Η 22χρονη πρωταγωνίστρια του σήριαλ «Η γη της ελιάς» έχει όλες τις εξαιρετικές προδιαγραφές -εξωτερικές και εσωτερικές- για να μην είναι για τα media μόνο «η ταλαντούχα και πανέμορφη κόρη της Εβελίνας Παπούλια».
ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟ ΠΡΙΦΤΗ
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: ΙΩΑΝΝΑ ΤΖΕΤΖΟΥΜΗ
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ-STYLING: ΑΝΔΡΙΑΝΑ ΛΥΡΟΥ
ΜΑΚΙΓΙΑΖ-ΜΑΛΛΙΑ: ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΥ
Η πρώτη συνάντησή μου μαζί της έγινε στην παρουσίαση της σειράς «Η γη της ελιάς» του Mega Ελλάδος που θα προβάλλεται και στην Κύπρο από τον Alpha Κύπρου, σε ένα κτήμα στα Σπάτα – ένα ζεστό βράδυ του Αυγούστου, με το φεγγάρι στο αποκορύφωμά του. Απέναντί μου, μία κοπέλα, κρατά ένα ποτήρι με λεμονάδα και κινείται με πλαστικές -σχεδόν αιθέριες- κινήσεις. Φοράει ένα boho φόρεμα στις ζεστές αποχρώσεις του καφέ της άμμου, τα μαλλιά της «χορεύουν» από το απαλό αεράκι κι εκείνη με κοιτάζει με δυο μάτια μπλε ηλεκτρικά. Γνώριμο βλέμμα. Το έχω ξαναδεί. Όλοι το έχουμε δει. Όταν χαμογελάει, σιγουρεύομαι.
Είναι η Αφροδίτη Λιάντου, η κόρη της Εβελίνας Παπούλια. Μοιραία, το βλέμμα κάποιου ταξιδεύει εξονυχιστικά επάνω της ψάχνοντας να βρει ψεγάδι – αυτή είναι η αδυναμία της ανθρώπινης φύσης, να ψάχνει τη ρωγμή. Κι όταν διαπιστώνω ότι δεν υπάρχει ατέλεια επάνω της, ούτε καν στο πορσελάνινο δέρμα της, κάνω focus στον χαρακτήρα της – με όσα μπορεί να καταλάβει κανείς, μέσα από μία κουβέντα 40 λεπτών. Η γλυκύτητα και η ευγένειά της, σκέπασαν σαν δεκάμετρα κύματα τις αμφιβολίες μου – τελικά, το ψεγάδι δεν βρέθηκε. Είναι ενθουσιασμένη για τον ρόλο της, «την ευκαιρία» της, όπως μου λέει. Τόσο, που απορώ πώς παίρνει ανάσες την ώρα που μου μιλάει· είναι ασταμάτητη. «Η Μυρτάλη είναι ένα κορίτσι που χάνει τα πάντα.
Πεθαίνει ο πατέρας της ξαφνικά, στον οποίο έχει τρελή αδυναμία, και μένει μετέωρη. Επίσης, από εκεί και πέρα την κυνηγούν να την σκοτώσουν κι εκείνη προσπαθεί να κρυφτεί και να τους ξεσκεπάσει. Παράλληλα, χωρίζει από τον έρωτα της ζωής της, τον Στέφανο, διότι έτσι θεωρεί πως θα τον προστατεύσει καλύτερα. Αυτός είναι ένας μεγάλος, αλλά δύσκολος έρωτας. Θα το δείτε και στην πορεία. Είναι μία κοπέλα με πολύ πείσμα, διεκδικεί μέχρι τέλους αυτά που της ανήκουν, έχει πολύ θάρρος, και κάνει πράγματα που δεν θα έκανε ο οποιοσδήποτε. Εγώ πιστεύω ότι έχω πολλά κοινά με την Μυρτάλη», μου λέει.
