Εσωστρεφής, μοναχική και χαμηλών τόνων; Ή εξωστρεφής, κοινωνική και αυθόρμητη; Η γνωστή μουσική παραγωγός του Sfera 96.8, Μαρία Ονησιφόρου, κάνει την αυτοκριτική και της και υποδέχεται το καλοκαίρι με ερωτική διάθεση και αποκαλύψεις.
Από τον Κωνσταντίνο Χάμπαλη
Φωτογραφίες: Δημήτρης Βαττής
Πως θα περιέγραφες τον εαυτό σου;
Να σου απαντήσω με ένα τραγούδι; «…δεν κάνω το σπουδαίο, μα είμαι παιδί γενναίο». Προσπαθώ, να είμαι δυνατή σε οποιαδήποτε δύσκολη κατάσταση κι αν βρεθώ! Έτσι, με περιγράφω.
Και τι λένε οι άλλοι για σένα;
Οι άλλοι λένε πως είμαι εξωστρεφής, κοινωνική και αυθόρμητη.
Υπάρχει περίπτωση μέσα σου να κρύβεται μια άλλη Μαρία; Πιο εσωστρεφής, μοναχική και χαμηλών τόνων;
Ναι! Κρύβω και μια τέτοια Μαρία. Αρκετές φορές πιάνω τον εαυτό μου να επιζητεί τη μοναξιά. Είναι κυρίως εκεί που θέλω να κάνω την αυτοκριτική μου, να τα βρω με εμένα και να βρω μια λύση σε κάποιο θέμα που ίσως με «ταλαιπωρεί» χωρίς να ακούω «φωνές» και «πρέπει» και «μη».
Υπήρξαν ποτέ στιγμές που ένιωσες ότι δεν ήσουν η Μαρία;
Όχι! Δεν μπορώ να προσποιηθώ ή να γίνω κάτι άλλο.
Θυμώνεις;
Φυσικά! Είμαι εκρηκτική σε όλες τις αντιδράσεις μου αν και προσπαθώ να διαχειρίζομαι σωστά το θυμό μου, χωρίς, φυσικά, να με πνίγει και να με κάνει να ζω μέσα στον αρνητισμό. Γενικά, αν κάτι με ενοχλεί θα το πω, θα βρω τον τρόπο να τον εκτονώσω για να μην ταλαιπωρεί εμένα και τους γύρω μου.
Δεν θα σε ρωτήσω αν γελάς…
Αφού με ξέρεις (γέλια). Τι να κάνω που γελάω και πολύ μάλιστα δυνατά; Δεν βλέπεις; Μη νομίζεις ότι αυτές οι ρυτίδες είναι λόγω ηλικίας. Από το γέλιο δημιουργήθηκαν…
Τι θα σε «έβγαζε» έξω από τα ρούχα σου;
Αυτή την περίοδο; Η ζέστη! Το λέει και το άσμα «40 βαθμοί λιώνει το κορμί…». Πέρα από την πλάκα, η υποκρισία και το ψέμα.
Είδες ποτέ τον εαυτό σου να αλλάζει κατά τη διάρκεια των χρόνων;
Τον έχω δει να ωριμάζει. Παλιά, ό,τι δεν μου έκανε το άφηνα χωρίς δεύτερη σκέψη. Τώρα λειτουργώ αλλιώς. Προσπαθώ να βλέπω λίγο πίσω από τα πράγματα, τις καταστάσεις και τις συμπεριφορές των ανθρώπων. Κάνω δεύτερες σκέψεις και δίνω δεύτερες ευκαιρίες εάν και εφόσον αντιληφθώ πως τις αξίζουν.
Πότε ένιωσες ότι έγινε μέσα σου το μεγάλο μπαμ;
Λίγα χρόνια πριν αλλά όχι για να γίνω κάτι άλλο. Ήταν εκεί που αγάπησα περισσότερο τη Μαρία και πίστεψα σε μένα και στις δυνατότητες μου. Ήταν εκεί που τα βρήκα με τον εαυτό μου.
