Προσπαθήσαμε, μέσα σε μία ώρα συνέντευξης, να καταλάβουμε γιατί ο Λεωνίδας Κουτσόπουλος είναι η νέα μας μεγάλη συμπάθεια και ένας από τους πιο σημαντικούς λόγους για να παρακολουθούμε «MasterChef»…
Από τον Γιάννη Χατζηγεωργίου και τον Αλέξανδρο Πρίφτη
ΑΝΤΙΣΤΑΡ
«Για να δηλώνεις ή να σε χαρακτηρίζουν “αντιστάρ”, πρέπει, για κάποιο λόγο, να θεωρείσαι και “σταρ”. Δεν νιώθω έτσι, προφανώς. Κι έτσι λέω να απορρίψω τον όρο. Μέσα στο “MasterChef” είμαστε τρεις μάγειρες, τους οποίους, για κάποιο λόγο, μας επέλεξαν, περνάμε καλά, και μάλλον γι’ αυτό τον λόγο έχει και το παιχνίδι ανταπόκριση».
Ούτε sex symbol είστε; Είχαμε κι ένα opinion τις προάλλες στο «Down Town», για το αν είστε, πράγματι, σύμβολο του σεξ…
(γελάει) Άλλο φιάσκο κι αυτό! Ευχαριστώ πολύ για τους χαρακτηρισμούς, είναι κολακευτικό, αλλά τους απορρίπτω ευγενικά γιατί δεν νιώθω έτσι. Δεν μπορώ να εξυπηρετήσω αυτούς τους «ρόλους». Είναι και θέμα DNA. Το να το γράφατε για τον κύριο Γεωργούλη, να το καταλάβω…
Σας πειράζει που θα βάλουμε τίτλο στη συνέντευξή σας «ο αντιστάρ»;
Όχι, δεν με πειράζει καθόλου. Εσείς το λέτε (γελάει).
ΒΙΑΖΟΜΑΙ
«Βιάζομαι, γι’ αυτό και κάναμε και καιρό να μιλήσουμε. Και η βιασύνη, τελικά, δεν είναι προτέρημα».
Μας «βασανίσατε», είναι η αλήθεια, μέχρι να καταφέρουμε τελικά να μιλήσουμε…
Φταίω εγώ γι’ αυτό! Απολογούμαι.
Για να καταλάβουμε, δεν έχετε καλή σχέση με το κινητό σας;
Έχω χείριστη σχέση με το κινητό μου! Δεν αγοράζω ποτέ ακριβά κινητά, είναι μονίμως ραγισμένη η οθόνη του κινητού μου, αλλά η αλήθεια είναι, επειδή είμαι λιγάκι της παλαιάς σχολής και με την τεχνολογία δεν τα ‘χω πολυκαταφέρει, χάνω πολλά μηνύματα, πολλές κλήσεις, πολλά e-mail – και κάποιοι παρεξηγούνται, γιατί νομίζουν ότι δεν τους απαντάω επί τούτου. Δεν αποθηκεύω, για παράδειγμα, νούμερα νομίζοντας ότι θα τα θυμάμαι, αλλά μετά τα ξεχνάω ή παίρνω πίσω κάποιον άλλον, ενώ είναι κάποιος άλλος, ή επειδή χάνω μονίμως το κινητό μου μού κάνω αναπάντητες από το σταθερό του σπιτιού μου για να το ακούω να βαράει και, φεύγοντας απ’ το σπίτι, μπορεί να καλέσω πίσω στο σταθερό του σπιτιού μου για να δω ποιος μ’ έχει πάρει (γελάμε)!
Τραγικό…
Άστε!
