Ο παρουσιαστής του «Nomads 2», είναι εδώ και καιρό πια στην Ελλάδα και μας μιλάει, στην πρώτη του συνέντευξη μετά το τέλος του reality επιβίωσης, για τα επόμενά του σχέδια, τη σύζυγό του, Αρετή, τη σχέση τους, την οικογένεια που θέλει να κάνει, τα social media και τον γήινο τρόπο που επιλέγει να ζει.
Από τον Αλέξανδρο Πρίφτη
Όταν βρεθήκαμε σε κάποιο cafe, στην Κολοκοτρώνη, δίπλα από το Σύνταγμα, παρατήρησα πόσο ήρεμος φαινόταν. Ζεν. Όσα χρόνια τον ξέρω, δεν ήταν πάντα έτσι. Συνήθως ήταν πιο έντονος. Αν ήταν χαρούμενος το έδειχνε. Αν ήταν τσαντισμένος, επίσης. Σήμερα, όμως, έδειχνε πιο ώριμος – κι ακόμα μαυρισμένος από το «Nomads». «Έχω δύο μήνες και κάτι που έχω επιστρέψει από τη Μαδαγασκάρη. Τώρα πια έχω προσαρμοστεί πλήρως», μου λέει και αναρωτιέμαι, αν δυσκολεύτηκε σε κάτι. «Όχι ιδιαίτερα. Η αλήθεια είναι ότι σε ένα τέτοιο μέρος και, ειδικά όταν είσαι για δουλειά, έχεις αλλού το μυαλό σου. Αναμφισβήτητα, η καθημερινότητά μου άλλαξε. Ήμουν μακριά από την Αθήνα και τη Λευκωσία, τη βαβούρα, τους πιο έντονους ρυθμούς ζωής. Όταν επέστρεψα, είπα “επιστροφή στην καθημερινότητα!”, αλλά ήθελα κι εγώ λίγο τον χρόνο μου. Δεν γινόταν από τη μια στιγμή στην άλλη».
Φέτος, θα κάνεις ξανά τηλεόραση;
Αν όλα πάνε καλά, θα με δείτε από την επόμενη σεζόν στον ΑΝΤ1, το κανάλι μου. Είμαστε σε συζητήσεις για κάποια projects και, παράλληλα, δουλεύω πάνω σε δικές μου ιδέες που ήθελα να κάνω από τον Σεπτέμβρη, πριν φύγω για Μαδαγασκάρη.
Νιώθεις ανασφάλεια με τη δουλειά που έχεις επιλέξει να κάνεις;
Αυτό που λες, το ακούω πολύ συχνά. Αλλά, όχι, δεν πιστεύω γενικά πια στη «ασφάλεια», σε κανενός είδους επάγγελμα – είτε είσαι ηθοποιός, είτε τραγουδιστής, είτε ασφαλιστής, είτε λογιστής, είτε ταμίας στην τράπεζα. Ό,τι θέλεις να κάνεις, όποια δουλειά κι αν επιλέξεις, κανείς δεν σου εξασφαλίζει ότι θα είσαι εκεί για πάντα. Παρά μόνο ο ίδιος σου ο εαυτός. Κι αυτό, δεν το λέω με απαισιοδοξία. Ο καθένας ορίζει το μέλλον του. Σίγουρα, πάντα, προσπαθώ για το καλύτερο και βάζω όλο μου το είναι για να τα καταφέρω.
Θα χαρακτήριζες επιτυχημένο τον δεύτερο κύκλο του «Nomads», σε σχέση με τον πρώτο;
Θα μου επιτρέψεις να μην τον συγκρίνω. Τα δύο προγράμματα έγιναν σε άλλα μέρη, με διαφορετικές συνθήκες. Πέρσι ήταν η πρώτη προσπάθεια του καναλιού. Τη δεύτερη φορά πας σίγουρα πιο διαβασμένος. Αν με ρωτάς για τα νούμερα, θα σου έλεγα ότι ο θεατής δεν χρειάζεται να ασχολείται τόσο πολύ. Ο κόσμος πρέπει να απολαμβάνει ένα πρόγραμμα και να μην τον ενδιαφέρει κατά πόσο αρέσει και στους υπόλοιπους. Το «Nomads», για μένα, έγινε με πολύ κόπο και αγάπη και κατάφερε να πάει καλά απέναντι σε σκληρό ανταγωνισμό.
