Γεράσιμος Ευαγγελάτος, Νατάσσα Μποφίλιου, Κωστής Μαραβέγιας, Θέμης Καραμουρατίδης, Ελεωνόρα Ζουγανέλη, Πάνος Μουζουράκης. Η γενιά των 30+ που έβαλε λόγια στο συναίσθημα κι έδωσε φωνή στους σημερινούς 30άρηδες -και όχι μόνο- φωτογραφίζεται για πρώτη φορά μαζί.
Του Πιερή Παναγή
Ο Γεράσιμος Ευαγγελάτος για τον Κωστή Μαραβέγια σε 110 λέξεις
«Τον Κωστή τον έχω δει στις ταινίες του Γκοντάρ να περνά ανάλαφρος σαν τεκνικολόρ κύμα με την κιθάρα του κι ένα λευκό παναμά. Τον έχω δει καλοκαίρι στις Κάννες να κάνει καντάδα σε κορίτσια που μοιάζουν πότε στη Τζιν Σίμπεργκ και πότε στην Άννα Καρίνα. Τον έχω δει να οργώνει το Ποζιτάνο, το Αμάλφι και τη Ρώμη του Φελίνι με βέσπα. Τον έχω δει να παίζει το ακορντεόν του και στην Αθήνα και να βρίσκει τη χαρά και τον μπελά του γιατί παρά το γκρίζο της επιμένει να τη βλέπει όμορφη σαν σε ζενερίκ. Κι αν δεν ήταν όλα τ’ άλλα αυτό και μόνο θα αρκούσε να μας κάνει συγγενείς».
Ο Κωστής Μαραβέγιας για τον Πάνο Μουζουράκη σε 56 λέξεις
«Ο Πάνος Μουζουράκης ίπταται. Μπορεί και αγκαλιάζει με την ίδια ευκολία και ταλέντο, το τραγούδι, τη σύνθεση, την υποκριτική, το stand up comedy ακόμη και τα κόλπα με την τράπουλα. Με ό,τι κι αν καταπιάνεται σε παίρνει μαζί του με ένα αληθινό, πηγαίο και σπάνιο ταλέντο. Ο Πάνος είναι ένας φίλος αξιαγάπητος και ένας καλλιτέχνης αξιοζήλευτος».
Η Ελεωνόρα Ζουγανέλη για τη Νατάσσα Μποφίλιου σε 66 λέξεις
«Έχει φως και δύναμη. Η Νατάσσα τραγουδά τα πάντα, σαρώνει και επιβάλλει αυτό που αγαπά η ψυχή της. Η Νατάσσα δίνει και δίνεται στο τραγούδι, στη ζωή, στους συνεργάτες, στους φίλους της. Με εμψυχώνει, με στηρίζει. Η Νατάσσα με προκαλεί, με σταματά, με εμψυχώνει, με στηρίζει. Η Νατάσσα ξεχνιέται με τα ωραία. Η Νατάσσα είναι έτοιμη για ό,τι της συμβαίνει και για ό,τι ονειρεύεται για εκείνη».
Ο Πάνος Μουζουράκης για τον Γεράσιμο Ευαγγελάτο σε 49 λέξεις
«Είναι μαγικό όταν μια ιδιοφυΐα βρίσκει τον τρόπο να επικοινωνήσει με τον υπόλοιπο κόσμο. Φαντάσου να πήγαινες σε μια διάλεξη του Αϊνστάιν και να τα καταλάβαινες όλα. Δεν θα ένιωθες πιο έξυπνος; Έτσι και όταν ακούς τους στίχους του Γεράσιμου. Αισθάνεσαι πιο ευαίσθητος, ευγενέστερος, ξεχωριστός και όχι πια μόνος».
Η Νατάσσα Μποφίλιου για τον Θέμη Καραμουρατίδη σε 32 λέξεις
«Θαυμασμός, πίστη, αφοσίωση, αγάπη, τσακωμοί, γέλια, κλάματα, μυστικά, φωνές. Αυτά είναι ο Θέμης, ο φίλος μου, ο μεγάλος αδελφός μου, η μουσική μου. Για 32 τουλάχιστον ακόμα χρόνια που πιστεύω θα ζήσουμε».
