Μετά την επί χρόνια απαγόρευση εξόδου του α πό τη χώρα ταξιδεύει και πάλι στο εξωτερικό, φωτογραφίζεται στη λίμη Κόμο και αποκαλύπτει ότι είναι έτοιμος να ξανακατακτήσει τον κόσμο της μόδας.
Του Ανδρέα Δερμιτζάκη
Είτε συμφωνεί είτε διαφωνεί κανείς με τον Λάκη Γαβαλά, πρέπει να του το αναγνωρίσει: αναγεννάται όπως ο Φοίνικας από τις στάχτες του. Καμία δοκιμασία δεν κατάφερε να τον συντρίψει, να τον κάνει να χάσει την ελπίδα και το χιούμορ του. Ίσως αυτό το τελευταίο, μάλιστα, να είναι η δύναμη που τον κρατά όρθιο, γεμάτο ενέργεια και όνειρα. Ακομπλεξάριστος, πλήρωσε και με το παραπάνω το τίμημα της αποτυχίας, μπήκε στη φυλακή, παραχώρησε όλη του την περιουσία και άρχισε να εργάζεται ξανά από το μηδέν, προκειμένου να επιβιώσει και να ξεπληρώσει όσα περισσότερα μπορεί από τα χρέη του. Η στάση του προδίδει κι ένα μεγαλείο, αφού τίμια και ειλικρινά παραδέχθηκε τα λάθη του, αρνούμενος να τα μεταβιβάσει – διόλου αυτονόητο. Στάση που μοιάζει να επιβραβεύεται δειλά-δειλά από τη μοίρα, αφού ο χώρος της μόδας, που με τόσο πάθος υπηρέτησε επί πολλά χρόνια, τον ανταμοίβει μέσω της αναγνώρισης του ιδιαίτερου ταλέντου του από καταξιωμένους επαγγελματίες του εξωτερικού, παλιούς του φίλους αλλά και νέους γνώριμους. Το πρόσφατο ταξίδι του στο Λονδίνο και το Μιλάνο φαίνεται ότι του ανοίγει καινούργιους δρόμους.
Μετά από αρκετά μεγάλο διάστημα, είχες την ευκαιρία να ταξιδέψεις και πάλι στο εξωτερικό για επαγγελματικούς λόγους. Μίλησέ μας γι’ αυτό.
Επιτέλους, μετά από μια πενταετία ξεμπλόκαρε το σύστημα της γραφειοκρατίας. Μου επέτρεψαν την έξοδο από τη χώρα και πλέον μπορώ να ταξιδεύω και εκτός Ελλάδας.
Όλο αυτό το διάστημα σε θεωρούσαν ύποπτο φυγής;
Με θεωρούσαν ύποπτο φυγής, παρά το ότι υποτίθεται ότι έχουν δεσμεύσει –αλλά κι εγώ έχω παραχωρήσει– όλη μου την περιουσία. Δεν ξέρω τι παραπάνω απ’ αυτό ήθελαν.
Πήγες στο Λονδίνο και στο Μιλάνο. Μετά από τόσα χρόνια βρήκες τα πράγματα όπως τα είχες αφήσει;
Επειδή είμαι χορτασμένος, όλον αυτό τον καιρό δεν αισθάνθηκα ότι μου έλειψε κάτι. Είχα τα ωραιότερα ρούχα και τα ωραιότερα αξεσουάρ. Θεωρώ ότι τα πράγματα ανακυκλώνονται, κι αυτή τη φορά έπεσα πάνω στην ανακύκλωση.
Για ποιους λόγους επισκέφτηκες τις δύο πόλεις;
Ο ένας ήταν γιατί ο Κρίστοφερ Μπέιλι, ο καλλιτεχνικός διευθυντής του οίκου Burberry, ήθελε να μ’ ευχαριστήσει, επειδή ήμουν από τους πρώτους που τον πίστεψαν – ήταν δική μου εισήγηση στην εταιρεία, με την οποία συνεργαζόμουν τότε, να τον μετακαλέσει από την Prada, όπου εργαζόταν. Ο άλλος λόγος ήταν γιατί ήθελα να δω τα «παιδιά» μου, τον Ντιν και τον Νταν, ή τους Dsquared2 όπως τους γνωρίζει ο κόσμος.
Η συνάντησή σας μετά από τόσο καιρό πώς ήταν;
Είδα ότι έχουν μεγαλώσει πάρα πολύ επιχειρηματικά. Και παρά το ότι τα ρούχα τους στην Ελλάδα διατίθενται μέσα από το group Pagonis, εξακολουθούν να παραμένουν καλοί μου φίλοι. Μάλιστα, όταν μια εβδομάδα μετά πήγα στο Μιλάνο, μου παραχώρησαν το υπέροχο εστιατόριο «Cerecio 7» που διαθέτουν, για να κάνω τη φωτογράφιση.
