Η φετινή εκπρόσωπος της Κύπρου στη Eurovision, δίνει την πρώτη της συνέντευξη σε περιοδικό, λίγο μετά την επίσημη ανακοίνωση του ονόματός της από το ΡΙΚ.
Από τον Γιάννη Χατζηγεωργίου
Γιατί αποφάσισες να εκπροσωπήσεις φέτος την Κύπρο στη Eurovision; Και, βέβαια, πως αισθάνεσαι γι’ αυτό;
Αισθάνομαι ενθουσιασμό, μεγάλη χαρά και ευθύνη. Με τον Alex P. Έχουμε συνεργαστεί και το 2015 στο τραγούδι «Unloved» και η συνεργασία μας ήταν εξαιρετική. Ξέρω τη δουλειά του και μου αρέσει πολύ. Περίμενα με αγωνία να ακούσω το τραγούδι που είχε γράψει για τη φετινή Eurovision και το αποτέλεσμα μου άρεσε πάρα πολύ! Το τραγούδι ήταν το πιο σημαντικό για εμένα για να πω το τελικό «ναι».
Δεν σκέφτηκες, όμως, πως θα ‘ταν ένα ρίσκο για σένα αυτό; Γιατί συνήθως στη Eurovision δεν μπορείς να κάνεις προβλέψεις…
Θέλω να ζήσω αυτή την εμπειρία… Ισχύει ότι είναι απρόβλεπτη η Eurovision! Αλλά έχω συμφιλιωθεί με αυτό…
Μετά την περσινή δεύτερη θέση της Κύπρου, δεν είναι ένα επιπλέον «στοίχημα» για σένα η φετινή συμμετοχή, αφού όλοι ουσιαστικά περιμένουν από σένα την πρωτιά;
Δεν έχω προσδοκίες σε σχέση με την τελική κατάταξη. Όλη η ομάδα θέλει να κάνει μια εμφάνιση για την οποία θα είμαστε περήφανοι! Από εκεί και πέρα, το κοινό και οι κριτικές επιτροπές θα κρίνουν το αποτέλεσμα… Κάθε χρονιά, άλλωστε, είναι διαφορετική και δεν μπορείς να ξέρεις τι θα γίνει – διαφορετική διοργάνωση, διαφορετικοί διαγωνιζόμενοι και εντελώς άλλες συνθήκες. Εξάλλου, το έχει δείξει και η ιστορία… Παραδείγματος χάριν είδαμε τον Σάκη να φέρνει μία τρίτη θέση και την επόμενη χρόνια την Παπαρίζου να φέρνει την πρωτιά. Μια χρόνια μετά την Έλενα, είδαμε την Αννα Βισση -για εμένα μία από τις πιο σημαντικές τραγουδίστριες της Ελλάδας- να κερδίζει την ένατη θέση… Μέσα στο «παιχνίδι» είναι αυτό! Άρα το σημαντικό είναι να είμαστε περήφανοι με αυτό που θα δούμε και θα ακούσουμε!
Κατάγεσαι από τη Γεωργία, μεγάλωσες στην Ελλάδα. Γιατί με την Κύπρο στη Eurovision, Τάμτα;
Η μία χώρα με γέννησε και η άλλη έκανε τα όνειρα μου πραγματικότητα. Για εμένα, στην καρδιά μου, Ελλάδα και Κύπρος είναι το ίδιο. Δεν ήρθε πρόταση από την Ελλάδα και, ταυτόχρονα, η Κύπρος με προσέγγισε δύο συνεχόμενες χρονιές – πέρσι, λόγω επαγγελματικών υποχρεώσεων, δεν ήταν εφικτό. Γιατί όχι, λοιπόν; Είναι πραγματικά τιμή μου που θα εκπροσωπήσω την Κύπρο στη Eurovision!
