Έζησε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του κουβαλώντας επάνω του «την ενοχή όλων των ανθρώπων». Σήμερα, με μια συγκλονιστική αποκάλυψη για τη σεξουαλική κακοποίηση, που υπέστη μόλις στα έξι του χρόνια, ο ηθοποιός Δημήτρης Μοθωναίος, για πρώτη φορά διεκδικεί πίσω το δικαίωμά του στην ευτυχία και την ομορφιά. Γιατί τώρα; Γιατί πλέον ξέρει πως το αξίζει.
ΑΠΟ ΤΗΝ ΤΑΝΙΑ ΝΕΟΚΛΕΟΥΣ
«Μεγάλωσα σε μία οικογένεια πολύ δομημένη. Οι γονείς μου καθηγητές, με μεγάλωσαν με πολλή αγάπη», ξεκίνησε να αφηγείται μπροστά στην κάμερα της εκπομπής «Πρωινό» και τη μέχρι πρόσφατα συνεργάτιδά του, Φαίη Σκορδά, ο 37χρονος ηθοποιός Δημήτρης Μοθωναίος. Μέσα από μια εξομολόγηση που σοκάρει, η εφ’ όλης της ύλης συνέντευξη, που μαγνητοσκοπήθηκε στο σπίτι του, έγινε με αφορμή την επιθυμία του να σπάσει, έπειτα από πολλά χρόνια, τη σιωπή του και να αφήσει πίσω του όσα τον βαραίνουν.
«Μετά, δεν θυμάμαι…»
«Υπήρχε πρόσωπο στο πολύ στενό οικογενειακό μου περιβάλλον που με κακοποίησε, ενώ ήμουν σε πολύ μικρή ηλικία. Ξεκίνησε από τα έξι μου χρόνια και γινόταν κατ’ εξακολούθηση. Έκανε πράγματα, τα οποία δεν μπορούσα και εγώ ο ίδιος να τα αντιληφθώ ως κακοποίηση. Αισθανόμουν ότι ο άνθρωπος αυτός με αγαπάει πάρα πολύ. Έχω εικόνες διάσπαρτες να με πηγαίνει για μπάνιο στην παραλία και να ξαπλώνει δίπλα μου. Μετά, δεν θυμάμαι. Είναι μνήμες που είναι θαμμένες μέσα στο σώμα. Αναμνήσεις έχουν μπλοκαριστεί. Αυτός είναι ο μηχανισμός όταν συμβαίνει σε μία μικρή ηλικία. Εμένα αυτό με τρόμαξε. Ότι αγνοούσα ότι όλα αυτά τα περιστατικά ήταν πίσω θαμμένα στο μυαλό μου, μέχρι που συνέβη κάτι πολύ χειροπιαστό, που δεν μπορούσα να το αντικρούσω. Όταν ήμουν 26 χρονών ήρθε αυτός ο άνθρωπος και με προσέγγισε με τον ίδιο τρόπο, κάνοντας μια πολύ συγκεκριμένη κίνηση. Εκεί, ήταν σαν να ξύπνησε το σώμα μου και θυμήθηκε όλα τα προηγούμενα. Η σκέψη που έκανα στο μυαλό μου ήταν “αυτό συμβαίνει, δεν μπορείς να κάνεις τίποτα, μάλλον θα προχωρήσει και παραπάνω”. Ο μόνος λόγος που δεν ολοκληρώθηκε, είναι γιατί αυτός ο άνθρωπος πάγωσε».
