Μπορεί να γίνει ο ατρόμητος σωματοφύλακας, o βασανιστής, ο δυνάστης ή ο φύλακάς άγγελός σου. Μοντέλο, επιχειρηματίας, γιατρός, πολιτικός ή designer, δεν έχει καμία σημασία. Γιατί ήταν, είναι και θα είναι για πάντα η αδελφή (ψυχή) σου.
Από την Νταϊάνα Αζά
Styling: Shona Muir
Δέσποινα και Νάταλυ Τζιαπούρα
Ιδιοκτήτρια του DT jewellery boutique, Ιδιοκτήτρια του Nat’s Spa Center
Τους χωρίζει μια ολόκληρη δεκαετία. Γι’ αυτό και η Δέσποινα μπορεί να θυμηθεί και την παραμικρή λεπτομέρεια από την «εισβολή» της μικρής της αδελφής στην καθημερινότητά της, η οποία από τότε απέκτησε περισσότερο ενδιαφέρον. «Με τον Χρύσανθο έχουμε μόνο ένα χρόνο διαφορά. Γι’ αυτό και η Νάταλυ ήταν πάντα το μωρό μας! Την είχαμε σαν παιχνίδι, σαν την κούκλα μας. Τη χτενίζαμε, την ντύσαμε, την προσέχαμε και όταν μεγαλώσαμε την είχαμε πάντα μαζί μας, όπου κι αν πηγαίναμε». Όσο περνούν τα χρόνια, η διαφορά ηλικίας έχει όλο και λιγότερη σημασία. «Πηγαίνουμε και οι τρεις μας μαζί για φαγητό τουλάχιστον τέσσερις φορές τη βδομάδα, ενώ ταξιδεύουμε πολύ συχνά. Επίσης, μένουμε και στην ίδια πολυκατοικία!», αποκαλύπτει η Νάταλυ και η Δέσποινα συμφωνεί. «Κάνουμε τα πάντα μαζί. Το μόνο που δεν μου αρέσει να κάνω με τη Νάταλυ είναι γυμναστική γιατί αυτή όντως γυμνάζεται, ενώ εγώ κάνω οτιδήποτε άλλο – είναι το χειρότερό μου!».
Λώρα και Κρίστη Αγαπίου
Καθηγήτρια αγγλικών/Μοντέλο, διατροφολόγος-κλινική διαιτολόγος
Τα καλοκαίρια πήγαιναν στη γιαγιά τους στην Αγγλία. Κάθε πρωί τάιζαν τα άλογα και την υπόλοιπη μέρα απολάμβαναν τους ατελείωτους περιπάτους τους στο δάσος, ψάχνοντας τις νεράιδες και πλάθοντας στο μυαλό τους ιστορίες. Παρόλο που τους χωρίζουν 4 χρόνια, ήταν πάντα δεμένες με τη Λώρα να είναι στο πλευρό της μικρής της αδερφής, στα εύκολα και κυρίως στα δύσκολα. «Το τέλος της εφηβείας μάς έφερε αρκετά πιο κοντά. Δυστυχώς, τα σχολικά της χρόνια δεν ήταν τόσο ευχάριστα και πάντα χρειαζόταν να είμαι δίπλα της και να τη στηρίζω σαν μεγάλη αδελφή, γιατί ήξερα την αξία της». Γι’ αυτό και η Κρίστη, δεν δίστασε να την ξυπνήσει τα χαράματα, για να της ανακοινώσει τον αρραβώνα της. «Είναι κάτι περισσότερο από αδελφή για μένα. Είναι η καλύτερη φίλη και η ψυχολόγος μου». Και η Λώρα δεν αισθάνθηκε ποτέ ξανά μεγαλύτερη συγκίνηση, από τη στιγμή που στάθηκε δίπλα της στην εκκλησία. «Πρώτη φορά ένιωσα τόση χαρά για ένα τόσο αγαπημένο πρόσωπο, όπως είναι η μικρή μου αδελφή».
Σόλια και Ήβη Κυπριανού
Blogger /HR Manager
«Δεν γίνεται, δεν μπορούν να μου κάνουν ξανά αυτό το πράγμα!», μονολογούσε η 7χρονη Ήβη, όταν ήρθε στον κόσμο η αδερφή της. «Ζήλεψα όταν γεννήθηκε ο Κυπριανός, αλλά με τη Σόλια ήταν ακόμα χειρότερο! Τώρα όμως που μεγαλώσαμε θεωρώ πως είναι ιδανικό να έχεις δύο αδέρφια. Και με την αδελφή μου πια μοιραζόμαστε τα πάντα – από απόψεις μέχρι ρούχα». Αυτό, βέβαια, δεν συνέβαινε πάντοτε, καθώς το δωμάτιό της ήταν για χρόνια απροσπέλαστο φρούριο, αποκαλύπτει η Σόλια με την Ήβη να συμπληρώνει. «Γιατί θεωρούσα ότι είναι ενοχλητική». Όλα αυτά όμως ανήκουν πια στο παρελθόν αφού τα τελευταία χρόνια έχουν έρθει πολύ κοντά, ειδικά μετά τη γέννηση του Κωνσταντίνου, που ενέπνευσε τη Σόλια ώστε να δημιουργήσει το blog της Solly the Dolly. «Είχα για καιρό αυτή την ιδέα στο μυαλό μου, ήθελα όμως ένα σπρώξιμο και η εγκυμοσύνη της Ήβης λειτούργησε ως η αφορμή για να το τολμήσω. Ήταν το πρώτο μωρό της οικογένειας και ήταν για όλους μας μεγάλη η χαρά».
