Αν μπορούσα να της αποδώσω μια κατάσταση, θα τη χαρακτήριζα «περίπλοκη». Τουλάχιστον, μέσα από την κουβέντα μας που κράτησε περισσότερο από μια ώρα, η Νίκη Δραγούμη -αφού φιλοσόφησε, αυτοσαρκάστηκε, βυθίστηκε στις σκέψεις της και προβληματίστηκε- δείχνει αποφασισμένη για μεγάλες αλλαγές στη ζωή της.
Του Παντελή Παναγιώτου
Ο χρόνος που περνά σε έχει βοηθήσει να βελτιώσεις κομμάτια του χαρακτήρα σου; Έχεις εντοπίσει κάποιες διαφορές από το ξεκίνημά σου έως σήμερα;
Έχω διαπιστώσει ότι κυρίως εσωτερικά, οι αλλαγές ήταν πολλές και ραγδαίες. Από το 2009 που τελείωσα τη δραματική σχολή και επέστρεψα στην Κύπρο, έχουν αλλάξει πολλά στη ζωή μου. Εννοείται ότι το περιβάλλον και οι άνθρωποι με τους οποίους συναναστρέφεσαι σε επηρεάζει συνήθως, βάζοντάς σε στη διαδικασία να ψάξεις λίγο βαθύτερα και να δουλέψεις κομμάτια του εαυτού σου.
Είσαι της άποψης ότι τα πάντα στη ζωή είναι προδιαγεγραμμένα;
Πιστεύω πως καμιά φορά παίζει ρόλο αυτό που έχουμε εμείς ανάγκη να ζήσουμε τη δεδομένη στιγμή. Κατά κάποιο τρόπο, ελκύουμε καταστάσεις και ίσως να καθοδηγούμε τα πράγματα με τέτοιο τρόπο ώστε να μας βολεύουν.
Θεωρείς ότι οι επιλογές που κάνουμε, μας καθορίζουν, μας διαμορφώνουν;
Τα πάντα είναι επιλογές. Ακόμα και η σωματική και η ψυχική μας υγεία. Όλα από αυτό εξαρτώνται.
Ο τρόπος με τον οποίο μεγάλωσες και η επίδραση των γονιών σου, έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στη διαμόρφωσή σου;
Τα παιδικά μου χρόνια ήταν πολύ… ροζ. Οι γονείς μου είχαν φροντίσει να μεγαλώσω με όλη τη στήριξη και τη συμπαράστασή τους, αποφεύγοντας οτιδήποτε άσχημο. Εννοείται, πως αυτό που είμαι σήμερα, οφείλεται στον τρόπο με τον οποίο με μεγάλωσαν οι δικοί μου, όμως έχει να κάνει και με τον δικό μου χαρακτήρα. Έτσι κι αλλιώς, ως άτομο, ήμουν πάντα αρκετά ανεξάρτητη. Αυτό που ήθελα, το έκανα.
Δεν υπήρξαν, δηλαδή, στιγμές που να ήρθες αντιμέτωπη με δύσκολες αποφάσεις;
Η αλήθεια είναι ότι υπήρξαν μια-δυο στιγμές που ήταν αρκετά σημαντικές. Και στις δυο περιπτώσεις βρισκόμουν σε μια καμπή της ζωής μου, επομένως, θα έπρεπε να πάρω σημαντικές αποφάσεις, πράγμα που ήταν αρκετά ψυχοφθόρο. Είμαι από τα άτομα που αφήνουν τα πράγματα να έρχονται από μόνα τους. Ακόμα κι αν γνωρίζω τι πρέπει να κάνω, αφήνω τους άλλους να πάρουν τις αποφάσεις, κι αυτό ισχύει κυρίως στην προσωπική μου ζωή. Ποτέ δεν θα πω, «Νίκη τώρα πρέπει να φύγεις». Ίσως είναι καιρός να πρέπει να αρχίσω να εμπιστεύομαι κάπως περισσότερο τον εαυτό μου.
Ξεσπάς εύκολα;
Υπάρχουν στιγμές που έχω τις εκρήξεις μου, δεν είμαι πάντοτε στο ίδιο mood.
Είσαι εύκολος άνθρωπος;
Πολύ! Είμαι από τους ανθρώπους που δεν κοιτώ μόνο τον εαυτό μου. Συνήθως, τον βάζω σε δεύτερη μοίρα κι αυτό δεν είναι απόλυτα σωστό. Το κάνω, όμως, πολύ στις σχέσεις μου. Τώρα, είμαι στη φάση που θα ήθελα να βάλω τη Νίκη σε προτεραιότητα. Νομίζω πως αυτή είναι η στιγμή μου, λίγο πριν τα 30.