«Οι γονείς μου δεν μου έδωσαν τη βοήθεια που ήθελα»
Μια περίοδο μόνο με το αλκοόλ μπορούσα να ξεπεράσω όλο αυτό που υπήρχε. Το σοκαριστικό είναι ότι όταν αντιμετώπισα αυτόν τον άνθρωπο ευθέως, μου ζήτησε να το ξεχάσω, με απείλησε να μην το πω ποτέ σε κανέναν. Για πάρα πολλά χρόνια το έκρυβα από τους γονείς μου. Δεν με στήριξαν, δεν μου έδωσαν ποτέ τη βοήθεια που ήθελα. Δεν μπορούσαν να το διανοηθούν. Προσπαθούν να υποβαθμίσουν το γεγονός. Εκείνη τη στιγμή συνειδητοποιείς ότι οι φίλοι είναι η οικογένεια που διαλέγεις και ότι είσαι μόνος σου στη ζωή».
«Θεωρούσα ότι δεν είμαι άξιος να έχω μια καλή σχέση»
«Θέλω οι άνθρωποι να παίρνουν δύναμη από τους άλλους και να βγαίνουν να μιλάνε. Ήμουν πάντα πολύ ειλικρινής με όλους τους ανθρώπους και σε όλες τις σχέσεις, έκανα απόπειρα να μοιραστώ αυτό που μου είχε συμβεί. Δυστυχώς, πραγματικά μέχρι να γίνει η δουλειά και να γίνει αλλαγή οι περιπτώσεις που προσέλκυα ήταν περιπτώσεις που θα ευνοούσαν ξανά την κακοποίηση και την ανακίνηση του τραύματος. Έκανα προσπάθειες να κάνω μια υγιή σχέση που δεν θα θύμιζε τίποτα, με κοπέλα. Δεν πετύχαινε πάντα. Θεωρούσα ότι δεν είμαι άξιος να έχω μια καλή σχέση. Δεν λέω ότι η κακοποίηση καθόρισε τη σεξουαλικότητα μου αλλά δεν μπορώ να ξέρω και πώς θα ήμουν αν αυτό δεν είχε συμβεί στην πορεία της ζωής μου. Υπήρχε μια σχέση που ήταν η κορωνίδα της κακοποίησης, που έληξε με ένα τροχαίο ατύχημα. Μετά το ατύχημα ήταν σαν να βρήκα μια λίγο μεγαλύτερη απόδειξη για τις υποψίες που είχα. Τώρα αισθάνομαι πραγματικά καλά».
«Ξαναβιώνω όλον αυτόν τον πόνο»
Έχω να κοιμηθώ μια εβδομάδα από όταν άρχισαν να βγαίνουν οι καταγγελίες στον χώρο του θεάτρου, γιατί ξαναβιώνω όλον αυτόν τον πόνο, όλων αυτών τον ανθρώπων και τον δικό μου μαζί. Όταν διάβασα την καταγγελία που βγήκε πρόσφατα, τη διάβασα καλά για να βεβαιωθώ ότι διάβασα σωστά. Δεν χωράει το μυαλό μου το μέγεθος της κτηνωδίας. Είμαστε πάρα πολύ λίγοι στον χώρο, με κάποιους πραγματικά πρέπει να ξανασυνεργαστείς. Το 2017 είχα τρεις προτάσεις και δεν ήξερα ποια να πρωτοδιαλέξω και προσπαθούσα να ζυγίσω μέσα μου ποιος είναι λιγότερο κακοποιητικός».
«Έχω δικαίωμα στην ευτυχία και στην ομορφιά»
Έχω κάνει 11 χρόνια ψυχανάλυση για να δουλέψω αυτό που μου έχει συμβεί. Καθημερινά ξυπνάω και κάνω μια σειρά ασκήσεων με αναπνοές και επαναλαμβάνω στον εαυτό μου ότι αξίζω και έχω δικαίωμα στην ευτυχία και στην ομορφιά. Και ακόμα όσο και να το επαναλάβω δεν το πιστεύω. Έχω την τάση να είμαι τελειομανής, να μη στενοχωρώ κανέναν. Νομίζω ότι έκανα εγώ λάθος. Κουβαλάω πάνω μου την ενοχή όλων των ανθρώπων. Και δεν μου αντιστοιχεί».
