Η γνωστή ψυχολόγος και παρουσιάστρια του Σίγμα, Θέκλα Πετρίδου, γυρίζει τον χρόνο πίσω, θυμάται περιστατικά που στιγμάτισαν τη ζωή της και μιλά ανοικτά χωρίς ενδοιασμούς και περιστροφές. «Ίσως η γέννηση του πρώτου παιδιού μου να έγινε από αντίδραση. Ήμουν εντελώς αψυχολόγητη. Δεν αντιλαμβανόμουν τι μου συνέβαινε».
Από τον Κωνσταντίνο Χάμπαλη
Με τη Θέκλα γνωριζόμαστε πάρα πολλά χρόνια. Φίλοι λόγω επαγγέλματος, συντοπίτες με ρίζες και οι δύο από την Πάφο και κουμπάροι. Πάει καιρός που λέγαμε να συναντηθούμε για να πούμε τα νέα μας. Χαλαρά, μακριά απ’ όλους κι απ’ όλα, με απενεργοποιημένα τα κινητά και μια κούπα καφέ στο χέρι. Να μιλήσουμε ανοικτά. Όπως η ίδια ξέρει να κάνει. Όταν την πήρα για να κάνουμε τη συνέντευξη ήταν δέκα λεπτά μετά που τελείωσε την εκπομπή της. «Σε μισή ώρα, είσαι ok», μου λέει; Παρατάω ό,τι είχα προγραμματισμένο και τη συναντώ σε μια καφετερία που εκείνη την ώρα στα ηχεία ακουγόταν το «Last Christmas» των Wham. «Τι αίσθημα σού προκαλούν τα Χριστούγεννα», τη ρωτώ. «Φόβο» κι αισθάνομαι το βλέμμα της να χάνεται κάπου μέσα στις σκέψεις της και το μελαγχολικό ύφος που είχε εκείνη την ημέρα. «Φόβο, γιατί;». «Τα Χριστούγεννα υπάρχει μία μεγάλη προσδοκία ότι πρέπει να περάσουμε όλοι τέλεια, γλυκά, υπέροχα και οικογενειακά. Έχω τραυματικές εμπειρίες από πολλά Χριστούγεννα».
Τι συνέβη;
Να ξεκαθαρίσω ότι δεν έχω τραυματικές εμπειρίες από τις γιορτές μου ως παιδί. Ήταν ωραία τα παιδικά μου Χριστούγεννα. Έχω τραυματικές εμπειρίες, όμως, από τον πρώτο μου γάμο. Λόγω του γεγονότος ότι ο πρώην σύζυγός μου δεν ήταν ευτυχισμένος στο γάμο μας ήταν ιδιαίτερα μελαγχολικός και με πεσμένη διάθεση τις γιορτές. Ήταν κλεισμένος στον εαυτό του και καταθλιπτικός, κάτι το οποίο με ενοχλούσε. Προσπαθούσα να τον κάνω χαρούμενο αλλά δεν τα κατάφερνα. Ο Γιώργος, ο πρώην σύζυγός μου, δεν αντιλαμβανόταν πόσο δυστυχισμένος ήταν στο γάμο μας. Τρία χρόνια αφότου χωρίσαμε, μου είπε ευχαριστώ που ζήτησα να χωρίσουμε, γιατί η ζωή του έγινε πολύ καλύτερη μετά το διαζύγιο μας. Είναι πάρα πολύ καλός άνθρωπος αλλά δεν ταιριάζαμε.
Μιλάτε; Έχεις επαφή μαζί του;
Τον αγαπώ πολύ και τον σέβομαι κι αυτό το γνωρίζει και ο νυν σύζυγός μου. Όπως επίσης αγαπώ τη μητέρα του, τον πατέρα του, τον αδελφό του και τη νέα σύζυγό του. Τη νέα του γυναίκα σέβομαι πάρα πολύ, γιατί είναι εξαιρετική μάνα με τα παιδιά μου. Στο σπίτι, υπάρχουν πολύ τρυφερές φωτογραφίες των παιδιών μου μαζί της, στις οποίες αποτυπώνεται η αγάπη της για τα μωρά μου.
