Η Αφροδίτη δεν είναι απλά η όμορφη παρουσιάστρια της εκπομπής Follow που προβάλλεται από τον ANT1. Είναι ένα γλυκό και έξυπνο κορίτσι που δεν φοβάται να ξεδιπλωθεί σαν «ανοικτό βιβλίο». Το μόνο που χρειάζεται είναι να σε εμπιστευτεί και να σε βάλει από το πρώτο λεπτό στην καρδιά της!
Του Παντελή Παναγιώτου
Ποιους επιλέγεις να κάνεις follow στη ζωή σου;
Για μένα είναι σημαντικό να έχω κοντά μου ανθρώπους που συμπεριφέρονται όμορφα και είναι αληθινοί. Μου αρέσουν οι άνθρωποι που έχουν ευγένεια όχι μόνο στους τρόπους αλλά και στην ψυχή. Όσοι βρίσκονται στη ζωή μου με στηρίζουν και είναι πλάι μου χρόνια. Όσο για το ποιους κάνω follow; Την οικογένειά μου, τον σύντροφό μου, τους φίλους μου. Αυτούς ακολουθώ και προσπαθώ να βρίσκομαι κοντά τους ανά πάσα στιγμή.
Ποια είναι η σχέση σου με τα social media; Είσαι επιρρεπής σ’ αυτά; Θα έλεγες ότι είσαι εθισμένη;
Ασχολούμαι με τα social media γιατί θεωρώ πως είναι ένα ωραίο εργαλείο στις μέρες μας, αλλά δεν θα έλεγα ότι είναι αναπόσπαστο μέρος της ζωής μου. Είναι πολύ διασκεδαστικό μέσο για να μοιράζεσαι στιγμές, να επικοινωνείς με φίλους, αλλά και για να προωθείς τη δουλειά σου. Τώρα τελευταία άρχισα να ασχολούμαι λιγάκι παραπάνω, αλλά σίγουρα όχι εμμονικά. Θα βγάλω και καμιά selfie, όπως οι περισσότεροι, αλλά δεν αισθάνομαι εθισμένη με αυτή την έννοια (γέλια).
Γενικά, είσαι από τα άτομα που ακολουθούν πιστά τους κανόνες στην προσωπική και στην επαγγελματική τους ζωή ή υπάρχουν και εξαιρέσεις;
Είμαι πολύ προγραμματισμένη στη ζωή και στην καθημερινότητά μου. Ίσως περισσότερο από ό,τι θα ήθελα. Είμαι πολύ πιστή σε κάποιες αξίες τις οποίες δεν εγκαταλείπω εύκολα, αλλά και στα όνειρά μου. Υπάρχουν βέβαια και εξαιρέσεις, αλλά γενικά δεν είμαι υπέρ των εκπτώσεων στα όνειρα και τα πιστεύω ενός ανθρώπου.
Αλήθεια, τι εντύπωση θα ήθελες να έχει ο κόσμος για σένα;
Θα ήθελα να μην έχουν κακή εντύπωση. Δεν έχω σκεφτεί κάτι συγκεκριμένο για να είμαι ειλικρινής. Το μόνο που θα ήθελα, αφού με ρωτάς, είναι κάποιος να αισθάνεται όμορφα όταν παρακολουθεί την προσπάθειά μου σ’ αυτό που κάνω και να με θεωρεί καλή παρέα στο σπίτι. Θα ήθελα, δηλαδή, ο κόσμος να αισθάνεται οικειότητα.
Συνήθως είσαι αυθόρμητη και λες αυτό που σκέφτεσαι χωρίς δισταγμό;
Σε κάποιες περιπτώσεις είμαι πολύ αυθόρμητη, σε κάποιες άλλες σχεδόν καθόλου. Ίσως στα επαγγελματικά καμιά φορά να ζυγίζω πολύ περισσότερο τα πράγματα. Οπότε, κατά κάποιο τρόπο, αυτό αφαιρεί κάπως τον αυθορμητισμό. Συνήθως, όμως, δεν μπορώ να κρύψω αυτό που αισθάνομαι. Είμαι αυτό που λέμε «ανοιχτό βιβλίο» κι ας μην είναι πάντα καλό. Με προδίδουν τα μάτια και το πρόσωπό μου. Όσοι με ζουν, το ξέρουν καλά αυτό. Τουλάχιστον, δεν αναρωτιούνται πώς μπορεί να νιώθω, αφού φαίνεται από το χιλιόμετρο (γέλια).