Είναι ωραίο να παραδέχεσαι τα λάθη και τις αδυναμίες σου.
Είναι ωραίο να ξέρεις ποιος είσαι. Μπορεί στην αρχή, ακόμα κι εσύ, να μπερδεύεσαι κάποιες στιγμές με το ποιος μπορεί να είσαι αλλά στην πορεία, όταν πραγματικά το θέλεις, μέσα από τα λάθη και τις αδυναμίες σου, ανακαλύπτεις τα προτερήματα σου.
Θα ήθελες να ήσουν κάποια άλλη;
Μα είμαι. Δεν το ξέρεις ότι έχω 3-4 διαφορετικές προσωπικότητες;
Αλήθεια; Όχι…
Βεβαίως.
Σαν ποιες δηλαδή;
Καλά εσύ, τώρα, βλέπεις μόνο μια Μαρία;
Πες μου κάτι που δεν ξέρουμε για σένα, Μαρία.
Σαν, τι;
Όπως για παράδειγμα, πώς ήταν τα παιδικά σου χρόνια;
Μα, που να θυμάμαι; Πέρασαν τόσα χρόνια από τότε. Να σου πω πως ήμουν και εξακολουθώ να είμαι κολλημένη με την οικογένεια μου και έχω να θυμάμαι μόνο όμορφες στιγμές μαζί τους. Η αδελφή μου από την άλλη ίσως όχι και τόσο (γέλια).
Δηλαδή;
Μια φορά, θυμάμαι, της έβαλα κόλλα στα χείλη λέγοντας της πως ήταν lip gloss. Τι καλή που ήταν όμως, δεν είπε κουβέντα. Τώρα που το σκέφτομαι δεν μπορούσε κιόλας. (γέλια)
Ήσουν αντιδραστική;
Θα σου έλεγα βολική περισσότερο, αλλά σαν παιδάκι κι εγώ ήμουν και λίγο αντιδραστική.
Έχεις κι άλλα αδέλφια;
Εκτός από την Μαργαρίτα, έχω κι έναν μικρότερο αδελφό τον Χρίστο.
Ως η μεγαλύτερη της οικογένειας είχες την ευθύνη του μεγαλώματος τους;
Όσες φορές χρειάστηκε ναι, τους φρόντιζα, αν και δεν τους έκανα πολύ παρέα. Έλεγα, τι δουλειά έχω εγώ η μεγάλη με τους μικρούς και έτσι έπαιζαν μεταξύ τους.
Ένιωσες ποτέ την πίεση ότι πρέπει να είσαι παράδειγμα προς μίμηση για τα δυο μικρότερα αδέλφια σου;
Δεν είχα ποτέ αυτό το άγχος να σου πω την αλήθεια. Οι γονείς μας μάς μεγάλωσαν με ηθικές αξίες και πολλή αγάπη. Δεν ένιωσα ότι πρέπει να κάνω κάτι περισσότερο ως η μεγαλύτερη αδελφή.
Με ποιον είσαι πιο κοντά; Με τον Χρήστο ή τη Μαργαρίτα;
Και με τους δύο, αν και τα κορίτσια πάντα έχουν κάτι περισσότερο να πουν μεταξύ τους. Άλλα πράγματα θα συζητήσω με τον Χρίστο και άλλα με την Μαργαρίτα. Νομίζω τώρα πια τρέχω να αναπληρώσω και να ζήσω όσες στιγμές δεν έζησα μαζί τους όταν ήμασταν μικροί.
Σε ποιον όμως θα αποκάλυπτες ένα μεγάλο σου μυστικό;
Και οι δύο ξέρουν διάφορα «μικρά μυστικά» μου.
