Βρίσκεται στην καλύτερη περίοδο της πορείας της και το απολαμβάνει! Η Ήβη Αδάμου μεγάλωσε (πια) και ζει την πιο ώριμή της στιγμή.
Του Αλέξανδρου Πρίφτη
Στο καμαρίνι της, στο θέατρο «Πειραιώς 131», όπου πρωταγωνιστεί στο «80’s the musical», επικρατεί πλήρης τάξη. «Τα φτιάχνω όλα», μου λέει η Ήβη αμέσως, προλαβαίνοντας με, με ένα αναμενόμενο ψήγμα παιδικής αφέλειας, αντικατοπτρίζοντας ταυτόχρονα την ψυχή της. «Με το που τελειώσει η παράσταση, ακόμη και κουρασμένη να είμαι, κάθομαι και τα τακτοποιώ», μου λέει. Ανάβουμε ένα αρωματικό κερί, «υπέροχα μυρίζει!» της λέω, και ξεκινάμε την κουβέντα μας με την παράσταση όπου παίζει με την Καίτη Γαρμπή, την Ελένη Φουρέιρα, τον Σταμάτη Γαρδέλη κ.α. στο Θέατρο Πειραιώς 131 της Αθήνας.
«Μελετώντας τα 80’s εκείνο που με γοήτευσε ήταν η αθωότητα και η ανεμελιά που χαρακτηρίζουν τη συγκεκριμένη δεκαετία σε σχέση με το σήμερα», ξεκινά να μου αναφέρει. «Με ξένισε στην αρχή η εκκεντρικότητα και τα πολύ έντονα στοιχεία στο ντύσιμο, στο make up, στα μαλλιά, όχι μόνο στις γυναίκες, αλλά και στους άνδρες! Δεν παύω όμως να τη θεωρώ μια πολύ “ενδιαφέρουσα” δεκαετία». Της φέρνω, ως παράδειγμα, τα ρούχα που φοράει η ίδια στην παράσταση του Γιώργου Βάλαρη και χαμογελάει. «Στο στιλιστικό κομμάτι δεν θα φορούσα με τίποτα βάτες και τα πολλά στρας. Μου αρέσουν όμως τα ψηλόμεσα παντελόνια, που έχουν επανέλθει στη μόδα, οι γκέτες και τα μπλουζάκια που αφήνουν ακάλυπτη την πλάτη». Ο ρόλος της στην παράσταση ξεχωρίζει, κατά γενική ομολογία όλων όσων την παρακολούθησαν – κι η ίδια λάμπει!
«Η ηρωίδα μου, η Εύη, είναι ένα κορίτσι 16 ετών που δεν θα έλεγα ότι είναι πολύ κοντά στο δικό μου χαρακτήρα αλλά ούτε και πολύ μακριά του. Θεωρώ ότι το κοινό μας στοιχείο είναι ο ρομαντισμός και η αθωότητα με την οποία προσεγγίζει το θέμα του έρωτα στη ζωή της. Είμαι κι εγώ ρομαντική στον έρωτα. Βέβαια, η ηρωίδα μου, είναι αρκετά υπερβολική. Θέλω να πιστεύω ότι εγώ δεν είμαι!», καταλήγει χαμογελώντας.
Είναι η πρώτη φορά που κάνεις μιούζικαλ. Πόσο δύσκολη ήταν για σένα η προσαρμογή σε κάτι τέτοιο;
Από 9 χρονών είχα ξεκινήσει από το μουσικό θέατρο. Είχα κάνει μία παράσταση, «τον παπουτσωμένο γάτο», αν και δεν είχε σχέση με αυτό που κάνουμε σήμερα. Ήταν εντελώς διαφορετικό. Το μεγάλο μου άγχος τώρα ήταν το πώς θα θυμηθώ τα λόγια μου, γιατί είχαμε μόνο ενάμιση μήνα προβών πριν την πρεμιέρα μας. Επίσης, δυσκολεύτηκα να συνδυάσω τον χορό, το τραγούδι και την πρόζα. Το μιούζικαλ, ξέρεις, είναι κάτι πολύ δύσκολο. Όμως μέσα σε πέντε μόλις ημέρες, κατάφερα να μάθω τα λόγια μου νεράκι (γελάει). Δεν ξέρω πώς το έκανα αυτό, αλλά το κατάφερα. Όταν μου έγινε η πρόταση ήμουν διστακτική, γιατί ήταν κάτι που δεν το είχα ξανακάνει. Στη συνέχεια, βέβαια, κατάλαβα ότι η θεατρική διαδικασία μου αρέσει και με γεμίζει. Με τη βοήθεια των συνεργατών και των συντελεστών της παράστασης, διαπίστωσα ότι δεν είναι εύκολη διαδικασία, αλλά αν καταφέρεις και ανταπεξέλθεις σου δημιουργείται ένα υπέροχο συναίσθημα!
