Ωμή βία, αμοραλισμός, ανταγωνισμός μέχρι θανάτου… Το «Squid Game», η νέα αμφιλεγόμενη τηλεοπτική σειρά του Netflix, εξελίσσεται σε παγκόσμιο φαινόμενο: οι τηλεθεατές δεν μπορούν να ξεκολλήσουν και οι παραγωγοί έχουν εισπράξει 40 φορές την αξία του μέχρι τώρα. Από την άλλη, δάσκαλοι και γονείς είναι ανάστατοι, βλέποντας παιδάκια δημοτικού να αναπαριστούν τις «εκτελέσεις» των «χαμένων» σε σχολεία και παιδικές χαρές. Αυτή η σκληρή αλληγορία πάνω στο καπιταλιστικό σύστημα, δεν έχει ανακαλύψει κάτι καινούριο. Το εκφράζει, όμως, ευρηματικά στρέφοντας εναντίον του ανθρώπου την πιο αγνή περιοχή της ψυχής του: την παιδική του αθωότητα.
ΜΕ ΤΗΝ ΤΩΝΙΑ ΣΤΑΥΡΙΝΟΥ
Μπαίνοντας στο «παιχνίδι» εγκαταλείπεις πρώτα τα όνομά σου. Παίρνεις έναν αριθμό και μια στολή, για να μοιάζεις με όλους τους άλλους, αυτούς που δεν μπορούν να γίνουν φίλοι σου γιατί είναι ανταγωνιστές σου μέχρι θανάτου. Υπογράφεις ότι θα τρως, θα κοιμάσαι και θα παίζεις το παιχνίδι χωρίς δικαίωμα να σταματήσεις, παραχωρώντας τον χρόνο σου, την ταυτότητά σου και την ελεύθερή σου βούληση. Οι διοργανωτές, που διασκεδάζουν παρακολουθώντας και ελέγχοντας κάθε στιγμή της ζωής σου, είναι πάντα αόρατοι. Το έπαθλο για τον νικητή είναι μεγάλο αλλά το τίμημα είναι ο θάνατος εκατοντάδων ανθρώπων στη συνείδησή σου. Η ομοιότητα του παιχνιδιού με την καθημερινή βιοπάλη και τον αγώνα της σύγχρονης επιβίωσης, είναι ανατριχιαστικές. Ο δημιουργός της σειράς, Hwang Dong-hyuk, εμπνεύστηκε εξάλλου την ιδέα από τις προσωπικές του οικονομικές δυσκολίες, τις μεγάλες ταξικές ανισότητες στην πατρίδα του, τη Νότιο Κορέα και τον ανταγωνισμό που διέπει τις σχέσεις στη σύγχρονη κοινωνία. «Ήθελα να γράψω μια ιστορία που θα ήταν μια αλληγορία ή ένας μύθος για τη μοντέρνα καπιταλιστική κοινωνία, κάτι που να απεικονίζει τον ακραίο ανταγωνισμό, ο οποίος είναι σαν τον ακραίο ανταγωνισμό της ίδιας της ζωής», δήλωσε. Λάτρης των κόμικς ο ίδιος, έγραψε το σενάριο το 2008, ωστόσο κανένας παραγωγός δεν θέλησε να επενδύσει σ’ αυτό, μέχρι που το 2019, το Netflix, στο πλαίσιο της προσπάθειάς του να προσελκύσει το ασιατικό κοινό, αποφάσισε να του δώσει μια ευκαιρία. Στα μόλις εννέα επεισόδια της σειράς ξεδιπλώνεται ο ηθικός ξεπεσμός του σύγχρονου ανθρώπου και τίθενται καίρια ερωτήματα για την έννοια της συναίνεσης και της ελευθερίας. Αυτά τα στοιχεία τουλάχιστον προτάσσουν οι λάτρεις της… Γιατί υπάρχουν και οι οργισμένες αντιδράσεις εκείνων που θεωρούν όλους τους παραλληλισμούς της ως μια φτηνή πρόφαση των δημιουργών, για να προσφέρουν ωμή βία σε ένα κοινό που καταναλώνει με ευχαρίστηση βινταιοπαιχνίδια, ριάλιτι σόου, φέικ νιους και εξτρεμιστικές ιδεολογίες.
ΤΟ ΦΑΙΝΟΜΕΝΟ
Το σίγουρο είναι ότι ο μεγάλος νικητής από το «Παιχνίδι του Καλαμαριού» είναι το Netflix, το οποίο είδε τη μετοχή του να αγγίζει το ρεκόρ των 633,80 δολαρίων. Η σειρά κυκλοφόρησε στις 17 Σεπτεμβρίου και παρόλο που είναι γυρισμένη στην κορεατική γλώσσα, κατάφερε μέσα σε μερικές ώρες να σκαρφαλώσει στην κορυφή της πλατφόρμας και τελικά να ξεπεράσει κάθε προηγούμενη επιτυχία στην ιστορία της, πλησιάζοντας τα 100 εκατομμύρια δολάρια σε εισπράξεις. Σύμφωνα με το Bloomberg, πρόκειται για ένα ποσό κατά 40 φορές μεγαλύτερο από τα 21,4 εκατ., τα οποία πλήρωσε η εταιρεία για την παραγωγή της σειράς. Παρά τις πιέσεις που δέχεται, για να αρχίσει να γράφει και δεύτερη σεζόν, ο Hwang Dong-hyuk δήλωσε πως θα χρειαστεί αρκετή βοήθεια, για να σκεφτεί κάτι τέτοιο. «Χρειάζομαι μια ομάδα από συγγραφείς και πολλούς έμπειρους σκηνοθέτες για να τα καταφέρω».