Έχεις ήδη σκεφτεί τη σκηνική σου παρουσία στο stage – ξέροντάς σε όλοι στοιχηματίζουν πως θα είναι εντυπωσιακή…
Έχω πολλές ιδέες! Ταυτόχρονα, περιμένω με πολλή χαρά να ακούσω τις ιδέες της creative director της ομάδας, Sacha Jean-Baptiste. Δεν έχουμε συναντηθεί ακόμα…
«Εκείνο που μας ενδιαφέρει, ως δημόσια ραδιοτηλεόραση, είναι η Κύπρος να έχει την εκπροσώπηση που της αξίζει σε έναν διαγωνισμό που τον παρακολουθούν γύρω στα 200 εκατομμύρια τηλεθεατές σε όλο τον κόσμο. Αυτό ήταν το ζητούμενο πέρσι και αυτό παραμένει και φέτος. Δεν εστιάζουμε, λοιπόν, σε κάποια θέση, όπως δεν εστιάσαμε ούτε και πέρσι. Αυτό που μετρά είναι να είμαστε όλοι περήφανοι για αυτό που θα παρουσιαστεί επί σκηνής, στο Τελ Αβίβ. Συνεχίζουμε αυτή την προσπάθεια και φέτος με μια πολύ δυνατή ομάδα που απαρτίζεται από μια καταξιωμένη διεθνώς συνθετική ομάδα υπό τον Άλεξ Παπακωνσταντίνου, την καλλιτεχνική επιμέλεια της Sacha Jean-Baptiste και με μια καλλιτέχνιδα, με όλη τη σημασία της λέξης, που δεν έχει τίποτα να αποδείξει αφού ήδη απολαμβάνει μιας εξαιρετικά επιτυχημένης καριέρας. Η μοναδική φωνή της Τάμτα, λοιπόν, για την οποία γράφτηκε το “Replay”, σε συνδυασμό με τη δημιουργική σκηνική παρουσία που τη χαρακτηρίζει, αποτελούν τα καλύτερα εχέγγυα για μια ακόμα επιτυχημένη συμμετοχή της χώρας μας σε αυτό τον διαγωνισμό». Μιχάλης Μαραθεύτης – Γενικός Διευθυντής ΡΙΚ
«Τα τελευταία χρόνια η μικρή μας Κύπρος κατάφερε να “μπει στον χάρτη” της Eurovision. Από το 2015 είμαστε κάθε χρόνο στον τελικό -John Karayiannis, Minus One, Hovig, Ελένη Φουρέιρα- και οι εμφανίσεις της χώρας μας σχολιάζονται πάντα θετικά. Φέτος, με μια καταπληκτική καλλιτέχνιδα, την Τάμτα, και την ίδια δημιουργική ομάδα με πέρσι είμαστε σίγουροι ότι το τελικό αποτέλεσμα θα κάνει ξανά περήφανους τους Κύπριους και θα εντυπωσιάσει το κοινό!».
Εύη Παπαμιχαήλ – Αρχηγός κυπριακής αποστολής στην Eurovision
«Είναι τιμή μου που, για μία ακόμη φορά, θα είμαι μαζί με μία τόσο ταλαντούχα ομάδα, για την Κύπρο μας – αυτή τη φορά για τη Eurovision του 2019. Και, προφανώς, είναι εκπληκτικό που θα έχουμε μαζί μας την τόσο έμπειρη και εξαιρετική σταρ, Τάμτα. Όπως ξέρετε, η Eurovision είναι ένας μεγάλος διαγωνισμός και έχουμε ακόμη πολλή δουλειά και προετοιμασία να κάνουμε το επόμενο χρονικό διάστημα, αλλά είμαστε όλοι ενωμένοι και προσηλωμένοι στον στόχο μας, ως ομάδα. Είμαι πραγματικά ενθουσιασμένος! Και θα κάνω το παν για το καλύτερο δυνατό, για την Κύπρο, στο Τελ Αβίβ, τον ερχόμενο Μάιο».
