Σ’ ένα από τα διαλείμματα της πρόβας για το νέο σκηνοθετημένο αναλόγιο, στο οποίο πρωταγωνιστεί, η ηθοποιός Θέμιδα Νικολάου μέσα «4 λεπτά και 12 δευτερόλεπτα» μοιράστηκε μαζί μας στιγμές από την καθημερινότητά της.
Από την Τάνια Νεοκλέους
Φωτο: Ανδρέας Λουκαΐδης
Σε ποια περιοχή έχεις μεγαλώσει; Τι σου αρέσει πιο πολύ σε αυτήν;
Μεγάλωσα σε μια πολυκατοικία, σε μια ήσυχη γειτονιά στον Στρόβολο, με ένα βιβλιοπωλείο στο ισόγειο από το 1967 και τον παππού μου, ως γνήσιο βιβλιοπώλη, να προσπαθεί να μας μάθει τα μυστικά της καλής εξυπηρέτησης. Αυτό που δεν έχει αλλάξει και εξακολουθεί να μου αρέσει σε αυτή τη γειτονιά είναι ότι ακόμα περπατάς αμέριμνος και νιώθεις ασφαλής.
Ποιο σημείο του νησιού έχεις συνδέσει με τις πιο όμορφές σου αναμνήσεις;
Τις έχω συνδέσει με το λεγόμενο «καλύφι», όπως έλεγα μικρή, του νονού μου Χαράλαμπου και της νονάς μου Άννας στην Αγία Νάπα, όπου συνήθιζα να περνώ τα καλοκαίρια μου. Θυμάμαι χαρακτηριστικά να ανεβαίνω στη μοτοσυκλέτα του νονού μου και να βολτάρουμε μαζί σε όλες τις παραλίες της περιοχής.
Ποια είναι η αγαπημένη σου διαδρομή με τα πόδια και ποια με το αυτοκίνητο;
Με τα πόδια, απολαμβάνω τις βόλτες στο γραμμικό πάρκο του Πεδιαίου ποταμού, από το Δημαρχείο Στροβόλου μέχρι τα δικαστήρια. Είναι μια πραγματική όαση και μια διαδρομή που μ’ αρέσει να διασχίζω χειμώνα-καλοκαίρι. Σε ό,τι αφορά το αυτοκίνητο, μου αρέσει ιδιαίτερα να οδηγώ από Πόλη Χρυσοχούς προς Πωμό, να μου φυσά το αεράκι της θάλασσας σε όλη τη διαδρομή και να κάνω στάση στην καντίνα της Κούλας, στον Πωμό, για ένα θεϊκό σάντουιτς.
Πού έβγαλες την πιο ωραία φωτογραφία;
Στην παραλία Μηλιά στη Σκόπελο.
Τι θυμάσαι πιο έντονα από εκείνο το μέρος;
Το περασμένο καλοκαίρι, τέλη Αυγούστου παρέα με την κολλητή μου Κωνσταντίνα, θυμάμαι να αράζουμε, να συζητάμε για ώρες και να κολυμπάμε στα καταγάλανα νερά του νησιού. Παράδεισος.
Ποιο ταξίδι έχει αποτυπωθεί στη μνήμη σου;
Αν μπορούσα να γύριζα τον χρόνο πίσω, θα πήγαινα ξανά στη Βαρκελώνη, όπου ταξίδεψα με φίλους. Εκεί γνωρίσαμε ένα ντόπιο, τον Μanu, με τον οποίο καταλήξαμε να χορεύουμε όλο το βράδυ στην Μπαρτσελονέτα.
Σε ποιο μέρος του πλανήτη θα ήθελες να βρίσκεσαι αυτή τη στιγμή;
Στην Ανδαλουσία, με ένα σακίδιο στον ώμο και με ένα εισιτήριο χωρίς επιστροφή.
