GOOD LIFEΤΑΞΙΔΙ72 ώρες στην Αλσατία

72 ώρες στην Αλσατία

Τα φημισμένα λευκά της κρασιά, οι ονειρεμένες γραφικές πόλεις και οι περίφημοι Δρόμοι του Κρασιού της, ήταν η αφορμή για να επισκεφθώ την Αλσατία το περασμένο καλοκαίρι.

Στο άκουσμα της Αλσατίας, ο περισσότερος κόσμος ταυτίζει την περιοχή με το Στρασβούργο, την πιο διάσημη πόλη της. Οι λάτρεις του κρασιού γνωρίζουν όμως πως πρόκειται για μια από τις πιο γνωστές οινικές περιοχές της Γαλλίας.

Ο πιο εύκολος τρόπος να βρεθείτε σε αυτό το μέρος της βορειοανατολικής Γαλλίας είναι μέσω του αεροδρόμιου του Στρασβούργου. Εμείς βρισκόμασταν ήδη στη Ζυρίχη και απλά πήραμε το τραίνο προς τη Βασιλεία και από εκεί κάναμε αλλαγή τραίνου το οποίο μας άφησε στην καρδιά της πόλης Colmar.

Alsatia1

To Colmar, η δεύτερη πιο σημαντική πόλη της Αλσατίας βρίσκεται προς το νότιο μέρος στα σύνορα με τη Γερμανία. Το ιστορικό της κέντρο μοιάζει με αυτό του Στρασβούργου. Χαρακτηριστική μεσαιωνική αρχιτεκτονική του Ρήνου, σπίτια με εκτεθειμένες ξύλινες δοκούς και ψηλές στέγες και ένα κανάλι να διαπερνά την πόλη και το οποίο καταλήγει στον ποταμό Ρήνο. Αν επισκεφθείτε την περιοχή άνοιξη και καλοκαίρι, τα πολύχρωμα λουλούδια διακοσμούν υπέροχα τα δρομάκια και τα μπαλκόνια.
Στην πρώτη βόλτα στο γεμάτο τουρίστες κέντρο του Colmar έμαθα πως είναι η κατεξοχήν «πόλη των Χριστουγέννων». Για του λόγου το αληθές, ένα τεράστιο κατάστημα που πωλούσε ότι χριστουγεννιάτικο στολίδι μπορείτε να φανταστείτε, ήταν ανοικτό τον Αύγουστο.

Alsatia2

Η πιο σημαντική πληροφορία όμως είναι πως το Colmar βρίσκεται στην καρδιά των Αλσατικών Δρόμων του Κρασιού και έτσι θεωρείται η πρωτεύουσα των κρασιών της Αλσατίας. Πράγματι, ήταν από τα πιο εύκολα οινικά ταξίδια που έχω κάνει, αφού νοικιάζοντας αυτοκίνητο, τις επόμενες μέρες ήταν πολύ εύκολο να επισκεπτόμαστε οινοποιεία και τις γειτονικές πόλεις – πολλές από αυτές τις πόλεις έχουν μόνο οινοποιεία – γιατί όλες είχαν απόσταση μάξιμουμ μισής ώρας από το κέντρο του Colmar. Οι Αλσατικοί Δρόμοι του Κρασιού είναι μια φανταστική διαδρομή που περνάει μέσα από αμπελώνες στην πεδιάδα με θέα τις περίφημες βουνοπλαγιές όπου βρίσκονται οι φημισμένοι αμπελώνες Grand Cru. Αυτοί οι αμπελώνες είναι συνολικά 51, μερικοί υπάρχουν πάνω από χίλια χρόνια, άλλοι κάποιες δεκαετίες και όλοι ξεχωρίζουν για τα εδάφη, το κλίμα και την προνομιακή έκθεση στον ήλιο. Δίνουν μόνο το 5% της συνολικής παραγωγής.

Alsatia3

Τα κρασιά της Αλσατίας
Η περιοχή έχει ένα ασυνήθιστα ξηρό κλίμα και συνήθως είναι ηλιόλουστη παρόλη τη βόρεια τοποθεσία της. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι η Αλσατία προστατεύεται από τα Βόσγια Όρη στα δυτικά. Οι αυξημένες ώρες λιακάδας βοηθούν ώστε να ωριμάσουν επιτυχώς τα σταφύλια οπότε τα περισσότερα λευκά κρασιά της Αλσατίας έχουν αυτό το χαρακτηριστικά «φωτεινό» φρουτώδες προφίλ.