Άλεξ Παπακωνσταντίνου (Alex P.) – Συνθέτης, δημιουργός τραγουδιού «Replay»
A Pop diva/Sensation for Eurovision
Μόνο τυχαία δεν ήταν η συνύπαρξη στο περσινό τεύχος Ιουνίου του περιοδικού «Omikron» του εξωφύλλου της Τάμτα με μία συνέντευξη-φωτογράφηση του συνθέτη Alex Παπακωνσταντίνου (Alex P.) στο ίδιο τεύχος, όπως επίσης τυχαίο δεν είναι που στο περσινό πρωτοχρονιάτικο τεύχος του Down Town βρισκόταν η Mrs Fuego, ενώ φέτος η Τάμτα – για όσους πιστεύουν στα «σημάδια», τότε η Κύπρος θα εκπροσωπηθεί φέτος στον Διαγωνισμό Τραγουδιού της Γιουροβίζιον, στο Τελ Αβίβ, με τους καλύτερους συμπαντικούς οιωνούς.
Από τον Κώστα Μπουρούση
Ωριμότητα. Αν μια λέξη σού έρχεται στον νου σχεδόν αυτόματα όταν διαβάζεις τις συνεντεύξεις της Τάμτα και τρόπον τινά ρίχνεις μια κλεφτή ματιά πίσω από το «λαμπερό pop idol» ή την «τολμηρή fashionista», όπως συνηθίζει να την περιγράφει η μιντιακή πιάτσα, αυτή δεν είναι άλλη από την ωριμότητα και ισορροπία. Φέτος, το ΡΙΚ προκρίνει μια από τις καλύτερες φωνές της ελληνικής pop σκηνής, μια καλλιτέχνη που τολμά να μεταμορφώνεται και -κυρίως- μια γυναίκα που αναλαμβάνει διαρκώς στοιχήματα στη ζωή της. Και τα κερδίζει! Ποιος θα μπορούσε να φανταστεί ότι το κορίτσι από τη Γεωργία 14 χρόνια μετά την εμφάνιση του στο «Super Idol» θα συνέχιζε να βρίσκεται στην κορυφή της pop σκηνής. Στη δεύτερη πατρίδα της, την Ελλάδα, μια χώρα δηλαδή στην οποία ζει και κυριεύει η λαϊκή μουσική, η ίδια επέλεξε να πάρει τον δύσκολο, τον παρεξηγημένο, πολλές φορές ακόμα και παραγνωρισμένο δρόμο της pop, προσυπογράφει πως είναι μαθημένη στα ρίσκα, στις δυσκολίες, μα πάνω απ’ όλα στον τρόπο να ακολουθεί το ένστικτο και να μην προδίδει τον εαυτό της. Αν η διαδρομή έως τον τελικό της Eurovision είναι ένας αγώνας αντοχής, η Τάμτα έχει αποδείξει μέχρι σήμερα πως είναι ένας καλά προπονημένος από τη μουσική και τη ζωή δρομέας.
Ζωή σε replay
Τίποτα στην εξωτερική εμφάνιση ή την καθημερινότητά της σήμερα δεν αφήνει ούτε την παραμικρή υπόνοια για όσα έχει ζήσει από παιδί ακόμα. Τίποτα, εκτός ίσως από την ευγνωμοσύνη με την οποία συνηθίζει να μιλά για τη ζωή της, ακόμα και για τις κακουχίες που αντιμετώπισε. Γεννημένη στην Τιφλίδα της Γεωργίας στις αρχές των 80s’, η Τάμτα είδε πολλές φορές τον κόσμο της καταρρέει: Το διαζύγιο των γονιών της και η εγκατάλειψη της οικογένειας από τον πατέρα της, η πτώση της ΕΣΣΔ, η εγκυμοσύνη της στην ηλικία των 14 ετών που ανέτρεψε ολοκληρωτικά τη ζωή της, είναι μόνο μερικές από τις κομβικές στιγμές στη ζωή της. «Στερήθηκα πολλά πράγματα. Δεν πήγαινα με φίλους σε πάρτι, δεν είχα εξόδους, δεν είχα ξεγνοιασιά… Επίσης, δεν είχαμε και πολλά χρήματα, τα βγάζαμε δύσκολα πέρα. Όμως, ποτέ δεν παραπονέθηκα. Αυτό το γεγονός με έκανε ό,τι είμαι σήμερα ως άνθρωπος. Τι κι αν περάσαμε πολλές δυσκολίες, όλα ήρθαν καλά στο τέλος. Κι όχι, δεν θα άλλαζα κάτι από τη ζωή μου. Αν δεν είχα το παιδί μου, δεν ξέρω ούτε πού θα βρισκόμουν, ούτε πού θα ήμουν… Και μάλλον θα ήμουν μία άλλη», επεσήμαινε σε συνέντευξή της στο «Omikron» πριν από δύο χρόνια.
