«Ανοίγω το στόμα μου και λέω πράγματα που δεν τα σκέφτομαι», λέει ο Χρήστος Λούλης.
Ο Χρήστος Λούλης ήταν σήμερα καλεσμένος στο πλατό της εκπομπής «Χαμογέλα και πάλι». Ο γνωστός ηθοποιός μίλησε για το γεγονός ότι εκφράζει πάντα ανοιχτά την άποψή του, στην οποία έχει αρκετή εμπιστοσύνη, ενώ μίλησε και για τη νέα σειρά του Mega «Famagusta.
«Δεν έχω κάνει κάποιο κόντρα ρόλο. Πάντα βρίσκω μέσα μου κάτι που μου ταιριάζει από τον κάθε ρόλο. Στο Maestro, μου είπε ο Χριστόφορος Παπακαλιάτης ότι θα κάνω κάποιον ρόλο που είναι αντιπαθής. Και του είπα: “μην ανησυχείς, το έχω”. Καμιά φορά όσα λέω βγάζουν μία αντιπάθεια, αλλά έχω τόση εμπιστοσύνη στην άποψή μου και σε αυτά που λέω, και ανοίγω το στόμα μου και λέω πράγματα που δεν τα σκέφτομαι. Τις προάλλες είχα πάει σε εκπομπή και σχολίασα το περιστατικό με το καράβι, που σκότωσαν τον άνθρωπο, και μου έστειλαν ένα μήνυμα στο Instagram και με έβρισαν και μου είπε η κοπέλα που μου το έστειλε ότι εξισώνω τους θύτες με το θύμα. Της απάντησα ότι μάλλον κατάλαβε λάθος, και μετά την μπλόκαρα. Θα δώσω μία απάντηση», είπε αρχικά ο Χρήστος Λούλης.
Για τη σειρά Famagusta, ο Χρήστος Λούλης ανέφερε: «Έχω αποκτήσει μία σχέση με την Κύπρο και λόγω της Έμιλυ, και είναι κάτι που αφορά και τον Αντρέα Γεωργίου και τον Κούλη Νικολάου, είναι μαζί σε αυτό. Φροντίζουν πολύ αυτή την σειρά και όλες τις πλευρές. Το νοιάζονται πολύ αυτό. Μιλάμε για τα 50 χρόνια της εισβολής των Τούρκων στην Κύπρο το 1974, ο Αντρέας και ο Κούλης. Όλοι οι πρωταγωνιστές έχουμε κάνει πολλά στην καριέρα μας.
Η εισβολή στην Κύπρο είναι μια ακόμη ανοιχτή πληγή, υπάρχουν αγνοούμενοι, οι άνθρωποι δεν έχουν κλάψει τους δικούς τους εδώ και 50 χρόνια, υπάρχουν σπίτια από την “άλλη” πλευρά που τα πιάτα έχουν μείνει ακόμα στο τραπέζι και δεν μπορούν να πάνε να δουν. Πρέπει κάποια στιγμή να μιλήσουμε γι΄ αυτούς τους ανθρώπους. Η σειρά θέλει να διαφυλάξει την μνήμη της εισβολής της Κύπρου, να περάσει ένα βίωμα και να τονώσει μία μνήμη. Το «Famagusta» έχει προσωπικές μαρτυρίες από συγγενείς αγνοουμένων και νεκρών από την εισβολή στην Κύπρο. Είναι αληθινές μαρτυρίες, παίρνουμε την άδεια του ανθρώπου που ζει ή των παιδιών του, για να ειπωθεί. Παίρνουμε το κείμενο για να το δει και να το εγκρίνει».
