Ολυμπιακοί αγώνες – γκάφες, σεξ και ρεκόρ!

Πίσω από τη «χρυσή» πρώτη σειρά των υπερ-αθλητών, υπάρχουν οι άνθρωποι και οι ιστορίες τους. Και γκάφες, παρεξηγήσεις, έρωτες, απόπειρες απάτης – στους σύγχρονους Ολυμπιακούς Αγώνες, τα πάντα θα μπορούσαν να συμβούν. Και τα πάντα, απλώς, συνέβησαν.

Της Κάλλιας Καστάνη

ΑΘΛΗΤΕΣ ΜΕ STAR QUALITY

• Ο υπέροχος Johny Weissmuller χρυσός ολυμπιονίκης της κολύμβησης, πέντε συνολικά φορές σε τρεις Ολυμπιάδες (το ‘24 στο Παρίσι στα 100, 400 και 4 Χ 200 ελεύθερο, το ‘28 στο Άμστερνταμ στα 100 μ. ελεύθερο και το ‘32 στο Λος Άντζελες με την ομάδα πόλο των ΗΠΑ) και ο πρώτος κολυμβητής στην ιστορία που έσπασε το φράγμα του ενός λεπτού στα 100 μ. ελεύθερο, μπήκε στη showbiz από μια διαφήμιση μαγιό. Έτσι, λέγεται, τον πρόσεξε ένας παραγωγός του Χόλιγουντ και έτσι «γεννήθηκε» ο περίφημος Ταρζάν – σταρ πρωταγωνιστής σε 11 ταινίες και λατρεμένος του πλανήτη. Πολύ αργότερα, το 1959, σε ένα ταξίδι του στην Κούβα, την εποχή που μαίνονταν οι μάχες των στρατευμάτων του Batista με τους αντάρτες του Castro, ο Johny δέχθηκε επίθεση από τους αντάρτες. Όταν βγήκε από το αυτοκίνητο με τα χέρια ψηλά, οι στρατιώτες τον αναγνώρισαν, πέταξαν τα όπλα κι άρχισαν να φωνάζουν: «Είσαι ο Ταρζάν, είσαι ο Ταρζάν, καλώς ήρθες στην Κούβα». Αμέσως, αφέθηκε ελεύθερος και οδηγήθηκε με «τιμητική» συνοδεία στο λιμάνι, για να εγκαταλείψει άρον-άρον τη χώρα…
• Ο θρύλος λέει πως όταν ο Cassius Μarcellus Clay -πιο γνωστός ως Μuhammad Ali- κέρδισε στα 18 του, χρυσό μετάλλιο στα 81 κιλά της πυγμαχίας (Ρώμη, 1960) χάρηκε τόσο πολύ, που ξέχασε πως ήταν έγχρωμος. Γύρισε σπίτι του και για βδομάδες ολόκληρες δεν έβγαλε το μετάλλιο από το λαιμό του. Μ’ αυτό έτρωγε, κοιμόταν, ξυπνούσε. Μια μέρα, μαζί με ένα φίλο του πήγε σε ένα εστιατόριο και ζήτησε χάμπουργκερ και παγωτό βανίλια. Η σερβιτόρα του απάντησε: «Εδώ σερβίρουμε μόνο λευκούς». Όταν ο φίλος του Clay απευθύνθηκε στο αφεντικό του μαγαζιού, λέγοντάς του πως είχε μπροστά του ένα χρυσό ολυμπιονίκη, εκείνος αντέτεινε: «Δεν καταλαβαίνω από τέτοια, για μένα είναι ένας μαύρος». Λίγο αργότερα ο Clay δέχτηκε επίθεση από μια συμμορία easy-riders που είχε γίνει μάρτυρας του περιστατικού. Έστειλε πέντε στο νοσοκομείο και άλλοι τόσοι τράπηκαν σε φυγή. Με κλάματα στα μάτια, ο Clay τράβηξε από το λαιμό του το μετάλλιο, το πέταξε στον ποταμό Οχάιο και πήρε όρκο να συντρίβει, στο εξής, τους λευκούς αντιπάλους του στο ρινγκ. Όσο για το μετάλλιο, του αφαιρέθηκε επισήμως μερικά χρόνια αργότερα, επειδή αρνήθηκε να πάει να πολεμήσει στο Βιετνάμ.
• Η 18χρονη καλλονή Εthel Catherwood, αθλήτρια ύψους από τον Καναδά και «αγαπημένη» φωτογράφων και θεατών, στους Ολυμπιακούς του Άμστερνταμ το 1928, ήταν η πρώτη σταρ-αθλήτρια. Τυλιγμένη διαρκώς σε μια κόκκινη κουβέρτα η Εthel περίμενε υπομονετικά να έρθει η σειρά για τα άλματά της. Πριν από κάθε της προσπάθεια, πλησίαζε τον πήχη, του χαμογελούσε, έπαιρνε φόρα και πηδούσε. Περιέργως, το κόλπο «έπιανε». Η Catherwood κέρδισε το χρυσό μετάλλιο (1.59 μ), γνώρισε αποθεωτική υποδοχή από τους συμπατριώτες της, πήρε μια υποτροφία 3.000 δολαρίων για τις σπουδές της στο πιάνο και πολλές προτάσεις για το Χόλιγουντ. Η απάντησή της; «Θα προτιμούσα να πιω δηλητήριο παρά να κουνάω τα χέρια μου χωρίς λόγο σε μια ταινία»…