ΓΕΥΣΗ
«Η γεύση είναι το άλφα και το ωμέγα της δουλειάς που κάνουμε: Προσπαθούμε να πάρουμε πράγματα, να τα μεταποιήσουμε και να τους δώσουμε τη γεύση, μαζί με άλλα που πρέπει να υπάρχουν μέσα σε ένα πιάτο. Η παγίδα με τη γεύση -ακόμη και για μας τους επαγγελματίες- είναι ότι είναι υποκειμενική – σε άλλους μπορεί κάτι να αρέσει, σε άλλους να μην αρέσει. Αλλά αυτό είναι που την κάνει τόσο ενδιαφέρουσα. Νομίζοντας ότι εγώ έχω μαγειρέψει κάτι πολύ καλό, δεν σημαίνει ότι θα έχει και την ανταπόκριση που έχω στο μυαλό μου. Αυτό είναι και πολύ καλό καταρχάς, γιατί σε έχει σε μία συνεχή εγρήγορση – να ψάχνεις, να δοκιμάζεις, να βελτιώνεις, να δοκιμάζεις καινούρια πράγματα. Ωστόσο, υπάρχει και η αντικειμενική κρίση: Ένα παραβρασμένο ρύζι, είναι κακό».
ΔΟΚΙΜΑΖΩ
«Κατά καιρούς πέφτω σε πιάτα που δεν με ικανοποιούν, όταν τα δοκιμάζω. Έτσι, βοηθάς τον άλλον όταν του κάνεις μια παρατήρηση ή όταν του επισημαίνεις κάποια πράγματα. Αυτός, άλλωστε, είναι και ο ρόλος μας μέσα στο παιχνίδι».
ΕΠΙΤΥΧΙΑ
«Αυτή είναι μία πολύ παρεξηγημένη έννοια. Επιτυχία δεν είναι ότι κάποτε πρέπει να καταλήξεις κάπου και να τη συνδυάζεις με τη φορολογική δήλωσή σου και τα οικονομικά σου. Επιτυχία είναι να ασχολείσαι με κάτι που να έχεις βρει ότι σου αρέσει – αυτό είναι μονόδρομος, για να κάνεις κάτι καλά και να είσαι και ευτυχισμένος. Αλλά, αυτό δεν συνεπάγεται ένα ακριβό αμάξι – καταλαβαίνετε τι θέλω να πω. Επιτυχία είναι να κάνεις αυτό που αγαπάς και το βράδυ να κοιμάσαι ήσυχος, έχοντας πράξει το καλύτερο δυνατό στη διάρκεια της μέρας!».
Άρα, με αυτά τα δεδομένα, είστε επιτυχημένος;
Είμαι επιτυχημένος γιατί έχω βρει -τυχαία βέβαια- τι μου αρέσει πολύ να κάνω. Γιατί μπορεί να με κουράζει σωματικά, αλλά δεν με κουράζει ποτέ ως διαδικασία.
ΖΗΛΙΑ
«Ζηλεύω μόνο -αλλά με την καλή έννοια- όταν πηγαίνω και τρώω σε συναδέλφους και βλέπω πολύ καλές μαγειρικές ιδέες, που δεν τις είχα σκεφτεί εγώ πρώτος. Ζηλεύω την έμπνευση μερικών συναδέλφων, αλλά και τη συνέπειά τους απέναντι σε αυτό που κάνουν. Αυτά μόνο».
ΗΤΤΑ
Ποια ήταν η μεγαλύτερή σας ήττα;
Η πιο πρόσφατη, ήταν το 3-0 του Πανιωνίου απ’ τον Ατρόμητο, στο Περιστέρι (γελάει). Ας το προσπεράσουμε αυτό… Δεν αντιμετωπίζω τίποτα ως «ήττα», τα αντιμετωπίζω όλα ως «εμπειρία». Είμαι λιγάκι πρακτικός άνθρωπος – κοσκινίζω ό,τι μου είναι χρήσιμο και προχωρώ παρακάτω για να το «νικήσω», κατά κάποιο τρόπο. Όχι από θέμα έπαρσης, αλλά σαν διαδικασία, δεν θέλω να νιώθω «ηττημένος» – καθετί είναι πρόκληση.
ΘΥΜΑ
«Δεν έχω νιώσει ποτέ “θύμα”. Η μαγειρική και οι κουζίνες είναι ένα πολύ συγκεκριμένο πράγμα. Προσωπικά, έχω εργαστεί και στο εξωτερικό, χωρίς να πληρώνομαι, για μεγάλο χρονικό διάστημα, σε διάφορες δουλειές. Αλλά δεν ένιωθα “θύμα”, γιατί ήταν και επιλογή μου αλλά και κάτι σαν σπουδή. Κέρδιζα γνώση».
