχα μαζί μου με βοήθησε πολύ, θα ήταν πολύ πιο δύσκολο να ταξιδεύω με κάποιον άγνωστο»…). Αντίθετα, η ελληνική πολιτεία, όπως εξηγεί -όχι χωρίς κάποιο παράπονο- ήταν απούσα στην αρχή της καριέρας του.
Η πραγματική αλλαγή στον τρόπο σκέψης του, στην προπόνηση και στην αθλητική του κουλτούρα, συντελέστηκε, όπως εξηγεί, μετά τη μετακίνησή του στην περιβόητη και διεθνούς φήμης Patrick Mouratoglou Tennis Academy στη νότια Γαλλία. Εκεί, είχε τη δυνατότητα να προπονηθεί μαζί με τους καλύτερους τενίστες (ακόμα και αθλητές που βρίσκονται στο Top 100) και, κυρίως, να μάθει την αξία της συστηματικής και σκληρής δουλειάς.
Τα αποτελέσματα είναι φανερά: μέσα σε δύο χρόνια -από τότε που μπήκε στο ranking του ATP- ο Στέφανος Τσιτσιπάς έτρεξε με ιλιγγιώδη ταχύτητα, «καταπίνοντας» σχεδόν τις θέσεις προς την κορυφή (Άλλωστε, πριν καν συμπληρώσει τα 18 του χρόνια, είχε ανέβει στην κορυφή του κόσμου, ως Νο 1 της κατηγορίας juniors, και είχε ήδη στεφθεί πρωταθλητής Ευρώπης). Επόμενος στόχος του; Η Ολυμπιάδα του 2020…
«ΘΕΛΩ ΝΑ ΓΙΝΩ Νο1 ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ»
Τι τον κάνει τόσο καλό; Είναι γρήγορος, πεισματάρης, έχει εξαιρετική τεχνική, φοβερό backhead – οι ειδικοί λένε πως «έχει την εμφάνιση του Björn Borg, την ανταγωνιστική φύση του Andy Murray και την ηρεμία του Roger Federer». Αλλά υπάρχει και κάτι άλλο.
Σε ηλικία 12 ετών, ο Στέφανος είχε ρωτηθεί από τον mental trainer του, Κώστα Περγαντή, πού θέλει να φτάσει στο τένις. Είχε απαντήσει ότι ήθελε να γίνει το No 1 στον κόσμο («κανένα άλλο παιδί δεν είχε απαντήσει έτσι, αλλά τον πήρα απόλυτα σοβαρά», δήλωσε εκ των υστέρων, ο κ. Περγαντής). Οκτώ χρόνια αργότερα, οι φιλοδοξίες του, δεν έχουν αλλάξει – σε πρόσφατη συνέντευξή του στη “Lifo” δήλωσε: «Θέλω να πετύχω κάτι που δεν έχει καταφέρει κανένας άλλος στην Ελλάδα. Να κερδίσω τίτλους, να μπει το όνομά μου στο Hall of Fame. Να γίνω ο καλύτερος τενίστας του κόσμου, χωρίς να είμαι απαραίτητα το Νο1».
