Ο Δημήτρης δεν μάσησε ποτέ τα λόγια του. Ούτε μας συνήθισε στο να κάνει δημόσιες σχέσεις. Το αποδεικνύει, για άλλη μια φορά, και σε αυτή τη συνέντευξή του.
Από τον Αλέξανδρο Πρίφτη
Στο τηλέφωνο μου λέει ότι μόλις μπήκε στο σπίτι του, μετά τη βόλτα με τον σκύλο του, τον Cooper. Είναι πολύ κουρασμένος, «αλλά έχω αντοχή για να τα πούμε λίγο», μου λέει γελώντας. Ολοκληρώνοντας πια κι αυτή τη σεζόν στον ΑΝΤ1, η πρώτη μου σκέψη είναι, τι θέλει να κάνει τη νέα σεζόν. Αν θα μείνει στην ομάδα της Φαίης Σκορδά, αν θα φύγει, αν τελοσπάντων θα κάνει κάτι άλλο. «Το βασικό για μένα, θα ήταν του χρόνου να έχω δουλειά», μου απαντά αιφνιδιαστικά. «Ειδικά φέτος, όπως είναι τα πράγματα, τόσο ρευστά, θα ήθελα να έχω χαμηλά την μπάλα και να έχω εργασία. Μετακόμισα, έχω υποχρεώσεις, ανοιχτά οικονομικά μέτωπα, που δεν μου επιτρέπουν να μην έχω δουλειά. Και για λόγους προσωπικής εξέλιξης. Την αγαπώ τη δουλειά μου, την έχω σπουδάσει. Από την άλλη, θέλω να συνεχίσω να ονειρεύομαι τον εαυτό μου σε αυτό τον χώρο, χωρίς να λέω “ή τώρα ή ποτέ” και να αισθάνομαι αδικημένος. Δεν είμαι από αυτούς που λένε “αυτό δεν μου το έκαναν, δεν με προώθησαν, δεν…”. Πάντα ξέρω τι θέλω να κάνω κι έχω υπομονή. Πρακτικά τώρα, να σου πω ότι είμαι στον συν ένα χρόνο συμβολαίου μου με το κανάλι και προτεραιότητα έχει μια συζήτηση με τον ΑΝΤ1 και μετά όλα τα άλλα. Όσον αφορά τη Φαίη ειδικά, και τη συνεργασία μου με την ομάδα του “Το Πρωινό” θέλω να πω ότι με σεβάστηκαν, με εμπιστεύτηκαν, στηρίχτηκαν πάνω μου και με στήριξαν. Ειδικά η Φαίη, φέτος με έκανε να δακρύσω αρκετές φορές με το ενδιαφέρον της, τη συμπαράστασή της και την ανεκτικότητά της, ακόμη και στις “δύσκολες” πλευρές μου – ήταν κάθε στιγμή στο πλευρό μου και επέτρεπε και σ’ εμένα να είμαι στο δικό της».
Νιώθεις αδικημένος, όμως, επειδή ανήκεις στη γενιά των παρουσιαστών, που δεν αμείβονται όπως άλλοι παρουσιαστές;
Όχι, καθόλου. Ισχύει ότι δεν έχουμε γνωρίσει τα χρυσά συμβόλαια, αλλά δεν με νοιάζει αυτό. Η τηλεόραση έχει ανάγκη από νέα πρόσωπα και τα νέα παιδιά μπορούν να μπουν στον χώρο, αν το θέλουν. Όμως, χρειάζεται πολύ γερό στομάχι και υπομονή. Η δουλειά αυτή είναι μια χαρά. Μπορεί να μην υπάρχουν πια οι 30 ή οι 60 χιλιάδες, ως μισθοί, που υπήρχαν κάποτε. Ήταν υπερβολή κιόλας. Δεν το σηκώνει και η εποχή μας αυτό το ποσό πια. Όμως, όταν αμείβεσαι από δύο έως τέσσερις χιλιάδες ευρώ τον μήνα -και για να προλάβω τους καλοθελητές δεν μιλάω για μένα, αλλά για τον μέσο όρο- όταν κάνεις ένα post στο Instagram και παίρνεις τα έξτρα σου, τις παρουσιάσεις διαφόρων events, συγγνώμη, αλλά είναι μία χαρά χρήματα. Οι παρουσιαστές δεν ζουν απλά αξιοπρεπώς, ζουν καλύτερα από άλλους ανθρώπους. Είμαστε πιο ευνοημένοι. Κι όλα αυτά, σε μία χώρα που η σύνταξη είναι 400 ευρώ. Δεν δικαιούμαστε να έχουμε παράπονα, ενώ υπάρχουν στον χώρο μας αυτοί οι μισθοί. Να επισημάνω εδώ, ότι αυτά δεν είναι ποσά που θα τα παίρνουμε για πάντα. Αν αύριο δεν πάει η εκπομπή καλά -γιατί εξαρτόμαστε από τα νούμερα- θα κοπεί και αυτόματα κάποιος μπορεί να βρεθεί εκτός χώρου. Αυτή είναι η άσχημη πλευρά του νομίσματος. Αλλά αυτό είναι και το ρίσκο της ματαιοδοξίας.
