Η όμορφη σχεδιάστρια φωτογραφίζεται με την αδερφή της και μαζί αναπολούν τα παιδικά τους χρόνια, μιλούν για τη συνεργασία τους, την Ocean Blue και την πολύτιμη σχέση τους.
Από τη Νατάσσα Γεωργίου
Η πολύ στενή σχέση που έχετε, δημιουργήθηκε από την παιδική σας ηλικία;
Άντρια: Θυμάμαι τη Μάρσια να μου κάνει πάντα τη δασκάλα! (Γέλια). Παίζαμε πολύ μαζί, παρόλο που εγώ ήμουν μικρότερη -δεν λέω πόση διαφορά έχουμε όμως! (Γέλια). Αναπτύξαμε μια πιο στενή σχέση, όταν πια ήμασταν έφηβες και ξεκίνησα να βοηθώ στην οικογενειακή επιχείρηση, τα καλοκαίρια.
Μάρσια: Με την Άντρια είχαμε πάντα μια πολύ ιδιαίτερη σχέση. Για μένα, ήταν σαν τη μικρή μου κούκλα, με την οποία έπαιζα, την πείραζα και γενικότερα, την ένιωθα σαν μωρό μου. Ως μεγαλύτερη, έτρεφα μια τρυφερότητα και ήμουν προστατευτική απέναντί της, πράγματα τα οποία εξακολουθώ να αισθάνομαι.
Θα λέγατε ότι σας ενώνουν πολλά κοινά στον χαρακτήρα ή μάλλον, πολλές αντιθέσεις;
Α.: Μάλλον περισσότερες αντιθέσεις και γι’ αυτό, μαζί δεν κάνουμε και χώρια δεν μπορούμε!
Μ.: Δεν θα μπορούσα να συμφωνήσω περισσότερο! (Χαμόγελο). Εξάλλου, αυτές οι αντιθέσεις είναι που κάνουν τη σχέση μας τόσο ιδιαίτερη. Είναι σημαντικό να έχεις άτομα που βλέπουν τα πράγματα από μια διαφορετική οπτική γωνία, γιατί ποτέ δεν πρέπει να είσαι απόλυτος. Η Άντρια είναι για μένα πραγματική φίλη, ο άνθρωπος με τον οποίο μπορώ να μοιραστώ τα πάντα και μεγαλώνοντας, σε πολλές περιπτώσεις, οι ρόλοι μεγάλης – μικρής αδερφής αντιστράφηκαν. Είναι πάντα εκεί και στις χαρές και στις λύπες.
Πώς είναι οι σχέσεις σας με τη μεγάλη σας αδερφή;
Μ.: Είμαστε και οι 3 δεμένες, η κάθε μια με τον τρόπο της. Η σχέση μου με τη Χρύσω, είναι πολύ διαφορετική από αυτή με την Άντρια. Λόγω του ότι ήταν η μεγαλύτερή μας αδερφή, την αντιμετώπιζα πάντα με σεβασμό, εκτός από αγάπη. Είναι ένας πολύ δοτικός άνθρωπος και ήταν πάντα σαν τη μητέρα μας: η πιο σοβαρή, προστατευτική και πολλές φορές αυστηρή (Χαμόγελο). Ένα άτομο με μεγάλη καρδιά, που πάντα είναι εκεί για σένα.
Α.: Η μεγάλη μας αδερφή, δημιούργησε την οικογένειά της, όταν εγώ ήμουν ακόμη στο δημοτικό, οπότε μπορώ να πω ότι περνούσα περισσότερο χρόνο με τα μικρά της κορίτσια, παρά με την ίδια! Γενικά, ήμασταν σε πολύ διαφορετικά στάδια ζωής, μέχρι την επιστροφή μου από τις σπουδές, όταν πλέον, μπορέσαμε να αναπτύξουμε μια πιο στενή σχέση.
Μιλήστε μου λίγο για το οικογενειακό σκηνικό την περίοδο των παιδικών σας χρόνων. Πώς είναι να μεγαλώνεις σε ένα σπίτι με 3 αδερφές;
Α.: Να το πω ενδιαφέρoν; Σίγουρα δεν υπήρξε ανιαρή μέρα! Θεωρώ ότι οι καβγάδες, είναι σύνηθες φαινόμενο μεταξύ αδερφιών, πόσο μάλλον 3 κοριτσιών! Εγώ θυμάμαι, είχα ένα τετράδιο, στο οποίο έγραφα τι αταξίες έκαναν οι μεγαλύτερες! (Γέλια).