Έχεις ξεκινήσει ν’ ασχολείσαι και με το styling, έτσι δεν είναι;
Πάντα αυτό που ήθελα ήταν να «παντρέψω» την Ελλάδα με την Ιταλία και γενικά με το εξωτερικό. Και οι ανιχνεύσεις που κατά καιρούς έκανα είχαν στόχο ν’ ανακαλύπτω ταλέντα, όσο τρελά, λογικά, παράλογα, μορφωμένα ή παραμορφωμένα ήταν, και να τα προωθώ μέσα από τη δουλειά μου. Σ’ αυτό το πλαίσιο, λοιπόν, έκανα το styling για το brand Erotokritos, που συνεργάζεται με τον Ιταλό βιομήχανο Σιμόνε Αρναμπόλντι, έναν υπέροχο άνθρωπο ο οποίος πίστεψε στη δική μου διορατικότητα στο κομμάτι του styling. Αυτός ήταν που μας κάλεσε στο Κόμο, για να κάνουμε τη φωτογράφιση των ρούχων Erotokritos.
Οι ξένοι με τους οποίους είχες συνεργαστεί στο παρελθόν πώς σε αντιμετώπισαν;
Σαν να μην πέρασε μια μέρα! Με αγκάλιασαν και, τολμώ να πω, κάποιοι με είδαν σαν «Μεσσία», που ήρθε για να τους σώσει. Από τη μεριά μου, βρήκα την ευκαιρία για ένα επαγγελματικό φλερτ, το οποίο σκέφτομαι σοβαρά. Ξέρεις, στο εξωτερικό υπάρχουν πολλές εταιρείες που έχουν head hunders, δηλαδή «κυνηγούς κεφαλών». Τους ενδιαφέρει πολύ ένας άνθρωπος ο οποίος έχει φτάσει στο pick, έχει πέσει κάτω, έχει φτάσει στο μηδέν, αλλά διαθέτει ψυχική και πνευματική ηρεμία. Πάνω σ’ αυτή τη λογική, γιατί να μη γίνουν και κάποιες συνεργασίες;
Η εικόνα που έχουν οι ξένοι για την Ελλάδα ποια είναι; Τι σου είπαν;
Ότι είναι μια κατεστραμμένη χώρα. Βέβαια, και η Ιταλία και η Γαλλία έχουν προβλήματα. Απλά, αυτοί είναι αγαπημένοι μεταξύ τους, τους ενώνει το καλό τους γούστο και το καλό που θέλουν για τις χώρες τους. Κάτι που δεν κάνουμε εμείς. Δεν την αγαπάμε την Ελλάδα.
Πολλοί όμως θα πουν: «Καλά, στο εξωτερικό υπάρχει μια τεράστια βιομηχανία μόδας και τόσα κεφάλαια. Γιατί να επιλέξουν τον Γαβαλά που έχει βεβαρημένο παρελθόν στις επιχειρήσεις»;
Οι περισσότερες εταιρείες στο εξωτερικό έχουν πάθει ακριβώς αυτό που έπαθα κι εγώ. Ακόμα κι αυτές που μεγάλο ποσοστό τους έχει αγοραστεί από πολυεθνικές. Δυστυχώς, στη μόδα δε βγάζεις πάρα πολλά χρήματα, γιατί πρέπει παράλληλα να τη γεύεσαι. Αυτό σημαίνει ελικόπτερα, σκάφη, ποτά, ξενύχτια… Αυτό που είδαν σ’ εμένα ήταν ότι την πάτησα λόγω του ότι η χώρα δεν μπορούσε να υποστηρίξει όλον αυτό τον όγκο. Εγώ δεν έφτιαξα τη μόδα στην Ελλάδα. Είχα να κάνω με ξένους, με πολυεθνικές που με καθοδηγούσαν. Αυτοί, λοιπόν, είδαν πως επένδυσα σε μια χώρα η οποία, είναι αλήθεια, μου έλεγαν πως είναι λίγο επικίνδυνη. Όμως εγώ σκεφτόμουν ότι μπορεί να ζηλεύουν. Αυτό που βλέπουν τώρα σ’ εμένα είναι έναν άνθρωπο που έχει τη γνώση, την εμπειρία και την τρέλα, αν θέλεις, που ξέρει την αγορά και τι πρέπει να προσέξει. Γιατί, λοιπόν, να μη γίνει «παρτενέρ» τους;
Αν σου δοθεί, τελικά, αυτή η επαγγελματική ευκαιρία, θα το σκεφείς να μείνεις μόνιμα στο εξωτερικό;
Σ’ αυτή τη φάση έχω ακόμα ανοιχτές νομικές υποθέσεις στην Ελλάδα, γι’ αυτό παρουσιάζομαι στην αρχή κάθε μήνα στο αστυνομικό τμήμα. Την αγαπάω την Ελλάδα και δε θέλω να φύγω. Είναι ψυχολογικό το θέμα, αλλά θέλω και να είμαι εντάξει με τις υποχρεώσεις μου. Όμως, όπου μπορώ να πάω για να βγάλω χρήματα και να καταφέρω να εξοφλήσω όσο το δυνατόν περισσότερα, θα το κάνω.
