Μπορεί να ετοιμάζεται να ανέβει στη σκηνή του Διαγωνισμού Τραγουδιού της Eurovision, διεκδικώντας μια τιμητική θέση για την Κύπρο, η Τάμτα, όμως, ξέρει πολύ καλά πως το πιο σημαντικό βραβείο στη ζωή της, το πρώτο και πιο μεγάλο, είναι η ισορροπία που κατέκτησε μέσα από τις δυσκολίες της.
Από τον Γιάννη Χατζηγεωργίου
Τη θυμάμαι ακόμη εκείνη την πρώτη μας συνάντηση στους Αμπελόκηπους, σε μια πολύβουη κάθετη οδό επί της λεωφόρου Κηφισίας, κατεβαίνοντας αρκετά σκαλιά πίσω από το παλιό ασανσέρ της μεσοαστικής πολυκατοικίας μιας άλλης εποχής -των 70’s μάλλον- μέχρι να βρεθώ στην είσοδο του 60 τετραγωνικών διαμερίσματός της, καθισμένοι στον καναπέ του σαλονιού, επάνω από ένα μεγάλο μοβ ριχτάρι και περιμένοντας τη μαμά της να γυρίσει από τη δουλειά, αμήχανη ακόμη στην πρώτη της συνέντευξη μετά τη δεύτερή της θέση στο «Super Idol» – «αν κάνω κάποια λάθη στα ελληνικά θα τα διορθώσεις μετά;». Την κοιτάω ξανά στο «Hilton Park» που συναντηθήκαμε πριν από λίγες μέρες, στη Λευκωσία, και της λέω πόσο πολύ άλλαξαν όλα στη ζωή της αυτά τα 15 χρόνια – ακόμη και η ίδια δείχνει σαν να ’χει μεταβληθεί σε κάτι άλλο, αν και ουσιαστικά παραμένει το ίδιο μέσα της το μικρό εκείνο 23χρονο κοριτσάκι. «Η αγάπη που έχω για τους ανθρώπους και τη μουσική παραμένει πάντα ίδια, όπως και τότε!» θα μου πει.
Πόσο σημαντικό είναι να αγαπιέσαι στη ζωή σου;
Όσο σημαντικό μού είναι και το να αγαπώ. Έχω αισθανθεί πολλές φορές αγάπη στη ζωή μου. Κάποιες φορές, μπορεί να μην ήταν απόλυτα αληθινή, αλλά μου αρκεί που την ένιωσα εγώ, μέσα στην ψυχή μου. Η αγάπη, άλλωστε, δεν είναι πάρε δώσε, δεν είναι συναλλαγή. Δεν έχω παράπονο. Έχω δώσει και έχω πάρει πολλή αγάπη στη ζωή μου μέχρι σήμερα. Κι ήταν αληθινή πάντα απ’ τη μεριά μου.
Όσο μεγαλώνεις αγαπιέσαι περισσότερο;
Ναι. Αφήνομαι πιο πολύ. Απ’ την άλλη, είναι και η δουλειά μου τέτοια που, όσο πιο πολλούς ανθρώπους γνωρίζω, τόσο περισσότερη αγάπη εισπράττω. Παρόλα αυτά, οι σταθερές μου είναι δεδομένες: Είναι η κόρη μου, η μαμά μου, ο σύντροφός μου, οι φίλοι μου, οι συνεργάτες μου.
Διαγράφεις εύκολα ανθρώπους από τη ζωή σου;
Καθόλου! Μου είναι πάρα πολύ δύσκολο.
Για έναν Αιγόκερω, όπως είσαι κι εσύ, αυτό είναι το πιο εύκολο…
Δεν μπορώ να το κάνω αυτό! Είμαι πολύ σταθερή στις σχέσεις μου με τους ανθρώπους. Γι’ αυτό και πάρα πολύ δύσκολα θα μπει κάποιος στη ζωή μου, στην καθημερινότητά μου – δεν ονομάζω με ευκολία κάποιον «δικό μου άνθρωπο». Αν δεθώ, όμως, συναισθηματικά, τότε τελείωσε. Αν κάποιον τον αγαπήσω πραγματικά, πάει πια, δεν θα τον ξεαγαπήσω ποτέ. Γιατί αυτό σημαίνει πως η συγκεκριμένη σχέση έχει περάσει από πολλά στάδια – έχει δοκιμαστεί. Κι είτε χωρίσω, είτε απομακρυνθώ από κάποιον, είτε η απόσταση κάνει στο μέλλον δύσκολη την επικοινωνία μας, αυτός ο άνθρωπος θα είναι για πάντα στην καρδιά μου -με διαφορετικές, σαφώς, συνθήκες- σαν να μην πέρασε μια μέρα. Και στα επαγγελματικά μου, έτσι λειτουργώ: Βρίσκομαι στην ίδια δισκογραφική εταιρεία, την «Minos Emi / Universal» και στο ίδιο γραφείο management, την «Ερωδιός Live», από την αρχή της καριέρας μου, ενώ και οι συνεργάτες μου παραμένουν οι ίδιοι.
