CELEBRITIESΣΥΝΑΝΤΗΣΕΙΣΣμαράγδα Καρύδη: «Με θεωρούσα πάντα μια έφηβη που μεγαλώνει όπως θέλει»

Σμαράγδα Καρύδη: «Με θεωρούσα πάντα μια έφηβη που μεγαλώνει όπως θέλει»

Η προσωπική και επαγγελματική της ωριμότητα δεν της στερούν τον κοριτσίστικο ενθουσιασμό, αν και η συγκεκριμένη γυναίκα, πέρα από τη χαρά της ζωής που φέρει ως προσωπικότητα, έχει ισχυρότατη άποψη, και σε αυτή τη συνέντευξη το αποδεικνύει.

Από τον Άρη Καβατζίκη

Η Σμαράγδα είναι ομορφότερη όταν είναι τελείως αμακιγιάριστη. Αυτό σκέφτομαι, όσο την παρακολουθώ να βάζει και να ξαναβάζει κονσίλερ από κεκτημένη ταχύτητα. Το άλλο που σκέφτομαι κοιτώντας το όμορφα μάτια της είναι πώς γίνεται να την αγαπάμε όλοι τόσο πολύ. Ηθοποιοί, δημοσιογράφοι, παρουσιαστές, όλοι έχουμε την καλύτερη άποψη για εκείνη. Κατάκτησή της και μπράβο της. Προσωπικά, θεωρώ φτηνό, συζητώντας με αυτήν την τόσο ακομπλεξάριστη και αξιοπρεπή γυναίκα, να επανέρχομαι «κατά συρροή» στη σχέση της με τον Θοδωρή Αθερίδη, για να τσιμπήσουμε έναν «πουληστερό» τίτλο. Η Σμαράγδα είναι πολύ περισσότερα από την ίδια τη σχέση της με έναν άνθρωπο και αυτό ακριβώς επιβεβαίωσε σε αυτή μας τη συνάντηση.

Ταξίδεψες στην Αμερική με την ταινία, «Τέλειοι Ξένοι», στο Greek Film Festival, και στο Λονδίνο με την παράστασή σας, «Το Ψέμα». Σκέφτηκες καθόλου τις χαμένες ευκαιρίες; Ότι θα μπορούσες δηλαδή να ζεις εκεί;
Αυτό το κάνεις μέχρι τα 25 σου. Εννοώ να φύγεις στο εξωτερικό και να κάνεις μια σοβαρή καριέρα. Η Ελλάδα, παρ’ όλα τα στραβά και τα προβλήματα που έχει, για μένα είναι το σπίτι μου και νιώθω όμορφα ζώντας εδώ.

Ναι, αλλά το μυαλό δεν ονειρεύεται;
Ναι, να φύγω για ένα τρίμηνο να ζήσω στο εξωτερικό, αλλά όχι να τα αφήσω όλα. Εάν πραγματικά δεν είχα καμία προοπτική εδώ, θα πήγαινα.

Τώρα που ήσασταν εκεί με το Θοδωρή, δεν σκεφτήκατε «κι αν ερχόμασταν να ζήσουμε εδώ;».
Ναι, μας πέρασε από το μυαλό. Εμένα κάθε φορά μου περνάει. Δεν ξέρω πώς θα ήταν. Θεωρητικά, πες ότι πήγαινα και γινόμουν το νούμερο ένα στη δουλειά μου. Ότι έπαιζα σε ταινίες του Χόλιγουντ. Στην αρχή θα ενθουσιαζόμουν, αλλά δε σημαίνει ότι η ποιότητα ζωής μου θα ήταν καταπληκτική. Το θέμα είναι να έχεις ειρήνη μέσα σου. Δεν μετράνε μόνο οι κατακτήσεις και η επιτυχία.

Έχεις ειρήνη μέσα σου;
Προσπαθώ να τη βρω. Δεν την έχω όσο θα ήθελα. Βλέπεις ανθρώπους παγκοσμίως γνωστούς και επιτυχημένους, αλλά δεν ξέρεις αν είναι ευτυχισμένοι μέσα τους. , να προσπαθείς να ξεπεράσεις τον εαυτό σου και από εκεί που είσαι άνθρωπος φιλοσοφημένος, να γίνεις τρελός. Δε λέω να μην έχεις φιλοδοξία, αλλά να έχεις τόσο όσο. Η υπέρμετρη φιλοδοξία δεν είναι καλό πράγμα γενικά. Δε μιλάω για εγκατάλειψη της προσπάθειας. Αλλά όχι και να γίνεις τρελός.