Πέρα απ’ αυτά, φέτος κάνεις και τηλεόραση, με δική σου εκπομπή, το «Good Lak» στο Blue Sky, ενώ παίζεις και σε θεατρική παράσταση. Πιστεύεις ότι αυτές σου οι επιλογές ήταν σωστές; Και στο λέω γιατί, ειδικά για την εκπομπή, δεν έχουν ακουστεί και πολύ ωραία πράγματα, καθώς περίμεναν κάτι άλλο από ένα προχωρημένο άτομο όπως εσύ.
Σίγουρα αυτό που κάνω δεν το θεωρώ επιτυχία. Αλλά θέλω να μου πεις τι είναι επιτυχία στην τηλεόραση σήμερα; Για να το καταλάβω κι εγώ και να πράξω ανάλογα. Ξέρω ότι είμαι ένα άτομο ιδιαίτερο. Κι αυτό δεν είναι καλό. Τώρα που ήμουν στο εξωτερικό, αξιολογήθηκα γι’ αυτό που είμαι. Ίσως όντως ξέρω να κάνω κάποιες άλλες δουλειές καλύτερα, και να μου αρμόζουν κιόλας. Από την άλλη, είναι το θέμα της επιβίωσής μου, όπως και οι προκλήσεις. Σου δίνουν μια δυνατότητα και προσπαθείς να την αξιοποιήσεις. Αν αύριο σταματούσα να τα κάνω αυτά, θα είχα οικονομικό πρόβλημα. Ωστόσο, σκοπεύουμε με την παράσταση να περιοδεύσουμε σε όλη την Ελλάδα. Θεωρώ πως η επαρχία έχει πιο πολύ χιούμορ σε σχέση με την Αθήνα, η οποία έχει περισσότερη πληροφόρηση.
Τις εκπομπές σου τις βλέπεις, για να παρατηρήσεις τα λάθη που ενδεχομένως κάνεις; Όπως, για παράδειγμα, το ότι μιλάς περισσότερο από τους καλεσμένους σου;
Η αλήθεια είναι ότι αυτό δεν το έχω συνειδητοποιήσει και, ναι, έχεις δίκιο, μιλάω πολύ.
Αν γυρνούσες το χρόνο πίσω ή αν κέρδιζες το λαχείο, θα επένδυες ξανά στην Ελλάδα;
Όχι. Θα πήγαινα να σπουδάσω δημοσιογραφία, θα γραφόμουν σε μια σχολή χορού, αλλά και σε μια «μάγκικη» σχολή, για να γίνω περισσότερο μάγκας!
Κατά καιρούς τα βάζεις με διάφορους. Γιατί αυτή την εποχή τα έχεις με τις bloggers;
Γιατί όλες οι πρώην πωλήτριες έγιναν bloggers. Ξέρουν τι εστί blogger; Δε νομίζω. Αν η κάθε πικραμένη στυλίστρια θεωρεί πως αν φάει τσάμπα ένα τοστ και το βγάλει φωτογραφία ή βάλει ένα ρούχο από στοκ λέγεται blogger, τότε λυπάμαι πάρα πολύ. Λυπάμαι και τις εκπομπές που τις παίρνουν για να συμβουλεύσουν τον κόσμο. Γνωρίζουν πως εκείνη τη στιγμή εξυπηρετούν την κυρία που τηγανίζει τη μελιτζάνα; Και οι περισσότερες από τις bloggers είναι γυναίκες. Ποιος εμπιστεύεται σήμερα το γούστο μιας κακόγουστης Ελληνίδας; Ακόμα κι αυτή που θεωρεί πως είναι απλή, όπως μου είπε μία πρόσφατα, έχει βάλει σίδερο στο μαλλί κι έχει κάνει μπούκλες για ώρες. Αυτό δε λέγεται απλότητα, αγάπη μου…