Είσαι ματαιόδοξος;
Κάποιος που ασχολείται με αυτή τη δουλειά, δεν μπορεί να μην είναι ματαιόδοξος. Να μην είναι «ψώνιο», για να το πω κι ανοιχτά – αυτό μας τροφοδοτεί. Το θέμα, όμως, είναι το πώς θα το τιθασεύσεις. Αλλά δεν γίνεται να κάνεις αυτή τη δουλειά, αν δεν αρέσκεσαι να ακούς τον εαυτό σου και να βλέπεις την εικόνα σου. Άρα, σε ενδιαφέρει και η άποψη των άλλων. Ας πούμε αλήθειες, επιτέλους. Αυτό έχει και τα αρνητικά του, όμως, έτσι; Έχεις χάσει κάποιον δικό σου; Έχεις χωρίσει; Πενθείς; Πρέπει να είσαι εκεί για τον κόσμο, να τους κάνεις να γελάσουν, να περάσουν καλά, να ψυχαγωγηθούν! Δηλαδή, να κάνεις αυτά για τα οποία πληρώνεσαι.
Εσύ, φέτος, βρέθηκες αντιμέτωπος με την απώλεια του πατέρα σου. Πόσο εύκολο ήταν για σένα να επιστρέψεις, μετά από μερικές ημέρες, στο «Πρωινό»;
Δεν θέλω να μιλήσω γι’ αυτό το θέμα, δεν το ‘χω κάνει, όμως θα κάνω μία εξαίρεση, επειδή γνωριζόμαστε χρόνια κι επειδή ο πατέρας μου είχε ρίζες από την Κύπρο. Εγώ δεν θρήνησα τον πατέρα μου, Αλέξανδρε. Τρόμαξα! Τις ημέρες που ήμουν σπίτι και είδα λίγο μέσα μου, είδα μόνο μία μαυρίλα και δεν ήξερα να το διαχειριστώ. Φοβήθηκα να κάνω μία ενδοσκόπηση της κατάστασης, δεν ήξερα πώς να το πάω. Οπότε, προτίμησα να απορροφηθώ από τη δουλειά, να κάνω αυτό που κάνω κάθε μέρα και να ξεχαστώ. Αυτό επέλεξα να κάνω για να προστατευθώ.
Τι φοβήθηκες;
Μη χαθώ. Ήταν ένα μαύρο πράγμα και σκέφτηκα ότι, αν έμπαινα μέσα, δεν ήξερα τον τρόπο να βγω. Είμαι μοναχοπαίδι, μοναχογιός κι αυτή ήταν η πρώτη απώλεια που αντιμετώπισα στη ζωή μου. Δεν έχω βιώσει άλλη και δεν ήξερα πώς είναι. Όλο αυτό με «μαύρισε». Με το πέρας του χρόνου, όταν θα ηρεμήσω, θα κάτσω και θα το αναλύσω, θα το αφήσω να με οδηγήσει μόνο του. Τότε, θα μπορώ να μιλήσω πιο άνετα γι’ αυτό το θέμα.
Δεν «κρατήθηκες» από τις φωτεινές στιγμές που είχες με τον πατέρα σου; Από τις όμορφες αναμνήσεις;
Μα, ο πατέρας μου ζει μέσα μου. Ο πατέρας μου είμαι εγώ. Είναι ένα δικό μου κομμάτι και πάντα θα είναι. Ας μην πούμε κάτι άλλο γι’ αυτό, σε παρακαλώ…
Επιστρέφοντας στην εκπομπή, πιστεύεις ότι ήταν «τηλεοπτικά σωστό» που πέταξες πριν από μερικές βδομάδες την υγρή σοκολάτα στο κεφάλι της Φαίης Σκορδά;
Η αλήθεια είναι ότι με τη Φαίη έχουμε αυτή τη σχέση. Την παραδέχτηκα εκείνη την ημέρα. Της έβγαλα το καπέλο και της το είπα μετά. Είναι μία μαμά, μία κυρία, μία ωραία γυναίκα και, ανάλογα με το πού βρίσκεται, προσαρμόζεται. Κάνει τον χαβαλέ και φτάνει την πλάκα στα άκρα. Έτσι έγινε κι εκείνη την ημέρα. Κάναμε μια πλάκα κι όλο αυτό βγήκε στο live. Δεν παρεξηγήθηκε καθόλου, πρέπει να σου πω. Αν και μετά είχα ενδοιασμούς γι’ αυτό που έγινε και της έστελνα συνέχεια μηνύματα «Είσαι καλά; Σίγουρα;» κλπ, αλλά ήταν απόλυτα cool. Αν με ρωτάς, αν θα το επαναλάμβανα, θα σου απαντούσα αρνητικά. Μετά θα ήταν επιτηδευμένο και γραφικό.
