Τα μέλη της Ακαδημίας Κινηματογράφου και Επιστημών επιλέγουν κάθε χρόνο τους καλύτερους της κινηματογραφικής βιομηχανίας. Και ορίζουν το μέλλον της.
ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΩΣΤΑ ΜΠΟΥΡΟΥΣΗ
Μετά από το ξέσπασμα του #MeToo και την ανάδειξη ενός νεοφεμινιστικού κινήματος που ολοένα και γιγαντώνεται η Αμερική δεν είναι η ίδια (ή τουλάχιστον δεν θέλει να είναι). Γιατί να είναι τα κορυφαία και πιο φωτογενή βραβεία της; Εκείνα που μπορεί να φυλλορροούν τα τελευταία χρόνια σε τηλεθέαση, όμως, διατηρούν έστω σπαράγματα της παλιάς αίγλης τους. Από το 2016 η κραταιά Ακαδημία Κινηματογράφου και Επιστημών αφουγκράστηκε, έστω και με χρονοκαθυστέρηση, τα κελεύσματα των καιρών και αποφάσισε να ανανεωθεί. Ήταν η χρονιά που η απονομή των βραβείων κατηγορήθηκε ως μια τελετή αποκλειστικά για λευκούς ηθοποιούς (βλ. White Oscars) και η γυναικεία απουσία από τις βραβεύσεις ήταν εκκωφαντική. Μπορεί στα χρόνια που μεσολάβησαν να μη συνέβη κάποια κοσμοϊστορική ανακατάταξη ως προς τις ποσοστώσεις των μελών που επιλέγουν και αποφασίζουν κάθε χρόνο για τους νικητές, ωστόσο, η Ακαδημία προσπαθεί να ξεπεράσει τον εαυτό της. Μόνο το 2018 απηύθυνε πρόσκληση σε 928 νέα μέλη -ο αριθμός αυτός παραμένει ένα αξεπέραστο έως σήμερα ρεκόρ- ενώ την ίδια τακτική ακολούθησε και πέρσι, προσκαλώντας στους κόλπους της άλλους 842 ανθρώπους του θεάματος.
Μολονότι κανείς δεν γνωρίζει ποιοι αποδέχτηκαν τελικά την πρόσκληση, είναι γνωστό ότι ανάμεσα στους εκλεκτούς που έλαβαν το βαρύτιμο κάλεσμα ήταν η Lady Gaga, ο Timothee Salame, η Gemma Arterton, η Emilia Clarke, η Rossy de Palma, ο Jamie Bell, η Elisabeth Moss αλλά και ο Έλληνας σκηνοθέτης Γιώργος Λάνθιμος. Τα Όσκαρ έχουν ακόμα ανοίξει τις πόρτες τους και σε εξέχοντα μέλη των on demand δικτύων, όπως του Netflix, τα οποία τα τελευταία χρόνια έχουν ανατρέψει τις ισορροπίες σε βραβεύσεις και φεστιβάλ. Με τις νέες προσθήκες η Ακαδημία αριθμεί φέτος 6.687 μέλη, τα οποία έχουν ήδη δώσει την ετυμηγορία τους για τα 92α Όσκαρ της ιστορίας. Και με τον casting director David Rubin στο τιμόνι της -τον πρώτο του σιναφιού του που αναλαμβάνει τη θέση του προέδρου- είναι βέβαιο πως η Ακαδημία θα συνεχίσει τον ανένδοτο της ανανέωσης. Σύμφωνα με τα περσινά στατιστικά στοιχεία, το 32% των ενεργών μελών είναι γυναίκες και το 16% ανήκει σε διαφορετική από τη λευκή φυλή.
Κάθε χρόνο τις πρώτες εβδομάδες του Νοέμβρη τα μέλη λαμβάνουν τους φακέλους ψηφοφορίας από την εταιρία PwC, η οποία έχει αναλάβει να διασφαλίσει το αδιάβλητο της επιλογής των νικητών. Κάθε μέλος ψηφίζει για την επαγγελματική κατηγορία την οποία εκπροσωπεί. Οι ηθοποιοί για τους ηθοποιούς, οι σκηνοθέτες για τους σκηνοθέτες, οι παραγωγοί για τους παραγωγούς, κ.ο.κ. Στην πραγματικότητα, δεν επιλέγουν κάποιο όνομα ή κάποιον τίτλο ταινίας, αλλά ταξινομούν με σειρά προτίμησης τις υποψηφιότητες. Έτσι, προκύπτουν οι φιναλίστ που ανακοινώνονται εβδομάδες πριν από την τελετή απονομής. Τότε, η ψηφοφορία επαναλαμβάνεται και το αποτέλεσμα προκύπτει περίπου δύο εβδομάδες πριν από τη μεγάλη βραδιά. Κανείς δεν γνωρίζει τα αποτελέσματα, παρά μόνον οι ορκωτοί λογιστές της PwC. Μπορεί στα πρώτα χρόνια των Όσκαρ και μέχρι τη δεκαετία του ‘40 οι νικητές να ανακοινώνονταν προκαταβολικά στους δημοσιογράφους, ώστε οι εφημερίδες που κυκλοφορούσαν το βράδυ της απονομής να προλάβαιναν να τυπώσουν τα ονόματά τους ανά κατηγορία, όμως, η εν λόγω παράδοση ήταν καταδικασμένη να σπάσει, αφού ακρωτηρίαζε έναν από τους βασικούς πυλώνες των βραβείων: την αγωνία.
Πάντως, παρά την προσπάθεια για φιλελευθεροποίηση των βραβείων, τα Όσκαρ παραμένουν σε μεγάλο βαθμό αρτηριοσκληρωτικά. Πριν από δύο εβδομάδες δύο μέλη της Ακαδημίας, τα οποία για ευνόητους λόγους δεν αποκάλυψαν δημόσια την ταυτότητά τους, μίλησαν στην εφημερίδα New York Post, για τα κλισέ που κατατρύχουν την οσκαρική διαδικασία. Μάλιστα, παρουσίασαν το παράδειγμα της Jennifer Lopez, η οποία παρότι απέσπασε θερμές κριτικές για την ερμηνεία της στην ταινία «Hustlers» αγνοήθηκε από την Ακαδημία, όπως και εκείνο του Adam Sandler, οι ατυχείς και μάλλον ελαφρές επιλογές του οποίου τον εμπόδισαν να βρεθεί στους φιναλίστ για την ταινία «Uncut Gems» όπου παρέδωσε μάθημα υποκριτικής. Ευτυχώς, βέβαια, κανείς δεν μπορεί να τους απαγορεύσει το σουλάτσο, έστω και με τον ρόλο των φτωχών συγγενών, στο κόκκινο χαλί της απονομής που θα πραγματοποιηθεί στις 9 Φεβρουαρίου στο Dolby Theater.
ΕΝΘΕΤΟ
Παρά την προσπάθεια για φιλελευθεροποίηση των βραβείων, τα Όσκαρ παραμένουν σε μεγάλο βαθμό αρτηριοσκληρωτικά.