Επίσης μοναδικό στοιχείο αυτής της οινικής περιοχής είναι ότι πρόκειται για ένα μωσαϊκό διαφόρων εδαφών που στο καθένα ταιριάζει και η ανάλογη ποικιλία.

Alsatia4

To 90% των κρασιών είναι λευκά και μονοποικιλιακά – εδώ φαίνεται η επιρροή της Γερμανίας που κατείχε την περιοχή μέχρι το 1945 πριν επιστραφεί στην Γαλλία. Οι κύριες ποικιλίες είναι το Riesling, ο βασιλιάς της περιοχής, το Pinot Blanc (συχνά μπαίνει σε blend με την παρόμοια ποικιλία Auxerrois), το Gewurztraminer και το Pinot Gris. Επίσης υπάρχουν κάποια αμπέλια με Pinot Noir, όπου πια φτιάχνονται κάποια πολύ ενδιαφέροντα κρασιά και λίγες ποσότητες των λευκών ποικιλιών Muscat και Sylvaner. Το Riesling, το Gewurztraminer, το Pinot Gris και το Muscat είναι οι γνωστές «ευγενείς ποικιλίες» και μόνο αυτές επιτρέπονται στους αμπελώνες Grand Cru.

Αφού γίνεται κρυοεκχύλιση, η ζύμωση πραγματοποιείται σε ανοξείδωτες δεξαμενές ή σε παλιά μεγάλα δρύινα βαρέλια για διατήρηση της φρεσκάδας και των ποικιλιακών αρωμάτων. Όσο αφορά στα επίπεδα γλυκύτητας των κρασιών, δεν υπήρχε πότε ένας κανονισμός και αυτό πάντα συγχύζει τους καταναλωτές. Μερικοί παραγωγοί έχουν προσθέσει ενδείξεις στην πίσω ετικέτα.

Alsatia6

Η Αλσατία φημίζεται και για το αφρώδες κρασί της, το Cremant d’ Alsace που είναι το 25% της παραγωγής. Φτιάχνεται με τη Παραδοσιακή Μέθοδο από τις ποικιλίες Pinot Blanc, Auxerrois, Riesling, Chardonnay και Pinot Gris. Η γκάμα συμπληρώνεται με τα γλυκά κρασιά, τα Vendage Tardive (Late Harvest) και τα σπάνια Sélection de Grains Nobles από σταφύλια που έχουν επηρεαστεί από ευγενή σήψη (Noble rot).

Alsatia7

Tα περισσότερα οινοποιεία παράγουν πολλές ετικέτες: κρασιά από τις 4 ευγενείς ποικιλίες ή περισσότερες, σε διάφορα επίπεδα γλυκύτητας π.χ. ξηρά, ημίξηρα, γλυκά, αφρώδη και μέχρι τέσσερα επίπεδα ποιότητας.

Τα κρασιά εμφιαλώνονται στο χαρακτηριστικό μακρόστενο μπουκάλι “vin du rhin” ή αλλιώς “flute”.

Alsatia8

Oh summer (Alsatian) wine
Δεύτερη μέρα, 8 χιλιόμετρα βόρεια του Colmar, πρώτη μας στάση ένα από τα «αστεράτα» οινοποιεία της Αλσατίας, το Domaine Weinbach μεταξύ των πόλεων Kientzheim και Kaysersberg. Το 1612 ιδρύθηκε εκεί μοναστήρι καπουτσίνων μοναχών, παρέμεινε σε αυτό το στάτους μέχρι τη γαλλική επανάσταση και πέρασε στην ιδιοκτησία του κράτους. Το 1898 η οικογένεια Faller αγόρασε το κτίριο και τα γύρω αμπέλια. Τώρα στην ιδιοκτησία τους υπάρχουν 30 εκτάρια αμπελώνων. Στην πίσω πλευρά του γραφικού πέτρινου κτιρίου βρίσκεται το οινοποιείο και μπροστά ο χώρος υποδοχής. Το πανέμορφο κτίσμα περιτριγυρίζεται από αμπελώνες βιολογικής και βιοδυναμικής καλλιέργειας με κόκκινες τριανταφυλλιές φυτεμένες σε διάφορα σημεία του ιστορικού αμπελώνα Clos des Capuchins. Στους απέναντι λόφους βρίσκεται ένα μεγάλο μέρος του διάσημου grand cru αμπελώνα Schlossberg όπου το Riesling κυριαρχεί.

