Η γυναίκα με το γαλάζιο διαπεραστικό βλέμμα και το ακόμα πιο κοφτερό χιούμορ σε έναν περίπου μήνα κλείνει τα 62 της χρόνια. Λίγες εβδομάδες νωρίτερα θα πάρει το καλύτερο δώρο. Μια βράβευση για τη δια βίου προσφορά της από τις «Χρυσές Σφαίρες», δηλαδή το χρίσμα του θεσμού.
Από τον Κώστα Μπουρούση
Έχει τον έβδομο πιο ισχυρό λογαριασμό Twitter του κόσμου (76 εκατομμύρια followers) και τον 28ο πιο επιδραστικό στο Instagram (55,8 εκατομμύρια followers). Κι όμως, η Ellen DeGeneres δηλώνει ότι στην πραγματικότητα απέχει από τον κόσμο των κοινωνικών δικτύων. Δεν θέλει να εισπράττει την τοξικότητα που κυκλοφορεί εκεί έξω μέσα της. Άλλωστε, στον πυρήνα της η λαοφιλής παρουσιάστρια με το μακροβιότερο -κι ένα από τα πλέον προβεβλημένα- talk shows στην αμερικανική τηλεόραση δηλώνει βαθιά ευαίσθητο άτομο. Σχεδόν ενοχλητικά συναισθηματικό. Ίσως και εύθραυστο, αν συνυπολογίσει κανείς το γεγονός ότι στα παιδικά χρόνια της απέφευγε να κάνει όνειρα και να φαντασιώνεται τον εαυτό της ως ενήλικα. Για να είμαστε ακριβείς, η DeGeneres που στις 26 Ιανουαρίου θα συμπληρώσει αισίως 62 χρόνια ζωής, πίστευε ότι δεν θα ενηλικιωθεί ποτέ. Όχι από παιδικό πείσμα αλλά από πεσιμισμό. Θεωρούσε ανέκαθεν τον εαυτό της πολύ αδύναμο και ευάλωτο για να αντέξει την αληθινή ζωή.
Ευτυχώς, κατάφερε να διαψεύσει τον εαυτό της. Πάντως, γι’ αυτή τη μάλλον φοβική στάση της πιθανότατα ευθύνεται η κοσμοθεωρία του πατέρα της -έφυγε πέρσι από τη ζωή σε ηλικία 83 ετών- ο οποίος, όπως η ίδια έχει πει, δεν μπορούσε να διαχειριστεί οτιδήποτε λιγότερο από το ευχάριστο. Η DeGeneres αγωνίζεται, προσπαθεί και πασχίζει προκειμένου να μη διαταραχθεί το ευζωϊκό status quo που έχει πετύχει για την ίδια και τη σύζυγό της Portia de Rossi. Τουλάχιστον, σε υλικό επίπεδο – το περιοδικό Forbes υπολόγισε τα έσοδά της για το 2018 σε κάτι περισσότερο από 85 εκατομμύρια δολάρια. Ωστόσο, δεν μπορεί να καταφέρει να μην καρδιοχτυπά κάθε φορά που η αγαπημένη της πηγαίνει για ιππασία. Ή να μην ανησυχεί για τα νούμερα τηλεθέασης της εκπομπής της. Κάθε μέρα μετά από το τέλος του σόου κλείνεται στο φαραωνικών διαστάσεων γραφείο της με τη μίνιμαλ διακόσμηση και μελετά την εκπομπή λεπτό προς λεπτό. Θέλει να διαπιστώνει τι πήγε όπως ήθελε, τι ξέφυγε και τι αποδείχτηκε κατώτερο της φαντασίας και της προσδοκίας της. Κι αυτό μόνο με ακρίβεια χειρουργού στο διάβασμα του τηλεοπτικού εαυτού της μπορεί να το πετύχει.