Η Τάμτα μεγάλωσε σε μια χώρα που αναζητούσε -με εμμονή σχεδόν- παιδιά-θαύματα: Στην τέχνη, στον αθλητισμό, στην πνευματική ή τη σωματική διάπλασή τους. Όμως, όπως έχει πει, ποτέ δεν ένιωσε ως τέτοιο. Την πρώτη επαφή της με τη μουσική την είχε χάρη στη μητέρα της. Εκείνη ήταν που επέμενε ότι έπρεπε να συμμετάσχει σε ένα παιδικό παραδοσιακό συγκρότημα. «Δεν το ‘ξερα από μικρή ότι θα γίνω τραγουδίστρια. Αντιλαμβανόμουν ότι μπορούσα να τραγουδήσω καλύτερα λόγου χάρη από τον ξάδελφό μου που ήταν παράφωνος, όμως, δεν ήξερα πόσο καλά ή πόσο μέτρια τραγουδούσα. Ξεκίνησα να τραγουδάω από τα πέντε μου χρόνια. Αρχικά στο σχολείο και κατόπιν σε ένα παιδικό συγκρότημα. “Νέργκεμπι” το έλεγαν, που σημαίνει Ρίζες στα ελληνικά και ήταν πολύ γνωστό και δημοφιλές παιδικό γκρουπ στην τότε Σοβιετική Ένωση. Εκεί μαθαίναμε μουσικά όργανα και τραγούδι. Η οντισιόν για το συγκεκριμένο συγκρότημα γινόταν κάθε δύο χρόνια. Θυμάμαι, λοιπόν, πως η μητέρα μου δεν είχε προλάβει την προθεσμία υποβολής αιτήσεων. Πήγε και παρακάλεσε για να με ακούσουν. Τελικά, με δέχτηκαν. Αν ήμουν παιδί θαύμα; Όχι, όχι, αυτό είναι άλλο πράγμα», έλεγε την άνοιξη του 2017 στην εφημερίδα «Πρώτο Θέμα». Ανακαλούσε, μάλιστα, την κοσμογονία που ζούσε κάθε φορά που η χορωδία ταξίδευε εκτός των συνόρων της πρώην ΕΣΣΔ για εμφανίσεις σε χώρες της δυτικής Ευρώπης, πράγμα σχεδόν ανήκουστο για εκείνα τα χρόνια.