Ο Θέμης Καραμουρατίδης για την Ελεωνόρα Ζουγανέλη σε 73 λέξεις
«Την αγαπώ και τη θαυμάζω πολύ την Ελεωνόρα. Και έχει τόσα πολλά να αγαπήσεις και να θαυμάσεις. Όπως η σχέση της με τη σκηνή. Από την πρώτη φορά που την είδα πριν 12 χρόνια, όταν ακόμη ξεκινούσαμε, μαγεύτηκα από την ένταση και την ενέργειά της. Είναι ευτυχισμένη επάνω στη σκηνή και της ανήκει κάθε τετραγωνικό μετρό. Είναι το σπίτι της και δεν σου αφήνει περιθώριο να πάρεις τα ματιά σου από πάνω της».
Ο Πιερής Παναγή γράφει για την παρέα των 30+ σε 376 λέξεις.
Πολύ ταλέντο μαζεμένο. Όλοι τους ένας κι ένας. Προικισμένοι με το δώρο της ωραίας φωνής. Είναι η Ελεωνόρα -sorry guys, ladies first-, μια «ανεξίθρησκη» καλλιτέχνις με ανοικτές κεραίες. Που κάνει θέατρο, μιούζικαλ και τραγουδά. Ένα κορίτσι που μπουσούλησε πάνω στη σκηνή και ενηλικιώθηκε πίσω από τις κουίντες. Η λάμψη όμως δεν είναι κληρονομική. Και αυτή λάμπει πατώντας στο παλκοσένικο με τόσο τσαμπουκά, τόση περηφάνια και πυγμή. Και μετά είναι η Νατάσσα, με τα δυο σίγμα «έτσι για εφέ», που δεν σε κερδίζει μόνο το πάθος της όταν τραγουδά. Ούτε με την απίστευτη πειθαρχία και την εργατικότητά της. Είναι που καταφέρνει ακόμα να γελά σαν μωρό. Και να μιλά σαν λιοντάρι. Τι συνδυασμός κι αυτός! Ο Κωστής ήρθε και κούμπωσε δίνοντας φρέσκια μουσική ενορχήστρωση σε μελωδίες, ενώ απέδειξε πώς το παλιό αλλά διαχρονικό τραγούδι μπορεί να απευθυνθεί στο μέλλον. Ο Πάνος με την πιο υπέροχη και σέξι φωνή που άκουσες ποτέ, κουβαλά μια τρέλα αλλά κρύβει και μια έμφυτη ευγένεια που δεν μπορεί παρά να σε σκλαβώσει. Και μετά είναι ο Γιάννης ο Χαρούλης. Που έλειπε, δυστυχώς, γιατί έπρεπε να είναι στη Γερμανία για τις τελευταίες ηχογραφήσεις του δίσκου του αλλά «τι κρίμα που τους χάνω». Απ’ την άλλη είναι ο Θέμης, ένας ξεχωριστός άνθρωπος. Ευαίσθητος, με πηγαίο χιούμορ. Που έβαλε ξανά μουσική στις μέρες και στις νύχτες μας. Και παρόλο που εν αρχή ην ο λόγος, ο Γεράσιμος μπαίνει στο τέλος. Χωρίς αυτό να μειώνει καθόλου την αξία του. Άλλωστε χωρίς την πένα, την έμπνευση και το αστραφτερό ταλέντο του όλα μάλλον θα ήταν διαφορετικά. Ποιος θα έγραφε το προφητικό σήμερα «Από κάπου έρχεται μια μακρινή μουσική, σε ξεσηκώνει. Θέλεις να ακολουθήσεις τη μεγάλη πορεία. Νιώθεις πως γράφεται ιστορία». Γιατί η Ελεωνόρα, η Νατάσσα με τα δυο σίγμα, ο Κωστής, ο Πάνος, ο Γιάννης, ο Θέμης και ο Γεράσιμος αυτό κάνουν. Είναι καλλιτέχνες νέας κοπής που γράφουν ιστορία. Χωρίς βαρίδια. Απαλλαγμένοι απ’ την υπερβολή και τα στερεότυπα του παρελθόντος. Που δούλεψαν σκληρά, με μεθοδικότητα. Γιατί τους έκαιγε -και θα καίει για πολλά χρόνια- μια φωτιά από μελωδικό ταλέντο. Είναι βέβαια και αυτή η λύσσα τους -με την καλή έννοια- να προσφέρουν στο κοινό. Όλοι αστέρια, υπέρλαμπρα, με ενέργεια και κέφι πάνω στη σκηνή. Που έβαλαν τα θεμέλια για τη συνέχεια. Για μια μεγάλη, διαρκή συνέχεια.
Επιμέλεια: Πωλίνα Λαμπόγλου
Μακιγιάζ/ μαλλιά: Δημήτρης Σταματίου (D_Tales), Μάριος Βυνιχάκης
Συνεργασία: Δέσποινα Καλογεράκη