Ποιο αναγνωρίσιμο πρόσωπο, θεωρείς ότι είναι απόλυτα υπερτιμημένο;
Θα ήταν κακό να το πω, αλλά εννοείται ότι έχω άποψη. Πρόσεχε, όμως, πόσο χαζό θα ήταν να απαντήσω ανοιχτά, να σου δώσω το όνομα που πιστεύω τώρα, κι αύριο αυτό το άτομο να κάνει μία φοβερή επιτυχία και να ξεφτιλιστώ; Ας πούμε, για τον Νίκο Μουτσινά, εγώ είχα πει, αλλά και γράψει κάποτε: «Μα καλά, θα τα κάνει όλα μόνος του στο “Για την Παρέα”;». Κι όμως, φέτος είναι σε ένα κανάλι που έχει μέσο όρο από 7-10% κι εκείνος κάνει 20%. Κάνει την επιτυχία της χρονιάς! Και μέχρι πέρσι, για να πάει κάποιος καλεσμένος, στο show που έκανε με τη Ζέτα Μακρυπούλια, έπρεπε να μιλήσει η εκπομπή με δέκα μάνατζερ. Φέτος, όμως, παρακαλούν όλοι να πάνε. Τότε, επίσης, είχα πει ότι «στο τέλος ο Μουτσινάς, θα παίρνει συνέντευξη κι από τον εαυτό του!» και ξεφτιλίστηκα. Ξεκάθαρα έγινα ρεζίλι. Ο άνθρωπος σκίζει φέτος. Και του αξίζει αυτό που ζει.
Πολλοί σε κατηγορούν ότι τους μπλοκάρεις στα social media. Νιώθεις αμήχανα, όμως, όταν τους συναντάς έξω κι έρχεστε face to face;
Επειδή μου ανεβαίνει το αίμα στο κεφάλι, θα στο αναλύσω όσο καλύτερα μπορώ για να γίνω κατανοητός (γελάμε). Τα social media είναι δικά μου, ρε φίλε. Άμα θέλω τους βάζω φωτιά και τα καίω. Τα κλείνω, τα ανοίγω, κάνω follow και unfollow όποιον θέλω εγώ. Και block. Γιατί, θα φοβηθώ κανέναν; Άμα δεν γουστάρω κάποιον στη ζωή μου, θα τον αποβάλω από αυτήν, που αυτό σημαίνει ότι θα τον δω έξω και δεν θα του μιλήσω, γιατί δεν θέλω να δω τη φάτσα του, θα τον αποφύγω και θα του πατήσω και block. Πού είναι το κακό; Φυσικό επακόλουθο είναι. Όταν σιχαινόμαστε ο ένας τον άλλον, γιατί να είμαστε φίλοι στα social και να κάνουμε like ο ένας στον άλλον; Καραγκιοζιλίκια είναι αυτά. Πόση υποκρισία δηλαδή; Αφού με βρίζεις, γιατί με ακολουθείς;
Γιατί αυτό συμβαίνει κατά κόρον στη showbiz…
Υποκριτικό είναι. Εγώ δεν λειτουργώ έτσι. Και μου λένε ότι αυτό που κάνω είναι μικροπρέπεια. Ε, δεν είναι! Μου έχει τύχει με τον Τρύφωνα Σαμαρά αυτό. Κάτι είπα εγώ, κάτι είπε αυτός μία μέρα και το βράδυ βρεθήκαμε έξω. Μου λέει «έλα να βγάλουμε φωτογραφία». «Ώπα, μισό λεπτό», του λέω. «Πρώτα θα το συζητήσουμε, θα το λύσουμε και μετά πάμε να βγάλουμε φωτογραφία». Μου είπε, του είπα και τέλος. Ενώ σε βρίζω και με βρίζεις, θα φωτογραφιζόμαστε και θα λέμε πόσο καλά περνάμε;». Χωρίς να τα έχουμε βρει, να βγαίνουμε σε εκπομπές και να δίνουμε συνεντεύξεις; Εγώ δεν μπορώ έτσι. Φέτος αντιμετώπισα ένα «μαύρο δεκαήμερο» μέσα στη σεζόν όπου βαλλόμουν από διαφόρους. Σε πληροφορώ ότι οι δύο από τους τρεις, που έχουν εκπομπές, μου ζήτησαν συνέντευξη. Τόσο ξεφτιλισμένοι είναι! Κάτσε ρε φίλε, αν θες να σου δώσω συνέντευξη, περίμενε να σου πω και να μου πεις και μετά ok. Πού θα τα βρούμε; Στον αέρα; Ε όχι, δεν τα ξεπουλάμε όλα.
