Με καθαρό βλέµµα, καταθέτει την αλήθεια της και µιλά για τις δυσκολίες που αντιµετωπίζει στο χώρο, τον έρωτα αλλά και τη νέα της µουσικοθεατρική παράσταση «Ζαρτιέρα και Πικραµύγδαλο»
«Πρέπει να µάθουµε να εκτιµάµε τους Κύπριους καλλιτέχνες γιατί έχουµε πολύ καλό υλικό στο νησί. Αισθάνοµαι ότι για κάποιους είµαστε στο περιθώριο και ποντάρουν στο ξένο»
Του Τάσου Ευαγγέλου
Γνωριζόμαστε αρκετά καλά τα τελευταία τέσσερα χρόνια. Γι’ αυτό ίσως και βάζω το χέρι μου στη φωτιά ότι είναι από τους πιο αληθινούς και ντόμπρους χαρακτήρες του χώρου που ξέρει ποια είναι, τι θέλει και που δεν έπαψε ποτέ να κυνηγά τα όνειρά της. Για τους περισσότερους είναι η ηθοποιός Μάρα Κωνσταντίνου, για μένα πάλι είναι μια φίλη που θα μοιραστώ μαζί της κάθε μου σκέψη και επιθυμία. Το να κάνουμε οι δύο μας αυτή τη συνέντευξη είχε από την αρχή τη δική της ιδιαιτερότητα. Ποια είναι στ’ αλήθεια η Μάρα; Ανακαλύψτε την.
Ρούχα από Fashion Hill και παπούτσια από προσωπική συλλογή.
Είναι αλήθεια ότι σε πετυχαίνω σε μια πολύ δημιουργική φάση της ζωής σου;
Όντως έτσι έχουν τα πράγματα και είναι κάτι που με χαροποιεί ιδιαίτερα. Μιας και αυτή τη χρονική περίοδο που διανύουμε δεν είχα κάτι επαγγελματικά, είπα στον εαυτό μου ότι θα έπρεπε να το δημιουργήσω. Όλα ξεκίνησαν όταν συναντήθηκα με τον καλό μου φίλο Σταμάτη Κραουνάκη και στην κουβέντα μας απάνω του είχα πει αν τον ενδιαφέρει να κάνουμε κάτι οι δύο μας. Ο ίδιος από την άλλη το τελευταίο χρονικό διάστημα έχει άλλες επαγγελματικές υποχρεώσεις που δυστυχώς δεν του επιτρέπουν νέα επαγγελματικά ανοίγματα, παρόλα αυτά η ιδέα μιας μελλοντικής συνεργασίας μας είναι πολύ πιθανή. Έτσι αυτή η μεγάλη μορφή του χώρου μου προτείνει τον βραβευμένο συγγραφέα Κώστα Μαννούρη. Την ίδια στιγμή τον παίρνει τηλέφωνο και κανονίζει τη συνάντησή μας. Κάπως έτσι προέκυψε η νέα μουσικοθεατρική παράσταση «Ζαρτιέρα και Πικραμύγδαλο».
Οπόταν συνδετικός κρίκος μεταξύ εσένα και του συγγραφέα υπήρξε ο Σταμάτης Κραουνάκης.
Ναι ακριβώς και πραγματικά τον ευχαριστώ μέσα από την ψυχή μου. Κάπως έτσι συνάντησα τον Κώστα Μαννούρη, μια συνάντηση καρμική θα έλεγα μιας και από τη χειραψία καταλάβαμε πως ταιριάζουμε καλλιτεχνικά και πως βαδίζουμε στα ίδια μονοπάτια. Μοιράστηκα μαζί του τις σκέψεις μου για τη συγκεκριμένη παράσταση, μια παράσταση που θα έχει ως κύριο άξονα τις γυναικείες ιστορίες. Μου
έδωσε κάποια από τα ήδη υπάρχοντα κείμενά του και εγώ από την πλευρά μου έκανα τη δραματουργία. Πρόκειται λοιπόν για μια μουσικοθεατρική παράσταση που το κάθε τραγούδι που θα ερμηνεύει η πρωταγωνίστρια θα εξιστορεί και μια ιστορία.
