Από τον Κωνσταντίνο Χάμπαλη
Ο παρουσιαστής του «Τροχού της Τύχης» και ο κριτής του «Like a Star» απαντά με πάθος και με χιούμορ για τη συνεργασία του με το Mega αλλά και όσα τον κάνουν χαρούμενο!
Πολύ φορτσάτος μου φαίνεσαι, Πέτρο.
Το κατάλαβες κι εσύ, ε; (γέλια)
Και τι σε κάνει τόσο χαρούμενο;
Τα πάντα. Η ζωή, η δουλειά μου, οι άνθρωποι γύρω μου.
Αγχώνεσαι;
Τι είναι αυτό; Δεν καταλαβαίνω από άγχος.
Είναι στη φύση του ανθρώπου και δη των δημοσιογράφων να αγχώνονται.
Όχι πάντως στη δική μου φύση (γέλια).Για να αγχωθώ πρέπει να είναι θέμα υγείας και να αφορά αποκλειστικά δικά μου άτομα.
Ούτε για τη δουλειά αγχώνεσαι;
Για τη δουλειά; Ποτέ. Ό,τι είναι να γίνει, θα γίνει. Γιατί να χαλάω τη ζαχαρένια μου. Όταν διασκεδάζεις στη δουλειά σου, αποκλείεται να έχεις άγχος.
Και δεν σε νοιάζει αν ο «Τροχός της Τύχης» ή έστω το «Like a Star» τα πήγαν καλά από θέμα τηλεθέασης;
Δεν με νοιάζουν τα νούμερα. Δεν με αφορούν. Εκείνο που με ενδιαφέρει περισσότερο είναι ο κόσμος να περνά καλά με αυτό που κάνω. Κι από τη στιγμή που βλέπω τους πάντες να χαμογελούν, αυτή είναι η καλύτερη τηλεθέαση για μένα κι όχι κάτι νούμερα πάνω σε ένα χαρτί.
Δεν μου λες, είναι η πρώτη φορά που κάθεσαι στην καυτή καρέκλα του κριτή;
Πρώτη μου φορά, πρώτη μου φορά.
Σαν το τραγούδι των One μου ακούγεσαι.
Ναι; Με τη μόνη διαφορά ότι εγώ το λέω συλλαβιστά. Ούτε καν ψιθυριστά. Γιατί από τραγούδι, δεν το ’χω. «Κακοφωνίξ» με φωνάζουν οι φίλοι.
Ε, τότε πώς βρέθηκες στην επιτροπή του «Like a Star»από τη στιγμή που δεν το ’χεις με το τραγούδι; Με ποια κριτήρια θα κρίνεις τους διαγωνιζόμενους;
Μου έγινε πρόταση από το κανάλι να συμμετάσχω σε αυτό το project, στο οποίο έπρεπε να δώσω άμεσα μία απάντηση. Κι έτσι απάντησα, θετικά. Τώρα, όσον αφορά τα κριτήριά μου; Θα κρίνω περισσότερο ως ακροατής και δημοσιογράφος. Για τα τεχνικά θέματα του κάθε τραγουδιού, υπάρχουν ο Λάμπης και η Sunny που είναι επαγγελματίες στο είδους τους και γνωρίζουν πολύ περισσότερα από μένα.
Πώς νιώθεις που η καριέρα κάποιων παιδιών κρέμεται από τα χείλη σου;
Πολύ δύσκολα. Το στομάχι μου έχει δεθεί κόμπος. Όταν βλέπεις τους άλλους να κρίνουν, δεν κατανοείς σε τι δύσκολη θέση βρίσκονται. Και πολλές φορές το θεωρούμε πολύ κοινότοπο αυτό που λένε ότι το κάνουν με βαριά καρδιά. Στην πραγματικότητα, όχι απλώς δεν είναι κοινότοπο,αλλά πρέπει να γίνεις εσύ ο δήμιος όλων αυτών των παιδιών που, καλώς ή κακώς, στηρίζουν τα όνειρά τους πάνω σε αυτά τα ριάλιτι.
