Η Χριστίνα Παυλίδου δεν επέστρεψε μόνο στην τηλεόραση με τα «Δίδυμα Φεγγάρια» του ΑΝΤ1, αλλά και σε μια καθημερινότητα που ο χρόνος της μετριέται με το σταγονόμετρο. Το χαμόγελο της, όμως, δεν την εγκαταλείπει ποτέ.
Μη μου πεις ότι σου το έλειψε να τρέχεις και να μη φτάνεις. Αλλιώς, πώς εξηγείται το ότι επέστρεψες σε αυτούς τους εντατικούς ρυθμούς δουλειάς;
Ούτε εγώ μπορώ να καταλάβω πώς τα κατάφερα. Έχουν ολοκληρωθεί, όμως, οι εντατικές πρόβες του θεατρικού «Λεωφορείο ο πόθος», οπότε τώρα έχω γυρίσματα τις καθημερινές για τα «Δίδυμα Φεγγάρια» του ΑΝΤ1, ενώ Παρασκευή, Σάββατο, Κυριακή, δίνω παραστάσεις. Δεν έχω ούτε μια μέρα κενό.
Δηλαδή, δεν μύρισε φέτος το σπίτι με κουραμπιέδες και μελομακάρονα της Χριστίνας;
Έτσι και αλλιώς, δεν θα μύριζε. Συνήθως κάνω κουλουράκια και σοκολατάκια με τις μικρές, αλλά φέτος το βλέπω κάπως χλωμό. Θα προσπαθήσω πάντως.
Γκρινιάζουν που είσαι και πάλι στην πρίζα;
Πάρα πολύ. Τις προάλλες που επέστρεψα στο σπίτι στις δυο τα ξημερώματα, βρήκα την Ελένη να κλαίει με λυγμούς και τον Γιώργο να προσπαθεί να την ηρεμήσει. Με αναζητούσε διαρκώς. Είναι πολύ δύσκολο και για μένα.
Η Μαρία που είναι πιο «τσαούσα», πώς αντιδρά;
Με βάζει στη θέση μου. Με ρωτάει: «Γιατί κάνεις δυο δουλειές; Εμάς, δεν μας σκέφτεσαι»;
Όταν βλέπεις τα μεγάλα σου παιδιά, αναρωτιέσαι πώς πέρασαν τόσο γρήγορα τα χρόνια;
Πολύ συχνά. Καμιά φορά ξαφνιάζομαι όταν συνειδητοποιώ ότι ο Άλκης είναι 19 και η Αντιγόνη 17 ετών.
Ο Άλκης είναι φαντάρος;
Του χρόνου, καθώς φοιτά σε επτατάξιο σχολείο.
Υποθέτω πως σε δελέασε η πρόταση του ΑΝΤ1, για να πεις «ναι» στα «Δίδυμα Φεγγάρια».
Ήταν μια πρόταση που βρήκα ενδιαφέρουσα. Άλλωστε, η συνεργασία μου με τον σταθμό είναι πάντα άψογη. Παρόλο που δεν διάβασα το βιβλίο, άκουσα τόσα πολλά από τον κόσμο, όλων των ηλικιών και επιπέδου μόρφωσης. Είναι απίστευτο πόσοι μου είπαν ότι το διάβασαν. Προς το παρόν, εγώ διαβάζω το σενάριο. Θεωρώ πως είναι μια σειρά που έχει όλες τις προδιαγραφές για να τα πάει καλά. Διαθέτει αξιόλογο καστ, ενώ η εταιρία παραγωγής έχει δείξει καλά δείγματα γραφής. Eίναι τιμή μου που συνεργάζομαι με τον κ. Γρηγόρη Βαλτινό. Επίσης, για μένα παίζει ρόλο το ότι είναι μια καινούρια σειρά. Μου έγιναν κάποιες προτάσεις, αλλά δεν ήθελα να μπω στο δυναμικό μια παραγωγής που «έτρεχε» ήδη.