Μ.: Πρώτη φορά ακούω για την ύπαρξη αυτού του τετραδίου! Αν το γνώριζα, σίγουρα δεν θα έμενε έτσι! (Γέλια).
Α.: Θυμάμαι που αναγκάζαμε τη Μάρσια να μας λέει δικά της παραμύθια -είχε φοβερή φαντασία και οι ιστορίες της ήταν συναρπαστικές.
Μ.: Είναι τόσο ωραίο να έχεις αδερφές – φίλες μέσα στο σπίτι και να παίζεις μαζί τους. Η Άντρια ήταν κάπως η πιο «αδικημένη», θα έλεγα, γιατί, ως πιο μικρή, την πειράζαμε πολύ.
Α.: Πάρα πολύ, θες να πεις! (Γέλια).
Τι θυμάστε πιο έντονα από τα παιδικά σας χρόνια;
Α.: Τη ζωή μου, με τον παππού και τη γιαγιά. Περνούσα πολλές ώρες μαζί τους και κάθε Πάσχα και καλοκαίρι, πηγαίναμε μαζί στον Πεδουλά, από όπου και έχω πανέμορφες αναμνήσεις!
Μ.: Πολύ παιχνίδι, πολύ γέλιο και πολλά χτυπήματα. Ήμουν αγοροκόριτσο και πάντα γυρνούσα στο σπίτι με γρατσουνιές. Θυμάμαι έντονα τα καλοκαίρια στο χωριό, με τους παππούδες και τις γιαγιάδες, που ήταν για μένα δεύτεροι γονείς. Οι ιστορίες τους ήταν ένα μεγάλο σχολείο ζωής .
Οι γονείς σάς αφιέρωναν αρκετό χρόνο;
Α.: Σίγουρα. Σε μια εποχή χωρίς κινητά και ίντερνετ, που τα προγράμματα στην τηλεόραση ξεκινούσαν το απόγευμα, όλα κυλούσαν πολύ διαφορετικά. Είχαμε μεγαλύτερη επαφή μεταξύ μας, κάναμε περισσότερες συζητήσεις για διάφορα θέματα, είχαμε πολλές υπευθυνότητες σε σχέση με το σπίτι και όλα αυτά, υπό την καθοδήγηση των γονιών μας.
Μ.: Ο χρόνος με τους γονείς μας ήταν ποιοτικός. Πολλές φορές, αναπολώ τις Κυριακές, που ήταν πάντα οικογενειακές και πηγαίναμε, είτε στη θάλασσα είτε στο βουνό. Περνούσαμε τόσο απλά και συνάμα, τόσο όμορφα.
Σας άρεσε να περιπλανιέστε στο οικογενειακό εργοστάσιο;
Μ.: Πάρα πολύ! Ήταν κάτι συναρπαστικό για μένα να βλέπω πως ένα άψυχο ύφασμα μπορούσε να μετατραπεί σε ρούχο. Η πιο έντονη ανάμνηση που έχω είναι να στέκομαι στις μύτες των ποδιών μου και να απλώνω το ύφασμα στον πάγκο για να ετοιμαστεί για την κοπή. Τόσο μικρή ήμουν! Η επαφή με τον χώρο αυτό ήταν ένας καταλυτικός παράγοντας για τη μετέπειτα επιλογή και πορεία της καριέρας μου.
Α.: Αν και έχω θολές μνήμες από το εργοστάσιο, θυμάμαι έντονα τη μυρωδιά των κλωστών. Γενικά, μου προκαλούσε ένα συναίσθημα ενθουσιασμού.
Κατά τη διάρκεια των εφηβικών και φοιτητικών σας χρόνων, παραμείνατε δεμένες;
Α.: Πολύ, μπορεί και περισσότερο. Η Μάρσια ήταν πάντα δίπλα μου, να μοιράζεται μαζί μου τα νέα μου βιώματα, όταν ήμουν μακριά για σπουδές. Ένιωθα ότι εάν τολμούσε κάποιος να με πειράξει, θα τα έβαζε κυριολεκτικά μαζί του!
Μ.: Αυτή είναι η πραγματικότητα. Η σχέση μας εκείνη την περίοδο, εξελίχθηκε και έδεσε ακόμη πιο όμορφα.
Ποια στιγμή νιώσατε πιο έντονα τη στήριξη η μια της άλλης;
Α.: Νιώθω ότι η στήριξη είναι καθημερινή και δεν μετριέται.