Ολόσωμο μοβ μαγιό Alexandra Katsaiti, STYLISHIOUS.com, κοσμήματα Katerina Ioannidis, γιλέκο με κρόσια Geelist, πέδιλα Christian Louboutin, Enny Monaco.
Ανοίγεσαι εύκολα ως άνθρωπος;
Καθόλου! Ο κόσμος, παρακολουθώντας με στο stage, μπορεί να νομίζει ότι είμαι πολύ εξωστρεφής, ένας άνθρωπος έξω καρδιά. Αυτό δεν συμβαίνει. Στα σοβαρά θέματα είμαι πολύ εσωστρεφής, φιλτράρω πολύ – όχι βάσει σχεδίου, ενστικτωδώς.
Και; Λειτουργεί καλά το ένστικτό σου;
Σπάνια με διέψευσε. Από τα πρώτα λεπτά, καταλαβαίνω αν «κάτι συμβαίνει» με κάποιον άνθρωπο. Το νιώθω. Οι φίλοι μου είναι σταθεροί, εδώ και πολλά χρόνια. Δεν αλλάζουν. Κι αυτό δεν είναι τυχαίο.
Πάντα λειτουργούσε σωστά το ένστικτό σου;
Αναγκάστηκα να το βάλω σε εφαρμογή (χαμογελά). Όπως πολύ καλά ξέρεις, δεν είμαι μία γυναίκα που της ήρθαν όλα βολικά στη ζωή. Δυσκολεύτηκα. Ιδιαίτερα στην αρχή. Υπήρξα ένα κορίτσι που μεγάλωσε σε μια χώρα με πολύ δύσκολες συνθήκες, που παντρεύτηκα και χώρισα προτού ακόμη ενηλικιωθώ ουσιαστικά, που απέκτησα το παιδί μου ενώ εγώ ακόμη μέσα μου ήμουνα ένα παιδί, που ήρθα σε μία ξένη για μένα τότε χώρα, την Ελλάδα, για μια καλύτερη ζωή χωρίς να μιλάω ούτε μία ελληνική λέξη, επειδή η μαμά μου εργαζόταν ήδη στην Αθήνα και μου είπε «έλα να ζήσουμε όλοι μαζί εδώ σαν οικογένεια»… Αυτό που θέλω να σου πω, είναι πως οι συνθήκες της ζωής μας ενεργοποιούν πράγματα που ούτε καν φανταζόμασταν πως έχουμε μέσα μας.
Κρουαζέ μπλούζα ANJUNA, ENNY DI MONACO, ολόσωμο μαγιό Alexandra Katsaiti, STYLISHIOUS.com, κοσμήματα
Katerina Ioannidis, μαύρη φούστα Stelios Koudounaris
Άτυχη, λοιπόν, στα πρώτα χρόνια της ζωής σου;
Όχι, όχι. Καθόλου! Το αντίθετο. Πολλές φορές, κάνω το σταυρό μου και λέω: «Σε ευχαριστώ Θεέ μου, που τα έζησα όλα αυτά!». Ευχαριστώ τις δυσκολίες μου! Γιατί έτσι έμαθα νωρίς να εκτιμώ. Και να βάζω προτεραιότητες.
Τι άλλαξε πια από εκείνο το κορίτσι που είχα πρωτογνωρίσει το 2004, σε ένα υπόγειο διαμέρισμα, στους Αμπελόκηπους;
Ζω μια άλλη ζωή. Ως άνθρωπος, όμως, ελάχιστα έχω αλλάξει. Κι αν έχει μεταβληθεί κάτι στον χαρακτήρα μου μέσα στα χρόνια, ελπίζω οι άνθρωποι που εμπιστεύομαι και ακούω τη γνώμη τους να μου πούνε πως αυτό «έγινε για καλό», γιατί αν έγινε το αντίθετο αυτό θα με στεναχωρούσε πάρα πολύ. Προσπαθώ πάντα για το καλύτερο.