Θα ήθελες να ασχοληθείς με την υποκριτική μελλοντικά;
Δεν το έχω σκεφτεί! Η συγκεκριμένη δουλειά έτυχε να έρθει στο δρόμο μου και άρπαξα αυτή την ευκαιρία. Δεν ξέρω, όμως, αν θα έκανα θέατρο ή αν θα έπαιζα σε ένα σίριαλ. Εκεί δεν έχει να κάνει με το τραγούδι, είναι κάτι άλλο. Άλλα μονοπάτια… Πολλοί τραγουδιστές το δοκιμάζουν – και καλά κάνουν δηλαδή. Αν νιώθω ότι μπορώ να το κάνω, θα το δοκιμάσω. Αλλά αν έχω και την παραμικρή αμφιβολία, θα κάνω πίσω. Όταν καταπιάνομαι με κάτι, δίνω όλη μου την ψυχή!
Η δημοσιότητα σε τρόμαξε στην αρχή της πορείας σου;
Ήμουν μόλις 16 χρόνων και τότε, ναι, τρόμαξα. Ήταν πολύ ξαφνικό και μεγάλο όλο αυτό. Καλώς ή κακώς, βγήκα από ένα παιχνίδι. Και μην ξεχνάς ότι το X-Factor, τότε, είχε πολύ μεγάλη τηλεθέαση. Ο κόσμος παθιαζόταν και μου ήρθε ουρανοκατέβατο… Σαν χαστούκι. Με έμαθε πολύς κόσμος αμέσως, αλλά είναι δύσκολο να το διαχειριστείς όλο αυτό. Χρειάζεται προσοχή. Επειδή, όμως, είχα τα κατάλληλα άτομα δίπλα μου, τους σωστούς ανθρώπους, δεν αισθάνθηκα ότι άλλαξα. Πήγαινα, θυμάμαι τότε, σχολείο και μετά στο show.
Αυτό δεν ήταν περίεργο;
Κι όμως. Μπορεί να ακούγεται παράξενο, αλλά αυτό εμένα με ισορροπούσε τότε. Έκανα το καθήκον μου, αλλά και το χόμπι μου. Τι τύχη! Μια, και τώρα, που είμαι τραγουδίστρια, επαγγελματίας πια, κάνω αυτό που αγαπώ, αλλά ποτέ δεν άφησα την σχολή μου. Γιατί ποτέ δεν ξέρεις πώς τα φέρνει η ζωή. Πρέπει να έχουμε εφόδια.
Κι αν κάτι δεν πάει καλά; Τότε τι;
Θα ακολουθήσω τις σπουδές μου. Πάντα είχα κι αυτή την εναλλακτική.
Ακούγεσαι πολύ πιο ώριμη για την ηλικία σου… Ξεγελάει η αθωότητα στο πρόσωπο σου μάλλον…
(χαμογελάει). Νομίζω πως όλα είναι ζήτημα σωστής σκέψης. Ένας συνδυασμός λογικής, ονείρων, «θέλω», αλλά και της πραγματικότητας. Η ανατροφή που πήρα από τους γονείς μου είναι το μεγαλύτερό μου εφόδιο στη ζωή. Σε αυτούς οφείλω σχεδόν τα πάντα. Και αυτό.
Έτυχε ποτέ κάποιος θαυμαστής σου -γιατί ξέρω πως έχεις πολλούς- να σε φέρει σε δύσκολη θέση;
Στην αρχή μόνο. Οι ακραίες και ξαφνικές αντιδράσεις, τα ουρλιαχτά, όλα αυτά, ήταν πρωτόγνωρα για μένα. Αλλά είναι πολύ ωραίο να έρχεται ο κόσμος και να σου μιλάει, να μοιράζεται τις σκέψεις και τα συναισθήματά του μαζί σου! Έχω επικοινωνία με τον κόσμο και μου αρέσει αυτό.