Τι γεύση έχουν φέτος τα Χριστούγεννα για σένα;
Φρόντισα να τα προγραμματίσω έτσι ώστε να μη βάλουμε τους εαυτούς μας, με τον Παναγιώτη, σε κίνδυνο. Με την έννοια ότι θα κάνουμε λίγα πράγματα και καλά. Κι επειδή είναι τα πρώτα Χριστούγεννα μετά το γάμο μας και δεν έχουμε πάει μήνα του μέλιτος αποφασίσαμε να τις περάσουμε μόνοι σε κάποιο μέρος το οποίο δεν θα γνωρίζει κανείς.
Είσαι ευτυχισμένη;
Είμαι πολύ ευτυχισμένη. Είναι ένα αίσθημα που με διακατείχε όμως και προτού γνωρίσω τον Παναγιώτη.
Ο Παναγιώτης συμπληρώνει την ευτυχία σου;
Η συντροφικότητα είναι πολύ βασικό πράγμα για όλους τους ανθρώπους και εγώ θεωρώ ότι το ταίρι μας είναι η πιο μεγάλη μας επένδυση. Από τη στιγμή που γνώρισα τον Παναγιώτη έχω αφοσιωθεί ψυχή τε και σώματι και δεν το μετανιώνω που το μεγαλύτερο μέρος της ώρας, της ενέργειας και του ενδιαφέροντός μου είναι στραμμένο πάνω στη σχέση και στον άνθρωπό μου.
Θα έκανες ένα παιδί με τον Παναγιώτη;
Όχι. Ούτε εκείνος θέλει αλλά ούτε και εγώ. Έχω τα παιδιά μου και ο Παναγιώτης τα δικά του. Έχουμε κουραστεί πολύ από τη διαδικασία του μεγαλώματος των παιδιών και αισθανόμαστε ότι τον λίγο ελεύθερο χρόνο που διαθέτουμε θέλουμε να τον ζήσουμε για μας. Δεν έχουμε ανάγκη ένα παιδί για να μας ολοκληρώσει.
Μετάνιωσες που έγινες μητέρα;
Όχι, αλλά αν είχα μια δεύτερη ευκαιρία μπορεί να μην έκανα καθόλου παιδιά. Αλλά δεν μπορώ να το ξέρω αυτό. Είχα έντονο μητρικό ένστικτο από μικρή. Η μάνα μου κόντεψε να πεθάνει μετά τη γέννησή μου. Γεννήθηκα δύο βδομάδες μετά την πιθανή ημερομηνία τοκετού. Έπαθε μόλυνση στα νεφρά και κόντεψε να χάσει τη ζωή της. Ο γιατρός τής είπε να μην κάνει άλλο παιδί αν δεν περνούσαν τρία με τέσσερα χρόνια. Στα τρία χρόνια γέννησε τον αδερφό μου. Ακολούθως, οι γονείς μου ξεκίνησαν τις προσπάθειες για ένα τρίτο παιδί. Το οποίο δεν ερχόταν. Βιώσαμε τρεις εγκυμοσύνες της μάνας μου, οι οποίες έληξαν άδοξα. Στη δεύτερη από αυτές ήμουν 9 ετών. Τότε, έγινε ένα περιστατικό που με έχει σημαδέψει. Και που μου το θύμισε πριν μερικά χρόνια μία παλιά μας γειτόνισσα. Μου λέει «Θυμάσαι όταν έχασε η μητέρα σου το παιδί και ήρθαμε οι γειτόνισσες να τη δούμε στο σπίτι; Είπες θα πάω να φτιάξω τις λεμονάδες για να σας κεράσω. Την ώρα που έμπαινες μέσα στο δωμάτιο της μάνας σου, την ακούς να λέει “Επειδή η Θέκλα ήταν ζωηρή, νευρίασα κι έχασα το μωρό”. Εκεί σου έπεσε ο δίσκος και ο πατέρας σου σε έδειρε μπροστά μας». Τότε όταν μια γυναίκα έχανε το παιδί της την επισκεπτόταν η γειτονιά για να την δει. Πενθούσαμε κάθε αποβολή της μάνας μου.
Συγκλονιστικό.
