Μια υπέροχη συνέντευξη παραχώρησε η πανέμορφη ηθοποιός Κατερίνα Γερονικολού στο περιοδικό Hello, κατά την οποία εξομολογήθηκε τα συναισθήματά της για τον Γιάννη Τσιμιτσέλη ενώ έδωσε μια υπέροχη απάντηση για το θέμα του γάμου και των παιδιών.
Σε σχέση με τη συνεργασία της επαγγελματικά με τον Τσιμιτσέλη, η Κατερίνα είπε: «Αυτό για κάθε ζευγάρι διαφέρει. Με τον Γιάννη, με κάποιον τρόπο, ταιριάζουμε και στη δουλειά, χωρίς αυτό να μας κάνει καλύτερο ή όχι ζευγάρι. Βλέπουμε τα πράγματα από κοινή σκοπιά, αγαπάμε τη δουλειά μας και αυτό μάς ενώνει. Την ταινία «Για Πάντα» τη βλέπουμε και συγκινούμαστε ακόμη. Είμαστε περήφανοι για αυτά που έχουμε κάνει παρέα. Τυχαίνει να είναι δουλειές που εγώ προσωπικά χιλιοϋπογράφω. Δεν θα ήθελα να σταματήσουμε να συνεργαζόμαστε, ίσως να κάνουμε διαλείμματα γιατί κι εγώ θέλω να κάνω κι άλλα πράγματα, όπως κι εκείνος. Δεν θα ήθελα όμως αυτό να τελειώσει.»
Μιλώντας για αυτά που ξεχωρίζει στον σύντροφό της και για το τι παίρνει από αυτή τη σχέση δήλωσε: «Αγαπώ το ότι είναι αυτοδημιούργητος, δυνατός και ήρεμος. Μου αρέσει η αγκαλιά του και σέβομαι το πόσο προσγειωμένος είναι. Παρόλο που είναι ένας άνθρωπος –όπως το βλέπω εγώ– που έχει ανέβει ένα βουνό, τα πόδια του βρίσκονται στους πρόποδες….Αυτό που με διδάσκει ο Γιάννης είναι η ψυχραιμία, την οποία εγώ δεν διαθέτω πάντα. Είναι ήρεμη δύναμη! Αυτό που παίρνει ο Γιάννης από μένα –υποθέτω, γιατί δεν το έχουμε συζητήσει ποτέ και μπορεί να έχω λανθασμένη εντύπωση– είναι την αίσθηση ότι όπως εγώ μπορώ να στηριχτώ πάνω του, έτσι κι εκείνος έχει άνθρωπο να στηριχτεί. Υπάρχει δηλαδή μια ισοτιμία που είναι απελευθερωτική. Όταν θέλω να χοροπηδήσω από τη χαρά μου για κάτι, ξέρω ότι αυτή η χαρά δίπλα στον Γιάννη θα διπλασιαστεί.»
Σε ερώτηση που δέχθηκε, για το αν θα παντρευτεί και το αν θα κάνει παιδιά, έδωσε την εξής απάντηση: «Δεν είναι ότι κουράστηκα ούτε θεωρώ ότι αυτή η ερώτηση γίνεται εκ του πονηρού. Θεωρώ ότι γίνεται στο πλαίσιο μιας ρουτίνας. Όμως, βλέποντας γύρω μας πόσο δύσκολη είναι κάποιες φορές η τεκνοποίηση, νομίζω πως με αυτή την επαναλαμβανόμενη ερώτηση είναι σαν να υποδεικνύουμε στη σύγχρονη γυναίκα ότι ο δρόμος για την ευτυχία είναι ο γάμος και η απόκτηση ενός παιδιού. Εγώ δεν πιστεύω ότι αυτά τα δύο είναι εχέγγυα ευτυχίας. Ούτε κατά του γάμου είμαι ούτε κατά των παιδιών. Το αντίθετο! Όταν βλέπω ευτυχισμένους γάμους, ζηλεύω με την καλή έννοια και το ίδιο συμβαίνει με τις όμορφες οικογένειες. Απλώς, δεν μου αρέσει να συνδέουμε την ευτυχία με αυτά τα δύο γεγονότα. Μπορείς να είσαι ευτυχισμένος και χωρίς αυτά και, αν τύχει να έρθουν ένα παιδί και ένας γάμος –μιλώ γενικότερα–, ωραίο είναι κι αυτό. Επίσης, αυτές τις ερωτήσεις δεν τις κάνουν με την ίδια συχνότητα στους άντρες.»