ΤΟ ΑΝΤΙΚΤΥΠΟ
Στον αντίποδα βρίσκονται ανήσυχοι γονείς, δάσκαλοι και ψυχολόγοι, που παρακολουθούν παιδάκια ακόμη και έξι χρονών να μιμούνται στιγμιότυπα από τα «παιχνίδια» της σειράς, την οποία μπορεί να μην είδαν, αλλά παρακολούθησαν στιγμιότυπα που κυκλοφορούν στο Tik-Tok και το Instagram. Σε παιδικές χαρές και αυλές δημοτικών σχολείων, από τη Βρετανία και το Βέλγιο μέχρι την Ελλάδα, παιδάκια «εκτελούν» τους «χαμένους» σε διάφορα παιχνίδια, ακριβώς όπως γίνεται και στη σειρά. Μάλιστα, σε ορισμένες περιπτώσεις, η «εκτέλεση» δεν γίνεται με εικονικά όπλα αλλά με πραγματική βία και ξυλοδαρμό του παιδιού, προκειμένου να διασκεδάσει η υπόλοιπη παρέα. Όλο και περισσότερα σχολεία στέλνουν επιστολές προς τους γονείς προσπαθώντας να μαζέψουν τις συνέπειες. «Υπάρχει μια πολύ μεγάλη παγίδα στο συγκεκριμένο σίριαλ και ο λόγος είναι ότι παντρεύει το παιδικό παιχνίδι, κάτι που είναι πολύ οικείο στα παιδιά και έχει μια παιδική αφέλεια και ανεμελιά, με κάτι πολύ τραυματικό, όπως είναι το έγκλημα, με κάτι πάρα πολύ επικίνδυνο», ανέφερε μεταξύ άλλων η ψυχοθεραπεύτρια, Άννα Κανδαράκη, μιλώντας στον ΣΚΑΙ.
ΤΟ ΕΥΤΡΑΠΕΛΟ
Τα μπισκότα Dalgona είναι μια παραδοσιακή συνταγή στην Ασία και περιέχουν μόνο δύο υλικά: ζάχαρη και μαγειρική σόδα. Είναι πολύ σκληρά και σχεδόν αδύνατο να τους δώσεις σχήμα, χωρίς να σπάσουν. Μία από τις δοκιμασίες των παικτών της σειράς, είναι να καταφέρουν με μία καρφίτσα να κόψουν τα μπισκότα σε κύκλο, τρίγωνο, αστέρι και ομπρέλα. Αν αποτύχουν και το μπισκότο σπάσει, τους περιμένει ο θάνατος. Η ιδέα να ενταχθεί ως «παιχνίδι» στη διάσημη σειρά, προέρχεται από τις υπαίθριες αγορές της Ασίας, όπου οι πωλητές δίνουν την ευκαιρία στους πελάτες τους να δοκιμάσουν να τα διαχωρίσουν, χωρίς να τα σπάσουν και αν τα καταφέρουν, να τα πάρουν δωρεάν. Σήμερα, τα μπισκότα Dalgona και η προσπάθεια να τους δοθεί σχήμα, χωρίς να σπάσουν έχουν γίνει η νέα τρέλα, που κυκλοφορεί σε χιλιάδες βιντεάκια στα social media. Την ίδια ώρα, ζαχαροπλαστεία και αρτοποιεία, παρασκευάζουν και πουλούν τα μπισκότα, ενώ δέχονται και παραγγελίες για θεματικά πάρτι «Squid Game».
ΟΙ ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΕΣ
Το καστ της ταινίας, αν και εντελώς άγνωστο στο κοινό της Δύσης, αποτελείται από διάσημους Κορεάτες ηθοποιούς, οι οποίοι προσπαθούν ακόμη να συνειδητοποιήσουν αυτό που συμβαίνει. Ο Wi Ha–joon, που ενσαρκώνει τον αστυνομικό, αποδίδει την ανέλπιστη επιτυχία στον τρόπο που μεταδόθηκε το μήνυμα: «Αισθάνομαι ότι έχουμε κάνει καλή δουλειά στο να εκφράσουμε την ωμή και άπληστη φύση του ανθρώπου, κάτι που αντανακλάται σε ένα ευρύτερο κοινό». Ο Park Hae–soo, που υποδύεται τον επενδυτή που χρεωκόπησε και κατέληξε στο «παιχνίδι», δήλωσε ότι ήταν δύσκολο για τους ηθοποιούς να ανταπεξέλθουν ψυχολογικά στον ρόλο, γιατί πραγματικά τον ζούσαν. «Στηρίζαμε ο ένας τον άλλο και χρειάστηκε να επιστρατεύσουμε το χιούμορ μας καθ’ όλη τη διάρκεια των γυρισμάτων». O Lee Jung-jae, βασικός ήρωας της σειράς- o παίκτης με τον αριθμό 456- δήλωσε ότι για να πιάσει καλύτερα τον ρόλο, γυρνούσε τη νύχτα και παρακολουθούσε πώς συμπεριφέρονταν οι άνθρωποι, για να αφομοιώσει στοιχεία τους. Tέλος, το νεαρό μοντέλο Jung Ho-yeon, που κάνει το ντεμπούτο της στην υποκριτική μέσα από τη σειρά, δικαιούται πια να ονειρεύεται μια λαμπρή καριέρα (και) στο σινεμά. «Δεν θα αφήσω αυτή την επιτυχία να μου πάρει τα μυαλά», δήλωσε. «Στρέφομαι στους δικούς μου ανθρώπους, για να με κρατάνε προσγειωμένη».
