Με 43.156 ψήφους στις αποσκευές του, o δημοσιογράφος Λουκάς Φουρλάς πάει στο Ευρωκοινοβούλιο. Πριν περάσει από τις αναχωρήσεις, τον σταματήσαμε για να του υποβάλουμε 10 ερωτήσεις.
Από την Τώνια Σταυρινού
Περίμενες αυτό τον θρίαμβο; Την πρωτιά σε σταυρούς προτίμησης;
Δεν μπήκα στον προεκλογικό αγώνα έχοντας κατά νου θέσεις, κατατάξεις και αριθμό ψήφων. Όπως είχα δηλώσει από την αρχή, θα ήθελα να χαρώ το ταξίδι και θα προσπαθούσα να φτάσω στον προορισμό. Ο κόσμος αγκάλιασε αυτό που πρέσβευα και μου χάρισε και τον προορισμό.
Πού βρισκόσουν τη νύχτα των αποτελεσμάτων και με ποιους ανθρώπους άκουσες την είδηση της εκλογής σου;
Βρισκόμουν με την οικογένεια μου και τους πολύ κοντινούς μου ανθρώπους που με στήριξαν όλη αυτή την περίοδο χωρίς να ζητούν οποιοδήποτε αντάλλαγμα, στο μικρό μας επιτελείο στη Λεμεσό. Νομίζω ότι το λεμεσιανίτικο ταμπεραμέντο μετά το άκουσμα των αποτελεσμάτων, το είδατε…
Ποιο ήταν το πρώτο άτομο στο οποίο τηλεφώνησες για να μοιραστείς τα νέα;
Τηλεφώνησα στον πατέρα μου, ο οποίος εκείνη την ώρα δεν μπορούσε να βρίσκεται μαζί μας στο επιτελείο.
Αν θα πετύχεις μόνο ένα πράγμα στη διάρκεια της θητείας σου ποιο θες να είναι αυτό;
Να καλυτερέψω την ποιότητα ζωής των συμπολιτών μου. Αυτό είχα δηλώσει από την αρχή ως στόχο και θα κάνω το παν για να το πετύχω. Την ίδια ώρα, ως ένας ευρωβουλευτής προερχόμενος από μΙα ημικατεχόμενη πατρίδα θα προασπιστώ με όλες μου τις δυνάμεις τα δίκαια μας.
Ανήκουμε στην Ευρωπαϊκή Ένωση αλλά κατά γενική ομολογία «δεν γίναμε Ευρωπαίοι». Τι θεωρείς ότι κάνει μια κοινωνία να προσεγγίζει τις ευρωπαϊκές αρχές;
Δεν είναι μυστικό ότι ομφαλοσκοπούμε και αναλωνόμαστε στα δικά μας, χωρίς να επιτρέπουμε στους εαυτούς μας να δούμε και λίγο έξω από το κουτί. Η Κύπρος είναι στην Ευρώπη, αυτό που δεν καταφέραμε είναι να φέρουμε την Ευρώπη στην Κύπρο, στον βαθμό που θα έπρεπε. Δεν υπάρχουν πια δικαιολογίες, είμαστε εδώ και δεκαπέντε χρόνια μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Πρέπει να πάψουμε να αποδίδουμε ό,τι κακό συμβαίνει στον τόπο μας, στην Ευρώπη, και να αφήνουμε στο περιθώριο τα όσα καλά πήραμε και μπορούμε να πάρουμε.
Η μεγάλη προσωπική σου επιτυχία θα σου επιτρέψει να κρατήσεις μια αυτονομία στην Ευρωβουλή; Ή θα πρέπει να ακολουθείς την κομματική γραμμή;
Χαίρομαι γιατί στον Δημοκρατικό Συναγερμό είναι κατοχυρωμένο το δικαίωμα έκφρασης άποψης. Οι καλύτερες θέσεις έρχονται πάντα μέσα από διάλογο και σύνθεση απόψεων. Η αριστίνδην υποψηφιότητά μου και η εκλογή μου είχαν από την αρχή ως βάση τον αμοιβαίο σεβασμό.
Τι σε έκανε τόσο δημοφιλή και γέννησε την εμπιστοσύνη των ψηφοφόρων; Η τηλεόραση, η δράση σου τον τελευταίο ενάμιση χρόνο για τα παιδιά με καρκίνο άγγιξε ευαίσθητες χορδές;
Το ότι από την αρχή λειτούργησα ως αυτό που είμαι, καταθέτοντας προς τους πολίτες την αλήθεια μου. Διεκδίκησα την εκλογή μου έχοντας πίσω μου μια πορεία 25 χρόνων στη δημόσια σφαίρα, με έντονη κοινωνική παρουσία και χωρίς να διστάζω να λαμβάνω θέση στα κρίσιμα θέματα, εκεί και όπου πίστευα ότι ήταν χρήσιμο. Η αναγνωρισιμότητα έχει τον δικό της ρόλο, αλλά λαμβάνει θετικό πρόσημο μόνο όταν έχεις κάτι να πεις και πείσεις πως είσαι αληθινός.
Ποιο ήταν το πιο τρυφερό πράγμα που άκουσες από άγνωστους ανθρώπους, ψηφοφόρους και απλούς πολίτες;
Ότι η υποψηφιότητα μου λειτούργησε ως κίνητρο σε κάποιους ανθρώπους για να πάνε στις κάλπες και ότι ένιωσαν πως ενώ δεν με ήξεραν προσωπικά, ψήφιζαν έναν δικό τους άνθρωπο.
Είχες μεγάλες απώλειες τα τελευταία δύο χρόνια. Τι έχεις μάθει από τη ζωή μέσα από αυτές;
Να μην είμαι μίζερος να μη ζητώ τον οίκτο, αλλά να κερδίζω τον σεβασμό και ότι μέσα από τις δυσκολίες γίνεσαι πιο δυνατός, πιο σοφός και πιο ανθρώπινος.
Ποιος είναι ο μεγαλύτερος σου φόβος;
Έχω νικήσει όλες μου τις φοβίες, φοβάμαι μόνο τον Θεό.