Συνήθως όταν μια σειρά είναι βασισμένη σ’ ένα βιβλίο, το κοινό έχει αυξημένες απαιτήσεις. Αυτό σε κάνει να αισθάνεσαι μεγαλύτερο βάρος;
Οπωσδήποτε. Ο κόσμος που με συναντά, μου λέει: «Προσπαθήστε να μην ξεφύγετε από το πλαίσιο του βιβλίου». Κι εγώ είμαι η «φωνή» της παραγωγής που τους διαβεβαιώνει πως θα κάνουμε ό,τι καλύτερο μπορούμε. Από εκεί και πέρα, δεν μπορώ να έχω τον έλεγχο του σεναρίου. Η σεναριογράφος Βάνα Δημητρίου, όμως, είναι έμπειρη. Διαθέτει την εξυπνάδα και την ικανότητα για να μην απογοητεύσει τους χιλιάδες αναγνώστες.
Η ηρωίδα που υποδύεσαι, αναγκάστηκε να εγκαταλείψει το ένα της παιδί. Εσύ μπορείς να κατανοήσεις πώς μια μητέρα μπορεί να φτάσει σε τέτοιο σημείο, μιας και το βιβλίο είναι βασισμένο σε πραγματική ιστορία;
Η αλήθεια είναι ότι με παραξενεύει το πώς μια γυναίκα -όσο δύσκολες και αν είναι οι συνθήκες της ζωής της- εξαναγκάζεται να δώσει το παιδί της. Φαίνεται ότι υπάρχουν περιπτώσεις που δεν μπορούν να κάνουν διαφορετικά. Δεν την κατακρίνω, αλλά όσο και αν προσπαθώ, δυσκολεύομαι να μπω στη θέση της.
Πώς νιώθεις όταν παρατηρείς τον εαυτό σου σε παλαιότερες δουλειές, μιας και σύντομα θα προβάλλεται στην Ελλάδα το «Μίλα μου»;
Χαίρομαι που το «Μίλα μου» θα παίζει στην Ελλάδα, μιας και ήταν μια δουλειά που αγαπήσαμε, κι αγαπήθηκε πολύ και από τον κόσμο. Βέβαια, η συγκεκριμένη σειρά είχε γίνει γνωστή σε πολλούς Ελλαδίτες, καθώς προβαλλόταν μέσω διαδικτύου. Τα μηνύματα που παίρναμε από τότε, ήταν πολύ συγκινητικά.
Θυμώνεις με τυχόν λάθη σου;
Έμαθα να μαθαίνω μέσα από τα λάθη μου και όχι να θυμώνω.
Πάντως, φέτος, έχεις βαλθεί να βάζεις δύσκολα στον εαυτό σου, μιας και πρωταγωνιστείς και στο πολυβραβευμένο έργο «Λεωφορείο ο πόθος».
Ήταν ένας ρόλος που ήθελα χρόνια να κάνω. Τώρα, όμως, βρίσκομαι στην κατάλληλη ηλικία.
Πώς είναι να ακολουθείς τις οδηγίες μιας καταξιωμένης σκηνοθέτιδας, όπως είναι η Αλίκη Δανέζη Κνούτσεν;
Είναι η δεύτερη φορά που συνεργαζόμαστε με την Αλίκη. Η πρώτη ήταν στο «Δείπνο με φίλους», που ανέβασε το Θέατρο Διόνυσος. Ήταν δική μου επιλογή η Αλίκη, γιατί εκτός από μια ταλαντούχα νέα σκηνοθέτιδα, με σημαντικές δουλειές, είναι ένας άνθρωπος που ένιωσα από την πρώτη στιγμή ότι έχουμε χημεία. Με καταλαβαίνει και την καταλαβαίνω, ενώ μου αρέσει που είναι απαιτητική μαζί μου.