Σε αγχώνει που μεγαλώνεις;
Καθόλου. Άλλωστε, είμαι ακόμα στα 28. Το μοναδικό πράγμα που με αγχώνει είναι η σκέψη ότι φεύγουν τα χρόνια και ίσως δεν προλάβω να αποκτήσω αυτά που θα ήθελα. Και δεν μιλάω μόνο για υλικά αγαθά. Αναφέρομαι σε όλους τους τομείς.
Ποια είναι η μεγαλύτερή σου φοβία;
Το να συνειδητοποιήσω ότι έζησα τη ζωή μου παθητικά. Ότι, δηλαδή, δεν κατάφερα να την αρπάξω στα χέρια μου και να τη ζήσω έτσι όπως έπρεπε!
Είσαι απαιτητική με τους ανθρώπους που έχεις γύρω σου;
Θέλω η σχέση μου με τους ανθρώπους να είναι ξεκάθαρη. Δεν με αφορούν οι άνθρωποι που είναι καλοί με όλους. Αισθάνομαι ότι χάνεται η ουσία. Είναι σαν να ισοπεδώνονται τα πάντα. Επίσης, δεν αντέχω με τίποτα την κοροϊδία.
Η εικόνα που έχει ο κόσμος για σένα, πόσο πολύ σε απασχολεί;
Παλαιότερα με απασχολούσε αρκετά. Έχω διαπιστώσει, όμως, ότι ο κάθε άνθρωπος έτσι κι αλλιώς θα διαμορφώσει την εικόνα που θέλει, ό,τι κι αν συμβεί. Οπότε, συνεχίζω να είμαι αυτή που είμαι. Προτιμώ να με απασχολεί περισσότερο η εικόνα που έχω για τη Νίκη, παρά αυτή που έχουν οι άλλοι για μένα.
Παρόλο που δείχνεις αρκετά συγκρατημένο άτομο, υπάρχει κάτι που θα μπορούσε να σε αποσυντονίσει;
Ακριβώς, επειδή είμαι αρκετά συγκρατημένη και συγκροτημένη ως άτομο, υπάρχουν και εκείνες οι στιγμές που λειτουργώ πιο αυθόρμητα. Εκεί που λες, «τώρα θα πάρω το ρίσκο και θα κάνω αυτό που νιώθω».
Έχεις κάνει πράγματα για τα οποία μετάνιωσες αργότερα;
Ναι. Το να μετανιώνεις για τις πράξεις σου, όμως δεν ξέρω αν είναι απόλυτα υγιές. Από τη στιγμή που είμαστε οι επιλογές μας, δεν θεωρώ πως θα πρέπει να μετανιώνουμε για τις αποφάσεις μας. Ίσως σε κάποιες περιπτώσεις να έχω μετανιώσει για τον τρόπο με τον οποίο έγινε κάτι. Καμιά φορά, ο αυθορμητισμός δεν σε αφήνει να σκεφτείς και να φιλτράρεις κάποιες αντιδράσεις…
Έχεις πληγώσει ποτέ ανθρώπους έστω και άθελά σου;
Το έχω κάνει, ναι. Ακόμα κι αν γνώριζα από πριν τις συνέπειες, το έκανα γιατί δεν είχα άλλη επιλογή.
Η αναγνωρισιμότητα σε ενοχλεί; Σκέφτηκες ποτέ ότι θα προτιμούσες να έκανες μια άλλη δουλειά που να μην είχε τόση προβολή;
Είναι όμορφο να εισπράττεις από τον κόσμο αγάπη, γιατί αυτό δείχνει ότι η δουλειά που κάνεις, αρέσει. Θεωρώ ότι -τουλάχιστον στην Κύπρο- μπορεί κάποιος να χειριστεί τα πράγματα. Από εμάς εξαρτάται πόση αξία θα δώσουμε σε κάποια θέματα και πόσο θα τα αφήσουμε να μας αγγίξουν.
Γενικά, είσαι από τα άτομα που δεν προκαλούν, ούτε δίνουν «τροφή» στα social media. Αλήθεια, κάνεις προσπάθειες να κρύψεις την προσωπική σου ζωή;
Δεν κάνω προσπάθειες. Απλώς, κάποια πράγματα τα κρατάω για μένα. Δεν με αφορά το να πουλήσω την προσωπική μου ζωή, υπηρετώντας το προϊόν της κατασκευασμένης είδησης.