Τι θα έκανες αν είχες την ευκαιρία να βρεθείς εκεί;
Θα ήθελα να ταξιδέψω και να ανακαλύψω την ευρύτερη περιοχή, να μάθω φλαμένγκο, να γνωρίσω τους ντόπιους και να μάθω εν μία νυχτί την ισπανική γλώσσα, που λατρεύω. Γίνεται;
Ποιο βιβλίο διαβάζεις;
Το «4 λεπτά και 12 δευτερόλεπτα» είναι το βιβλίο, που δεν μπορώ να αποχωριστώ το τελευταίο διάστημα, λόγω και του ομώνυμου αναλογίου, το οποίο ανεβάζουμε αυτές τις μέρες. Με δίδαξε ότι οι υποτιθέμενες διευκολύνσεις, που προσφέρει η σύγχρονη τεχνολογία, έχουν δύο όψεις αλλά και ότι κάποιος μπορεί πολύ εύκολα να χάσει το μέτρο.
Ποιο είναι το αγαπημένο σου;
Η αλήθεια είναι ότι δεν μπορώ να επιλέξω ένα και μόνο βιβλίο ως αγαπημένο μου. Ένα που με κάνει σίγουρα να χαλαρώνω πολλές φορές είναι το «Εννέα μαγικά παραμύθια» του Όσκαρ Ουάιλντ. Ένα βιβλίο για παιδικές ψυχές από οχτώ ως ογδόντα χρονών.
Ποιο είναι το επόμενο στη λίστα σου;
«Οι γυναίκες του μπλοκ 10» του Hans-Joachim Lang. Ανυπομονώ να το ξεκινήσω μιας και πρόκειται για το πρώτο βιβλίο σχετικά με τον Σταθμό Ιατρικών Πειραμάτων στο Άουσβιτς και για τις γυναίκες, που αναγκάστηκαν να υποστούν εκεί πειράματα ασυνείδητων γιατρών.
Ποια ταινία είδες τελευταία;
Το «Promising Young Woman» της Emerald Lilly Fennell.
Ποια είναι η αγαπημένη σου; Γιατί την ξεχωρίζεις;
Τα «Παράσιτα» του Μπονγκ Τζουν-χο. Είναι μια πολύ τολμηρή ταινία, χτισμένη πάνω στις ταξικές αντιθέσεις με καλά κρυμμένα μυστικά.
Η σειρά με την οποία έχεις κολλήσει;
Χωρίς δεύτερη σκέψη το «The Handmaid’s Tale».
Ποιο τραγούδι ακούς πιο συχνά αυτές τις μέρες;
Κάθε πρωί ακούω το «My caffeine» της Faith Richards.
Μίλησέ μας για μια καθημερινή σου συνήθεια/μερικές στιγμές από τη ρουτίνα σου.
Παρόλο που είμαι υπναρού, προσπαθώ πριν από τη δουλειά να ξεκινώ τη μέρα μου με yoga και με βόλτα στο Γραμμικό Πάρκο Πεδιαίου. Ζωτικής σημασίας για μένα είναι και οι βόλτες με τον σκύλο μου στα χωράφια της Δευτεράς.
Πού απολαμβάνεις περισσότερο τον πρωινό καφέ σου;
Στη ρετρό κουζίνα μου, που παραμένει ακριβώς η ίδια από τότε που η μάνα μου έμενε σ’ αυτό το σπίτι.
Ποια είναι η πιο όμορφη αυλή στην πόλη σου;
Η υπέροχη αυλή της Αννίτας στη Δευτερά. Ένας καλά κρυμμένος παράδεισος, για ατελείωτες κοριτσίστικες συζητήσεις.
Αν η ζωή σου αυτή την περίοδο ήταν κινηματογραφική ταινία (ή βιβλίο), ποιο τίτλο θα της έδινες;
«Ο έρωτας στα χρόνια της Χολέρας».
Info: Το έργο «4 λεπτά και 12 δευτερόλεπτα» ανεβαίνει σε σκηνοθεσία Διομήδη Κουφτερού και θα παρουσιάζεται μέχρι τις 24 Μαΐου, στις 20:00, στον πολυχώρο Γκαράζ στη Λευκωσία. Τηλ.: 97727647.