Δηλαδή; Πες μου μερικά κοινά στοιχεία που πιστεύεις ότι έχεις μαζί της…
Ας πούμε, εκείνη είναι ένα κορίτσι που παλεύει γι’ αυτά που θέλει και δεν χάνει την ευγένειά της, παρά την πίεση των συνθηκών. Την προσβάλλουν, την ταπεινώνουν κι εκείνη μένει ψύχραιμη. Άλλοι θα ξέφευγαν από τα όρια και θα ξεσπούσαν άσχημα. Αυτό το έχω κι εγώ: Ποτέ δεν χάνω την ευγένειά μου και πολύ σπάνια θα εκνευριστώ. Όσο το να ξεσπάσω σε κάποιον, αυτό είναι απίθανο. Είμαι συγκρατημένη. Βάζω τα όριά μου με ευγένεια.
Έχεις αντιμετωπίσει άσχημες συμπεριφορές όπου χρειάστηκε να βάλεις τα όριά σου;
Αρκετές φορές. Όπως σου είπα, δεν δείχνω με ευκολία τα νεύρα μου, οπότε θέτω τα όριά μου, αθόρυβα.
Και με ποιον τρόπο αποφορτίζεσαι; Δεν ξεσπάς ποτέ;
Πάντως, όχι επάνω στους άλλους. Όταν θα σου πω ότι με ενοχλεί «αυτό και γι’ αυτόν το λόγο», εγώ ηρεμώ. Ησυχάζω. Λέω αυτά που έχω να πω, όπως τα νιώθω μέσα μου -σ’ αυτό δεν κάνω εκπτώσεις- χωρίς όμως να κάνω υστερίες.
Έχεις ζήσει κι εσύ δύσκολους έρωτες, όπως η ηρωίδα που υποδύεσαι;
Έχω ζήσει δυσκολίες πολλές σε έναν έρωτα. Η μεγαλύτερη ήταν όταν είχα μία σχέση σε απόσταση. Εντάξει, δεν είναι εύκολο. Όταν χρειάζεσαι τον άνθρωπό σου και δεν τον έχεις γιατί είναι πολλά χιλιόμετρα μακριά, μόνο ευχάριστο δεν το λες. Τώρα κάτι άλλο, όχι, δεν μου έχει συμβεί. Αυτό που ζει και θα ζήσει στο μέλλον ο Στέφανος με την Μυρτάλη, είναι πολύ πιο δύσκολο.
Στο σήριαλ «Η γη της ελιάς» έχεις τον πρώτο γυναικείο ρόλο, τον πρωταγωνιστικό. Είχες άγχος για το αν θα καταφέρεις να ανταπεξέλθεις στις απαιτήσεις, νοουμένου ότι είναι η πρώτη σου απόπειρα;
Είχα μόνο άγχος! Πολύ άγχος. Κι ακόμα είμαι στην αρχή. Εγώ ήθελα να κάνω υπερήφανο τον Αντρέα (σ.σ. Γεωργίου) και να ανταπεξέλθω σε όλη αυτή την κατάσταση, αλλά μέσα μου έτρεμα από αγωνία. Μετά τον ένα μήνα που έμαθα την ομάδα, το άγχος υποχώρησε. Άκουσα και δυο τρία θετικά σχόλια, οπότε πήρα τα πάνω μου και ξεκίνησα να το χαίρομαι. Μέσα μου ακόμα έχω άγχος, είμαι λίγο ψαρωμένη. Ακόμα θυμάμαι την πρώτη μέρα στο γύρισμα. Ήταν δύσκολη.