Αισθάνεσαι αμήχανα κάθε φορά που πρέπει να επιβεβαιώσεις ή να διαψεύσεις κάτι που ακούγεται και μπορεί να αφορά στην προσωπική σου ζωή;
Τα τελευταία χρόνια υπήρξαν πολλά που αφορούσαν στην προσωπική μου ζωή και θα μπορούσαν να σχολιαστούν στα περιοδικά και τα διάφορα sites. Δεν συνέβη ποτέ, όμως, γιατί δεν έδωσα αφορμή. Ίσως, οι δημοσιογράφοι να σεβάστηκαν κάποια λεπτά ζητήματα. Οπότε, δεν χρειάστηκε να μπω στη διαδικασία του να επιβεβαιώσω ή να διαψεύσω οτιδήποτε.
Είσαι από τις γυναίκες που λειτουργούν με πρόγραμμα στη ζωή τους ή αφήνεις τα πράγματα πιο ελεύθερα;
Μου αρέσει να έχω τα πράγματα τακτοποιημένα. Θέλω να υπάρχει γενικά μια τάξη και μια ισορροπία στη ζωή μου. Υπάρχουν, βέβαια, και στιγμές που αισθάνομαι τα πάντα μέσα μου άνω-κάτω. Μόλις αντιληφθώ, όμως, ότι επικρατεί… μπάχαλο, τότε θα προσπαθήσω να βρω την άκρη.
Τώρα που μιλάμε, σε ποια φάση σε πετυχαίνω;
Διανύω μια περίοδο… επαναπροσέγγισης. Προσπαθώ να μαζέψω τα… σπασμένα και να βρω επιτέλους τα πόδια μου. Ξέρεις, νομίζω πως αυτή η περίοδος είναι λυτρωτική για τον κάθε άνθρωπο, γιατί πάντοτε βγαίνεις κερδισμένος. Είναι καλό να κάνεις ξεσκαρτάρισμα στη ζωή σου.
Αυτή είναι μια στρατηγική που «πιάνει» σε όλους τους τομείς; Και στα προσωπικά και στα επαγγελματικά;
Στη δουλειά μου προσπαθώ να είμαι όσο πιο σωστή γίνεται. Κάνω κάτι που αγαπώ και κρίνομαι συνέχεια. Επομένως, είμαι ακόμα πιο απαιτητική και αυστηρή με τον εαυτό μου.
Νιώθεις κάπως αδικημένη που σήμερα δεν κερδίζεις τόσα πολλά χρήματα από το θέατρο και την τηλεόραση, σε σύγκριση με την προηγούμενη γενιά ηθοποιών;
Καθόλου. Δεν έζησα εκείνες τις καλές εποχές, οπότε δεν μπαίνω στη διαδικασία της σύγκρισης. Σίγουρα, θα ήταν πολύ καλύτερα αν δεν αναγκαζόμουν να κάνω παράλληλα πέντε δουλειές, προκειμένου να έχω έναν κανονικό μισθό για να μπορώ να ζω πιο άνετα. Όμως, δόξα τον Θεό, δεν έχω κανένα παράπονο.
Πες μου κάτι άλλο. Τα παιδικά σου χρόνια τα θυμάσαι καλά; Έχεις έντονες μνήμες;
Για κάποιο περίεργο λόγο, θυμάμαι τα πάντα ακόμα και από το νηπιαγωγείο. Έχω πολύ χαρακτηριστικές εικόνες στη μνήμη μου.
Θυμάσαι ακόμα και τον παιδικό σου έρωτα;
Εννοείται! Υποδυόμουν την πριγκίπισσα σε θεατρική παράσταση στο δημοτικό κι αυτός ήταν το πριγκιπόπουλο που με είχε σώσει από τους «πειρατές». Καταλαβαίνεις ότι μετά ακολούθησε… έρωτας μεγάλος (γέλια).
Έχει τύχει να ερωτευτείς συνάδελφό σου;
Όχι. Θα σου πω, όμως, ότι ίσως να δημιουργείται κάτι ανάμεσά μας, λόγω του χρόνου που περνάμε μαζί, χωρίς να σημαίνει απαραίτητα ότι αυτό είναι καθαρά ερωτικό. Ίσως και να το έχω νιώσει, όμως, ήταν κάτι στιγμιαίο.