Κι ύστερα, σχεδόν εν μία νυκτί, το χαμογελαστό κορίτσι με την αγγελική φωνή, βρέθηκε να περιμένει σε ουρές ατελείωτες με ένα κουπόνι στο χέρι για λίγο ψωμί. Η κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης έφερε ταραχές και φτώχεια για τους κατοίκους της Γεωργίας, έφερε πόλεμο και συγκρούσεις. Κι αυτές δεν είναι εικόνες που μετέφεραν στην Τάμτα οι πρόγονοί της. Ήταν η καθημερινότητα που ζούσε. Σχεδόν κάθε εβδομάδα έχανε κι από έναν συγγενή της, όπως έχει πει, ενώ μαζί με τη μητέρα και τον αδελφό της προσπαθούσαν όπως-όπως να εξασφαλίσουν την καθημερινή διατροφή τους, μαζεύοντας ακόμα και χόρτα. Η εγκυμοσύνη που ήρθε απροσδόκητα στα 14 χρόνια της την έφερε μπροστά στην πρώτη μεγάλη απόφαση της ζωής της. Δεν μετάνιωσε ούτε στιγμή, δεν άφησε ποτέ το παραμικρό ψήγμα αμφιβολίας να τη διχάσει. «Μεγαλώνοντας η ίδια το παιδί σου αναγκαστικά και καταλαβαίνεις και αναλαμβάνεις την ευθύνη. Δεν είχα περιθώριο να σκεφτώ κάτι άλλο. Παρά μόνο την Άννυ. Όλο αυτό εννοείται ότι στερεί πράγματα από μια κοπέλα που είναι τόσο μικρή σε ηλικία, αλλά αν κοιτάξεις τη ζωή πίσω σου, σου δίνει τόσα περισσότερα πράγματα που αυτά που χάνεις και να μην τα αναπληρώσεις δεν πειράζει. Οι φίλες μου ήταν teenagers κι εγώ μεγάλωνα ένα παιδί… Δεν μπορώ να φανταστώ τη ζωή μου χωρίς την Άννυ, χωρίς να γινόμουν μαμά», έλεγε σε συνέντευξή της στο «Down Town» πριν από τρία χρόνια.
Fast Forward
Κι ύστερα ήρθε η μετοίκηση της μητέρας της στην Ελλάδα. Για μια καλύτερη ζωή. Η Τάμτα ούτε που το φανταζόταν ότι κάποια μέρα θα ακολουθούσε την ίδια διαδρομή, μαζί με την κόρη της. Η Αθήνα έγινε η δική της «γη της επαγγελίας». Σχεδόν από τύχη, αφού μια επίσκεψή της για να συναντήσει τη μητέρα της, μετατράπηκε σε δρόμο δίχως επιστροφή. Όχι, τα πράγματα δεν ήταν καθόλου ρόδινα ή εύκολα. Ήταν όμως καλύτερα από το σκοτάδι στο οποίο δεν άντεχε πια να ζει στη Γεωργία. Στην Ελλάδα βρήκε το φως, έναν κόσμο μοναδικά όμορφο, όπως έχει πει. «Το πρώτο σοκ που έπαθα ήταν όταν πήγαινα με το πλοίο στη Σαντορίνη για πρώτη φορά. Και αντίκρισα κάτι που δεν είχα δει ποτέ ξανά στη ζωή μου. Λέω “αποκλείεται να υπάρχει αυτό το τοπίο”. Τρομακτικά ωραίο. Θυμάμαι ακόμη ότι πήγαινα στην Ακρόπολη. Πρέπει να ‘χω πάει από τότε καμιά δεκαριά φορές. Ακόμη μ’ αρέσει να ανεβαίνω στην Ακρόπολη, ειδικά τις νύχτες με πανσέληνο το καλοκαίρι», είχε πει σε μία από τις συνεντεύξεις που έχει δώσει μέχρι σήμερα στο «Down Town».
Μία από τις πελάτισσες της μητέρας της, η οποία εργαζόταν ήδη ως καθαρίστρια στην Ελλάδα, την προέτρεψε να δηλώσει συμμετοχή στο «Super Idol» – η Τάμτα μιλούσε τότε ελάχιστα ελληνικά. Ήταν η εποχή που η ιδιωτική τηλεόραση βρισκόταν στο ζενίθ της και τα reality shows αναζητούσαν τη νέα γενιά των σταρ. Με τα σπασμένα ελληνικά της αλλά την αιθέρια φωνή και παρουσία της η Τάμτα, ένα σχεδόν φοβισμένο και διστακτικό κορίτσι με larger than life μαλλί-αφάνα εκείνη την εποχή, κατάφερε να φτάσει ως τον τελικό του show. Ήρθε δεύτερη. Όμως, τα πράγματα είχαν πάρει πια τον δρόμο τους για εκείνη. Η ζωή τής χρωστούσε. Και θα της ανταπέδιδε μεγαλόθυμα. Ο Αντώνης Ρέμος εντόπισε το ταλέντο της και της πρότεινε συνεργασία. Και η μία συνεργασία έφερε την άλλη… Τα υπόλοιπα είναι ιστορία. Η Τάμτα έκτοτε συνεργάστηκε με τους πιο λαμπερούς καλλιτέχνες, έγινε και η ίδια μία από αυτούς, εμφανίστηκε σε πίστες, σε συναυλίες, ακόμα και σε μιούζικαλ. Χωρίς, όμως, ποτέ να παρεκκλίνει από εκείνο που της αρέσει να κάνει, χωρίς ποτέ να προδώσει τον έναν και μοναδικό ήρωά της, τον Michael Jackson.