Είχα απωθήσει αυτό το γεγονός από το μυαλό μου και μου το θύμισε αυτή η γειτόνισσα όταν, μετά από 25 χρόνια, βρεθήκαμε για έναν καφέ και να τα πούμε. Της λέω «Άννα λύσσαξα να κάνω παιδιά. Και τη μέρα που πήγαινα να παντρευτώ ήξερα πως δεν έπρεπε να παντρευτώ, αλλά είχα φτάσει τόσο κοντά στο να κάνω παιδί που είπα, δεν με νοιάζει θα προχωρήσω». Εκεί, μετά που μου θύμισε το τραυματικό γεγονός από την παιδική μου ηλικία, έκανα τη σύνδεση και κατάλαβα ότι επειδή ένιωθα ενοχή που έχασε η μάνα μου το παιδί, ήθελα να γεννήσω ένα μωρό για να της το δώσω. Γι’ αυτό νομίζω τελικά πως λύσσαξα από μικρή να κάνω παιδιά.
Το πρώτο σου παιδί, ο Λάζαρος, έγινε από αντίδραση προς τη μάνα σου;
Παντρεύτηκα το 1996, έμεινα έγκυος και έχασα το πρώτο παιδί μου. Η μάνα μου, μου είπε στο τηλέφωνο ότι δεν ήταν ανάγκη να κάνω άλλο παιδί. Κι ότι τα παιδιά είναι φασαρία αλλά εγώ επέμενα. Κι έτσι, με το έτσι θέλω έμεινα έγκυος τον Λάζαρο. Ίσως να έγινε από αντίδραση. Δεν ξέρω ίσως η αντίδραση να ήταν η κινητήριος δύναμή μου. Ήμουν εντελώς αψυχολόγητη. Δεν αντιλαμβανόμουν τι μου συνέβαινε. Εκ των υστέρων συνειδητοποίησα κάποια πράγματα. Και κάπως έτσι γέννησα τον Λάζαρο.
Ποια ήταν η αντίδραση της μητέρας σου;
Η μάνα μου επέμενε να εγκαταλείψω τη Θεσσαλονίκη όπου σπούδαζα και να επιστρέψω στην Κύπρο, για να χαρούν το εγγόνι τους. Κι αφού μετακόμισα στην Κύπρο, η μάνα μου δεν είχε χρόνο να βλέπει το μωρό. Τότε, συνειδητοποίησα ότι εγώ έκανα το παιδί κι εγώ έπρεπε να το μεγαλώσω.
Συγχώρεσες τη μάνα σου γι’ αυτό το περιστατικό; Το συζήτησες μαζί της;
Βεβαίως και τη συγχώρεσα. Θυμήθηκε το περιστατικό αλλά μου είπε ότι δεν τα εννοούσε. Όλοι γονείς λένε πράγματα μπροστά στα παιδιά τους που δεν τα εννοούν. Παρόλα αυτά μου ζήτησε συγγνώμη όταν αντιλήφθηκε πόσο μπορεί να με επηρέασε αυτό το γεγονός.
Ήθελες να κάνεις δεύτερο παιδί;
Δεν είχα σκοπό να κάνω δεύτερο παιδί. Παρόλο που όταν ήμουν μικρή ήθελα να κάνω πάρα πολλά παιδιά, όταν γέννησα τον Λάζαρο ταλαιπωρήθηκα πάρα πολύ, λόγω του γεγονότος ότι ήταν πολύ ζωηρό παιδί όταν ήταν μικρός κι έτσι δεν είχα στο μυαλό μου ένα δεύτερο παιδί. Όταν πήγα στον γυναικολόγο μου για τις καθιερωμένες γυναικολογικές εξετάσεις, στις 28/5/1999, είδε στον υπέρηχο ένα μεγάλο ωάριο το οποίο ήταν έτοιμο για γονιμοποίηση. Τότε, θυμάμαι, θαύμασε πόσο μεγάλο και υγιές φαινόταν και μου ζήτησε αστειευόμενος να το πουλήσω και του απάντησα αυθόρμητα: «Δεν κατάλαβες καλά. Σιγά μην το πουλήσω, θα κάνω παιδί». Και μου λέει «Καλά δεν είσαι εσύ που λες ότι ο γάμος σου δεν πάει και τόσο καλά κι ότι συζητάτε το ενδεχόμενο να χωρίσετε;». «Το ωάριο αυτό θα γίνει ένα κοριτσάκι, του λέω και έφυγα από το ιατρείο του.
Περισσότερα στο TvMανία που κυκλοφορεί
