H Celine Dion ένα περίπου μήνα μετά το θάνατο και την κηδεία του πολυαγαπημένου της Rene Angelil, ο οποίος έχασε τη μάχη με τον καρκίνο σε ηλικία 73 ετών, προσπαθεί να προσαρμοστεί στα καινούρια πια δεδομένα της ζωής της, μαζί με τα τρία της παιδιά. Tον 14χρονο Rene-Charles και τα 4 ετών δίδυμα Eddy και Nelson.
Την Τρίτη επέστρεψε στα επαγγελματικά της καθήκοντα, δίνοντας συναυλία στο Colosseum του Λας Βέγκας. Τα πρώτα μάλιστα 20 λεπτά της μεταδόθηκαν απευθείας από τον επίσημο ιστότοπο της, CelineDion.com.
Το event, όπως ήταν λογικό και επόμενο ήταν αφιερωμένο στον σύζηυγό της και ξεκίνησε με μια σειρά οικογενειακών φωτογραφιών και το μήνυμα της τραγουδίστριας, η οποία δεν κατάφερε να κρύψει τη συγκίνησή της και ξέσπασε σε δάκρυα.
«Κατάλαβα ότι η καριέρα μου ήταν το αριστούργημα του, το τραγούδι του, η συμφωνία του. Η ιδέα του να την αφήσω στη μέση θα τον πλήγωνε πολύ. Συνειδητοποίησα ότι αν μας άφηνε ποτέ, θα έπρεπε να συνεχίσω χωρίς αυτόν, γι” αυτόν. Σε όλη μου τη ζωή, είχα μάτια μόνο για τον σύζυγό μου, ο οποίος καθόταν εκεί κάθε βράδυ. Όλοι νόμιζαν ότι τον κοιτούσα, αλλά δεν χρειαζόταν να το κάνω αυτό γιατί κάθε φορά που έκλεινα τα μάτια μου, τον ένιωθα στην σκηνή μαζί μου. Είτε καθόταν στην πρώτη σειρά, είτε στο θεωρείο, είτε ήταν στο σπίτι με τα παιδιά, βρισκόταν πάντα πάνω στην σκηνή μαζί μου και τίποτα δεν πρόκειται να το αλλάξει αυτό», δήλωσε.
Και κατόπιν πρόσθεσε: «Πάντα φρόντιζε να περιτριγυρίζομαι από τους καλύτερους ανθρώπους. Τον εμπιστευόμουν τόσο πολύ, που στην πραγματικότητα δεν χρειάστηκε ποτέ να αγχωθώ για το οτιδήποτε. Τώρα, νομίζω πως είναι φυσικό να αμφισβητώ κάθε μου κίνηση. “Θα έπρεπε να αφήνω τα παιδιά να παίζουν με αυτά τα παιχνίδια; Είναι αυτό το τραγούδι πολύ αργό ή πολύ γρήγορο; Να μην μιλάω τόσο πολύ;”. Είναι εκπληκτικό ότι από τότε που έφυγε από κοντά μου, είναι πιο παρών από ποτέ. Ήταν ο καλύτερος κριτικός μου. Ποτέ δεν μου έλεγε αυτό που ήθελα να ακούσω, αλλά αυτό που έπρεπε να ακούσω. Ήταν ο μόνος άντρας που γνώρισα ποτέ. Πάντα με έκανε να αισθάνομαι σαν να βρισκόμασταν στο πρώτο μας ραντεβού. Ήμασταν σαν ένα και τίποτα δεν έχει αλλάξει. Πάντα θα είμαστε ένα. Ξέρετε, μπορεί να μην ακούω τη φωνή του, αλλά του μιλάω. Τον σκέφτομαι συνέχεια. Και τώρα αισθάνομαι ότι θα μου έλεγε να σταματήσω να μιλάω και να ξεκινήσω να τραγουδάω».