Στη μητέρα ή τον πατέρα σου έχεις ιδιαίτερη αδυναμία;
Θα είναι κοινότυπο αν πω και στους δύο; Λόγω του γεγονότος ότι ζω σε μια άλλη πόλη -και δεν τους βλέπω όσο θα ήθελα- δεν μπορώ να κάνω αυτό τον διαχωρισμό. Με την μάνα μου θα μιλήσουμε 4 έως 5 φορές την ημέρα στο τηλέφωνο, ενώ με τον πατέρα μου θα τα πούμε αλλιώς.
Και ποιος δεν σου χάλασε ποτέ χατίρι;
Νομίζω ο πατέρας μου.
Πως θα χαρακτήριζες τη σχέση σου με τους γονείς σου;
Στοργική και αγαπησιάρικη. Σε κάποιες περιπτώσεις αλλάζω και τους ρόλους και γίνομαι εγώ ο κηδεμόνας τους.
Και δε μου λες, δεν σε ρωτάνε «πότε θα παντρευτείς παιδάκι μου τα χρόνια περνάνε;».
Στο παρελθόν έτυχε να το πουν παρασυρόμενοι από την επιθυμία τους να δουν ένα εγγόνι. Πέραν της πλάκας, όμως, υπάρχει, στην Κύπρο ειδικά, μεγάλη κοινωνική πίεση για τον προορισμό μιας γυναίκας. Ακόμη και ρατσισμός μη σου πω, στην ελαφρότερη έκφανση του. Τι θέλω να πω, δεν είναι όλες οι γυναίκες προορισμένες για γάμο. Δεν θέλουν όλες παιδιά. Η μπορεί και να θέλουν, στο δικό τους χρόνο και χώρο. Πρέπει λίγο να σταματήσει όλο αυτό εν έτει 2020. Μια γυναίκα, η υποφαινόμενη, για παράδειγμα, μπορεί να νιώθει πλήρης, ευτυχισμένη και single. Φοβερό; Κι αν είναι να ‘ρθει, θα έρθει αβίαστα και καλώς να ορίσει. Αλλά στο ενδιάμεσο, ε δε θα ζούμε και με αυτήν την αγωνία βρε αδελφέ.
Ποια είναι η σχέση σου με τον χρόνο;
Τι θες να πεις; Ότι δεν είμαι μικρή; Είμαι στο άνθος των 38 μου.
Η ηλικία είναι ένας λόγος να σε ρίξει ψυχολογικά ή αντιμετωπίζεις τη ζωή ως μια καινούρια καθημερινή πρόκληση;
Το 38 είναι απλά ένας αριθμός και εγώ δεν μετρώ τη ζωή με αριθμούς ή νούμερα. Προσπαθώ, πάντα, να ζω το σήμερα, να αποκτώ όμορφες εμπειρίες και να είμαι δημιουργική. Θα έπεφτα ψυχολογικά αν εμένα στάσιμη και δεν απολάμβανα την κάθε στιγμή. Αυτός που μένει στάσιμος είναι αυτός που γερνάει.
Αν κρίνω από τη φωτογράφησή σου πάντως, σε βρίσκω πολύ ανεβασμένη.
Ναι, όντως, είμαι.
Τι λες να φταίει; Ο έρωτας ή το καλοκαίρι;
Φταίει ο έρωτας που λέει και η Άντζελα Δημητρίου.
Να σε ρωτήσω τότε τι θέση έχει ο έρωτας αυτή την περίοδο στη ζωή σου;
Περίοπτη θέση. Πάντα είχε. Δεν είναι τυχαίο που λένε πως είναι «κινητήριος δύναμη». Θέλω να έχω τον έρωτα στη ζωή μου.
Θα δήλωνες ότι είσαι ερωτευμένη;
Ναι, είμαι!
Έρωτας, δηλαδή, που μπορεί να σε οδηγήσει στα σκαλιά της εκκλησίας;
Ποιος ξέρει; Μου αρέσει να ζω το τώρα. Για αύριο βλέπουμε.