Ωστόσο, είναι μονάδα μέτρησης. Οι παρουσιαστές και οι εκπομπές, όλα στην τηλεόραση, από την τηλεθέαση κρίνονται. Και με αφορμή τον τρίτο κύκλο του «Survivor», που δεν σημειώνει φέτος επιτυχία, πιστεύεις ότι ο κύκλος των reality επιβίωσης έχει τελειώσει;
Ο χρόνος θα δείξει. Πριν 15 χρόνια, όταν τα πρωτοξεκίνησε ο Γρηγόρης Αρναούτογλου, ήταν κάτι καινούριο και ήταν φυσικό να εκτιναχθεί. Έγινε μία παύση κι επανήλθαν πριν τρία περίπου χρόνια. Διανύοντας την πέμπτη περίοδο αυτών των παιχνιδιών, εύκολα παρατηρεί κανείς ότι έχουν πια καταλήξει στο κοινό τους. Στο κοινό εκείνο που θα τα έβλεπε έτσι κι αλλιώς. Δεν κάνουν πια 70%, κάνουν 15% με 20%. Δεν θα πω ότι ο κόσμος είναι απρόβλεπτος, μας δείχνει όμως πως κάθε σεζόν θέλει ανανέωση, θέλει να δει διαφορετικά πράγματα.
Πώς βλέπεις τον εαυτό σου μελλοντικά;
Επαγγελματικά εννοείς; Θα συνεχίσω να κάνω αυτό που κάνω και τώρα. Να ασχολούμαι με την ψυχαγωγία. Εκεί έχω δοθεί. Είναι η αγάπη μου. Είναι κάτι στο οποίο δουλεύω καθημερινά. Το να μπορείς να κάνεις τους γύρω σου να χαμογελούν είναι αυτό που σε «πληρώνει», εννοώντας ότι σε κάνει να νιώθεις πλήρης.
Υπήρξαν άνθρωποι που σου έβαλαν τρικλοποδιές;
Όχι, κανένας θα έλεγα. Δεν πολεμήθηκα, αν αυτό εννοείς. Αντιθέτως, με εμπιστεύτηκαν, με βοήθησαν. Αναγνωρίζω, εκτιμώ και πάντα ευχαριστώ μέσα απ’ την καρδιά μου. Όμως, είναι στο χέρι σου μετά πώς θα προχωρήσεις. Τα εμπόδια εμείς τα βάζουμε στους εαυτούς μας. Αν θέλεις κάτι πολύ, θα το καταφέρεις. Μπορεί κάποιος να σου ανοίξει μια πόρτα, αλλά το θέμα είναι πόσο καλά θα εκμεταλλευτείς την ευκαιρία.
Απέχεις συνειδητά από το star system, από το «σύστημα», όπως λέμε;
Δεν θα έλεγα ότι απέχω. Απλά, ο στόχος μου είναι να μην υπερεκτίθεμαι. Από την άλλη, αν με καλέσουν σε ένα πάρτι, σε μια δουλειά που είναι σε κάποιο κοσμικό μέρος, εννοείται πως θα πάω. Δεν θα το αποφύγω. Θα πάρω τη γυναίκα μου και θα πάμε μαζί και θα περάσουμε υπέροχα. Θεωρώ ότι κρατάω καλά το μέτρο στη ζωή μου. Κι επίσης, θέλω να κρατάω ασφαλή την Αρετή από τα φώτα και την πολλή ή, μάλλον, την περιττή δημοσιότητα.
Έχασες ποτέ το μέτρο στη ζωή σου;
Υπήρξαν στιγμές. Ήταν δύσκολο. Χάνεις εσένα και εξαρτάσαι από άλλα πράγματα. Και το να εξαρτάσαι από οτιδήποτε στη ζωή σου -αντικείμενα, ανθρώπους, φαγητό, υπερβολική έκθεση- είναι το χειρότερο. Μέσα από όλη αυτή την περίοδο, όμως, μαθαίνεις. Και μόνο εσύ μπορείς να ελέγξεις το τι γίνεται με σένα και τις εξωτερικές καταστάσεις. Ο τρόπος που νιώθεις, αντικατοπτρίζεται στη ζωή γύρω σου.
Θα σε πειράξει αν αύριο κλείσουν τα φώτα της δημοσιότητας και πρέπει να ασχοληθείς με κάτι άλλο στη ζωή σου;
Όχι, όλα μέσα στο παιχνίδι είναι. Το θέμα είναι αν κάτι τελειώνει ομαλά επειδή κλείνει ένας κύκλος ή σου κλείνουν τον διακόπτη ξαφνικά. Από τότε που ξεκίνησα να δουλεύω, έχω αλλάξει πάρα πολλές δουλειές – barman, receptionist, πωλητής, σερβιτόρος, dj. Γενικά, δεν τη φοβάμαι τη δουλειά. Βέβαια, μόνο όταν δοκιμάζεις πολλά πράγματα μπορείς να καταλάβεις τι πραγματικά σου αρέσει. Και η τηλεόραση είναι κάτι που με έχει κερδίσει.