Τα τελευταία χρόνια, έχω την αίσθηση πως μέσα από τις εκάστοτε δουλειές σου μεταφέρεις στον θεατή κάτι από άρωμα γυναίκας μιας άλλης εποχής…
Δεν έχεις άδικο, όντως τα τελευταία χρόνια επιλέγω να υποδύομαι γυναίκες εποχής, ίσως γιατί και εγώ η ίδια μέσα από αυτούς τους ρόλους ταξιδεύω και χάνομαι σε έναν άλλο κόσμο που τα συναισθήματα ήταν πιο αληθινά και πιο έντονα. Ως προσωπικότητα αισθάνομαι πως ένα μεγάλο κομμάτι του «είναι» μου ανήκει σ’ αυτή την εποχή. Πίστεψέ με δεν έχω κανένα θέμα να τσαλακώσω την εικόνα μου, υποδυόμενη ένα ρόλο. Το ότι μπορώ από σύγχρονη γυναίκα να μεταμορφώνομαι σε γυναίκες εποχής το θεωρώ χάρισμα και είμαι ευγνώμων.
Πιστεύεις στο κάρμα;
Αν και πιο παλιά δεν πίστευα, δεν σου κρύβω πως τώρα τελευταία άρχισα να πιστεύω (χαμόγελο). Το κάθετι που έρχεται στη ζωή μας, έρχεται για κάποιο λόγο και όσο έχεις τις κεραίες σου ανοιχτές μπορείς να αφουγκράζεσαι τον παλμό των νέων γεγονότων. Από την άλλη κακά τα ψέματα, επέλεξα ένα χώρο που είναι πάρα πολύ δύσκολος, πλέον οι επιλογές είναι πολλές, υπάρχει πολύς ανταγωνισμός, το παζάρι μεγάλωσε έτσι ώστε εάν δεν ιδρώσεις, αν δεν παλέψεις για όλα όσα αγαπάς δεν θα έρθει ποτέ από μόνο του να σε βρει κάτι στο σπίτι καθώς κάθεσαι αναπαυτικά στον καναπέ σου. Τα εμπόδια είναι για να τα πηδάμε κι αν δεν μπορούμε, τότε στο χέρι μας είναι να βρούμε άλλους τρόπους για να τα προσπεράσουμε. Προσωπικά τα εμπόδια της ζωής ποτέ δεν με σταμάτησαν, μπορεί να με καθυστέρησαν για λίγο αλλά ποτέ δεν με σταμάτησαν. «Χτυπάτε», όσο εσείς «χτυπάτε» εγώ θα ψάχνω τρόπους να επικοινωνώ την τέχνη μου.
Όντως αισθάνεσαι ότι έχεις χτυπηθεί από το όλο σύστημα στο χώρο σου;
Δεν είμαι μοιρολάτρισσα, αυτό είναι το μόνο σίγουρο, ακόμα και τα «χτυπήματα» που καμιά φορά μπορεί να γευτείς στη ζωή, είναι αυτά που σε κάνουν πιο δυνατό και σε πεισμώνουν για να συνεχίσεις. Αν μιλάμε για τηλεόραση έχω την αίσθηση ότι τα πράγματα έγιναν λίγο πολύ fast food, είναι ελάχιστες οι σειρές που έχουν ουσία και οι περισσότερες γίνονται απλά για να γίνονται. Προσπαθώ να κάνω όσον το δυνατό πιο επιλεκτικές δουλειές στην τηλεόραση, γιατί εάν δεν προστατέψεις την εικόνα σου, κανείς άλλος δεν θα την προστατέψει. Κάνω δουλειές με το ΡΙΚ που κατά την άποψή μου είναι και οι πιο προσεγμένες. Πρέπει να μάθουμε να εκτιμάμε τους Κύπριους καλλιτέχνες γιατί έχουμε πολύ καλό υλικό στο νησί. Αισθάνομαι ότι για κάποιους είμαστε στο περιθώριο και ποντάρουν στο ξένο.