Μ.: Συμφωνώ απόλυτα. Η αγάπη και η στήριξη δεν πρέπει να εισπράττεται μόνο όταν την έχεις ανάγκη, αλλά χρειάζεται θεμέλια, τα οποία χτίζεις με το πέρασμα του χρόνου.
Ποιος ήταν ο μεγαλύτερος καβγάς που είχατε ποτέ;
Α.: Δεν θυμάμαι κάτι συγκεκριμένο, όμως θυμάμαι αρκετούς καβγάδες! (Γέλια).
Μ.: Δεν θα τους ονόμαζα καβγάδες, μάλλον διαφωνίες. Ο δυνατός και ώριμος χαρακτήρας της Άντριας, με κάνουν να βλέπω τα πράγματα μέσα από τον δικό της φακό, ασχέτεως αν πολλές φορές, δεν συμφωνούμε!
Μπορεί να υπάρξει αντιζηλία ανάμεσα σε αδερφές;
Α.: Ποτέ, τουλάχιστον ποτέ μεταξύ μας. Αν μη τι άλλο, χαιρόμαστε ιδιαίτερα με τις χαρές η μία της άλλης και επιδιώκουμε να προσφέρουμε περισσότερη χαρά, αγάπη και θετικότητα στην καθημερινή μας ζωή.
Μ.: Με την Άντρια βιώνω την ανιδιοτελή αγάπη, η οποία δεν κρύβεται πίσω από μάσκες.
Με τον ερχομό συντρόφων και παιδιών στις ζωές σας, πώς καταφέρατε να διατηρήσετε τις ισορροπίες στη μεταξύ σας σχέση;
Α.: Με τον ερχομό των παιδιών μου, σίγουρα άλλαξαν οι ευθύνες και οι προτεραιότητές μου. Μπορεί τώρα να έχουμε λιγότερο χρόνο για εμάς, όμως φροντίζουμε αυτός ο λιγοστός χρόνος, να είναι ποιοτικός. Η Μάρσια είναι και νονά της κορούλας μου, κάτι που πιστεύω δυνάμωσε τη σχέση μας ακόμη περισσότερο. Είναι πάντως σούπερ νονά και θεία! Υπεραγαπά τα παιδιά, παίζει μαζί τους και γενικά, περνά πολύ χρόνο μαζί τους. Είμαι τυχερή που την έχω στη ζωή μου!
Μ.: Όταν η Άντρια έγινε μητέρα, ξαφνικά η αγάπη μου προς αυτή μεγάλωσε και μετατράπηκε σε σεβασμό. Είναι μια υπέροχη μητέρα και πολλές φορές, δεν συνειδητοποιώ ότι η μικρή μου αδερφή έχει δικά της παιδιά!
Πώς προέκυψε η μεταξύ σας συνεργασία στην Ocean Blue;
Μ.: Από την αρχή της δημιουργίας της Ocean Blue, η Άντρια ήταν πάντα δίπλα μου. Ήταν ο άνθρωπος στον οποίο μπορούσα να βασιστώ, σε σχέση με όλα τα ζητήματα. Συμβάλλει και είναι ενεργή σε όλες τις διαδικασίες που αφορούν το brand, από τα ταξίδια για την επιλογή υφασμάτων μέχρι και την τελική εφαρμογή, συμμετοχές σε διάφορες εκθέσεις, fashion shows, στις πωλήσεις, καθώς και στην προώθηση της συλλογής στο εξωτερικό.
Α.: Υπήρξα, μάλιστα, πολλές φορές και το «ζωντανό» μανεκέν της Μάρσιας, με ατέλειωτες ώρες δοκιμών, μέχρι να τελειοποιήσει το πατρόν. Εκτός από το πόσο ταλαντούχα και δημιουργική είναι, η Μάρσια είναι και τελειομανής, κυρίως όσον αφορά την εφαρμογή των δημιουργιών της.
Διαφωνίες υπάρχουν για επαγγελματικά ζητήματα;
Μ.: Βέβαια, αλλά είναι υγιείς, απαραίτητες και καταλήγουν σε εποικοδομητική συζήτηση.