Η εμπειρία σου, βέβαια, σε βοηθά να αντιληφθείς τι πρέπει να διορθώσεις…
Χρειάζομαι, όμως, να έχω δίπλα μου κι έναν σκηνοθέτη που θα με «ξυπνήσει». Που θα μου θυμίσει κάποια ξεχασμένα «εργαλεία» μου. Καμία φορά, λόγω εμπειρίας, νομίζεις ότι το έχεις βρει ή χρησιμοποιείς τις ευκολίες σου. Δεν ήθελα , επ’ ουδενί, ο ρόλος της Μπλανς να μου βγει εύκολα. Ήθελα κάποιον που θα με βοηθούσε να πάω ένα βήμα παραπέρα υποκριτικά. Νομίζω ότι το κατάφερε αυτό η Αλίκη. Επιπλέον, έφτιαξε μια μαγική παράσταση. Πρόσφατα, μια κυρία που βλέπει παραστάσεις τρεις φορές την εβδομάδα, μας είπε ότι είναι η καλύτερη που έχει δει στη ζωή της. Αυτό για εμάς είναι πολύ σημαντικό.
Το ότι έχετε το θέατρο Λέξη μαζί με τον Γιώργο, πέρα από το βάρος αν θα τα πάει καλά η εκάστοτε παράσταση, σε κάνει να αισθάνεσαι πιο δημιουργική;
Βέβαια. Παράλληλα, είναι μεγάλη ευθύνη. Ο Γιώργος, κακά τα ψέματα, δεν είναι ένας παραγωγός που θα σκεφτεί με βάση το οικονομικό κομμάτι. Ζητούμενο του είναι να βγουν ωραίες και ποιοτικές δουλειές, καθώς και να είναι ευχαριστημένος ο κόσμος που δουλεύει μαζί μας. Όλα αυτά, δεν σου κρύβω, ότι μας επηρέασαν οικονομικά.
Εσύ, δεν ασχολείσαι με την παραγωγή;
Όχι. Φέτος, ειδικά, επειδή ούτε ο Γιώργος τα καταφέρνει με τα οικονομικά, ανέλαβε αυτό το κομμάτι ένας άνθρωπος που κατέχει από οικονομικά και τον εμπιστευόμαστε. Πλέον, κάνουμε ό,τι μας πει (γέλια).
Του γκρινιάζεις για το πότε θα επιστρέψει στην τηλεόραση;
Μουρμουρώ, αλλά από την άλλη σέβομαι την απόφασή του. Για 15 χρόνια έγραφε με εντατικούς ρυθμούς. Ξέρω ότι όταν νιώσει έτοιμος, θα επιστρέψει. Νομίζω πως για να προχωρήσει σε κάτι καινούργιο, θα πρέπει να νιώσει ότι υπάρχουν όλα τα δεδομένα για να γίνει μια ποιοτική δουλειά.
Πρόσφατα, δήλωσες ότι μεταξύ μαγείας και ρεαλισμού, αναγκαστικά επιλέγεις το δεύτερο. Πάντοτε έπρεπε να λειτουργείς έτσι;
Μεγαλώνοντας, είναι πιο επιβεβλημένο. Δεν μπορώ να ονειροβατώ ή να κάνω μόνο θέατρο για να είμαι εγώ ευτυχισμένη και τα παιδιά μου να πεινάνε. Αναγκαστικά, επιλέγω τον ρεαλισμό, αλλά το θέατρο μού ανοίγει ένα παράθυρο στο όνειρο. Για μένα είναι πολύ σημαντικό αυτό. Δεν μπορώ να έχω έγνοια μόνο για την καθημερινότητα, το μαγείρεμα και τα ψώνια. Έχω ανάγκη να ονειρεύομαι.
Επίσης, έχεις αναφέρει ότι σε ενδιαφέρει η εικόνα σου, αλλά για να νιώθεις εσύ καλά. Θεωρείς ότι ο χρόνος σού φέρεται καλά μέχρι στιγμής;
Πιστεύω πως ναι, παρόλο που ταλαιπωρώ αρκετά τον εαυτό μου, με τα ωράρια και τα ξενύχτια λόγω δουλειάς. Νομίζω ότι τα πηγαίνω καλά για τα 46 μου χρόνια.