Και με τον Γιώργο Λιάγκα έτσι έγινε;
Ακριβώς έτσι. Όταν τα βρήκαμε με τον Γιώργο, την ημέρα εκείνη, με είχε καλέσει σπίτι του. Πήγα, μιλήσαμε, βριστήκαμε, κλάψαμε, φωνάξαμε και τα λύσαμε όλα. Μετά πήγα καλεσμένος στην εκπομπή του.
Πάμε και στην προσωπική σου ζωή. Έχεις σχεδόν τέσσερα χρόνια σχέση με την Ιλένια. Ποιο ορίζεις εσύ ως επόμενο βήμα στην κοινή σας πορεία;
Το παιδί. Το να έρθει ένα παιδί, θα ήταν κάτι που το θέλω πολύ, το βλέπω σαν ένα φυσικό επακόλουθο. Μένουμε μαζί, ζούμε σαν παντρεμένοι. Όμως επειδή εγώ είμαι Χριστιανός ορθόδοξος, θα ήθελα όλο αυτό να συνοδευτεί κι από έναν γάμο, χωρίς να είναι απαραίτητη προϋπόθεση στον ερχομό ενός παιδιού. Απλά, να γίνει κάποια στιγμή…
Είσαι έτοιμος γι’ αυτό;
Και ποιος είναι; Δεν υπάρχει σχολή «καλού συζύγου και πατέρα». Αλλά, είμαι συνειδητοποιημένος και έχω την ανάγκη να είμαι δίπλα σε ένα νέο άνθρωπο, αυτό ισχύει. Θέλω να γίνω πατέρας.
Την Ιλένια τη ζηλεύεις;
Ξεκάθαρα όχι, γιατί δεν μου δίνει δικαιώματα. Αν μου έδινε, θα ζήλευα.
Συνεχίζεις να είσαι γκρινιάρης, όπως μου έλεγες κάποτε;
Από τότε έχω κλειστεί πολύ στον εαυτό μου. Δεν θέλω να αφήνω προς τα έξω την γκρίνια μου, να επηρεάζει και τους άλλους γύρω μου. Τα λέω σε μένα. Με βοήθησε και η Ιλένια σε όλο αυτό, το κοντρολάρω καλύτερα θεωρώ.
Υπήρξε στιγμή που αναγνώρισες ότι βασανίζεις εσύ ο ίδιος τον εαυτό σου;
Ναι, αλλά δεν μπορώ να κάνω κάτι γι’ αυτό. Αυτός είμαι. Με ταλαιπωρώ και με παιδεύω πολλές φορές. Είμαι αυστηρός με τον Ουγγαρέζο.
Αρκετά συχνά σε έχουμε ακούσει να αστειεύεσαι με το σώμα σου και τα κιλά σου. Δεν αισθάνεσαι άνετα με τον εαυτό σου;
Τώρα πια, πάρα πολύ. Κοίταξε, από τον Σεπτέμβριο που πάω και γυμναστήριο είμαι πολύ καλύτερα. Απλά, δεν λέω πράγματα που δεν ισχύουν. Όταν μετά το Πάσχα βγήκα και είπα ότι πήρα κιλά, δεν γινόταν να μην το παραδεχτώ. Αφού τα πήρα, τι να κάνουμε; Άσε που τα παίρνω στα μπούτια (γελάμε). Δεν στεναχωριέμαι, γιατί για μένα όλα αυτά είναι εφήμερα. Δεν έχω στηρίξει την πορεία και την καριέρα μου στην εμφάνιση και στο σώμα μου. Ποτέ δεν το έπαιξα «γκόμενος». Ούτε πούλησα προς τα έξω το προφίλ του γκόμενου.
Τι δεν θα συγχωρούσες ποτέ σε έναν άνθρωπο;
Τα πάντα συγχωρώ και το έχω κάνει με το πέρας του χρόνου. Θα συγχωρέσω, αλλά δεν θα το ξεχάσω ποτέ. Δεν είμαι, όμως, εκδικητικός άνθρωπος. Αν μου έρθει κάποιος στο μυαλό, ο οποίος μου έκανε κάτι κακό -κι αυτό σας το συνιστώ να το κάνετε- θα πάω σε μία εκκλησία και θα του ανάψω ένα κερί. Έτσι, να τον έχει καλά ο θεός. Δεν ξέρεις πόσο ήρεμα νιώθεις μετά. Πραγματικά, πάω πια 40 ετών, δεν έχω καμία διάθεση να γεμίζω αρνητική ενέργεια.