ΙΔΕΑ
«Η καλύτερη ιδέα που είχα ποτέ ήταν να πάρω τον Σαλβαδόρ μου, που είναι ένα ημίαιμο λαμπραντόρ, αλλά ταυτόχρονα και η χειρότερη διότι, κάθε τρεις και λίγο, πρέπει να ξετριχιάζω όλο το σπίτι γιατί μαδάει σαν τη λεύκα. Αλλά τον αγαπάω πολύ! (χαμογελάει)».
ΚΛΑΙΩ
«Δεν κλαίω συχνά…».
Είστε αδρανής συναισθηματικά;
Συγκινούμαι. Και μπορεί να κλάψω με ιστορίες ανθρώπων που με προσπερνούν και με βάζουν στη διαδικασία να πω «δόξα τω θεώ, καλά είμαστε». Εκεί, ναι, δεν καταφέρνω να συγκρατηθώ πολύ…
ΛΑΘΟΣ
«Έχω κάνει λάθη, αλλά νομίζω ότι δεν είναι δίκαιο -είτε σε αυτόν που το εισέπραξε, είτε προς τον ίδιο σου τον εαυτό, που κλήθηκες να το αντιμετωπίσεις- να το ονομάζω ως τέτοιο. Όλοι κάνουμε λάθη. Και προσπαθώ να τα διορθώνω. Δεν ξέρω κατά πόσο είναι εύκολο για έναν άνθρωπο, όσο μεγαλώνει, να αλλάξει από συνήθειες, αλλά νομίζω πως έχω κάνει λάθη – και απέναντι σε ανθρώπους. Τα βάζω στην άκρη. Το σημαντικό είναι να ζητάς “συγνώμη” και να διορθώνεις τα λάθη σου την επόμενη μέρα. Το επαναλαμβανόμενο λάθος βέβαια, δεν δικαιολογείται».
MASTERCHEF
«Είναι η δεύτερη χρονιά μου στο “MasterChef”. Ο κόσμος που παρακολουθεί τηλεόραση, έχει κατηγοριοποιήσει τον κόσμο της τηλεόρασης πολύ συγκεκριμένα. Θεωρεί ότι το να υπάρχεις στην τηλεόραση, πρέπει να εξυπηρετήσει και έναΝ πολύ συγκεκριμένο τρόπο ζωής ή να ανήκεις σε μια κατηγορία ανθρώπων – από τη μουσική που μπορεί να ακούς, μέχρι το οτιδήποτε. Τη διαδικασία του “MasterChef” τη βιώνω ως μία παράπλευρη ενασχόλησή μου, πολύ ευχάριστη -γιατί όντως περνάμε πολύ καλά και μεταξύ μας, και με τους ανθρώπους απ’ το κανάλι και με την παραγωγή- οπότε δεν το ζούμε με τον “σκληρό” τρόπο που ενδεχομένως να το βιώνει κάποιος άνθρωπος που η τηλεόραση είναι η βασική του δουλειά και πρέπει να υπάρχει σ’ αυτήν και του χρόνου και του παραχρόνου. Εμείς, έχουμε ελευθερία κινήσεων και σίγουρα δεν μας αναγκάζει να εξυπηρετήσουμε τον ρόλο του “τηλεοπτικού ανθρώπου”, έτσι όπως καλούνται να κάνουν κάποιοι άλλοι – κάτι, όμως, που μου είναι απολύτως σεβαστό».
ΝΑΙ
Είστε δεκτικός σε καινούριες προκλήσεις στη ζωή σας;
Βαριέμαι πολύ εύκολα. Αυτό είναι ένα χαρακτηριστικό μου. Ακόμη και το «MasterChef», το είδα καθαρά σαν μια καινούρια πρόκληση. Μου αρέσει να κάνω καινούρια πράγματα, στα οποία δεν έχω δοκιμαστεί, τα οποία βεβαίως πρέπει να ταυτίζονται κάπως και με το γνωστικό μου πεδίο – δεν έχω μπει ποτέ στη διαδικασία να κάνω κάποια, τα οποία δεν με ενδιαφέρουν ή δεν με εκφράζουν, είτε επαγγελματικά είτε ως άνθρωπο.