Πολλοί λένε ότι «η pop μουσική είναι εύπεπτη» και τα κομμάτια της, «εφήμερα σουξέ του 6μήνου». Το πιστεύεις αυτό;
Αυτό γίνεται μόνο στην Ελλάδα! Γιατί έχουμε άλλα ακούσματα…
Έχεις φανταστεί τον εαυτό σου να τραγουδάει λαϊκά κομμάτια;
Γιατί όχι; Μεγαλώνοντας και ωριμάζοντας, θα ήθελα να εξελιχθώ και να πειραματιστώ. Δεν ξέρω πώς ακριβώς θα πάει, αλλά έχω χρόνια μπροστά μου…
Γιατί επέλεξες να εμφανιστείς σε ένα καθαρό λαϊκό σχήμα φέτος, στο «Fever», μαζί με τον Χρήστο Χολίδη και τον Νίκο Οικονομόπουλο και όχι σε μία μουσική σκηνή; Βιοποριστικοί ήταν οι λόγοι;
Σίγουρα τα χρήματα παίζουν ρόλο, όχι όμως τόσο μεγάλο ώστε να με κάνουν να κάνω πράγματα που δεν με αντιπροσωπεύουν! Θα προτιμήσω να στριμωχτώ οικονομικά αλλά να κάνω κάτι που θα μου αρέσει, από το να πληρώνομαι πάρα πολύ καλά και να βρίσκομαι κάπου όπου θα νιώθω ξένη. Έχουμε ένα πολύ ωραίο και νεανικό σχήμα. Ναι μεν, είναι λαϊκοί τραγουδιστές, αλλά έχουμε μεγάλη σκηνή και παρουσιάζω ένα πρόγραμμα επάνω μου. Το νέο μου κομμάτι «Τίποτα δεν μας σταματά », ας πούμε, το παρουσιάζω εκεί. Αν δεν το έκανα, δε θα είχα αυτή την ευκαιρία να το μοιραστώ με τον κόσμο.
Κι αυτό το κομμάτι είναι του συντρόφου σου, του Μιχάλη Κουινέλη των Stavento.
Ναι! Είμαι πάρα πολύ χαρούμενη γι’ αυτό.
Δεν φοβάσαι μήπως ο κόσμος σε ταυτίσει και επαγγελματικά με τον Μιχάλη;
Όχι. Άλλωστε είναι αναπόφευκτο, γιατί ήδη έχω τραγουδήσει κομμάτια του. Δεν δημιουργούμε όμως αυτή την εικόνα προς τα έξω. Συνεργάζομαι και με άλλους δημιουργούς. Με στηρίζει πολύ, μου δίνει τις συμβουλές του, αλλά στο τέλος παίρνω εγώ την τελική απόφαση. Είναι εκεί ως άνθρωπός μου, όχι ως μάνατζερ.
Κι ο ίδιος έχει πει ότι ζητάει τις συμβουλές σου και πως σε εμπιστεύεται. Αλήθεια, εσύ τον παρότρυνες να συνεχίσει στο The Voice 3, εάν και εφόσον γίνει ή ήσουν υπέρ τού να φύγει, όπως είχε πει κι ο ίδιος;
Είχα πει τη γνώμη μου στον ίδιο. Στο τέλος κάνουμε πάντα αυτό που νιώθουμε. Όμως σχεδόν πάντα οι γνώμες μας με τον Μιχάλη ταυτίζονται, δεν απέχουν. Κι αν απέχουν δεν θα είναι μεγάλη η απόκλιση.