Στη δουλειά σου υπάρχουν πολλοί τρελοί;
Πάρα πολλοί. Αποφεύγω όσους είναι παράξενοι, εγωκεντρικοί, κακοί για τους γύρω τους και δε σέβονται κανέναν. Δεν επικροτώ την ασυνέπεια, την τρέλα, το να βγει ο άλλος στη σκηνή και να κάνει ό,τι να ’ναι, χωρίς να σε σέβεται. Όλοι είμαστε εγωιστές και έχουμε εγωκεντρισμό, αλλά δεν μπορώ την εγωπάθεια που καταργεί όλους τους άλλους, γιατί αυτό που κάνουμε είναι μια δουλειά συνεργασίας.

Έγινες πιο μεγαλόψυχη στη δουλειά σου; Δίνεις περισσότερες ευκαιρίες στους ανθρώπους;
Ανέκαθεν έδινα ευκαιρίες. Δεν παίρνω πολύ προσωπικά τα πράγματα. Πολλές φορές μπορεί να μου πεις κάτι πολύ άσχημο κι εγώ να διακρίνω ότι έχεις ένα προσωπικό πρόβλημα και να μην το πάρω προσωπικά. Θα σε δικαιολογήσω και θα το παραβλέψω. Αλλά και αυτό έχει ένα όριο. Πολλές φορές κάνω ότι δεν καταλαβαίνω. Είναι ωραίο να κάνεις τη χαζή. Αν ανταποκρίνεσαι μονίμως σε όλα όσα καταλαβαίνεις, θα βρίζεσαι όλη μέρα με όλους. Μπορεί να φαίνομαι «τσαμπουκάς», αλλά αυτό συμβαίνει γιατί βάζω εξαρχής όρια στους ανθρώπους. Δίνω τόπο στην οργή, αλλά έχω κάτι κουμπιά, που αν μου τα πατήσεις μπορεί να τρελαθώ.

Τι κουμπιά;
Έχω και εγώ τα ψυχολογικά μου. Δεν ανέχομαι να αμφισβητείς τις προθέσεις μου και την ακεραιότητά μου. Αν μου καταλογίσεις κάτι που δεν είμαι, μπορεί να μου ανάψουν τα λαμπάκια. Αλλά επειδή εκφράζω ό,τι με ενοχλεί και ξεσπάω, μου φεύγουν και τα νεύρα γρήγορα. Και συγχωρώ εύκολα.

Θεωρείς ότι είσαι καλύτερη ως φίλη ή ως σύντροφος;
Ως σύντροφος. Επειδή είμαι στον κόσμο μου, μπορεί να ξεχάσω τα τυπικά με ένα φίλο. Να με παρασύρει η καθημερινότητα και να ξεχάσω να τηλεφωνήσω σε κάποιο φίλο μου για τα γενέθλιά του. Ενώ, ως σύντροφος, επειδή είμαι συνεχώς δίπλα στον άνθρωπό μου, δεν αντιμετωπίζω τέτοια προβλήματα.

Αλλάζω θέμα. Βρίσκεσαι συχνά στην Αίγινα. Πώς την επέλεξες για να φτιάξεις το εξοχικό σου;
Για κάποιο λόγο, αυτό το νησί  γαληνεύει και ηρεμεί την ψυχή μου. Μου αρέσουν τα μέρη που είναι για όλη την οικογένεια, παρόλο που δεν με ενδιαφέρει η οικογένεια. Εκεί μπορείς να βρεις ηλικιωμένους, νέους, παιδιά. Δεν είναι νησί μόνο για νεολαία και clubbing. Με θλίβει ένα μέρος στο οποίο δεν βλέπεις κανέναν ηλικιωμένο. Θέλω να βλέπω γιαγιάδες έξω από τις αυλές, παιδιά να παίζουν. Αυτό μου δημιουργεί μια ησυχία.

Σε πιάνουν κρίσεις άγχους με το πέρασμα των χρόνων και το μεγάλωμά μας;
Φυσικά. Ποιος θέλει να γεράσει και να πεθάνει; Αλλά επειδή δεν μπορώ να το αποφύγω, πρέπει να το δω με χιούμορ, γιατί αλλιώς θα τρελαθώ. Προσπαθώ να φροντίζω την εικόνα μου, ώστε να παραμείνω κοντά σε αυτό που ήμουν και θα προσπαθώ περισσότερο στο μέλλον, χωρίς να γεμίσω πλαστικές και να γίνω τέρας. Ελπίζω να τα καταφέρω, μην τυχόν με πιάσει καμία τρέλα και γίνω γελοία, ώστε να με δείτε σε μερικά χρόνια σα φουσκωμένο μπαλόνι. Αλλά κι εκείνες που έγιναν σαν φουσκωμένο μπαλόνι δεν τις κακίζω, γιατί το κατανοώ.