Νιώθεις αδικημένη;
Ναι το αισθάνθηκα, γιατί δεν σου κρύβω πως υπήρξα σε audition που επιλέχθηκα από το σκηνοθέτη να πάρω το ρόλο, αλλά για κάποιες συγκυρίες, που δεν γνωρίζω, δεν ευδοκίμησε η συνεργασία και σίγουρα δεν είμαι η μόνη, έχει συμβεί και σε άλλους συναδέλφους. Παρόλα αυτά υπήρξα και πολύ τυχερή γιατί στα αρχικά μου βήματα έζησα τη χρυσή εποχή της τηλεόρασης, γι’ αυτό δεν θα με ακούσεις ποτέ να το βάζω κάτω και να αγωνίζομαι για την τέχνη μου και την ανάγκη μου να επικοινωνώ με τον κόσμο μέσα από αυτήν. Η γιαγιά μου θυμάμαι κάποτε μου είχε πει το εξής: «Τα δέντρα που έχουν καρπούς, τα χτυπούν για να παίρνουν τους καρπούς τους».
Απογοητεύεσαι, πέφτεις, όταν συμβαίνουν όλα αυτά στη ζωή σου;
Ε, λίγο κυκλοθυμική με λες (γέλια), αλλά το καλό είναι ότι δεν με βαριέσαι. Μπορεί να πέφτω αλλά όπως σου είπα όλο αυτό κρατά για λίγο.
Τον χώρο σου τον χαρακτηρίζει η αστάθεια. Βρέθηκες ποτέ οικονομικά στριμωγμένη;
Ναι και όχι μία φορά. Ευτυχώς όμως όταν ξεκίνησα αυτό το επάγγελμα ήταν την περίοδο που τα πράγματα στην τηλεόραση και στο θέατρο ανθούσαν και ήταν στις δόξες τους. Έτσι κατάφερα να κάνω το κομπόδεμά μου και να έχω κάτι στην άκρη για ώρα ανάγκης και αυτό το χρωστώ στους γονείς μου που μου έλεγαν πάντα να κάνω οικονομίες. Από τη φύση μου όμως είμαι και άτομο δημιουργικό οπόταν και σε περίοδο που δεν έχω κάτι στα χέρια μου φτιάχνω τις δικές μου δημιουργίες, κάτω από το Mara Art Creations. Φτιάχνω μπλουζάκια, καπέλα, φιλοτεχνώ πέτρες κτλ. Κατά καιρούς κάνω εκθέσεις και παρουσιάζω στον κόσμο και αυτό το κομμάτι τέχνης μου.
Τι θα έλεγες να μου μιλήσεις για τον αλληγορικό τίτλο της μουσικοθεατρικής παράστασης «Ζαρτιέρα και Πικραμύγδαλο»;
Ήθελα κάτι πιασάρικο, με το που ακούει κανείς τον τίτλο να του κάνει κάτι, να του δημιουργεί μια αίσθηση του τύπου «όπα, τι γίνεται εδώ;». Η ζαρτιέρα για παράδειγμα δείχνει τον έρωτα, το πάθος, την έκφραση, τη θηλυκότητα, το σεξαπίλ. Από την άλλη το πικραμύγδαλο είναι η άλλη όψη. Και τα δύο τα γευόμαστε και τα δύο πρέπει να υπάρχουν στη ζωή μας για να κρατούν τις ισορροπίες.
Και πότε κάνει πρεμιέρα η μουσικοθεατρική αυτή παράσταση;
Η πρεμιέρα της παράστασης θα πραγματοποιηθεί στις 20 Απριλίου στη μουσική σκηνή Down Town στη Λευκωσία. Εκτός από εμένα στη σκηνή το κοινό θα απολαύσει εξαίρετους μουσικούς, όπως ο Σάββας Σάββα στο πιάνο, ο Μιχάλης Μέσσιος στο κόντρα μπάσο, ο Ιάκωβος Πάρπας στο σαξόφωνο, ο Ιωάννης Βαφέας στα ντραμς και ο Χρίστος Χόπλαρος από τους «Παπιγόν Band» στην ηλεκτρική κιθάρα. Όπως έχω πει ο Κώστας Μαννούρης έχει γράψει τα κείμενα. Τα σκηνικά θα φέρουν την επιμέλεια του Γιάννη Λαζάρου, ενώ τα κοστούμια της παράστασης θα έχουν την υπογραφή του Ανδρέα Ζαννετίδη. Το κοινό που θα έρθει στην παράστασή θα ταξιδέψει μέσα από τα τραγούδια της ηρωίδας σε άλλες εποχές. Πρεμιέρα λοιπόν στις 20 Απριλίου και για έξι Τετάρτες, στη μουσική σκηνή Down Town. Εύχομαι πραγματικά να την αγκαλιάσει ο κόσμος όσο την αγάπησα και εγώ αυτή την παράσταση και να πάει καλά.
