Αν και ο ίδιος επέλεξε τον δρόμο της σιωπής γιατί ήθελε να κρατήσει δικό του το συναίσθημα για την απώλεια του Κόμπι Μπράιαντ, θα ήταν δύσκολο να αποφύγει τις ερωτήσεις των δημοσιογράφων. Ο Γιάννης Αντετοκούνμπο, μια ημέρα μετά το κλείσιμο των social media του, έκανε δηλώσεις για τον θάνατο του Κόμπι και περιέγραψε το πώς γέμισε ο Black Mamba τις πρώτες μπασκετικές εικόνες της ζωής του.
«Ο Κόμπι Μπράιαντ με ενέπνευσε. Με άλλαξε, με έκανε αυτό που είμαι τώρα. Δεν μπορώ να το ελέγξω. Το βιώνω κι εγώ έντονα, όπως όλοι μας. Το μόνο που έχω να πω είναι ότι προσεύχομαι για την οικογένειά του, γι αυτούς που έμειναν πίσω. Ηταν σπουδαίος εντός κι εκτός παρκέ.
Ο καθένας αντιμετωπίζει την τραγωδία με τον δικό του τρόπο… Εζησα μια τραγωδία πριν από μερικά χρόνια με τον πατέρα μου. Δεν βγήκα να μιλήσω καθόλου γι’ αυτό. Το μόνο που μπορώ να πω ότι έχω επηρεαστεί πολύ από αυτό. Η χθεσινή μέρα ήταν φρικτή για όλους, για το μπάσκετ, για όλους. Εκφράζω τα βαθύτατα συλλυπητήρια μου στην οικογένεια του, στη Βανέσα και τα παιδιά που έμειναν πίσω. Το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να προσευχηθούμε για αυτούς. Το μόνο που μπορώ να κάνω είναι να προσευχηθώ.
Το μεγαλείο του ως μπασκετμπολίστας και ως άνθρωπος εκτός γηπέδου. Είχε αυτό το χάρισμα, νομίζω ότι άγγιξε πολλούς ανθρώπους σε όλο τον κόσμο, την οικογένεια μου, τόσους που δεν είχαν την ευκαιρία να τον γνωρίσουν.
Δεν έχω να πω πολλά. Απλώς να καταλάβουμε πόσο σημαντική είναι η ζωή η οικογένεια. Δεν ξέρω τι να πω, προσπαθώ να το αντιμετωπίσω, είμαι άνθρωπος. Όλοι το αντιμετωπίζουν με διαφορετικό τρόπο. Θυμάμαι τις κουβέντες μας, αλλά δεν θέλω να πω τι λέγαμε… Με άλλαξε, άλλαξε το ποιος είμαι.
Ο πρώτος αγώνας που είδα ποτέ ήταν ανάμεσα στους Λέικερς και τους Σέλτικς. Ήταν τρομερός. Μεγάλωσα με τον Κόμπι, αυτός με ενέπνευσε. Είναι ένας από τους λόγους που παίζω μπάσκετ κι είμαι σήμερα εδώ. Αυτό. Όταν φύγω, αν έχω καταφέρει να επηρεάσω τη ζωή των ανθρώπων όπως ο Κόμπι, θα είναι ευλογία για μένα. Με ενέπνευσε να μην φοβάμαι, να μην με ενδιαφέρει τι λέει ο κόσμος και να κάνω τη δουλειά μου, να είμαι χαμογελαστός, να θυσιάσω πολλά για να πετύχω. Η οικογένειά σου ξέρει τι σημαίνει αυτό που κάνεις, ότι αγαπάς το παιχνίδι. Δεν είμαι καν κοντά στο επίπεδο του Κόμπι Μπράιαντ».