SEX AND DRAG(S)

• Το ‘76, στο Μόντρεαλ, κάθε φορά που ο Σοβιετικός παλαιστής στην κατηγορία των 90κ. Levan «Tedi»-Tediashvili ανέβαινε στο ταπί, γυρνούσε προς την πλευρά των κερκίδων και έκλεινε το μάτι σε κάποιον. Παραξενεμένοι, οι δημοσιογράφοι, τον ρώτησαν σε ποιον έκανε νόημα και κείνος αποκάλυψε, ότι πάντα, πριν παλέψει κλείνει το μάτι στην πιο όμορφη κοπέλα που θα δει στις κερκίδες, για γούρι. Ο Τediashvili έγινε δύο φορές χρυσός ολυμπιονίκης, μία το ‘72 και  μία το ‘76.
• Το 1988, στη Σεούλ, συνωστισμός παρατηρήθηκε στο ολυμπιακό χωριό, γύρω από τα δωμάτια που έμεναν οι Νορβηγίδες. Οι ψηλές και ξανθές Σκανδιναβές αθλήτριες συνήθιζαν, μετά το μπάνιο τους να βγαίνουν στα μπαλκόνια γυμνόστηθες ή και ολόγυμνες για ηλιοθεραπεία….
• Στους Ολυμπιακούς του Τόκιο, το ‘64, ο προπονητής της ομάδας πάλης της πρώην Σοβιετικής Ένωσης είχε ζητήσει από τους αθλητές του να έχουν έναν οργασμό 15 λεπτά πριν από τον αγώνα για να χαλαρώσουν. Είναι άγνωστο αν ακολούθησαν τη συμβουλή του, πάντως η ομάδα κατέκτησε σε κείνους τους Αγώνες, τρία χρυσά μετάλλια, τρία αργυρά και τρία χάλκινα.
• Χρόνια μετά τους Ολυμπιακούς του Βερολίνου, η νικήτρια στην κούρσα των 100 μ. Ηelen Stephens αποκάλυψε πως ο Hitler σε μια κατ’ ιδίαν συνάντησή τους που έγινε με δική του πρωτοβουλία, της είχε ζητήσει να περάσουν μαζί ένα ερωτικό Σαββατοκύριακο στο εξοχικό του. Μια πρόταση που, εκείνη -φυσικά- αρνήθηκε….
• Στις 4 Δεκεμβρίου του 1980, κατά τη διάρκεια ληστείας σε super market του Κλίβελαντ πυροβολήθηκε και έχασε της ζωή της σε ηλικία 69 ετών η μεγάλη Πολωνέζα αθλήτρια Stanislawa Walasiewicz (ή Stella Walsh, όπως μετονομάστηκε αργότερα που μετανάστευσε στην Αμερική), χρυσή Ολυμπιονίκης στους Ολυμπιακούς του Λος Άντζελες στα 100 μέτρα, με χρόνο 11.9 και αργυρή Ολυμπιονίκης στο Βερολίνο στο ίδιο αγώνισμα. Η νεκροψία που έγινε έφερε στο φως ένα από τα μεγαλύτερα σκάνδαλα στην ιστορία του κλασικού αθλητισμού: «η» Walasiewicz ήταν άντρας (!) – ένα μυστικό που είχε κρατήσει πεισματικά μια ολόκληρη ζωή. Μέχρι σήμερα, το όνομά του/της δεν έχει διαγραφεί από τους πίνακες των γυναικών ολυμπιονικών.