Τι καινούριο έχεις να μας παρουσιάσεις για την καλοκαιρινή σεζόν;
Μ.: Η καινούρια μου συλλογή είναι η πιο διαφορετική συλλογή που έχω δημιουργήσει μέχρι τώρα. Είναι πιο τολμηρή, με ιριδίζοντα υφάσματα, τα οποία πρώτη φορά έχω δουλέψει και κοψίματα, που σίγουρα δεν είναι για όλες. Απευθύνονται στις γυναίκες με αυτοπεποίθηση, ανεξαρτήτως σωματότυπου, που αγαπούν το σώμα τους όπως είναι, απαλλαγμένες από ανασφάλειες. Γι’ αυτό και την έχω ονομάσει NotJustGlam, επειδή πίσω από αυτό που λάμπει, υπάρχει και ένας όμορφος εσωτερικός κόσμος.
Ποια είναι τα μελλοντικά σου σχέδια σε σχέση με την Ocean Blue;
Μ.: Η εξέλιξη του υφιστάμενου online shop και η επέκταση της Ocean Blue σε περισσότερες χώρες στο εξωτερικό.
Έχετε το ίδιο γούστο στο ντύσιμο;
Α.: Πιστεύω ότι η Μάρσια έχει πιο ροκ στοιχεία από μένα, ενώ εγώ ακολουθώ μια πιο κλασική γραμμή.
Μ.: Όταν μιλάμε για γούστο, τότε σίγουρα είναι το ίδιο. Απλά, η κάθε μια φοράει το ρούχο, σύμφωνα με τον δικό της τύπο και στυλ. Το ίδιο ρούχο, μπορεί να φορεθεί με χίλιους διαφορετικούς ευφάνταστους τρόπους και είναι αυτό που κάνει την εμπειρία του ντυσίματος, περιπέτεια.
Εκτός δουλειάς, πώς απολαμβάνετε να περνάτε τον χρόνο σας;
Α.: Βρισκόμαστε συχνά στο σπίτι των γονιών μας ή κάπου για φαγητό. Το λέγαμε, η αλήθεια, ότι έχει πολύ καιρό να πάμε ταξίδι μαζί και είναι κάτι το οποίο σκοπεύουμε να οργανώσουμε.
Σε προσωπικό επίπεδο, νιώθετε ολοκληρωμένες;
Α.: Δεν είμαι σίγουρη γι’ αυτό. Το μόνο που μπορώ να πω είναι ότι είμαι ευγνώμων που εγώ και η οικογένειά μου, έχουμε την υγεία μας και μπορούμε να χαιρόμαστε τη ζωή και τον χρόνο μας. Η ολοκλήρωση, πιστεύω, έρχεται σε διάφορα στάδια και σίγουρα έχω ακόμα πολλά να περάσω και να μάθω.
Μ.: Προσωπικά, νιώθω αρκετά πλήρης από τη ζωή μου, αφού έχω κατασταλάξει μέσα μου, σε πολλά σημεία. Η απόλυτη ολοκλήρωση ίσως δεν φτάσει και ποτέ, αλλά αυτό που πιστεύω ότι έχει αξία, είναι η συνεχής εξέλιξη της πνευματικότητάς μας, αφού, στο τέλος της μέρας, αυτό που μένει, είναι αυτό που νιώσαμε, αυτό που «γευτήκαμε» από τη ζωή, αυτό που ζήσαμε. Γι’ αυτό, ας δημιουργήσουμε όσες πιο όμορφες στιγμές μπορούμε!
Από το παρελθόν, τι έχετε διδαχθεί;
Α.: Πρέπει πάντα να προσπαθούμε να βρίσκουμε το καλό σε οτιδήποτε φέρει η ζωή και να μη μετανιώνουμε. Να μαθαίνουμε από τις διάφορες καταστάσεις.
Μ.: Έτσι ακριβώς. Να κοιτάμε μόνο στο παρελθόν για να γινόμαστε καλύτεροι. Ούτε για να αυτομαστιγωνόμαστε, ούτε για να μετανιώνουμε. Κάθε τι που έχουμε περάσει –είτε καλό είτε κακό– μας έχει βοηθήσει να γίνουμε αυτό που είμαστε σήμερα.
Πόσο πολύτιμη είναι για εσάς η αδερφική σχέση;
Α.: Η αδερφική σχέση είναι η πολυτιμότερη! Γιατί πάντα θα έχεις μια αληθινή και ειλικρινή σχέση, χωρίς τον φόβο της παρεξήγησης ή της κακεντρέχειας.
Επιμέλεια: Άντρεα Χατζηνικόλα
Μακιγιάζ: Photini Alexandrou Nicolaou
Μαλλιά: Στράτος Δημητρίου
Θερμές ευχαριστίες στο ξενοδοχείο Grand Resort για τη φιλοξενία κατά τη διάρκεια της φωτογράφησης.