Πόσο εύκολο είναι να κρατηθεί μία σχέση σε απόσταση, όπως η δική σου με τον Μιχάλη;
Για εμάς είναι πολύ εύκολο. Πότε έρχεται ο Μιχάλης εδώ, πότε πάω εγώ στην Αλεξανδρούπολη. Είμαι turbo! (γελάει). Πάντα μέσα στην ενέργεια και τρέχω συνέχεια. Κάνω ό,τι μπορώ για τη δουλειά μου, τη ζωή μου, την οικογένειά μου, και φυσικά για τον Μιχάλη. Όλα τα θέλω σε μία φυσιολογική ροή. Θέλω να μαγειρεύω στο σπίτι, να καθαρίζω, να δουλεύω, να τακτοποιώ. Κάνω -και θέλω να κάνω- ό,τι κάνει όλος ο κόσμος! Δεν μου αρέσει να διαφέρω. Η απόσταση στην σχέση μας λειτουργεί πολύ καλά. Δημιουργεί πολλά καρδιοχτύπια όταν ξαναβρίσκεσαι με τον άλλον. Υπάρχουν φορές και στιγμές που λες «να είχα εδώ τον άνθρωπό μου!», όταν βρίσκεσαι όμως μαζί του είναι σαν την πρώτη φορά. Σου λείπει ο άλλος, έχεις να πεις κάτι παραπάνω…
Δεν φουντώνει η ζήλια, όμως, με την απόσταση;
Αυτό είναι ένα άλλο κομμάτι. Αν δεν έχεις εμπιστοσύνη στον άλλο, τότε μην κάνεις σχέση. Χρειάζεται δουλειά και από τους δύο. Κι από την άλλη, αν ο άλλος θέλει να σε απατήσει, δεν χρειάζεται να είναι μακριά. Μπορεί να πάει και μέχρι το περίπτερο και να στην «κάνει», που λέμε. Όλα είναι θέμα εμπιστοσύνης όμως. Έτσι μπορεί να εξελιχθεί μία σχέση.
Τον εαυτό σου τον σκέφτεσαι στο μακρινό μέλλον μαζί με τον Μιχάλη;
Χαίρομαι που δεν με ρωτάς κι εσύ για γάμους και παιδιά! (γελάει). Με ρωτούν συνέχεια γι’ αυτό κι έχω πει πως θα ήθελα να κάνω κάποια στιγμή. Αλλά το να βλέπεις τη ζωή σου στο μέλλον με κάποιον, αυτό ναι, είναι πολύ σημαντικό. Εννοείται ότι τη βλέπω, αλλιώς δεν θα ήμουν με τον Μιχάλη. Μπήκα σε αυτή τη σχέση για να κρατήσει. Αυτός ο άνθρωπος ήρθε για να μείνει στη ζωή μου. Δεν είναι κάτι εφήμερο ή περαστικό.
Μια και είναι οι μέρες τέτοιες, θυμάσαι ποια ήταν τα καλύτερα Χριστούγεννα που πέρασες, Ήβη;
Εκείνα των παιδικών μου χρόνων! Θυμάμαι ήμασταν όλη η οικογένεια στο σπίτι μας, στην Αγία Νάπα, και η μαμά, η γιαγιά, φίλοι και συγγενείς, έφτιαχναν γλυκά, μελομακάρονα, δάχτυλα, δίπλες, κουραμπιέδες κι εγώ δεν πήγαινα ποτέ να τους βοηθήσω. Καθόμουν, απολάμβανα τις όμορφες μυρωδιές και μετά τα έτρωγα. Τα πιο γλυκά Χριστούγεννα της ζωής μου! (χαμογελάει). Αυτά ζούσα, αυτά θέλω να ζω.
Τι θα ήθελες να σου φέρει ο νέος χρόνος;
Υγεία, αγάπη, χαρά και ειρήνη σε όλους μας. Θέλω να εξελιχθώ στη ζωή μου, στις σχέσεις μου, στη δουλειά μου. Και μου εύχομαι δημιουργικότητα!
Η παράσταση «80s the musical» των Γ. Βάλαρη και Σ. Παπαδόπουλου, σε σκηνοθεσία Γ. Βάλαρη, με τους Στ. Γαρδέλη, Κ. Γαρμπή, Ελ. Φουρέιρα, Ι. Πηλιχού, Ήβη Αδάμου κ.α. παίζεται στο θέατρο «Πειραιώς 131» (Πειραιώς 131, Γκάζι, τηλ. κρατήσεων: 2103450922). Η Ήβη εμφανίζεται και στο «Fever» με τους Νίκο Οικονομόπουλο και Χρήστο Χολίδη (Συγγρού & Λαγουμιτζή 25, Αθήνα, τηλ. κρατήσεων: 0030-2109217333). Το νέο της τραγούδι είναι το «Ποιος το περίμενε».