ΤΙ ΜΠΕΡΔΕΜΑ!

• Στο Παρίσι, το 1900 ο Αμερικανός μαραθωνοδρόμος Αrthur Newton μόλις τερμάτισε άρχισε να πανηγυρίζει, προς μεγάλη έκπληξη των θεατών. Όπως αποδείχτηκε στη συνέχεια, ο Νewton πίστευε πως είχε κερδίσει. Δυστυχώς γι’ αυτόν, πριν από κείνον είχαν τερματίσει άλλοι τέσσερις δρομείς.
• Στο Λονδίνο, το 1908 η ομάδα σκοποβολής της πρώην Σοβιετικής Ένωσης εμφανίστηκε μετά το τέλος των Αγώνων. Δυστυχώς, οι αθλητές είχαν ξεχάσει να υπολογίσουν τη δωδεκαήμερη διαφορά, που υπήρχε μεταξύ του Ιουλιανού ημερολογίου που χρησιμοποιούσαν οι Βρετανοί και του Γρηγοριανού που ακολουθούσαν οι ίδιοι….
• Στο Μόναχο, το ‘72 οι Αμερικανοί σπρίντερ Εddie Hart και Rey Robinson δεν έλαβαν ποτέ μέρος στον τελικό των 100 μ. – από λάθος πίστεψαν πως θα γινόταν στις 7.00 το απόγευμα.  Στις 4.30 εκείνης της μέρας κι ενώ περίμεναν στην πύλη του ολυμπιακού χωριού το λεωφορείο που θα τους πήγαινε στο στάδιο για ζέσταμα, είδαν σε μια τηλεόραση τους άλλους δρομείς να ετοιμάζονται για εκκίνηση. Απορημένοι, ρώτησαν τον φύλακα, αν επρόκειτο για μαγνητοσκοπημένη μετάδοση. Φυσικά, ήταν ο τελικός, που μεταδιδόταν live….

ΧΙΚ!

• Ο Τοm Hicks, νικητής του μαραθωνίου στους Ολυμπιακούς του Σεν Λούις, το 1904, δήλωσε πολύ αργότερα πως τη νίκη του την όφειλε σε ένα ντοπάρισμα που είχε κάνει με ένα μίγμα στρυχνίνης και κονιάκ(!)
• Σε λιγότερο «δραστικά» μέσα, είχε καταφύγει οκτώ χρόνια νωρίτερα ο Σπύρος Λούης – το δικό του «ντόπινγκ» ήταν ένα νεροπότηρο με κρασί. Το ζήτησε και το ήπιε στο σταθμό αναψυκτικών για τους μαραθωνοδρόμους στο Πικέρμι. Κι από κείνη τη στιγμή, άρχισε να ξεπερνά έναν-έναν τους αντιπάλους του…

ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΗ ΥΠΟΘΕΣΗ

• Στην οικογένεια Beyer, από την πρώην ανατολική Γερμανία, οι Ολυμπιακοί Αγώνες της Μόσχας, το 1980, θα μείνουν αξέχαστοι. Σε κείνους τους Αγώνες, ο Hans Georg Beyer πέτυχε το νικητήριο γκολ στον τελικό του χάντμπολ με τη Σοβιετική Ένωση και στέφθηκε χρυσός Ολυμπιονίκης. Την ίδια μέρα, ο αδελφός του Udo κατέκτησε το χάλκινο μετάλλιο στη σφαιροβολία και η αδελφή του Gisela Beyer την 4η θέση στον δίσκο.
• Το 1992 στη Βαρκελώνη, ο Αndreas Keller με την ομάδα της Γερμανίας πήρε το χρυσό μετάλλιο στο χόκεϊ επί χόρτου. Όταν γύρισε σπίτι του, κρέμασε το μετάλλιό του δίπλα σε κείνο του παππού του Erwin (ασημένιο, 1936) και του πατέρα του Carsten (χρυσό 1972), ολυμπιονικών στο ίδιο άθλημα.
• Ο Αμερικανός κωπηλάτης Bill Havens έχασε την ευκαιρία να στεφθεί χρυσός ολυμπιονίκης στην τετράκωπο με πηδαλιούχο στους Ολυμπιακούς του ’24, στο Παρίσι επειδή (αν και είχε επιλεγεί ως μέλος της εθνικής αποστολής), προτίμησε να μείνει στις ΗΠΑ, δίπλα στην ετοιμόγεννη γυναίκα του. Ο γιος του Frank, γεννήθηκε πέντε μέρες μετά τη λήξη των Αγώνων. Και 28 χρόνια αργότερα «πλήρωσε» το «χρέος» του: έφερε στον πατέρα του ένα χρυσό ολυμπιακό μετάλλιο, από τη νίκη του στο κανόε, (απλό, κανάντιαν 000 μ.) στους Αγώνες του Ελσίνκι.

ΑΓΑΠΗ ΕΙΝΑΙ

• Την Ολυμπιακή φλόγα στους Αγώνες του Μόντρεαλ το ‘76 έφεραν και άναψαν στο στάδιο δύο 15χρονα παιδιά: η Sandra και ο Stephan, ένα αγόρι αγγλικής καταγωγής και ένα κορίτσι γαλλικής καταγωγής που συμβόλιζαν τις διπλές «ρίζες» του Καναδά. Λίγα χρόνια αργότερα, οι δυο τους παντρεύτηκαν κάνοντας πράξη το ολυμπιακό μήνυμα για ειρήνη συμφιλίωση και «ένωση»…
• Το πιο πολύκροτο αθλητικό ειδύλλιο στην ιστορία των Αγώνων είναι αυτό του Αμερικανού σφυροβόλου Harry Connolly, χρυσού ολυμπιονίκη στη Μελβούρνη, το ‘56 με την -επίσης «χρυσή»- Τσεχοσλοβάκα δισκοβόλο Οlga Fikotova. Η ιστορία τους -το πιο hot stuff σε περίοδο «ψυχρού πολέμου»- έκανε τον γύρο του κόσμου, ενώ όταν παντρεύτηκαν (πρώτα στην Πράγα και μετά στις ΗΠΑ), οι εφημερίδες επί μέρες τους αφιέρωναν σελίδες ολόκληρες. Φυσικά, οι «σοβαροί» σχολιαστές που προέβλεπαν προσέγγιση δυτικού και ανατολικού μπλοκ μέσα από αυτό το γάμο, διαψεύστηκαν. Ο Harry και η Οlga χώρισαν το 1975, εκείνος παντρεύτηκε μιαν άλλη ολυμπιονίκη, την Αμερικανίδα Pat Daniels κι εκείνη έγραψε ένα βιβλίο για την ιστορία τους. Τίτλος της: «Τα Δαχτυλίδια του Πεπρωμένου».