Φόρεμα από Fashion Hill.
Σε ποιον θα αφιέρωνες τη νέα σου θεατρική παράσταση;
Σε ένα πρόσωπο που για μένα μετρά πολλά, σημαίνει πολλά και που με έμαθε να μη σταματώ ποτέ να ονειρεύομαι. Η παράσταση είναι αφιερωμένη στη γιαγιά μου Ρίτσα Αντωνιάδου Οικονόμου, η οποία μου λέει συχνά πως «η ζωή είναι ένα παιχνίδι».
Ξέρω ότι σπάνια μιλάς για τα προσωπικά σου. Παρόλα αυτά επειδή σε πετυχαίνω σε πολύ καλή διάθεση θα ήθελα να μάθω εάν αυτό τον καιρό υπάρχει κάτι όμορφο στη ζωή σου.
Ναι, υπάρχει κάτι που με κάνει να αισθάνομαι πολύ όμορφα (Χαμόγελο).
Πόσο σε γεμίζει όλο αυτό, το ότι υπάρχει ένας άνθρωπος εκεί για σένα που σε στηρίζει και είναι δίπλα σου σε κάθε σου βήμα;
Νομίζω δεν υπάρχει πιο όμορφο συναίσθημα από αυτό. Αν βρεις έναν άνθρωπο που θα μπορείς να επικοινωνείς και θα είσαι ο εαυτός σου χωρίς τίποτα επιτηδευμένο, δεν χρειάζεσαι κάτι άλλο. Αυτό κατά την άποψή μου είναι το μυστικό της επιτυχίας, το να έχεις έναν τέτοιο άνθρωπο δίπλα σου. Αισθάνομαι πραγματικά ευλογημένη που τα πράγματα στη ζωή μου έρχονται αβίαστα.
Είσαι ερωτευμένη;
Ναι, είμαι! (Χαμόγελο).
Ο άντρας που μονοπωλεί το ενδιαφέρον σου και είσαι ερωτευμένη είναι από το χώρο σου ή εκτός;
Όχι δεν είναι από το χώρο μου και… το αφήνουμε ώς εδώ (Γέλια).
Το γεγονός ότι ο άνθρωπός σου είναι εκτός του χώρου, πιστεύεις λειτουργεί καλύτερα μέσα στη σχέση;
Πιστεύω πως ναι, έτσι τουλάχιστον λειτουργεί μέσα από τη δική μου σχέση.
Κάνεις όνειρα;
Δεν σταματώ ποτέ να ονειρεύομαι, γιατί είμαι της άποψης πως όταν κάτι μπορείς να το ονειρευτείς μπορείς και να το κάνεις. Κάπως έτσι δημιουργήσαμε και τη μη κερδοσκοπική εταιρία παραγωγής με την ονομασία Dream Space Theater. Άλλωστε για να μπορείς να υλοποιείς τα όνειρά σου δεν πρέπει να πάψεις στιγμή να ονειρεύεσαι.
Πότε πιστεύεις ότι μια γυναίκα αισθάνεται πραγματικά ευτυχισμένη;
Όταν δεν χρειάζεται να σκέφτεται πώς πρέπει να πάνε τα πράγματα, όταν τα πράγματα απλά έρχονται και σχηματίζουν ένα χαμόγελο στο πρόσωπό της.
Επιμέλεια: Άννα Αποστόλου
Μακιγιάζ: Ανδρέας Χριστοδούλου
Κεντρική φωτο: Ρούχα από Fashion Hill.
Θερμές ευχαριστίες στο D.O.T. για τη φιλοξενία κατά τη διάρκεια της φωτογράφησης.