Πιστεύεις στην καλή και κακή ενέργεια των ανθρώπων;
Δεν αντέχω τις μεταφυσικές αναφορές. Όταν ένας άνθρωπος είναι σκοτεινός και γκρινιάρης, το φέρει φυσικά και γύρω του. Αλλά δεν αντέχω άλλο το «ψεκασμένο» κομμάτι της κοινωνίας μας. Είναι πλέον επιβλαβές. Υπάρχουν άνθρωποι που δεν εμβολιάζουν τα παιδιά τους, άλλοι που πιστεύουν πως η γη είναι επίπεδη, άνθρωποι συνασπίζονται με τον Αρτέμη Σώρρα. Αυτό το κομμάτι της κοινωνίας δε μου φαίνεται πλέον γραφικό, αλλά επικίνδυνο, καθώς έχει εξαπλωθεί. Η αμορφωσιά και η ημιμάθεια έχουν βγει μπροστά, ως αντίσταση και δήθεν προχωρημένο, και αυτό είναι επικίνδυνο.

Οι τόσο ακραίοι είναι πολύ λίγοι.
Ή δεν είναι πια λίγοι ή ακούγονται πολύ, γιατί με τα social media όλοι έχουν φωνή και οι συγκεκριμένοι κάνουν πολλή φασαρία, σε αντίθεση με τους ορθολογιστές, οι οποίοι ούτε φασαρία κάνουν ούτε ακούγονται πολύ. Βλέπεις παγκοσμίως να ξεπετάγεται στην κοινωνία ένα κομμάτι φασιστικό, ρατσιστικό, με ιδεοληψίες. Η Αμερική έχει ως πρόεδρο τον Τραμπ και αυτό είναι ο ορισμός του ψεκασμένου.

Τη λύση στα προβλήματα την έχεις αναζητήσει στο Θεό;
Κατανοώ την ανάγκη των ανθρώπων να πιστεύουν στο Θεό. Και εγώ προσπαθώ να πιστέψω στο Θεό καμιά φορά, γιατί η πίστη δίνει παρηγοριά. Το πρόβλημά μου είναι με τις Εκκλησίες και όχι με το Θεό. Και δεν αναφέρομαι μόνο στη ελληνική Εκκλησία. Αυτή τη στιγμή, λοιπόν, εν ονόματι του Θεού άλλων θρησκειών, γίνονται δολοφονίες και άνθρωποι ζώνονται με εκρηκτικά. Αυτόν το φανατισμό δεν τον δέχομαι. Ταλιμπάν υπάρχουν σε όλες τις θρησκείες, κι επειδή η θρησκοληψία μπορεί να κάνει τον άνθρωπο ταλιμπάν,  αρνούμαι να το δεχτώ.

Ο Θοδωρής πώς είναι σε σχέση με τη θρησκεία;
Ο Θοδωρής είναι τρομερά ένθεος. Είναι δική του, προσωπική, ανάγκη. Εκκλησιάζεται, αλλά δεν είναι θρησκόληπτος.

Μεγαλώνοντας, ο άνθρωπος βλέπει κύκλους να κλείνουν. Όταν κοιτάς πίσω σου, βλέπεις χαμένες ευκαιρίες για τις οποίες μετανιώνεις; Θα μπορούσες σε συγκεκριμένη περίοδο της ζωής σου, λόγου χάρη, να είχες αποκτήσει παιδιά. Ή να έχεις δοκιμάσει το γάμο, γιατί τώρα πλέον, όπως έχεις κατά καιρούς δηλώσει, δε σε αφορά.
Ούτε μια στιγμή δεν έχω μετανιώσει γι’ αυτό. Όταν ήμουν πιο μικρή, έλεγα έχω χρόνο θα μου έρθει κάποια στιγμή η επιθυμία για ένα παιδί. Δεν ήταν κάτι που ποτέ ονειρεύτηκα, έστω και για ένα δευτερόλεπτο της ζωής μου, την εικόνα μου δηλαδή με γάμο και παιδιά. Το αντίθετο μάλιστα. Μου φαινόταν απωθητική αυτή η εικόνα μου. Στο μεταξύ, περνάω πολύ ωραία με τα παιδιά των φίλων μου, τα αγαπάω και τα νιώθω σαν δικά μου. Η καθημερινότητα, όμως, με παιδιά δε μου λέει κάτι. Με θεωρούσα πάντα μια έφηβη που μεγαλώνει όπως θέλει, με ελευθερία. Έχω ένα θέμα με τη δέσμευση. Νιώθω ότι βάζεις κάπου μια σφραγίδα κι αυτό δεν το αντέχω. Ακόμη και όταν αγόρασα το σπίτι μου, το ένιωσα σαν «τάφο» και αναρωτιόμουν γιατί το έκανα. Ξεμπλόκαρα μόνο όταν μου είπαν «νοίκιασέ το και πήγαινε αλλού να ζήσεις». Θέλω να έχω την αίσθηση ότι ανά πάσα στιγμή μπορώ να φύγω, να δραπετεύσω από πρόσωπα και καταστάσεις.