ΑΓΝΩΣΤΑ ΡΕΚΟΡ

• Μια από τις πιο εξόφθαλμες ιστορίες απόπειρας cheating στην ιστορία των Αγώνων, γράφτηκε το 1904 στο Σεντ Λιούις, όταν ο Αμερικανός Fred Lorz (ο οποίος είχε εγκαταλείψει τον αγώνα από τον 16ο χιλιόμετρο και είχε διανύσει την υπόλοιπη απόσταση στην καρότσα ενός φορτηγού) μπήκε πρώτος μέσα στο στάδιο πανηγυρίζοντας, χαιρέτησε τους φιλάθλους που τον αποθέωναν, έκανε τον γύρο του θριάμβου, πήρε το μετάλλιο και φωτογραφήθηκε με την κόρη του Αμερικανού προέδρου, Αlice Roosevelt. Η απάτη του Lorz αποκαλύφθηκε αργότερα από τον οδηγό του φορτηγού που τον είχε μεταφέρει στο στάδιο και η αλήθεια αποκαταστάθηκε.
• Ο μεγαλύτερος αγώνας πάλης -σε διάρκεια- έγινε στη Στοκχόλμη, το 1912 ανάμεσα στον Εσθονό Μartin Klein και τον Φινλανδό Αlfred Αsikainen. Κράτησε 11 ώρες κάτω από τον καυτό ήλιο. Ο Κlein ήταν ο νικητής αλλά δεν έλαβε ποτέ μέρος στον τελικό, γιατί ήταν εξαντλημένος. Το χρυσό μετάλλιο κατέκτησε -ελλείψει αντιπάλου- ο Σουηδός Claes Johansson.
• 26 αβγά σφιχτά και μια μπριζόλα έτρωγε καθημερινά για πρωινό, στο Μόναχο το ‘72 ο διάσημος Σοβιετικός αρσιβαρίστας στα βαρέα βάρη Vassili Alexeyev, αποκαλούμενος λόγω του όγκου του (σ.σ. ζύγιζε 170 κιλά!) και «άνθρωπος βουνό». Ήταν χρυσός ολυμπιονίκης το ‘72 και το ‘76, και παρέμεινε για πολλά χρόνια αήττητος…
• Μια Αμερικανίδα, ονόματι Peggy Abbott που το καλοκαίρι του 1900 έκανε διακοπές στο Παρίσι διάβασε κάποια ανακοίνωση σχετική με τη διεξαγωγή ενός τουρνουά γκολφ, στο πλαίσιο της διεθνούς Έκθεσης Παρισιού. Γράφτηκε, πήρε μέρος, νίκησε και γύρισε σπίτι της. Ποτέ, ως το θάνατό της το 1955 δεν έμαθε πως ήταν χρυσή ολυμπιονίκης – ήταν η πιο καθυστερημένη απονομή μεταλλίου στην ιστορία των Αγώνων…

FAMOUS LAST WORDS

• Η Νadia Comαneci, μια 14χρονη από τη Ρουμανία, έκλεψε την παράσταση στους Ολυμπιακούς του Μόντρεαλ κι έγινε το ίνδαλμα εκατομμυρίων κοριτσιών σε όλο τον κόσμο όταν έγινε η πρώτη αθλήτρια στην ολυμπιακή ιστορία που πήρε «δεκάρι», συνολικά επτά φορές -ένα απίστευτο ρεκόρ τελειότητας!- για τις ασκήσεις της. Κέρδισε τρία χρυσά, ένα ασημένιο και ένα χάλκινο μετάλλιο. Εντυπωσιασμένοι οι δημοσιογράφοι, μετά τους αγώνες, τη ρώτησαν τι επιθυμούσε και η Νadia απάντησε: «Να πάω σπίτι μου, στη μαμά μου».
• «Δεν αισθάνομαι καθόλου τα πόδια μου και για να σας πω την αλήθεια δεν σκοπεύω να πάω για χορό απόψε» (Κen Matthews, Βρετανός, χρυσός ολυμπιονίκης στα 000 μ. βάδην, το ‘64 στο Τόκιο, με χρόνο 1.29.34’)