Θα καρποφορούσε μια τέτοια σχέση, πιστεύεις;
Έχω μάθει να μην αποκλείω τίποτα στη ζωή. Νομίζω πως είναι δύσκολο να είσαι με έναν άνθρωπο από το ίδιο περιβάλλον εργασίας. Θα ήθελα να έχω κοινά με τον σύντροφό μου, όμως, δεν ξέρω κατά πόσο θα το άντεχα. Κάτι τέτοιο, μόνο φθορά θα έφερνε στη σχέση. Είναι καλό να υπάρχουν ισορροπίες. Να κρατάμε ένα βήμα πίσω και να μην πέφτουμε με τα μούτρα στη σχέση. Βέβαια, αυτό το συνειδητοποιείς αργότερα και αφού την πάθεις.
Η εξωτερική εμφάνιση είναι το πρώτο πράγμα που σε κερδίζει σε έναν άντρα;
Ποτέ δεν ήταν. Πάντοτε μετρούσε ο χαρακτήρας και το χιούμορ. Επίσης, είναι σημαντικό ο άλλος να σου δείχνει την παρουσία του.
Όταν ερωτεύεσαι, πώς είσαι;
Δεν ερωτεύτηκα πολλές φορές στη ζωή μου. Όταν όμως συμβαίνει, χάνω τον έλεγχο του εαυτού μου και τα δίνω όλα. Ακριβώς όπως έγινε και με τον εφηβικό μου έρωτα, με τον οποίο ήμασταν μαζί για πολλά χρόνια.
Πότε φεύγεις από μια σχέση;
Όταν αισθανθώ ότι δεν παίρνω όσα θα ήθελα.
Έτυχε να πεις για κάποιον «αυτός θα ήταν ο ιδανικός πατέρας των παιδιών μου»;
Το είχα πει μια φορά. Ιδανικός άντρας, όμως, δεν πρέπει να είναι μόνο για τα παιδιά, αλλά και για τη γυναίκα του.
Θα ήθελες κι εσύ -όπως πολλές γυναίκες- να αποκτήσεις ένα παιδί μέχρι τα 30 σου;
Η αλήθεια είναι ότι μου αρέσει πολύ η έννοια της οικογένειας και θα ήθελα κάποια στιγμή να μπορέσω να μεγαλώσω ένα παιδί. Όσο για το βιολογικό μου ρολόι, αυτό έχει κτυπήσει εδώ και δέκα χρόνια!
Ο έρωτας, σου λείπει;
Είμαι άνθρωπος που παθιάζεται με πολλά πράγματα. Με τη δουλειά, με τους φίλους, με τα κατοικίδια μου, με τα πάντα. Απλώς, σε αυτή τη φάση της ζωής μου, όλα είναι… μπάχαλο. Θα πρέπει να πατήσω ένα «pause», να ανασυγκροτηθώ και μετά να συνεχίσω.
Το να αισθάνεσαι συναισθηματικά «κενή» δεν σε αποσυντονίζει;
Κενά στον συναισθηματικό τομέα, πάντοτε θα υπάρχουν. Πάντοτε θα λείπει κάτι που θα με κάνει να αναζητώ κάτι περισσότερο. Αυτό δεν ξέρω γιατί συμβαίνει.
Βρίσκεις εναλλακτικούς τρόπους να ξεφεύγεις όταν δεν αισθάνεσαι καλά ψυχολογικά;
Έχω τον πνευματικό μου, τον οποίο εμπιστεύομαι και επισκέπτομαι συχνά. Γνωριζόμαστε πολλά χρόνια και με την πρώτη ευκαιρία θα μου πει τη γνώμη του. Είναι ο πατέρας και ο φίλος μου. Είναι μια σταθερή αξία στη ζωή μου.
Από όσο ξέρω, έχεις και μεγάλη αδυναμία στα σκυλιά. Πόσα κατοικίδια έχεις;
Έχω δυο σκυλάκια, τον Λίο και τον Τότι. Μακάρι να μπορούσα να φιλοξενήσω περισσότερα, θα το έκανα με μεγάλη μου χαρά!
Λειτουργούν και σαν ψυχοθεραπεία καμιά φορά;
Απόλυτα! Είναι η καλύτερή μου συντροφιά. Η παρέα μου. Μπορεί να είμαι κομμάτια από την κούραση, όμως, με το που θα μπω στο σπίτι, θα τους αφιερώσω λίγο χρόνο για βόλτα και παιχνίδι. Είναι τα μοναδικά πλάσματα που δεν πρόκειται να σου κάνουν κακό και δεν μπορώ να καταλάβω γιατί κάποιοι άνθρωποι φτάνουν στο σημείο να κακοποιήσουν ή να βασανίσουν ζώα.