Από ποια άποψη;
Θυμάμαι ότι δεν είχα πιει καν μία γουλιά νερό και διάβαζα διαρκώς τα λόγια του ρόλου μου. Ήμουν τόσο συγκεντρωμένη που δεν καθόμουν καθόλου. Σκέψου οι κάμερες δεν είχαν στήσει καν στον χώρο κι εγώ είχα ήδη πάρει θέση. Ήταν η πρώτη μέρα…
Με τον Αντρέα Γεωργίου είστε και φίλοι;
Δεν είμαστε κοντινοί φίλοι, αλλά έχουμε πολύ καλή σχέση και αλληλοεκτίμηση. Στον Αντρέα τρέχω για ό,τι χρειάζομαι, σ’ εκείνον πάντα απευθύνομαι και βρίσκω ασφάλεια. Η σχέση μας είναι επαγγελματική.
Ο Αντρέας πώς είναι στη δουλειά; Αυστηρός;
Όχι, δε θα έλεγα ότι είναι αυστηρός. Ξέρει πολύ καλά τι θέλει κι έχει τον τρόπο να στο βγάλει. Τα εξηγεί τόσο καλά, που δεν υπάρχει περίπτωση να μην το καταλάβεις. Δεν υπάρχει λόγος να γίνει αυστηρός, είναι πολύ επεξηγηματικός και σου λύνει όλες σου τις απορίες. Οπότε όλα φαντάζουν πιο απλά.
Είσαι μόλις 22 ετών και υποθέτω ότι έχεις μεγαλώσει με τις κλασσικές ελληνικές ταινίες. Φέτος συνεργάζεσαι με δύο κορυφαία ονόματα που έγραψαν ιστορία, όπως τον Νίκο Γαλανό και την Μάρω Κοντού. Πώς είναι να συνεργάζεσαι μαζί τους;
Κι όπως καταλαβαίνεις, έχω μεγαλώσει με τις ταινίες και θυμάμαι τους ρόλους τους (χαμογελάει). Εντάξει, τι να σου πω τώρα… Με την κυρία Κοντού δεν έχω κάνει ακόμα κάποια σκηνή, έχω κάνει μόνο με τον κύριο Γαλανό. Είναι απίστευτα ευγενικός, ήρεμος, γλυκός άνθρωπος. Να φανταστείς, δυσκολεύτηκα πάρα πολύ στις πρώτες μας σκηνές, διότι έπρεπε να θυμώσω στο σενάριο μαζί του. Εκείνος υποδύεται τον θείο μου. Δεν μπορούσα να του θυμώσω με τίποτα, ντρεπόμουν πολύ! Θεωρούσα ασέβεια το να θυμώσω στον Νίκο Γαλανό. Εκείνος με βοήθησε πάρα πολύ. Με διόρθωσε με όμορφο τρόπο, μου έδειξε τον τρόπο και με στήριξε πολύ. Κι ακόμα το κάνει. Όλοι οι ηθοποιοί της σειράς μου φέρονται πολύ τρυφερά και προστατευτικά.
Αν θυμάμαι καλά, σπούδασες στο Λονδίνο μουσική και μιούζικαλ. Η υποκριτική πώς προέκυψε στη ζωή σου;
Ναι, ισχύει. Ήμουν κάποια χρόνια στο Λονδίνο και σπούδαζα. Από πολύ μικρή κάνω μιούζικαλ και είχα αποφασίσει ότι αυτό τελικά είναι που θέλω να κάνω. Μεγαλώνοντας, άλλαξα γνώμη και είπα ότι θα αφιερωθώ αποκλειστικά στην μουσική. Όμως επειδή το μιούζικαλ έχει μέσα την πρόζα, το να ασχοληθώ με την υποκριτική δεν είναι κάτι «ξένο» για μένα. Απλά σ’ αυτό που κάνω φέτος, δεν τραγουδάω. Όταν μου έγινε η πρόταση αυτή για τον ρόλο της Μυρτάλης από τον Αντρέα, χάρηκα πολύ μεν, αλλά είχα την ανασφάλεια τού αν θα μπορέσω να το κάνω. Είναι πολλές οι ώρες της δουλειάς, είναι πρωταγωνιστικός ο ρόλος… Όμως κάναμε δοκιμαστικά με τον Αντρέα, μέσω Skype, γιατί εκείνος ήταν στην Κύπρο, μετά βρεθήκαμε από κοντά και δεν ήξερα αν ήμουν καλή ή όχι. Πέρασε κάποιος καιρός και μετά με πήρε τηλέφωνο και μου είπε «ξεκινάμε γυρίσματα σε δύο εβδομάδες. Κάνε διακοπές, ξεκουράσου και πάμε!». Εκεί δεν σκέφτηκα κάτι άλλο, είπα «ok, ξεκινάω». Είναι μία μεγάλη ευκαιρία για μένα.