Πόσο καλό πιστεύεις ότι θα κάνει στην εικόνα σου να παίζεις από Δευτέρα μέχρι Παρασκευή με τον «Τροχό της Τύχης», που προβάλλεται και σε επανάληψη το Σαββατοκύριακο και την Κυριακή να βρίσκεσαι στο «Like a Star»; Δεν φοβάσαι μήπως καείς;
Και μένα δεν μου άρεσε όταν στο παρελθόν έβλεπα παρουσιαστές να κάνουν 100 πράγματα ταυτόχρονα. Οπότε, δεν μπορώ να κάνω αυτά που κορόιδευα εγώ. Είναι αλήθειαόμως ότι με δίχασε λίγο αυτή η υπόθεση. Κι επειδή έχουμε άριστη συνεργασία με το Mega κι ήταν ακατόρθωτο να γίνει ο «Τροχός της Τύχης» με Κύπριους παίχτες, ένιωθα με κάποιο τρόπο ότι έπρεπε να έρθω κοντά τους κι έτσι το «Like a Star»μού έδωσε την ευκαιρία. Κι από την άλλη, δεν υπάρχουν δείγματα ότι ο κόσμος έχει βαρεθεί αυτό που κάνω.
Πόσο δύσκολο είναι να πεις σε ένα νεαρό παιδί να ασχοληθεί με κάτι άλλο παρά με τη μουσική;
Καθόλου δύσκολο. Αν πεις ψέματα σε ένα παιδί είναι χειρότερο παρά να του πεις την αλήθεια. Πρέπει να έχεις κάτι πολύ ξεχωριστό για να κυνηγήσεις το όνειρό σου και πάνω απ’ όλα να ξεχωρίσεις μέσα στο πλήθος. Ή το ’χεις ή δεν το ’χεις. Δεν είναι δύσκολο να πεις σε κάποιον την αλήθεια όταν είναι εκτός τόπου και χρόνου. Πολλά παιδιά, που πέρασαν από το «Like a Star», δεν είχαντο αστέρι πάνω τους. Κι επειδή ψάχνουμε ένα παιδί που μπορεί να εκπροσωπήσει το τραγούδι και μέσα από αυτό να ζήσει και να κάνει καριέρα πρέπει να εντοπίσουμε σε αυτό πάρα πολλά προσόντα. Όταν δεν τα ’χει γιατί να το ταλαιπωρούμε.
Παρόλα αυτά, ξεχώρισες κάποια ταλέντα.
Υπήρχαν πάρα πολλά νεαρά παιδιά, των 15 και 16 ετών, που είχαν αγγελικές φωνές. Έπαθα πλάκα. Και το λέω εγώ αυτό, ο πλέον Κακοφωνίξ του κόσμου. Το ξέρεις όμως πόσο κακό μπορώ να κάνω σε αυτά τα παιδιά αν τα αποθεώσω; Η Sunny Μπαλτζή και ο Λάμπης Λιβιεράτος μπορούν πολύ πιο εύκολα από μένα να διακρίνουν την τονικότητα ενός τραγουδιστή, εγώ δεν μπορώ. Εγώ κρίνω τα παιδιά γι’ αυτό που λέει ο τίτλος του παιχνιδιού «Like a Star», για το άστρο τους. Όχι για την ομορφιά τους, για τα γαλανά μάτια τους, αλλά για το άστρο τους.
Είσαι ελαστικός στην κριτική σου;
Όταν λέω τη γνώμη σε κάποιον θέλω να είναι θετικός απέναντί μου και να αποδεχθεί το γιατί τοποθετούμαι με αυτό τον τρόπο.
Εσύ δέχεσαι κριτική; Είσαι έτοιμος να αντιμετωπίσεις τον απόηχο του κάθε live;
Όποιος κρίνει, κρίνεται. Κι εγώ είμαι έτοιμος να αποδεχθώ τα πάντα.
Να σε ρωτήσω και κάτι τελευταίο; Αυτό το στυλ με τις τιράντες τώρα το απέκτησες, με τον «Τροχό της Τύχης» ή προϋπήρχε;
Από τα γεννοφάσκια μου το είχα καλέ (γέλια). Παίζει στην ντουλάπα μου να έ. Μ’ αρέσουν πολύ και δεν χάνω ποτέ την ευκαιρία να αγοράζω κι άλλες κι άλλες κι άλλες.