Θεωρείς ότι υπήρξες άδικη με ανθρώπους που πέρασαν από τη ζωή σου;
Καμιά φορά οι ανάγκες των ανθρώπων τούς φέρνουν σε ένα τέτοιο σημείο, που οι δρόμοι τους χωρίζουν. Δεν έχω όμως κακές αναμνήσεις ή κακές σκέψεις. Ακόμη και κακές στιγμές να υπήρξαν, σήμερα πλέον μου φαίνονται ένα αστείο. Και με τους πρώην συντρόφους μου διατηρώ πολύ καλή σχέση, είναι φίλοι μου και τους σκέφτομαι με αγάπη.

Τι θα ήθελες να ξαναζήσεις;
Ίσως τα χρόνια τη δραματικής σχολής, όταν τελειώνεις το σχολείο και ξεκινάς μια καινούργια περίοδο της ζωής σου, η οποία δεν έχεις ιδέα πού θα σε βγάλει. Με την αγωνία και την ανασφάλεια που αναρωτιέσαι τι στο καλό θα κάνεις εσύ σε αυτό το πράγμα που ήρθες.

Ένιωθες ελεύθερη τότε;
Πάντα λες να ξαναζήσω κάτι, αλλά με το μυαλό που έχω τώρα. Να μην υποστώ πάλι τα ίδια κόμπλεξ, τις ίδιες φοβίες. Μετά τα 30 μου άρχισα να ησυχάζω με τον εαυτό μου και να νιώθω ικανή να δείξω ποια είμαι. Μέχρι τότε ήταν πολλά τα άλυτα θέματα και οι ανασφάλειές μου.

Απέναντι στους γονείς σου είχες ενοχές; Αν τους ικανοποιούσες ή όχι;
Δεν είχα, γιατί εκείνοι ένιωθαν πολύ ικανοποιημένοι. Δεν θεωρώ ότι πρέπει να είμαστε καλοί για τους γονείς μας, αλλά για τον εαυτό μας. Οι γονείς μπορεί να έχουν παράλογες απαιτήσεις και να οδηγήσουν τα παιδιά τους σε αδιέξοδα.

Γιατί θεωρείς ότι οι περισσότεροι συνάδελφοί σου σε αγαπούν και λένε ότι είσαι πολύ ωραίο άτομο;
Αλήθεια; Ίσως γιατί δεν ήμουν ποτέ ανταγωνιστική ή άδικη, ούτε φέρθηκα άσχημα σε κάποιον. Για ό,τι θεωρώ ότι πήγε στραβά στη ζωή μου κατηγορώ αποκλειστικά εμένα. Ήμουν κάπου ανεπαρκής και δε μου φταίει κανείς άλλος, ούτε βλέπω κυκλώματα γύρω μου. Όπου δεν ήμουν αρκετά καλή, δεν πήρα αυτό ακριβώς που έπρεπε. Εξάλλου, το μεγαλύτερο κόμπλεξ που είχα -και ευτυχώς τώρα έχει καταλαγιάσει- ήταν τι θα πουν οι άλλοι για μένα και αν είμαι επαρκής. Όλο αυτό δεν με άφηνε να χαλαρώσω και να εκτεθώ αρκετά. Το να φοβάσαι να αποκαλύψεις ποιος είσαι είναι η επιτομή του κόμπλεξ και της φοβίας. Για παράδειγμα, ο Θοδωρής δεν έχει πρόβλημα έκθεσης. Νιώθει  πολύ ήσυχος με αυτό που είναι ως προσωπικότητα και το εκθέτει στους άλλους με χαλαρότητα. Επίσης έχω αγοραφοβία. Αποφεύγω συχνά τον κόσμο όταν δεν είμαι καλά. Η τάση μου είναι να πάω να κρυφτώ.