Leyon Beyer Tasting

Η εμπειρία μοναδική, το κάθε κρασί που δοκιμάσαμε είχε την δική του ιστορία να αφηγηθεί. Το μεσημέρι μας βρήκε στην κουκλίστικη πόλη Kayserberg. Βολτάραμε στα πέτρινα δρομάκια ανάμεσα στα χαρακτηριστικά κτίρια με τις λευκές, σομόν ή ακόμα και γαλάζιες προσόψεις, τις ανθισμένες ανθοδόχες και καταλήξαμε στο παραδοσιακό εστιατόριο Lion ‘d Or. Όλα τα εστιατόρια στην Αλσατία, παραδοσιακά και μη, σερβίρουν μια ευρεία γκάμα κρασιών από την περιοχή και εύκολα μπορείς να απολαύσεις ένα ποτήρι κρασί από σταφύλια grand cru αμπελώνα στα 6-10 ευρώ. Επόμενη στάση λίγα χιλιόμετρα πιο βόρεια, η πόλη Riquewir. Αφήσαμε το αυτοκίνητο στα πάρκινγκ εκτός των τειχών, σε μια περιοχή ακριβώς κάτω από μια αμπελοφυτεμένη πλαγιά. Η παλιά πόλη του Riquewir είναι ο παράδεισος της γεύσης. Στον κύριο πέτρινο πεζόδρομο, όπου κάθε χρόνο επισκέπτονται περίπου 2 εκατομμύρια τουρίστες, υπάρχουν δεκάδες καταστήματα-ντελικατέσεν. Αφού δοκιμάσετε, μπορείτε να αγοράσετε τοπικά τυριά, αλλαντικά, bretzel (πρέτσελ) σε διάφορες γεύσεις, macaron και αλλά πολλά. Εδώ επίσης βρίσκονται τα tasting room του Hugel και του Dopff & Irion. Το καλοκαίρι, τα περισσότερα οινοποιεία μπορεί να είναι κλειστά και αυτά τα tasting room μέσα στις πόλεις είναι ο τρόπος για να δοκιμάσει κανείς τα κρασιά τους.

Alsatia5

Αργά το απόγευμα, μπήκαμε ξανά στο αυτοκίνητο και σε δέκα λεπτά, περνώντας μέσα από πανέμορφους αμπελώνες φτάσαμε λίγο πιο βόρεια στην πόλη Ribeauville. Οι πόλεις εδώ έχουν την ίδια παραμυθένια ομορφιά που δεν την χορταίνεις. Αφού βρήκαμε ένα κατάστημα που πουλάει μαρμελάδες με προσθήκη κρασιού – γιατί δεν χορτάσαμε αρκετό – και αφού αποπειραθήκαμε να πάμε στο Οινοποιείο Trimbach που βρίσκεται στην είσοδο της πόλης, που ήταν όμως κλειστό τον Αύγουστο, καταλήξαμε στο wine bar Le Goupil, για κρασί και τσιμπήματα. Γιατί εξάλλου να αντισταθούμε σε ένα Cremant d’ Alsace Brut ή σε ένα Gewurztraminer του 2016 από το τοπικό οινοποιείο της πόλης το Domaine Sipp;

Alsatia

Τρίτη μέρα, με έναν καφέ και ένα φρεσκοψημένο κρουασάν ανά χείρας, κατευθυνθήκαμε προς το Eguishem. Από το κέντρο της πόλης ενοικιάσαμε ποδήλατα και κάναμε μια καταπληκτική ξενάγηση στους τριγύρω αμπελώνες. Το μεσημέρι μας βρήκε στην κορυφή του λόφου, στο μοντέρνο Οινοποιείο Cattin που είναι ένα από τα μεγαλύτερα και πιο οργανωμένα της Αλσατίας. Με θέα την πόλη και τα αμπέλια, απολαύσαμε τα κρασιά τους με highlight, το Vendanges Tardives 2018 από Gewurztraminer Τελευταία μέρα και η βόλτα στο Eguishem, μας βρήκε να απολαμβάνουμε την παραδοσιακή «πίτσα της Αλσατίας», Flammekueche (Tarte Flambée) και να κάνουμε μια τελευταία γευσιγνωσία στο tasting room του Léon Beyer.

Τρεις μέρες στην Αλσατία δεν ήταν αρκετές για να απολαύσουμε αυτή την μοναδική οινική περιοχή. Φύγαμε με την υπόσχεση να επιστρέψουμε σύντομα και με μια βαλίτσα γεμάτη υπέροχα κρασιά και αμέτρητες εικόνες από καταπράσινους αμπελώνες και παραμυθένιες παλιές πόλεις.

Vineyards Panorama

Περιοδικό “Taste”, τεύχος 141.

ΣΧΕΤΙΚΑ

LIKE NEWS