Θα ήθελες να σε αποκαλούν «κορίτσι της διπλανής πόρτας» ή θεωρείς πως αυτός ο χαρακτηρισμός δεν σου ταιριάζει;
Μακάρι ο κόσμος να νιώθει τόσο άνετα που να με αισθάνεται δικό του άνθρωπο. Δεν θα ήθελα να με θεωρούν απόμακρη ή σοβαροφανή, για παράδειγμα. Βέβαια, αυτά δεν γίνονται ανάλογα με το πώς θέλεις εσύ να σε αποκαλούν. Συνήθως αυτό είναι κάτι που κερδίζεται με τον καιρό…
Πάντως, επικρατεί η εντύπωση πως για να επιβιώσεις στο χώρο της τηλεόρασης, θα πρέπει να τροφοδοτείς τα media με διάφορους τρόπους, είτε μέσα από την προσωπική σου ζωή ή κάνοντας συχνές εμφανίσεις σε κοσμικά event. Εσύ το πιστεύεις αυτό;
Θέλω να ελπίζω πως σε αυτή τη δουλειά, μπορείς να επιβιώσεις ακόμα και χωρίς αυτά τα «παιχνίδια». Δεν πιστεύω ότι για να συνεχίσεις να υπάρχεις στην τηλεόραση θα πρέπει να εξυπηρετείς κάποιο σύστημα, κάνοντας πράγματα που δεν σε εκφράζουν. Είναι θέμα χαρακτήρα και κάθε άνθρωπος λειτουργεί όπως νιώθει καλύτερα. Το να προκαλείς είναι θέμα επιλογής, την οποία δεν κατακρίνω, αλλά ούτε και ακολουθώ. Από την άλλη, δεν πιστεύω ότι το να πας σε μια κοινωνική εκδήλωση ή να μην κρύβεις την προσωπική σου ζωή είναι από μόνο του κακό. Αρκεί να μην το κάνεις επιτηδευμένα για να τραβάς επάνω σου την προσοχή για λάθος λόγους. Η υπερβολή είναι που χαλά το πράγμα και όχι το να μοιραστείς κάτι δημόσια.
Αν, για παράδειγμα, ασχοληθούν κατά καιρούς τα sites με το πού πήγες και τι έκανες, θα σε ενοχλήσει;
Στις ιστοσελίδες δουλεύουν συνάδελφοι δημοσιογράφοι. Η εκπομπή που κάνω ασχολείται με τη ζωή του άλλου, ρωτά πράγματα προσωπικά, παρακολουθεί τη ζωή του κάθε καλεσμένου. Θα ήταν αστείο, λοιπόν, να ενοχλούμαι αν κάποιος γράψει κάτι για μένα. Καλό ή κακό. Ίσως να με ενοχλούσε αν υπήρχαν ανακρίβειες, αδιακρισία ή κακεντρεχή σχόλια.
Το ψέμα πώς το διαχειρίζεσαι;
Σε κανέναν δεν αρέσουν τα ψέματα. Προσωπικά, με απογοητεύει όταν συμβαίνει από ανθρώπους που έχω στο περιβάλλον μου και αγαπώ. Όταν συμβαίνει δεν το αντιμετωπίζω φωναχτά. Κάτι σπάει μέσα μου και απομακρύνομαι.
Θεωρείς ότι η εικόνα σου είναι ένα δυνατό «χαρτί» που μπορεί να σε βοηθήσει ακόμα παραπάνω σε αυτή τη δουλειά;
Δεν νομίζω ότι η εμφάνιση είναι το άλφα και το ωμέγα. Στην τηλεόραση βοηθά, αλλά δεν είναι αρκετή. Το ότι είμαι δημοσιογράφος παίζει μεγαλύτερο ρόλο, ευτυχώς. Ο κάθε άνθρωπος προσπαθεί μέσα από τη δουλειά του -οποιαδήποτε κι αν είναι- να αξιοποιεί αυτά που διαθέτει για να πετύχει τα όνειρά του. Στη δική μας δουλειά, πάντως, δεν αρκεί μόνο η εξωτερική εμφάνιση. Τουλάχιστον, όχι για κάτι ουσιαστικό.
Μη μου πεις ότι στο σχολείο, δεν υπήρξες το όμορφο κορίτσι που απασχολούσε τα αγόρια.
(γέλια) Είχα κι εγώ τα παιδικά μου φλερτ. Δεν έχω παράπονο από τα αγόρια του σχολείου μου. Με πρόσεχαν πολύ!