Personal life
Στο πέρασμα των χρόνων, η Τάμτα έγινε τόσο διάσημη ώστε οι ερωτικές σχέσεις της να απασχολούν τα media, να βγάζουν τίτλους και να στηρίζουν εξώφυλλα. Ο μακροχρόνιος αλλοτινός δεσμός της με τον Γρηγόρη Πετράκο, αλλά κυρίως η νυν επίσης μακροχρόνια σχέση της με τον Πάρι Κασιδόκωστα γεννά πολλές «δημοσιογραφικές» ερωτήσεις. Η Τάμτα πάντα απαντά. Με ειλικρίνεια, αλλά και διακριτικότητα. Θέτοντας η ίδια τα όρια. «Δεν με αφορά να παίξω κανένα παιχνίδι με την προσωπική ζωή ή τη σχέση μου. Καθόλου. Πότε δεν προκάλεσα και προσπαθώ να μη με αφορούν και όσα γράφονται. Είναι δύσκολο. Γιατί θα βγω από το σπίτι μου. Δεν μπορώ να αλλάξω τη ζωή μου για να μη με πετύχουν οι παπαράτσι. Για να μη με δουν. Δεν θα παίξω κρυφτούλι. Δεν μου αρέσει. Δεν μπορώ να λέω στον εαυτό μου “μη, μη, μη”. Ούτε, όμως, μου αρέσει να με βλέπω κάθε εβδομάδα στα περιοδικά, παρά την καλή πρόθεση των ανθρώπων που το κάνουν. Είναι δύσκολη η ισορροπία. Δεν μου αρέσει, πάντως, να μιλάω για τη σχέση μου. Είμαι καλά κι αυτό αρκεί», έλεγε σε πρόσφατη συνέντευξή της. Το επιβεβαιώνει, εξάλλου, η απόφασή της να δοκιμαστεί αυτή τη φορά στη Eurovision. Να πάρει ένα ακόμα ρίσκο. «Όπως κάθε χρόνο, λέω ότι με ένα κατάλληλο τραγούδι, με κατάλληλες συνθήκες και μια καλή ομάδα, θα το συζητούσα. Είμαι πάντα συζητήσιμη και πάντα αυτό δηλώνω. Θα είχε, όμως, μεγάλη σημασία για μένα το κομμάτι! Δηλαδή, δεν πρόκειται ποτέ να συμφωνήσω στη συμμετοχή, αν δεν “κρατάω” το κομμάτι στο οποίο πιστεύω και μου αρέσει… Η Eurovision από ό,τι έχω ακούσει είναι μια εκπληκτική εμπειρία για έναν τραγουδιστή και ταυτόχρονα είναι ένας διαγωνισμός με τεράστια έκθεση. Όσο πιο μεγάλη η έκθεση, τόσο πιο μεγάλο το ρίσκο», έλεγε άλλωστε στο «μοιραίο εκείνο περσινό τεύχος του «Omikron» και στον Αλέξανδρο Πρίφτη το παντοτινό pop idol. Και τώρα, ήρθε η στιγμή για ένα ακόμα στοίχημα. Κυρίως με τον εαυτό της.