Η μαμά σου (σ.σ. Εβελίνα Παπούλια), έπαιξε καθοριστικό ρόλο για να πάρεις αυτή την απόφαση;
Όχι, καθόλου. Το συζητήσαμε σαφώς, αλλά ποτέ δεν ήταν παρεμβατική. Μου είπε ότι εμπιστεύεται πολύ τον Αντρέα, πως εκείνος ξέρει τη δουλειά και μου είπε ακόμα πως θα ήταν ένα ωραίο ξεκίνημα. Την τελική απόφαση την πήρα μόνη μου, χωρίς να το σκεφτώ ιδιαίτερα.
Ζήτησες κάποια συμβουλή από την μητέρα σου;
Ναι, κυρίως τεχνικές συμβουλές, πριν αρχίσουν τα γυρίσματα. Δεν ήξερα πώς να παίξω τις σκηνές που έχουν μέσα κλάμα. Δεν ήξερα πώς να το βγάλω. Οπότε απευθύνθηκα στην μητέρα μου, που είναι πολύ έμπειρη και μου εξήγησε. Πιο πολύ για τέτοια την ρωτάω, για τα τεχνικά που χρειάζομαι κάποιες οδηγίες.
Η σχέση σου με την μητέρα σου σήμερα πώς είναι;
Πλέον είμαστε κυρίως φίλες και δεν έχουμε την τυπική σχέση μητέρας-παιδιού, που είχαμε κάποτε. Από τότε που έφυγα για το Λονδίνο είμαστε φίλες καλές και δεν ίσχυσε τόσο ο κανόνας μαμά-κόρη.
Για ποιους λόγους μπορεί να τσακωθείτε;
Πλέον δεν έχουμε κανέναν λόγο για να τσακωθούμε. Αν σου πω ότι πάνε πολλά χρόνια που τσακωθήκαμε; Ναι, δεν μαλώνουμε. Μπορεί να διαφωνήσουμε κάπου, αν κι αυτό εξαίρεση θα είναι διότι σε όλα συμφωνούμε. Αυτό που θυμάμαι ως διαφωνία-αντιπαράθεση, ήταν στα 13, 14 μου χρόνια, όταν ήθελα να βγω κι εκείνη μου έλεγε «την τάδε ώρα θα είσαι πίσω όμως» κι εγώ ήθελα να έρθω πιο αργά. Να, μόνο για κάτι τέτοια διαφωνούσαμε. Χαζομάρες…
Η μητέρα σου, στις συνεντεύξεις της, πάντα μου έλεγε πως ήσουν ανεξάρτητη, συγκροτημένη, τόσο που σου έχει εμπιστοσύνη ότι μπορείς να επιβιώσεις μόνη σου. Όντως ήσουν πάντα έτσι;
Η αλήθεια είναι πως ναι. Επειδή η μητέρα μου πάντα δούλευε πολύ κι έλειπε όλη την ημέρα από το σπίτι, έμαθα να κάνω τα περισσότερα πράγματα μόνη μου. Από το να βάζω πλυντήριο, μέχρι να μαγειρεύω απ’ όλα. Μου άρεσε να είμαι μόνη μου και να κάνω κουμάντο στο σπίτι. Έφτιαχνα τα πάντα κι αυτό με έκανε να καταλάβω ότι είμαι ανεξάρτητη.