Το πιο δύσκολο πράγμα δεν είναι να φτάσεις στην κορυφή, αλλά να παραμείνεις εκεί. Κλισέ, όμως, η DeGeneres -και οι νευρώσεις της- το ξέρει καλύτερα από τον καθένα. Πάντως, στις 6 Ιανουαρίου θα έχει την ευκαιρία να ξαποστάσει από το φρενήρες κυνήγι της επιτυχίας, έστω για λίγα λεπτά της ώρας. Όσο θα διαρκέσει η βράβευσή της στην τελετή απονομής των «Χρυσών Σφαιρών» για τη συνολική προσφορά της στην τηλεόραση και την κοινωνία. Θα έχει την ευκαιρία να δει τον εαυτό της μέσα από τα μάτια των άλλων και να συνειδητοποιήσει πως μπορεί η ίδια να μην το κατάλαβε, αλλά μέσα σε 17 χρόνια -όσο δηλαδή διαρκεί το περίφημο talk show της- κατάφερε να γίνει θεσμός για τους συμπατριώτες της και μάλιστα με οικουμενική απήχηση. Τόσο μεγάλη ώστε ακόμα και ο Νίκος Μουτσινάς, ένας από τους καλύτερους «μαθητές» της, να της απευθύνει από τηλεοράσεως πρόκληση.
Παρεμπιπτόντως, η 61χρονη τηλεπαρουσιάστρια και κωμικός δεν έχει πρόβλημα να την κοπιάρουν, να την αντιγράφουν ή να οικειοποιούνται τις ιδέες της. Κι αυτό μπορεί να είναι δείγμα γενναιοψυχίας αλλά και ατόφιος σνομπισμός στην όποια μικροπρέπεια. Ή ενδεχομένως βαθιά κατανόηση στους συναδέλφους της, αφού και η ίδια δεν πέρασε λίγα για να γίνει το brand name που όλοι γνωρίζουν με το μικρό όνομά της. Ευτυχώς, ο αυτοσαρκασμός της πάντα εμφανιζόταν ως μια γερή σανίδα σωτηρίας. Πάνω σε αυτόν εδραίωσε άλλωστε και την καριέρα της ως stand up comedian στα 80s, όταν περιόδευσε στην Αμερική με πνευματικούς φύλακές της τον Woody Allen και τον Steve Martin. Ναι, η DeGeneres παραμένει μέχρι και σήμερα αυτό που θα μπορούσε να χαρακτηρίσει κανείς ως παλιοκαιρίσια. Ή απλώς κλασική αξία.
Στην πραγματικότητα, ο κόσμος γνώρισε την DeGeneres όχι μέσα από τη δουλειά της αλλά διαμέσου μιας προσωπικής κατάθεσης ψυχής. Μπορεί να πρωταγωνιστούσε στο σίριαλ «Ellen» από το 1994, όμως, η ευρεία αναγνωρισιμότητα ήρθε το 1997, όταν καλεσμένη της Oprah Winfrey η ηθοποιός μίλησε δημόσια για τη σεξουαλική ταυτότητά της. Η φήμη της εκτοξεύθηκε. Μαζί και η κριτική. Θετική αλλά και πικρόχολη. Από τη μία ήταν εκείνοι που αναγνώριζαν τη γενναιότητά της να μιλήσει για την ομοφυλοφιλία της, όπως η συντακτική ομάδα του «Time» που την επέλεξε ως εξώφυλλο του περιοδικού με τον τίτλο «Yep, I’m gay».
Από την άλλη, ήταν οι οργισμένοι γονείς που απομάκρυναν τα παιδιά τους από το σίριαλ του ABC, η LGBT κοινότητα που υποστήριζε ότι η στάση της DeGeneres δεν ήταν αρκετά πολιτική, ακόμα και ο Elton John ο οποίος είχε δηλώσει την ενόχλησή του για τον κωμικό τρόπο διαχείρισης ενός τόσο σημαντικού ζητήματος. Η τηλεθέαση του σίριαλ καταβαραθρώθηκε και την επόμενη χρονιά η Walt Disney, μητρική εταιρία του ABC, ενοχλημένη από τις αντιδράσεις, αποφάσισε την παύση της σειράς. Η DeGeneres έχασε τη γη κάτω από τα πόδια της. Τη μία ημέρα ήταν ηρωίδα και την επόμενη αποδιοπομπαίος τράγος. Μπήκε σε μια μακρά περίοδο υπαρξιακής περιδίνησης, πέρασε τις συμπληγάδες της κατάθλιψης και τελικά αποφάσισε να δώσει μια δεύτερη ευκαιρία στον εαυτό της. Όχι πια ως κωμικός, αλλά ως οικοδέσποινα ενός πολυμορφικού talk show.
