Έχει έξυπνα μάτια, ξέρει από κρασί, τρελαίνεστε για το ίδιο τραγούδι, δεν έχει πρόβλημα να υιοθετήσει το ιγκουάνα σου και μερικές φορές είσαι σίγουρη ότι διαβάζει τη σκέψη σου. Όλα δείχνουν ότι «αυτός είναι» αλλά κατέβα δυο λεπτά από το συννεφάκι και σιγουρέψου ότι δεν ανήκει σε κάποια από αυτές τις –«προσοχή κίνδυνος θάνατος»- κατηγορίες.
Από την Τώνια Σταυρινού
1) Ο ΧΕΙΡΙΣΤΙΚΟΣ: «Σε αγαπώ υπερβολικά αυτό είναι το λάθος μου»
Όταν ακούς χειριστική αγάπη ίσως θυμάσαι μια θεία σου που όποτε τα έβρισκε σκούρα φώναζε ότι παθαίνει έμφραγμα. Υπάρχουν όμως και πιο «εξελιγμένες» μορφές που μπορεί να σου πάρει χρόνια να τις συνειδητοποιήσεις. Ο χειριστικός σύντροφος δεν θα προσπαθήσει να σου επιβάλει τίποτα. Αλλά θα διαστρεβλώσει αυτά που λες, θα σε βγάλει παράλογη, θα στρέψει κάθε συζήτηση εναντίον σου, θα σε βάλει να αμφισβητήσεις τον ίδιο σου τον εαυτό και θα σε φορτώνει ενοχές για πράγματα που δεν έχεις κάνει. Eίναι αυτός που θα λέει «αν εσύ το θεωρείς σωστό εμένα δεν μου πέφτει λόγος» για να κάνεις ακριβώς αυτό που θέλει και να σε έχει ανά πάσα στιγμή κάτω από τον απόλυτο έλεγχο, να εκτελείς με την ακρίβεια μαριονέτας κάθε του επιθυμία. Σου ακούγεται τρομακτικό; Είναι. «Η χειριστική αγάπη αναγνωρίζεται από τα συναισθήματα που μας προκαλεί», λέει ο εκπαιδευτικός ψυχολόγος Βασίλης Παυλή. «Δηλαδή έντονο άγχος και διαρκή αμφισβήτηση. Μας κάνει να αναρωτιόμαστε οι ίδιοι για τις πράξεις μας, για τις σκέψεις μας, για τα ρούχα μας, τις ικανότητές μας, την αποδοτικότητά μας. Αρχίζουμε να ασκούμε οι ίδιοι έλεγχο στον εαυτό μας και αμφιβάλλουμε συνεχώς. Τι να του πω; Πώς να φερθώ; Πώς θα αντιδράσει; Είμαστε συνεχώς σε μια κατάσταση ανησυχίας, άγχους και έντασης. Όλα δηλαδή όσα δεν πρέπει να μας δίνει μια σχέση».
2) Ο ΑΝΤΡΑΣ ΠΑΙΔΙ: «Σόρι μωράκι, με πήρε ο ύπνος και ξεχάστηκα»
Αυτό που λένε ότι οι άντρες μένουν για πάντα παιδιά, είναι ένα από τα μεγαλύτερα άλλοθι ανευθυνότητας που έχουν γραφτεί ποτέ στην ιστορία. Και οι γυναίκες μένουν «λίγο παιδιά». Αλλά όταν έρχεται η ώρα να αναλάβουν τις ευθύνες τους, γυναίκες και άντρες, θα πρέπει να φερθούν σαν ώριμοι ενήλικες κρατώντας την παιδικότητά τους για Σαββατοκύριακα και αργίες. Αν διαλέξεις να περάσεις τη ζωή σου με έναν «άντρα παιδί» θα πρέπει να είσαι έτοιμη να ζήσεις σαν πολυεργαλείο για όλες τις χρήσεις και να αναλάβεις έναν πολλαπλό (και λίγα λέμε) ρόλο νταντάς, γραμματέως, καθαρίστριας, νοσοκόμας, μαμάς, οικονομικής αναλύτριας, συμβούλου, ψυχαγωγού και ψυχολόγου. Κάτι σαν ελβετικός σουγιάς που κόβει, ανοίγει, τρυπά, ξεβουλώνει, τεμαχίζει και χαράζει. Πρέπει να τον κυνηγάς για να βγείτε, να τον νταντεύεις, να τον ακολουθείς στην τουαλέτα για να κατεβάσεις το καπάκι επειδή το «γλυκούλι» ξεχνιέται και κάθε φορά που τον ρωτάς «τι θέλεις να κάνουμε;» ανεξάρτητα από το θέμα –τι θες να κάνουμε στη ζωή μας; με τη σχέση μας; το καλοκαίρι διακοπές; απόψε μετά το σινεμά; με το μέλλον των παιδιών μας; με το νεροχύτη που στάζει;- η απάντηση που θα παίρνεις είναι η ίδια: «ότι θες εσύ». Ζώντας μαζί του θα πρέπει να συνηθίσεις στην ιδέα πως όλες οι σημαντικές αποφάσεις θα πρέπει να ληφθούν με μόνο έναν εγκέφαλο κι αυτός θα είναι συνήθως ο δικός σου.