Είχες όμορφες παιδικές αναμνήσεις;
Πανέμορφες και ευτυχισμένες. Και στο σπίτι και στο σχολείο πέρασα καλά. Παρόλο που είμαι παιδί χωρισμένων γονιών, δεν μου έλειψε η αγάπη και η προσοχή. Οι γονείς μου το χειρίστηκαν άψογα.
Ο χώρος της τηλεόρασης και της δημοσιογραφίας ήταν κάτι που ήθελες από μικρή;
Δεν ήταν κάτι που σκέφτηκα από μικρή. Προέκυψε στην πορεία και συγκεκριμένα στη Β’ τάξη Λυκείου όταν έπρεπε να επιλέξουμε μαθήματα άρα και κλάδο σπουδών. Τότε είχε ξεκαθαρίσει μέσα μου το τι ακριβώς ήθελα να κάνω. Προηγουμένως σκεφτόμουν να γίνω φιλόλογος, αλλά τελικά άλλαξα γνώμη. Μόλις το αποφάσισα, όμως, ήμουν σίγουρη ότι αυτό ήθελα.
Ήταν κάτι αναμενόμενο για σένα το να κάνεις μια εκπομπή στην τηλεόραση;
Η τηλεόραση δεν ήταν ποτέ κάτι δεδομένο. Σ’ αυτή τη δουλειά μπήκα πριν από πέντε χρόνια, αρχικά ως δημοσιογράφος στο συγκρότημα «ο Φιλελεύθερος» και στα έντυπα και στη συνέχεια ήρθαν τα μεσημβρινά δελτία ειδήσεων στον ANT1. Ακολούθησε η διαδικτυακή εκπομπή «Talking with the Stars» στο πόρταλ του ANT1 και σιγά-σιγά ήρθε το και το «Follow». Ήθελα να ασχοληθώ με την τηλεόραση, χωρίς να είναι αυτοσκοπός. Το βλέπω ως εξέλιξη της δουλειάς μου και η επικοινωνία που χαρίζει η τηλεόραση ως Μέσο μου αρέσει πολύ. Για μένα η εξέλιξη είναι κινητήριος δύναμη. Και ο ενθουσιασμός. Αν δεν νιώθω αυτά τα δύο, δεν μπορώ να λειτουργήσω.
Σου ταιριάζει το «γυαλί» πιστεύεις;
Το αν μου ταιριάζει κι αν αυτό που βγαίνει είναι καλή δουλειά ή όχι δεν μπορώ να το κρίνω εγώ. Ξέρω, σίγουρα, ότι το προσπαθώ πολύ. Υπάρχει πολύς δρόμος ακόμα. Οι ώρες «πτήσης» στην τηλεόραση, δηλαδή η εμπειρία, βελτιώνουν το αποτέλεσμα. Το «Follow», πάντως, είναι αποτέλεσμα δημοσιογραφικής δουλειάς, κεφιού αλλά και καλής αισθητικής του σκηνοθέτη της εκπομπής, Ελευθέριου Κακαθύμη. Πολύ σημαντικό για να αποδίδεις είναι επίσης το να κάνεις κάτι που σου αρέσει και σε εκφράζει.
Οι συνεντεύξεις είναι το δυνατό σου στοιχείο;
Κοίτα, οι συνεντεύξεις δεν είναι κάτι ξένο για εμένα. Και ως δημοσιογράφος στα περιοδικά, αλλά και μετά στον ΑΝΤ1 είχα την ευκαιρία να κουβεντιάσω με αρκετούς ανθρώπους. Νομίζω ότι οι συζητήσεις μας είναι πολύ φιλικές και ευχάριστες. Δεν μπαίνω στη διαδικασία να ανακρίνω κάποιον. Ούτε το «κίτρινο» περιεχόμενο με ενδιαφέρει. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν με νοιάζει να βγει μια ενδιαφέρουσα συνέντευξη. Απλά, νιώθω ότι υπάρχει και ο καλός τρόπος να κάνεις τον καλεσμένο να σου αποκαλύψει ενδιαφέροντα πράγματα για τη ζωή του χωρίς να χρειαστεί να τον φέρεις σε δύσκολη θέση. Αν ο καλεσμένος σε εμπιστευτεί και αισθανθεί όμορφα μαζί σου, θα ανοίξει την καρδιά του, θα σου μιλήσει και στο τέλος θα φύγει πλημμυρισμένος μόνο από όμορφα συναισθήματα.