Ωστόσο, έχεις κάνει άνοιγμα στα social media.
Η Μαρία Κωνσταντάκη έφτιαξε το προφίλ και μετά κόλλησα. Μου αρέσει το instagram, γιατί δε γράφονται απόψεις και δε γίνεται ξεκατίνιασμα. Έχω ισχυρές απόψεις, αλλά δε θα μπω σε δημόσια αντιπαράθεση για να εισπράττω σχόλια του τύπου «ψόφο» από κάποιους. Είναι επιλογή μου να μη λέω τη γνώμη μου στα social media.

Τη ζωή σου χωρίς τον Θοδωρή τη σκέφτεσαι;
Δε σκέφτομαι έτσι, με μελλοντικές απώλειες. Ούτε μπορώ να σβήσω τη ζωή μου πριν από το Θοδωρή. Αλλιώς είσαι στα 20, στα 30, στα 40 σου.

Πιο πλήρεις μας κάνουν οι άνθρωποι που είναι μαζί μας ή εμείς γινόμαστε πιο ολοκληρωμένοι με τον ίδιο μας τον εαυτό;
Σίγουρα με τον εαυτό σου πρέπει να είσαι καλά, αλλά από μια ηλικία και μετά, ακριβώς επειδή ξέρεις εσύ καλύτερα ποιος είσαι και τις ανάγκες έχεις, οι άνθρωποι που διαλέγεις να είσαι μαζί τους είναι εκείνοι που σου κάνουν καλό και σου ταιριάζουν περισσότερο. Μεγαλώνοντας, εγώ πηγαίνω πιο πολύ με το ταιριαστό και το συμβατό, παρά με τα «ετερώνυμα που έλκονται». Πιο πολύ με έλκει το ομώνυμο.

Με τον εαυτό σου, μένεις συχνά μόνη;
Μ’ αρέσει η μοναξιά. Να μείνω μια ολόκληρη μέρα στο σπίτι και να μη δω κανέναν.

Μιλάς με το εαυτό σου; Σε επιβραβεύεις;
Για κάποια πράγματα με επιβραβεύω, για άλλα πάλι με στήνω στον τοίχο. Πιο πολύ το δεύτερο.

Αλήθεια, πεθύμησες να παίξεις σε ένα δράμα;
Όχι, γιατί δε νιώθω ότι δεν παίζω δράμα. Εννοώ ότι ακόμη και στην κωμωδία, δεν παίζω με όρους κωμωδίας μέσα μου, ούτε έχω παίξει ποτέ σε βλακώδη μπαλαφάρα, όπου όλα καταργούνται.

Μέχρι πότε θα παίζεται «Το ψέμα» στο «Μικρό Παλλάς»;
Μέχρι τον Ιανουάριο του 2018.

Έρχεται όμως και το τηλεπαιχνίδι «Νότα Μία», στον Alpha.
Ναι, σε καθημερινή βάση. Στο επίκεντρό του βρίσκεται φυσικά η μουσική. Διαθέτει γενναίες δόσεις χιούμορ, αλλά και τηλεοπτικού γκλάμουρ, θα δούμε πολλά και διαφορετικά παιχνίδια, τα οποία έχουν να κάνουν με τη μουσική και το μόνο σίγουρο είναι ότι δε θα βαρεθούμε ποτέ. Παίζεται από τρεις παίκτες σε πέντε γύρους. Μόνο ένας φτάνει στον τελικό και διεκδικεί έως και 5.000 ευρώ. Είμαι πολύ ενθουσιασμένη που αυτή την εβδομάδα ξεκινήσαμε τα γυρίσματά μας και θα αρχίσει να προβάλλεται μέσα στο πρώτο δεκαήμερο του Νοεμβρίου.

Επιμέλεια: Χρήστος Αλεξανδρόπουλος
Μακιγιάζ- χτένισμα: Κωνσταντίνα Μιχοπάνου

Ευχαριστούμε το Beauty Killed the Beast, Παραμυθίας 14 Αθήνα, τηλ.  210 5240117, facebook: Beauty Killed the Beast, για την ευγενική φιλοξενία.

ΣΧΕΤΙΚΑ

LIKE NEWS