Τότε σε είχα ρωτήσει αν θα ήθελες να πας κάποια στιγμή στη Eurovision…
Και τι σου είχα απαντήσει;
Δεν μου απάντησες. Γέλασες.
Σωστή αντίδραση (γελά). Εκείνη την περίοδο που με πρωτογνώρισες, το πρώτο πράγμα που με ένοιαζε ήταν να κάνω το υπόγειο που έμενα ισόγειο, μετά πρώτο όροφο, μετά δεύτερο, μετά τρίτο όροφο… Μεταφορικά μιλώντας. Θέλω να σου πω, πως αυτό που με ενδιέφερε από τότε ήταν να προχωρήσω βήμα βήμα, να μην πάω ξαφνικά από το «υπόγειο» στο «ρετιρέ»! Με ρωτούσες για Eurovision… Τι να σου έλεγα; Το «κοιτούσα» το ρετιρέ, αλλά ήξερα πως θα χρειαστώ πολλά χρόνια μέχρι να φτάσω σ’ αυτό. Κι ακόμη το κοιτάω, δεν το ’χω φτάσει. Και, μακάρι, να μην πω ποτέ πως το ’χω κατακτήσει, γιατί αυτό θα σήμαινε πως παύω να προσπαθώ. Αλλά, ναι, εξελίχθηκα από τότε.
Ολόσωμο μοβ μαγιό Alexandra Katsaiti, STYLISHIOUS.com, κοσμήματα Katerina Ioannidis, γιλέκο με κρόσια Geelist, γυαλιά Gucci, Kokkoris Optics
Όσοι ξέρουν την ιστορία σου, ακόμη και λεπτομέρειες που ίσως δεν έχεις αναφέρει ποτέ δημόσια, σε θαυμάζουν…
Γιατί είσαι μία survivor!
Όταν μου συνέβησαν κάποια πράγματα στη ζωή μου, απλά συνέβησαν -γιατί δεν είχα εγώ προσωπική ευθύνη γι’ αυτά- και τα δέχτηκα. Αλλά δεν έμεινα εκεί. Απ’ την άλλη, δεν καταλάβαινα τότε ότι αυτά τα γεγονότα θα ήταν η «προίκα» μου για τα χρόνια που θα ακολουθούσαν. Εξάλλου, πολύ δύσκολα θα δώσω «πόντους» στον εαυτό μου για το οτιδήποτε, αν και, όταν μπορεί να με καταβάλει κάτι ψυχολογικά, λέω στον εαυτό μου: «Τάμτα, σκέψου πού ήσουνα είκοσι χρόνια πριν και πώς ζούσες!». Για να πάρω δύναμη μέσα μου. Είμαι πολύ αυστηρή με μένα, Γιάννη. Απαιτώ πολλά απ’ τον εαυτό μου! Μου συμβαίνει δε και το εξής: Μεγαλώνοντας, παρόλο που έγινα ψυχικά πιο δυνατή, έγινα και πιο ευαίσθητη. Δεν ξέρω πώς γίνεται αυτό, αλλά το καταλαβαίνω με διάφορες λεπτομέρειες.
Σ’ αρέσει αυτό;
Πολύ! Είναι μία ισορροπία μέσα μου.
Πόσες φορές, στο παρελθόν, είχες απογοητευτεί από τη ζωή που ζούσες;
Ποτέ. Ποτέ. Ούτε μία. Σε ξαφνιάζω; Αλήθεια είναι. Γιατί είχα πίστη! Ακόμη και μέσα από μελαγχολικές μου στιγμές, παρέμενα πάντα αισιόδοξη κι έβλεπα κάπου ένα φωτάκι. Ίσως γιατί αντιλαμβανόμουν πως, ακόμη και οι δυσκολίες μου, θα με οδηγούσαν κάπου. Δεν «αφηνόμουν» στη μοίρα μου.