Υπήρχαν φορές που θα ήθελες την μητέρα σου στο σπίτι και σου έλειπε;
Ναι, κάποιες φορές, ειδικά σε μικρότερη ηλικία, το ένιωθα αυτό. Όμως και μικρή που ήμουν, πάντα αντιλαμβανόμουν ότι έκανε τα πάντα για να με μεγαλώσει κι αυτός ήταν και ο λόγος που έλειπε όλη την ημέρα. Δούλευε κάθε χρόνο πάρα πολύ και το κατανοούσα. Δεν έχω κανένα παράπονο από την μητέρα μου.
Δεδομένου ότι με την μητέρα σου είστε σχεδόν ίδιες, περιμένεις το να σε συγκρίνουν μαζί της;
Μα, το κάνουν ήδη. Εγώ θέλω να πω ότι θέλω να της μοιάσω έστω και στο ελάχιστο. Θαυμάζω που είναι τόσο γενναιόδωρη, τόσο δοτική με τους ανθρώπους και τόσο εκφραστική. Η μητέρα μου είναι ο άνθρωπος που θα έρθει ξαφνικά και θα σου κάνει μία μεγάλη αγκαλιά. Εγώ δεν το έχω αυτό, δεν εκφράζομαι τόσο πολύ, είμαι πιο συγκρατημένη. Αν σε δει στεναχωρημένο θα έρθει, θα ασχοληθεί με το πρόβλημά σου και θα είναι δίπλα σου. Τη θαυμάζω πάρα πολύ και δεν με στεναχωρεί καθόλου που μας συγκρίνουν.
Εσύ, δεν είσαι τόσο εκφραστική με τους ανθρώπους, με την σχέση σου;
Η αλήθεια είναι ότι είμαι πολύ δοτικός άνθρωπος, αλλά όχι με τον τρόπο της μητέρας μου. Δεν λέω εύκολα «σ’ αγαπώ», είμαι πιο πολύ των πράξεων και δεν εκφράζω τόσο πολύ τα συναισθήματά μου. Είτε είμαι σε σχέση είτε με τους δικούς μου, δεν εκφράζομαι αρκετά, αλλά προσπαθώ να κάνω πράγματα για να δείχνω την αγάπη μου. Σου έλεγα προηγουμένως, ότι ήμουν σε μία σχέση σε απόσταση. Δεν ήταν εύκολο. Αν δεν αγαπάς τον άλλον, δεν το κάνεις.
Ζεις τον έρωτα στον απόλυτο βαθμό;
Ναι, η αλήθεια είναι ότι τον ζω έντονα μεν, αλλά και πάλι έχω κάποια κρατήματα. Εννοώ ότι έχω άμυνες και μπαίνει μπροστά η λογική. Αν δω ότι ο άνθρωπος με τον οποίον είμαι μαζί του, με επηρεάζει αρνητικά στη ζωή μου, στη δουλειά μου ή οπουδήποτε αλλού, τότε, όσο ερωτευμένη και να είμαι μαζί του, θα το σταματήσω. Θα προστατεύσω τον εαυτό μου. Δεν θα παρατούσα τα πάντα για έναν έρωτα. Οι σχέσεις θέλουν θυσίες, χρειάζονται συμβιβασμοί, αλλά δεν χρειάζεται να ρισκάρεις όλη σου τη ζωή για έναν έρωτα.
Info:
Η σειρά «Η γη της ελιάς» του Αντρέα Γεωργίου μεταδίδεται Δευτέρα με Πέμπτη στις 22:20 από τον Alpha Κύπρου
ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΗ ΦΙΛΟΞΕΝΙΑ ΤΟ «ΑΘΛΗΤΙΚΟ ΠΑΡΚΟ ΦΩΚΙΑΝΟΥ-FOKIANOS CAFE» (ΒΑΣ. ΟΛΓΑΣ 1, ΖΑΠΠΕΙΟ, ΑΘΗΝΑ, ΤΗΛ: 0030-2103233973).