Κατάφερες όμως να κρατήσεις μακριά από τα φώτα την προσωπική σου ζωή.
Σωστή τοποθέτηση. Δεν είναι ότι κρύβω την προσωπική μου ζωή απλά δεν είναι και κάτι που θα βγω να το φωνάξω. Η οικογένεια και οι φίλοι μου ξέρουν, οι υπόλοιποι γιατί πρέπει να μάθουν τι κάνω εγώ στα προσωπικά μου; Άσε που νομίζω ότι δεν τους νοιάζει κιόλας. Προτιμώ να απασχολώ με τη δουλειά μου και όχι με τα προσωπικά μου.
Το ίδιο πιστεύει και ο σύντροφός σου;
Νομίζω, πως θα συμφωνήσει μαζί μου.
Ούτε έστω μια φωτογραφία στα social media μαζί; Φοβάσαι το κακό μάτι ή δεν πιστεύεις στις προλήψεις;
Η αλήθεια είναι ότι φοβάμαι το κακό μάτι.
Να αλλάξουμε θέμα;
Περιμένω την επόμενη ερώτησή σου.
Με μια λέξη, πως θα χαρακτήριζες τη σχέση σου με το ραδιόφωνο;
Σχέση λατρείας και εξάρτησης. Είναι έρωτας.
Αυτό δεν είναι έρωτας θα έλεγα αλλά σχέση ζωής.
Όπως το λες! Είναι σχέση ζωής. Η δικιά μου σχέση μετράει 17 χρόνια. Πάμε προς την ενηλικίωση.
Για πόσα χρόνια λες ακόμα να βρίσκεσαι πίσω από ένα μικρόφωνο;
Για όσο με θέλει. Για όσο ο κόσμος θέλει να με ακούει και να είμαι η παρέα του. Εύχομαι για πολλά χρόνια ακόμα!
Για ποιο λόγο δεν θα άλλαζες με τίποτα το ραδιόφωνο;
Το ραδιόφωνο έχει απίστευτη δύναμη και ευεργετικές ικανότητες όχι μόνο για τους ακροατές αλλά και για εμάς που βρισκόμαστε στην κονσόλα πίσω από ένα μικρόφωνο. Για μένα λειτουργεί σαν ψυχοθεραπεία το μέσω αυτό. Σκέψου πως ότι κι αν με απασχολεί, την ώρα που θα μπω στο στούντιο θα παραμεριστεί. Αν αυτό δεν είναι ψυχοθεραπεία, τι είναι;
Θυμάσαι την πρώτη φορά που βγήκες στον αέρα;
Αν θυμάμαι λέει… Έτρεμα σαν το ψάρι.
Υπάρχει κάποιο ηχητικό ντοκουμέντο στο πατρικό σου στη Λεμεσό;
Ηχητικό; Μπορεί και να υπάρχει καταχωνιασμένο σε κάποιο συρτάρι.
Γενικά, φυλάς πράγματα από το παρελθόν; Αναπολείς εκείνες τις στιγμές;
Όπως όλοι οι άνθρωποι, μια φωτογραφία, ένα οικογενειακό κειμήλιο, ένα απόκομμα εισιτηρίου πράγματα που είχαν συνδεθεί με κάποια σημαντική στιγμή της ζωής μου.
Κλείνοντας, τι είναι εκείνο που αγαπάς περισσότερο στη Μαρία;
Νομίζω την αφέλεια μου. Αν και με βάζει κάποιες φορές σε μπελάδες, πιστεύω πως δεν θα μπορούσα να συνεχίσω χωρίς αυτή. Έμαθα πως για να σε αγαπούν πρέπει εσύ πρώτα να αγαπήσεις τον εαυτό σου. Και γω, αγαπώ τη Μαρία, την πάω! Με τα ωραία και με τα ελαττώματα της. Και νιώθω ευλογημένη που εισπράττω αγάπη, από κοντινούς φίλους αλλά και από ακροατές.