Μπορεί τον Σεπτέμβριο του 2003, όταν έκανε πρεμιέρα το «The Ellen DeGeneres Show», ένας μέσος Αμερικανός τηλεθεατής να θεωρούσε ότι τα είχε δει όλα στην τηλεόραση -τον άνθρωπο να πατά στη Σελήνη, δυο αεροπλάνα να καρφώνονται στους δίδυμους πύργους της Νέας Υόρκης και πάει λέγοντας- όμως, φαίνεται ότι υπήρχαν ακόμα πράγματα που μπορούσαν να τον συγκινήσουν. Το πνεύμα, το χιούμορ, η καμιά φορά αφοπλιστική ειλικρίνεια, η συγκίνηση, οι ιδέες της DeGeneres βρήκαν γόνιμο έδαφος. Όπως όταν κάλεσε τους συμμαθητές της να γιορτάσουν μαζί στην τηλεοπτική εκπομπή της τα 30 χρόνια από την αποφοίτησή τους ή όταν ξεκίνησε τα παιχνίδια με τους διάσημους -αλλά πάντα πρόθυμους να μιλήσουν de profundis- φίλους της, τα οποία έκτοτε αντιγράφονται διαρκώς – ακόμα και από εκπομπές της ελληνικής τηλεόρασης. Η DeGeneres κατάφερε να θέσει τον πήχη για μια εκπομπή ευχάριστη ως επί το πλείστον, γρήγορη και πνευματώδη, χωρίς ποτέ να διαπεράσει τις διαχωριστικές γραμμές της σαχλαμάρας ή του λαϊκισμού. Πάνω σε αυτή την τηλεοπτική αυθεντικότητά της θεμελίωσε μια μικρή αυτοκρατορία -έχει τη δική της σειρά προϊόντων και ασχολείται με ζέση με το real estate- αλλά και να εκπέμψει τα κοινωνικά μηνύματά της, τα οποία κάποτε έμοιαζαν με καινά δαιμόνια.
Ο γάμος το 2008 με την από το 2004 σύντροφό της Portia, η αγάπη της για τα ζώα, τα οποία έχουν σταθερά μια θέση στην εκπομπή της, η επιλογή της να είναι χορτοφάγος, η συμμετοχή της σε καμπάνιες για την ενημέρωση για τον ιό HIV είναι μόνο μερικές από τις δημόσιες εκδηλώσεις της που θα μπορούσε να θεωρήσει κανείς ως καλό παράδειγμα. Όχι, δηλαδή, ότι η διασημότητά της δεν έχει εγείρει και αρνητικά σχόλια. Η πολυτελής ζωή της, η πρόσφατη εγκάρδια συνομιλία της με τον πρώην πρόεδρο των ΗΠΑ George W. Bush σε αγώνα του NFL, η απόφασή της να μη χορεύει πια στην εκπομπή της, έχουν θυμώσει κατά καιρούς τους fans της. Αλλά ακόμα κι όταν συλλογίζεται τις δύσκολες στιγμές, η DeGeneres που ανανέωσε το συμβόλαιό της για τη σεζόν 2021-22, ζητά από τον προσωπικό σεφ της ένα παγωμένο τσάι και από τη βεράντα του σπιτιού της στην Carpinteria του Λος Άντζελες κοιτά τα δελφίνια να χάνονται στον Ειρηνικό Ωκεανό. Είναι η ιδανική συνθήκη ηρεμίας, που της επιτρέπει να σκέφτεται νηφάλια. Ότι δηλαδή και μόνο για τη θρυλική selfie από την τελετή απονομής των Όσκαρ του 2014 ή για τη φωνή της Dory στην ταινία «Ψάχνοντας τον Nemo», οφείλει ένα μπράβο στον εαυτό της. Κυρίως της το οφείλει η ποπ κουλτούρα.