3) ΤΟ ΑΙΩΝΙΟ ΘΥΜΑ: «Θα μου πεις την τύχη μου;»
Δεν βρίσκει γυναίκα της προκοπής γιατί «είναι όλες κομπλεξικές» και δεν βρίσκει δουλειά επειδή «χωρίς μέσο δεν μπορείς να κάνεις τίποτα». Άργησε στο ραντεβού γιατί είχε μια διαολοκίνηση στους δρόμους (και όχι που «ξεχάστηκε» μισή ωρίτσα στο Facebook). Η ζωή είναι άδικη μαζί του κι όλα δουλεύουν ρολόι. Εναντίον του πάντα. Η νοοτροπία του «αιώνιου θύματος» είναι η εύκολη λύση όταν δεν θες να αναλάβεις ευθύνες. «Ένας ώριμος άνθρωπος, όταν βρεθεί σε μια δύσκολη κατάσταση θα αναρωτηθεί πώς οι επιλογές του τον οδήγησαν εκεί», λέει ο κ. Βασίλης Παυλή «και φυσικά θα αναλάβει την ευθύνη που του αναλογεί για να επηρεάσει τα πράγματα με θετικό τρόπο. Με άλλα λόγια, ένας άντρας που έχει ενηλικιωθεί με υγιή τρόπο θα γκρινιάζει λιγότερο και θα δρα περισσότερο». Παριστάνοντας πάντα το θύμα των καταστάσεων θα προσπαθήσει αφενός να στρέψει την προσοχή επάνω του προκαλώντας συμπάθεια αλλά την ίδια ώρα θα το χρησιμοποιεί κάθε φορά για να δικαιολογεί τις επιλογές και την ανεπάρκειά του. Στην αρχή μπορεί να φαίνεται συμπαθητικός και να σε πείσει για το μεγάλο μερίδιο ατυχίας που πήρε σε αυτή τη ζωή. Στην πορεία όμως θα γίνει κουραστικός, θα σε αποστραγγίσει και θα σου ρουφήξει όλη την ενέργεια αφήνοντάς σε λαχανιασμένη να προσπαθείς να αποδείξεις ότι δεν είσαι άλλη μία που προσπαθεί να καταχραστεί την καλοσύνη του.
4) Ο ΤΣΙΓΚΟΥΝΗΣ: «Μα €10,80 για μια σαλάτα;»
Υπάρχουν οι άνθρωποι που θα φωνάξουν τον σερβιτόρο για να ζητήσουν εξηγήσεις για έναν παραφουσκωμένο λογαριασμό και θα περιμένουν τις προσφορές για να ψωνίσουν και μετά υπάρχει αυτός: ο άνθρωπος που βάζει όλη του τη ζωή στο mode εξοικονόμησης. Αν μείνεις μαζί του αυτό θα γίνει ο κανόνας και στη δική σου ζωή. Διακοπές, ρούχα, έξοδοι, δώρα, πάρτι, παιδιά, όλα θα μπουν κάτω από το πέπλο της ερώτησης «είναι ανάγκη να το πάρουμε/κάνουμε τώρα αυτό;». Με έναν τσιγκούνη άντρα θα πρέπει να είσαι έτοιμη να ζεις και να υπάρχεις κάτω από μια ανελέητη μεζούρα που θα μεταφράζει τα πάντα στην οικονομική τους αξία. Και πίσω από κάθε «αυθόρμητη» κίνησή του θα ξέρεις ότι κρύβεται η εμμονή του να γλιτώσει χρήματα με οποιοδήποτε κόστος. Ακόμη και το κόστος να θυσιάζει την ανεμελιά και την ποιότητα της ζωής σας.
5) O HATER: «Αν δεν τους αρέσει να πάνε στη χώρα τους»
Οι μετανάστες «βρωμίζουν» τη χώρα, οι ομοφυλόφιλοι «προκαλούν», οι γυναίκες το έχουν «παρακάνει» με την ισότητα, οι πολιτικοί πρέπει να κρεμαστούν σε δέντρα και εσύ θα παίρνεις καθημερινά τη δόση σε μίσος, πρωί μεσημέρι βράδυ, σαν φάρμακο που αντί να θεραπεύει θα σε αρρωσταίνει μέρα με τη μέρα όλο και περισσότερο. Ο hater δεν κυκλοφορεί πάντα στην ακραία του μορφή, μιας και πολλοί έχουν εναρμονιστεί με το περιβάλλον και θα τους συναντήσεις σε διάφορες εκδοχές, όπως τον κλασικό «δεν είμαι ρατσιστής, έχω φίλους μαύρους» που θα ανασύρει τη φράση αυτή για να δικαιολογήσει τον ρατσισμό του. Ειδική μνεία πρέπει να γίνει εδώ στον μισογύνη. Είναι αυτός που θα σου ρίξει την ατάκα «όλες οι γυναίκες ίδιες είστε» ή θα τελειώσει την κριτική του με τη φράση «γυναίκα δεν είσαι κι εσύ;». Ένα από τα αγαπημένα του σπορ είναι να σχολιάζει τις γυναίκες κρατώντας μια φανταστική μεζούρα με βάση την οποία τις κατατάσσει. Η «χοντρή», η «ξετσίπωτη», η «δεν φροντίζει την εμφάνισή της», «η φροντίζει υπερβολικά την εμφάνισή της», η «τι είναι αυτά που φοράει για την ηλικία της» και φυσικά η «με αυτά που φοράει φταίει ο βιαστής;». Αν ακούσεις οποιανδήποτε από τις πιο πάνω φράσεις ή κάποια που της μοιάζει, πάρε την τσάντα σου, το κινητό σου και ξεκίνα να τρέχεις με όλη σου τη δύναμη, γιατί η επόμενη γυναίκα που θα θεωρήσει ότι πρέπει να συμμορφωθεί στις υποδείξεις του θα είσαι εσύ.