ΞΕΧΝΩ
Τι δεν θέλετε να θυμάστε απ’ τη ζωή σας;
Βάλτε ξανά: Τις μεγάλες ήττες του Πανιωνίου (γελάει). Δεν θέλω να θυμάμαι τις πρώτες δύο εβδομάδες που περνάμε όταν ανοίγουμε ένα καινούριο μαγαζί, όπου είμαι λίγο αυστηρός με τον κόσμο και ενδεχομένως και άδικος, μία διαδικασία δύσκολη, που θέλει τοΝ χρόνο της – έχω υπάρξει άδικος με κόσμο και παραπάνω αυστηρός, νομίζοντας ίσως ότι κάποιος μπορεί να μπει κατευθείαν μέσα στο μυαλό σου και να φανταστεί ό,τι σκέφτεσαι εσύ. Ωστόσο, το κάνω με καλή διάθεση. Γιατί θέλω να μας δικαιώνει το αποτέλεσμα. Βέβαια, περνώντας αυτό το δεκαπενθήμερο, περνάμε καλά, τα πράγματα στρώνουν. Επί τη ευκαιρία, να ζητήσω κι μια συγνώμη από τους συνεργάτες μου που τους ταλαιπωρώ συχνά πυκνά, και να τους πω ότι τους αγαπάω.
Τι άλλο θα θέλατε να ξεχάσετε από τη ζωή σας;
Έχω περάσει και ευχάριστες και δυσάρεστες στιγμές στη ζωή μου. Αλλά, τα βάζω όλα στη φαρέτρα. Οι κακοτοπιές και τα στραβοπατήματα είναι εφόδια για μετά. Δεν είναι απορριπτέα. Θα ‘λεγα πως είμαι προνομιούχος – γιατί αυτές οι στιγμές δεν με επηρέασαν καθοριστικά. Συνέβησαν, πέρασαν. Δεν είναι όλα στη ζωή χαμόγελα και λουλούδια.
ΟΝΕΙΡΟ
«Το επόμενο μεγάλο μου όνειρο είναι ένα επόμενο μεγάλο ταξίδι… Θα ‘θελα να κάνω ένα μεγάλο ταξίδι -σε διάρκεια και χιλιόμετρα- στη Λατινική Αμερική, ξεκινώντας από το Περού και πηγαίνοντας γύρω-γύρω, από χώρα σε χώρα. Το προγραμματίζω…».
ΠΑΘΗ
Έχετε πάθη και αδυναμίες;
Έχω μεγάλη αδυναμία στα σκυλιά μου. Έχω πάθος με τις μηχανές. Και, νομίζω, πως είναι και το μόνο πράγμα στο οποίο υπερβάλλω – είναι λίγο άπληστο, αλλά το κάνω. Έχω πάθος, επίσης, με τα ταξίδια, όπως είπαμε πιο πριν. Και, φυσικά, με τη μαγειρική! Δεν ξέρω κατά πόσο μπορείς να υπηρετήσεις πιστά τη μαγειρική, για πόσα χρόνια και συνεχόμενα, σε συγκεκριμένους ρυθμούς, αλλά κοιτώντας ανθρώπους σαν τον Λευτέρη Λαζάρου, τους ζηλεύω γι’ αυτή τη συνέπεια χρόνων, την οποία εύχομαι να έχω κι εγώ στο μέλλον.
