Της Θεοδώρας Γιάγκου
Μετά το τέλος της 86ης απονομής των Όσκαρ, πέταξε άλλη μια ομιλία στα σκουπίδια και ο πλανήτης «έκλαψε» μαζί του κάτω από τα τρεντ #GiveLeoAnOscar και #PoorLeο στα social media. Δυο χρόνια μετά, φλερτάρει για πέμπτη φορά με το βραβείο Ά Ανδρικού Ρόλου, με μια ερμηνεία που έκανε τους κριτικούς να υποστηρίζουν πως μάλλον το 2016 θα είναι η χρονιά του.
Ήδη το πρόσωπό του βρίσκεται σχεδόν παντού και επικρατεί ένα παραλήρημα γύρω από το όνομά του, παρόμοιο με αυτό που έζησε το 1997. Μόνο που εκείνη τη χρονιά, δεν κοίταζε τον κόσμο με το κεφάλι ψηλά, αλλά μάλλον προσπαθούσε να περάσει απαρατήρητος, με την ελπίδα ν’ αποφύγει τις υστερικές εκδηλώσεις λατρείας των θαυμαστριών του, που τόσο φοβόταν ότι θα τον καταδίκαζαν να παραμείνει απλά ένας όμορφος ηθοποιός. Ακόμη προσπαθεί να θάψει καλά ό,τι απέμεινε από το παρθενικό του ταξίδι προς το Χόλιγουντ μαζί με τον «Τιτανικό». «Εκείνη την περίοδο γνώριζα ότι θα μπορούσα εύκολα να χάσω το παιχνίδι. Το μόνο που με απασχολούσε ήταν μήπως δεν μου δοθούν ποτέ μεγάλοι ρόλοι» λέει, γυρίζοντας το χρόνο πίσω στην εποχή που η φήμη του είχε εκτοξευτεί αλλά εκείνος ένιωθε πολύ μικρός και ανεπαρκής.
Με τα ΜΜΕ παγκοσμίως να τον καθορίζουν ως «cutie-pie», το μόνο που μπορούσε να σκεφτεί, ήταν ότι μαζί με τον «Τιτανικό» θα βούλιαζε και η καριέρα του. Δεν ήταν τυχαίο που αμέσως μετά άρχισε να σνομπάρει τα ρομάντζα και τους ρόλους του γυναικοκατακτητή. Ήθελε να διαφυλάξει τη φλόγα που ξύπνησε μέσα του όταν ήταν 15 χρονών και απαίτησε από τη μητέρα του να τον πάρει σε οντισιόν. Όπως το έβλεπε τότε, ήταν ο μοναδικός τρόπος να γλιτώσει από τον εφιάλτη του δημόσιου σχολείου και την κακόφημη φτωχογειτονιά του Λος Άντζελες όπου ζούσε.
«Μεγάλωσα πολύ φτωχικά και είδα την άλλη όψη του νομίσματος. Η ζωή μου ήταν σαν τον “Ταξιτζή ” του Σκορζέζε» περιγράφει, ομολογώντας πως ήταν πολύ δύσκολο για ένα παιδί να μεγαλώνει ανάμεσα σε πόρνες, εγκληματίες και πρεζόνια. Παραδέχεται, ωστόσο, ότι τα βιώματά του, καθόρισαν τι άνθρωπος θα γινόταν στο μέλλον. Κι έγινε ένας από τους πιο καλοπληρωμένους ηθοποιούς του Χόλιγουντ, που έχει να περηφανεύεται πως δεν άγγιξε ποτέ ναρκωτικά, που νοιάζεται για το τι θα φέρει η επόμενη μέρα στην ανθρωπότητα, ζει σ’ ένα σπίτι με φωτοβολταϊκά και οδηγεί αυτοκίνητο με ηλεκτρισμό.
Αν θεωρεί κάτι εξίσου σημαντικό με την καριέρα του, αυτό είναι το περιβάλλον. Το 1998 ίδρυσε ένα ίδρυμα για την προστασία του περιβάλλοντος κι έκτοτε έχει ξοδέψει εκατομμύρια για τους άγριους σολομούς, για την πιο μοναχική φάλαινα του κόσμου, τα τροπικά δάση στην Ινδονησία και για ό,τι άλλο του επέβαλλε η οικολογική του συνείδηση, για την οποία βραβεύτηκε φέτος στο Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ στο Νταβός, λίγο μετά τη βράβευσή του στις Χρυσές Σφαίρες για την ταινία «The Revenant». Ακόμη και να μην πάρει το χρυσό αγαλματίδιο σπίτι του, ο Leonardo DiCaprio είναι ήδη ο ηθοποιός της χρονιάς!