Βλέπω ότι δεν έχεις πρόβλημα να δηλώσεις την ηλικία σου.
Κανένα απολύτως.
Η Μαρία και Ελένη σε βοηθάνε να κρατιέσαι σε εγρήγορση;
Σίγουρα. Μου αρέσει να κάνω πράγματα μαζί τους. Χαριτολογώντας, τους λέω: «Έχω 19 χρόνια που πάω σε παιδικά γενέθλια. Κουράστηκα».
Τώρα, που είσαι στο τρέξιμο, να φανταστώ ότι θα τις παίρνει ο Γιώργος στα παιδικά πάρτι;
Κι εγώ προσπαθώ να το φανταστώ, αλλά δεν μπορώ να πω ότι «πεθαίνει» για παιδικά πάρτι γενεθλίων (γέλια).
Της Μαρίας -που βαδίζει στα χνάρια σου- της λείπει η τηλεόραση;
Φέτος, κάνει θέατρο -συγκεκριμένα συμμετέχει στο μιούζικαλ «Πήτερ Παν», που ανεβάζει το Θέατρο Λέξη- που είναι το όνειρό της. Δεν της λείπει η τηλεόραση, αλλά η υποκριτική είναι κάτι που θέλει. Κι εγώ δεν μπορώ να της κόψω τα φτερά. Άλλωστε, κι εγώ ξεκίνησα να ασχολούμαι με την υποκριτική από την ηλικία των επτά ετών, από δική μου επιλογή.
Νιώθεις γεμάτη από τη ζωή σου;
Δόξα τω Θεώ. Πέρα από το επαγγελματικό κομμάτι, που για μένα είναι σημαντικό, έχω μια μεγάλη οικογένεια… τέσσερα υπέροχα παιδιά κι έναν σύντροφο που με στηρίζει, με σέβεται και με αγαπά εδώ και 24 χρόνια.
Πιστεύεις ότι ο κόσμος ξέρει μετά από 26 χρόνια, ποια είναι πραγματικά η Χριστίνα Παυλίδου;
Νομίζω πως ναι. Έτσι και αλλιώς, είμαι ένας άνθρωπος που δεν κρύβεται και δεν δείχνει κάτι άλλο απ’ αυτό που είναι. Πλέον, υπάρχει περισσότερη διακριτικότητα στον τρόπο που με πλησιάζουν σε σχέση με το παρελθόν, αλλά αισθάνομαι ότι ο κόσμος εκτιμά τα πράγματα που έχω κάνει. Παλιά με ρωτούσαν μόνο για την τηλεόραση, ενώ πλέον ζητάνε να μάθουν και για το θέατρο. Και αφού μου δίνεις την ευκαιρία να επικοινωνήσω με το κοινό, θέλω να το καλέσω να έρθει να δει την παράστασή μας. Πιστεύω ότι αξίζει τον κόπο!
Extra Info: Η παράσταση «Λεωφορείο ο πόθος» του Θεάτρου Λέξη, ανεβαίνει κάθε Παρασκευή και Σάββατο η ώρα 20:00 και κάθε Κυριακή η ώρα 18:00 στο Δημοτικό Θέατρο Λατσιών (70000146). Η σειρά «Δίδυμα Φεγγάρια» προβάλλεται καθημερινά στις 21:20 από τη συχνότητα του ΑΝΤ1.
Styling: Γεωργία Μοδίτη
Μακιγιάζ: Βαλεντίνος Νικολάου
Μαλλιά: Δώρος Παναγίδης (Kevin Murphy)
* Ευχαριστούμε το Cook Shop για την ευγενική φιλοξενία.
* Ρούχα από Mango. Town. τ. 475.