Είσαι περήφανη πια για σένα;
Πολύ! Είμαι πολύ περήφανη για όσα έχω καταφέρει. Και, θα σου φανεί ενδεχομένως παράξενο, αλλά δεν διαγράφω τίποτα απ’ τη ζωή μου, απ’ το παρελθόν μου. Πολλές φορές, κάθομαι και σκέφτομαι πόσα αντιφατικά πράγματα έχω ζήσει και λέω: «Πώς γίνεται!»… Την αγαπώ τη ζωή μου! Είμαι 38 χρόνων πια, αλλά αν μου έλεγες πριν από 20 χρόνια, όσο ζούσα ακόμη στη Γεωργία, πως «κάποια στιγμή θα πας στη Eurovision», δεν θα το πίστευα. Να, όμως, που το ζω και αυτό!
Τη λες πάντως την ηλικία σου…
Μου κάνεις πλάκα; Γιατί να μην την πω; Είμαι πολύ περήφανη για τα 38 μου χρόνια!
Φόρεμα μαύρο από τούλι Geelist, κοσμήματα Katerina Ioannidis, καπέλο Savapile
Με τι θέση θα ήσουν ευχαριστημένη στη Eurovision;
Θέλω να δω μία εμφάνισή μου, που να με παρακολουθήσω μετά από λίγο και να πω: «Μπράβο, αυτό που ήτανε να κάνεις, το έκανες καλά!». Αυτό. Και να κάνω υπερήφανους τους Κύπριους που με εμπιστεύτηκαν. Τα άλλα δεν με νοιάζουν τόσο. Ταυτόχρονα, καταλαβαίνω ότι είναι ένας διαγωνισμός… Πιστεύω πως το να καταφέρουμε να είμαστε στις 10 πρώτες χώρες από τις 42 που συμμετέχουν, είναι επιτυχία. Καταλαβαίνω, βέβαια, το γενικότερο κλίμα που υπάρχει, τη χαρά, την ανυπομονησία, την προσδοκία που επικρατεί στα στοιχήματα, την αγάπη που έχει ο κόσμος σ’ αυτό το διαγωνισμό, αλλά ταυτόχρονα εγώ θέλω να είμαι focus στο στόχο μου, που είναι μία πολύ καλή performance. Θυμάμαι, για παράδειγμα, τότε που είχε κερδίσει η Έλενα, μέχρι κι εγώ είχα βγει στους δρόμους να πανηγυρίσω. Θέλω να καταφέρω κάτι αξιοπρεπές. Αυτό. Γιατί, ξέρεις, πριν πάρω την απόφαση να εκπροσωπήσω την Κύπρο στη Eurovision,κάθισα και σκέφτηκα το εξής: «Για σένα τι θα αλλάξει αν πας; Θα είσαι ακριβώς η ίδια. Οπότε να πας».
Στην καριέρα σου, όμως, θα αλλάξουν πολλά…
Σημασία, Γιάννη, έχει τι νιώθω εγώ, μέσα μου! Δηλαδή, δεδομένου ότι η Eurovision είναι απρόβλεπτη και ο παράγοντας τύχη παίζει πολύ σημαντικό ρόλο, αν έχω μη επιθυμητή θέση στην τελική κατάταξη να μην πω στον εαυτό μου: «Τελικά, δεν αξίζεις. Δεν κάνεις καλά τη δουλειά σου!». Αλλά και το ακριβώς αντίθετο να συμβεί, δεν θα πω: «Τελικά, είσαι η καλύτερη απ’ όλους». Ξέρω από τώρα ποια είμαι, όποια θέση κι αν πάρω. Η Eurovision δεν θα εξελίξει τον εαυτό μου, εγώ θα εξελίξω τον εαυτό μου. Με καταλαβαίνεις; Ναι, θα μου δώσει ώθηση, θα μου δώσει άλλες ευκαιρίες, αλλά ώς εκεί. Μακάρι να πάρω μία πολύ καλή θέση και να κάνω όλη την Κύπρο υπερήφανη -θα με έκανε πολύ χαρούμενη αυτό!- αλλά δεν είναι αυτοσκοπός. Η Eurovision είναι ένα γεγονός που θα χαραχθεί στη ζωή μου, στην καριέρα μου, στις εμπειρίες μου, αλλά δεν θα επηρεάσει τον χαρακτήρα μου – όποιο και να είναι το αποτέλεσμα.