Εβίτα και Xριστίνα Σιζοπούλου
Δερματολόγος/Οδοντίατρος
Η πιο όμορφη ανάμνηση της Χριστίνας από την Εβίτα ήταν όταν οι γονείς της την έφεραν για πρώτη φορά στο σπίτι. «Αν και δεν ανταποκρίθηκε στις προσδοκίες μου για παρέα, όντας νεογέννητο, ο ερχομός της με έκανε τρισευτυχισμένη!». Από τότε, δεν ήταν ποτέ ξανά μόνη. «Η μια συμπληρώνει και στηρίζει την άλλη και μαζί έχουμε τη δύναμη να αντιμετωπίσουμε τα πάντα!», εξηγεί η Εβίτα που συμφωνεί πως τα τελευταία χρόνια είναι πιο υπερπροστατευτική απ’ ό,τι η μεγάλη της αδερφή. «Ίσως με αυτό τον τρόπο να εξωτερικεύω την ανάγκη μου να την ευχαριστήσω και να της ανταποδώσω όλες εκείνες τις φορές που με πρόσεχε και με στήριζε». Σήμερα, που δεν μένουν πια στο ίδιο σπίτι, περνούν περισσότερο χρόνο από ποτέ μαζί καθώς εκτός από κολλητές φίλες, συνεργάζονται και επαγγελματικά. «Περνάμε όλη τη μέρα μαζί στο ιατρείο, αλλά και τον ελεύθερό μας χρόνο, αφού οι πιο πολλές δραστηριότητές και παρέες μας είναι κοινές».
Άννα και Μέλπω Προκοπίου
Διεθνολόγος/ Ιδιοκτήτρια της Mediaetc. Communication Services
Όπου κι αν πήγαινε, της κρατούσε προστατευτικά το χέρι, έχοντας πάντα την ευθύνη της. Αυτό έχει η Άννα στο μυαλό ως πρώτη ανάμνηση από τη Μέλπω, την οποία χαρακτηρίζει καλόψυχη, πεισματάρα και ώρες-ώρες λίγο αντιδραστική. «Το είχε πάντα αυτό», εξηγεί, μιλώντας για εκείνες τις φορές που η μικρή της αδερφή έκανε όλες τις τρέλες, αλλά την πλήρωνε και η ίδια. «Η Άννα ήταν συνήθως η σοβαρή και προσπαθούσε να με μαζέψει για να μη θυμώσουν οι γονείς μας», συμπληρώνει η Μέλπω. Πιο κοντά, ομολογούν ότι ήρθαν στην περίοδο των σπουδών τους, όταν άρχισε να δημιουργείται μεταξύ τους μια στενή σχέση, σαν μια αόρατη κλωστή που τους δένει. «Είναι λες και η μια νιώθει ότι κάτι συμβαίνει και είναι πάντα στο πλευρό της άλλης». Το ίδιο ακριβώς πιστεύει και η Άννα, αφού η αδερφή της της στάθηκε σε όλες τις δύσκολες στιγμές της ζωής της, χωρίς καν να της το ζητήσει. «Της έχω απόλυτη εμπιστοσύνη και είναι για μένα το πιο σίγουρο βαρόμετρο ειλικρίνειας για το κάθε τι που κάνω ή σκέφτομαι να κάνω».
Έφη και Εριέττα Μελανίδου
Σχεδιάστριες μόδας
Γεννήθηκαν με διαφορά μερικών μόνο λεπτών. Τους έβαζαν για ύπνο στην ίδια κούνια και η μία νανούριζε την άλλη, με έναν περίεργο ήχο που έμοιαζε με μουρμουρητό. Όπως και στα πλείστα δίδυμα, οι γονείς τους τους φόραγαν τα ίδια ρούχα. «Δεν ήταν κάτι που μας άρεσε ιδιαίτερα. Έτσι, στην πορεία προτιμούσαμε τουλάχιστον να τα φοράμε σε διαφορετικά χρώματα!». Μεγαλώνοντας, ήταν πάντα δεμένες, έχοντας απόλυτη επικοινωνία, μέχρι και τηλεπάθεια. «Η μια αλληλοσυμπληρώνει την άλλη και οι χαρακτήρες και οι προσωπικότητες μας είναι παρόμοιες. Όχι όμως ίδιες – έχουμε και τις διαφορές μας. Η μία είναι πιο αυθόρμητη και επιπόλαια ενώ η άλλη πιο υπομονετική και μεθοδική». Και, ναι. Έχουν εκμεταλλευτεί αμέτρητες φορές την ομοιότητά τους, για να τη… σκαπουλάρουν στο σχολείο. «Ανταλλάζαμε ονόματα για να μη χρειάζεται να κάνουμε και οι δύο τις εργασίες για το σπίτι και εννοείται ότι το χρησιμοποιούσαμε ως έξτρα ατού στα διαγωνίσματα!».