REALITY
Είναι το «MasterChef» reality;
Το «MasterChef» είναι ένα reality. Το θετικό ή αρνητικό πρόσημο στη λέξη «reality» έχει να κάνει με τη διαχείριση των ανθρώπων που συμμετέχουν μέσα σε ένα παιχνίδι. Έχοντας στις οντισιόν τη δυνατότητα να δώσουμε την ευκαιρία σε κάποιους ανθρώπους να πούνε τις προσωπικές τους ιστορίες, όπως επί παραδείγματι ο Ζαχίρ φέτος, και έχοντας και την περσινή σεζόν, με τον Σελίμ, να μας εξιστορεί τη δική του ζωή -έναν άνθρωπο μαζεμένο στο καβούκι του, ο οποίος κατάφερε μετά να ανοίξει τα φτερά του, με εφαλτήριο το «MasterChef»- εμένα αυτό με χαροποιεί ιδιαίτερα. Το reality, λοιπόν, το βάζω σε δύο κατηγορίες: Σε αυτό που πας να εκμαιεύσεις και να παρασύρεις τον κόσμο να κάνει κάτι, και σε αυτό που έχεις τις ανθρώπινες ιστορίες και μια κοινωνία που αλληλοεπιδρά μόνη της, χωρίς να παρασύρεις, χωρίς να εκμαιεύεις. Εμείς, δεν μπήκαμε στη διαδικασία να πούμε στον Ζαχίρ «πες μας για τη ζωή σου». Ο Ζαχίρ πήρε 17 λεπτά, χωρίς να παρέμβει κανένας, και μας είπε την ιστορία του – μια ιστορία με την οποία ταυτίζονται χιλιάδες κόσμου, που βιώνουν τα προβλήματα που ζει και ο Ζαχίρ. Ήτανε εξωμαγειρικό αυτό, αν και όλα καταλήγουν στη μαγειρική – μπαίνεις στη διαδικασία να δείξεις τι συμβαίνει σε μια μικροκοινωνία που αλληλοεπιδρούν διαφορετικοί χαρακτήρες, άνθρωποι από διαφορετικό ηλικιακό εύρος και από διαφορετικές καταβολές, ταξικές ή άλλες, μαγειρεύοντας. Αυτό έχει τρομερό ενδιαφέρον! Κι όσο αυτό δεν προσβάλλει την αισθητική μου, αλλά αντίθετα μπορεί να προσφέρει κιόλας, το στηρίζω ως Λεωνίδας.
Τελικά, ο Ζαχίρ πέρασε στην επόμενη φάση γιατί ήταν καλός μάγειρας ή επειδή είχε και μια ωραία ιστορία να αφηγηθεί;
Από τις οντισιόν περνάνε χιλιάδες άνθρωποι. Έχουμε ιστορίες από πολλούς. Όλα, όμως, στο «MasterChef» αρχίζουν και τελειώνουν στο πιάτο. Κι είναι πολλές οι ιστορίες που μπορούν να το επιβεβαιώσουν αυτό. Και στα παιδιά που έχουμε επιλέξει δεν συμπεριλαμβάνονται μόνο οξύθυμοι ή νευρικοί άνθρωποι – είναι κι ο Χρήστος, για παράδειγμα, που πιο αθώο και καλοκάγαθο παιδί, δεν μπορεί να υπάρξει. Το πράγμα είναι μοιρασμένο. Όλα, όμως, επαναλαμβάνω, ξεκινάνε και τελειώνουν από το πιάτο. Και -πονηρά σκεπτόμενοι- να θέλαμε να κάνουμε κάτι άλλο, επειδή όλοι βλέπουν ποιο είναι καλό πιάτο και ποιο όχι, δεν θα μπορούσαμε να αλλάξουμε τις διαδικασίες. Παράδειγμα, πέρσι, με τον Σελίμ, που τον αγαπούσαμε, κι εγώ είχα ταυτιστεί με την ιστορία του, τον διώξαμε τη μέρα που μαγείρεψε ένα κακό πιάτο. Τηλεοπτικά, ναι, θα τον θέλαμε μέσα στο παιχνίδι, αλλά θα ήταν άδικο να ακυρώσουμε την καλή προσπάθεια του συμπαίκτη του γιατί πολύ απλά κάποιος ήταν πιο συμπαθής στον κόσμο.
ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑ
«Στη ζωή μου λειτουργώ ανάλογα με την περίσταση – είναι και το συναίσθημα και η λογική μου σε εγρήγορση».