Είσαι κι εσύ από τους celebrities, που δέχονται «επιθέσεις» από θαυμαστές στα social media, με γυμνές φωτογραφίες;
Το «celebrity» που μου είπες, το προσπερνάω! (γελάμε). Πιο πολύ μηνύματα θα έλεγα ότι λαμβάνω, αλλά κι αυτά είναι κόσμια – στην πλειοψηφία τους τουλάχιστον. Γυμνές φωτογραφίες δεν μου στέλνουν. Περίεργο ε; Λες να ανησυχήσω; (γελάει). Πιστεύω πως είναι και σε ένα βαθμό πόσο το προκαλείς εσύ. Αν δεν ασχολείσαι, αν δεν απαντάς σ’ αυτά, αλλά μόνο στα ευγενικά σχόλια, τότε το αποφεύγεις όλο αυτό. Αν, όμως, σε ιντριγκάρει και μπεις στη διαδικασία, τότε όλα συμβαίνουν.
Είσαι ενάμιση χρόνο παντρεμένος. Άλλαξε κάτι στη σχέση σου με την Αρετή;
Ακούω πολλούς που λένε ότι «ο γάμος αλλάζει τη σχέση», αλλά δεν το έχω δει. Δεν έχει αλλάξει κάτι. Απλά, όταν βγαίνουμε έξω, λέω «από εδώ, η γυναίκα μου!». Έχει και πλάκα. Όπως ήμασταν, είμαστε και τώρα. Μη σου πω ότι είμαστε πλέον πιο δεμένοι. Θεωρώ ότι ο κόσμος το έχει στο μυαλό του κάπως… Ότι ο γάμος αλλάζει τους ανθρώπους. Έγινε μία ωραία τελετή στην Κύπρο μας, και περάσαμε υπέροχα. Ούτε που κατάλαβα το πώς πέρασε ενάμιση χρόνος.
Αλήθεια, γιατί παντρεύτηκες; Πολλά ζευγάρια το αποφεύγουν στις μέρες μας πια…
Η αλήθεια είναι πως δεν είχα σκεφτεί ποτέ τον γάμο! Ξαφνιάστηκα κι εγώ με μένα (γέλια). Ήταν αυθόρμητη απόφαση, ήθελα να ζήσουμε με την Αρετή όλο το fun της γρήγορης ετοιμασίας. Γελάσαμε πολύ με το πώς έγινε και οργανώθηκε. Πράγματα που μας κάνουν χαρούμενους φυσικά και θέλουμε να τα ζήσουμε.
Τη ζηλεύεις;
Κοίτα, μικροπειράγματα ναι, ξέρεις, αν θα της μιλήσει κάποιος ή αντίστοιχα κάποια σε εμένα. Αλλά, για σοβαρά πράγματα, όχι. Η Αρετή δεν μου έχει δώσει το παραμικρό δικαίωμα. Από τη φύση μου κι εγώ δεν ζηλεύω.
Εννοείς ότι δεν ζήλεψες καθόλου όταν ήσουν μόνος σου στην Μαδαγασκάρη και η Αρετή ήταν στην Αθήνα;
Όχι. Ξέρω ποιον άνθρωπο έχω δίπλα μου και γι’ αυτό είμαι μαζί της.
Είσαι έτοιμος να γίνεις πατέρας;
Πιστεύω πως, ναι. Αγαπώ πολύ τα παιδιά και θέλω να κάνω οικογένεια. Γι’ αυτό παντρεύτηκα, άλλωστε.
Είσαι παραδοσιακός άντρας;
Αν εννοείς, αν θα ανοίξω την πόρτα του αυτοκινήτου μου για να μπει η Αρετή ή αν θα δώσω προτεραιότητα, ναι, είμαι κύριος σε αυτά. Αλλά ως εκεί. Δεν είμαι ο άντρας που θα γυρίσει σπίτι και θα πει «γυναίκα, φέρε μου τις παντόφλες» ή «φτιάξε μου να φάω». Εξάλλου, αυτός που μαγειρεύει στο σπίτι, είμαι εγώ. (γέλια). Όλα τα υπόλοιπα είναι ξεπερασμένα και πλέον αστεία στις μέρες μας.