Σε αγχώνει που πολλοί περιμένουν από σένα την πρωτιά;
Είναι πολύ σημαντικό να πιστεύουν κάποιοι για σένα αυτό το πράγμα αλλά, όχι, δεν μου προκαλεί άγχος. Με κάνει, όμως, χαρούμενη! Μ’ αρέσει που πιστεύουν τόσοι πολλοί άνθρωποι σε μένα, στο τραγούδι του υπερταλαντούχου Alex P., στη δουλειά που κάνει το ΡΙΚ και η ομάδα μου. Είμαστε μεγάλη ομάδα σε όλο αυτό – και είμαστε μια καλή ομάδα! Χαίρομαι για το γεγονός ότι υπάρχουν προσδοκίες – αλλά μέχρι εκεί. Εξάλλου, όλοι ξέρουμε πόσο απρόβλεπτη είναι η Eurovision. Απόδειξη είναι ότι υπάρχουν φορές που έχει πάει ο ίδιος καλλιτέχνης και η απόκλιση είναι μεγάλη στο αποτέλεσμα. Όπως, για παράδειγμα, ο Alexander Ribak, που βγήκε πρώτος το 2009, αλλά το 2018 15ος. Από ό,τι μου εξηγούν, παίζουν πολλά ρόλο: Το αν θα κληρωθείς στον πρώτο ή δεύτερο μισό του τελικού, η σειρά εμφάνισης, οι συμμετοχές εκείνης της χρονιάς, το momentum και άλλα πολλά.
Τζάκετ Stelios Koudounaris, ολόσωμο μαγιό Alexandra Katsaiti, STYLISHIOUS.com, κοσμήματα Katerina Ioannidis
Ανέφερες προηγουμένως την ομάδα σου, αξίζει να πούμε δυο πράγματα γι’ αυτήν…
Με μεγάλη μου χαρά! Ο Alex P. μαζί με τον Teddy Sky, τον Viktor Svensson, τον Albin Nedler και τον Kristofer Fogelmark έχουν γράψει το «Replay». Είναι όλοι πολύ καταξιωμένοι και με μεγάλες επιτυχίες στο βιογραφικό τους. Τη σκηνοθεσία την έχει αναλάβει η Sacha Jean Baptiste, σκηνοθέτις με μεγάλη εμπειρία στην Eurovision. Φυσικά το ΡΙΚ, μαζί με την «Ερωδιός Live» και την «Minos Emi / Universal», φροντίζουν για την οργάνωση από την πρώτη ημέρα, αλλά και το promo. Τέλος, στην ομάδα μας προστίθεται η πολύ αγαπημένη ελληνική εταιρεία καλλυντικών «Seventeen», αλλά και η εξίσου αγαπημένη εταιρεία περιποίησης μαλλιών «Lorvenn». Και οι δύο εταιρείες έχουν παράσχει πάρα πολύ μεγάλη υποστήριξη στο κομμάτι της Eurovision και χωρίς αυτές πολλά πράγματα δεν θα είχαν γίνει, όπως θα επιθυμούσαμε. Μας προσφέρουν όλη τη γνώση που κατέχουν όλα αυτά τα χρόνια στο κομμάτι της ομορφιάς και τις ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου γι’ αυτό. Τέλος, την ομάδα μας εμπλουτίζουν τα καλλυντικά και το «Skin Care» της «Seventeen» καθώς και οι βαφές και τα προϊόντα περιποίησης μαλλιών «Lorvenn Hair Professionals».
Ζεις το όνειρό σου τώρα Τάμτα, έτσι;
(χαμογελά) Όχι. Τα όνειρά μου είναι πολύ πιο βαθιά, πολύ πιο μεγάλα και πολύ πιο ουσιαστικά! Τα όνειρά μου αφορούν εμένα, όχι την καριέρα μου. Είναι πιο ανθρώπινα. Αφορούν στο παιδί μου, σε μένα, στην εξέλιξή μου ως άνθρωπος. Η ουσία της ζωής μου δεν είναι η δουλειά μου.
Τα δευτερόλεπτα πριν ανέβεις στη σκηνή της Eurovision, τι θα κάνεις;
Θα κάνω το σταυρό μου. Και μετά θα βγω στο stage να τραγουδήσω και να δώσω τον καλύτερο απ’ τον καλύτερό μου εαυτό. Για την Κύπρο, την Ελλάδα, τη Γεωργία και το «Replay»!
Κεντρική φωτο: Ολόσωμη μoβ, μεταλλιζέ φόρμα MI-RO, κοσμήματα Katerina Ioannidis.
Επιμέλεια Styling: Αλεξάνδρα Κατσαΐτη