Εξωτερικεύετε εύκολα τα συναισθήματά σας;
Όχι. Κρατάω τα περισσότερα για τον εαυτό μου. Και τα σκέφτομαι μόνος μου. Πράγμα που δεν είναι πολύ καλό, βέβαια…
ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ
Σας ενδιαφέρει μία μελλοντική τηλεοπτική καριέρα;
Δεν μπαίνω σε αυτή τη λογική. Αυτή η διαδικασία της τηλεόρασης μάς βοηθάει πάρα πολύ στην αρχική μας ιδιότητα, οπότε αυτό, από μόνο του, είναι ευχάριστο. Εμείς, μπορεί να υπάρχουμε τώρα στην τηλεόραση, αλλά αυτό είναι ξένα «χωράφια» για μας. Σε κάθε περίπτωση, για να κάνω κάτι ευχάριστα, θέλω να περνάω καλά μέσα σ’ αυτό και το γύρω-γύρω να είναι υγιές – έτσι λειτουργώ και στη μαγειρική μου. Αν η παρέα είναι καλή, και τις ειδήσεις λέω, δεν έχω πρόβλημα (γελάει).
ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ
«Δεν συναντώ συχνά την υποκρισία γύρω μου. Ανεξάρτητα από αυτό που συμβαίνει με την τηλεόραση, ο κύκλος των ανθρώπων που έχω κοντά μου είναι πολύ περιορισμένος – και αυτό δεν έχει προκύψει τυχαία. Έχει να κάνει με το ότι έχω φιλτράρει κάπως τα πράγματα και οι άνθρωποι που είναι γύρω μου δεν κάνουν δεύτερες σκέψεις».
ΦΙΛΑΡΕΣΚΕΙΑ
Σας αρέσει να αρέσετε;
(γελάει) Δεν έχω μπει σ’ αυτή τη διαδικασία. Δεν έχω και ξεκάθαρη αυτή την έννοια στο μυαλό μου. Δεν με απασχολεί. Θέλω να είμαι σωστός, δίκαιος και «αρεστός» στους ανθρώπους που είναι κοντά μου, για να τους κάνω να περνάνε καλύτερα ή για να παίρνω από αυτούς ενέργεια.
ΧΡΗΜΑ
«Η σχέση μου με τα χρήματα είναι πάρα πολύ κακή. Δεν ανήκω στο καταναλωτικό κοινό, έτσι όπως το εννοούμε. Δεν αγοράζω, για παράδειγμα, ακριβά ρούχα, δεν χαλάω χρήματα σε κινητά… Ένα χόμπι έχω -που είναι οι μηχανές- και, προφανώς, τα υπόλοιπα χρήματα πηγαίνουν στους κοντινούς μου ανθρώπους -στη μαμά μου, στον αδελφό μου και στα ανίψια μου- όποτε χρειάζονται, ό,τι χρειάζονται. Με τα υπόλοιπα, προτιμώ από το να πάρω ένα κινητό των χιλίων ευρώ, να πάρω ένα άλλο με διακόσια ευρώ και με τα υπόλοιπα να πάω να φάω, να πάω ένα θέατρο, να πάω ένα ταξίδι… Τα εξαϋλώνω, τρόπον τινά».
ΨΥΧΟΛΟΓΟΣ
«Δεν έχει χρειαστεί ποτέ στη ζωή μου να πάω σε ψυχολόγο. Παλιά είχα μία άρνηση μ’ αυτό. Τώρα πια όχι. Μπορεί να το χρειάζομαι και να μην το γνωρίζω, αλλά μέχρι σήμερα δεν έχω επισκεφθεί ποτέ».
ΩΡΑΡΙΑ
«Λέω “δόξα τω θεώ” μ’ αυτό που μου συμβαίνει αυτή την περίοδο – είναι ευχάριστο και όχι καταναγκαστικό. Η αλήθεια είναι ότι είναι λίγο πιο απαιτητικό αυτό το πράγμα -με τα ωράρια των γυρισμάτων, που ευτυχώς περνάνε ευχάριστα- και με όλες τις άλλες παράλληλες δραστηριότητες. Ενδεχομένως να μη φτάνει ένα 24ωρο. Αλλά, για να είμαι ειλικρινής, παλεύω για να τα βάλω μέσα σε ένα καλούπι, να είναι καλά και να περισσεύει και χρόνος. Γιατί δεν έχει νόημα αλλιώς! Χρειάζεται μια ισορροπία».
Info: Το «MasterChef» μεταδίδεται καθημερινά στις 21.15 από το Omega TV.
