Η μεγάλη έκπληξη του «Your Face Sounds Familiar – All Star» του ΑΝΤ1, ο ερμηνευτής, μουσικός και performer, μας μιλάει, μεταξύ πολλών άλλων, και για τις -άγνωστες για πολλούς- κυπριακές οικογενειακές του «ρίζες».
Από τον Γιάννη Χατζηγεωργίου
Μας έχεις εκπλήξει στο «Your Face Sounds Familiar – All Star» με πολλούς τρόπους: Φωνητικά, εμφανισιακά, υποκριτικά. Τι διαδικασία χρειάζεται απ’ τη μεριά σου για να «μπεις» μέσα στον κάθε «ρόλο»;
Πρώτα μελετώ τη φωνή του χαρακτήρα, μετά την κίνησή του, τη συμπεριφορά του στο συγκεκριμένο act και, για το κερασάκι στην τούρτα, παρακολουθώ και κάποιες συνεντεύξεις που έχει δώσει για να καταλάβω τον χαρακτήρα ακόμα περισσότερο. Αυτή πάνω κάτω είναι η προσέγγιση που κάνω, για να θυμίζω αυτόν ή αυτήν που υποδύομαι.
Ο Καζαντζίδης σου πάντως με άφησε άφωνο! Η δική σου αγαπημένη μεταμφίεση ποια ήταν; Ο Καζαντζίδης, σίγουρα, θα μείνει και σε μένα αξέχαστος! Απ’ την πρώτη μου σεζόν, δεν θα ξεχάσω τον Jo Cocker και τον Διονύση Σαββόπουλο, ενώ φέτος αξέχαστος θα μου μείνει και ο David Draiman απ’ τους Disturbed. Απ’ έξω δεν μπορώ να αφήσω και τον Weeknd, εννοείται.
Εσύ, τι μουσική ακούς; Διότι, ενώ σε είχα συνηθίσει αλλιώς, ξαφνικά ακούω το νέο σου τραγούδι, το «Μια ανάσα για δυο», και με παραπέμπεις σε παραδοσιακές αναφορές, σε συνδυασμό με κάποια ροκ ακούσματα…
Ακούω, κυριολεκτικά, τα πάντα! Από κλασσική μέχρι metal. Κι όπως έχω εξασκήσει το αυτί μου μουσικά όλα αυτά τα χρόνια, έτσι έχω εξασκήσει και τη φωνή μου. Δισκογραφικά, αν ακούσεις κάποια τραγούδια που είχα γράψει στον πρώτο μου δίσκο, «Λόγια που δεν ξέχασα», θα παρατηρήσεις λαϊκό-έντεχνες επιρροές. Έτσι κι αλλιώς, γράφω τραγούδια που απευθύνονται σε διαφορετικά είδη, απλά δεν τα έχω δημοσιοποιήσει. Πιστεύω, όμως, ότι ήρθε η στιγμή να αναδείξω σιγά σιγά πολλές μουσικές πλευρές μου που έχω αφήσει στην άκρη. Χαίρομαι που μου δόθηκε η δυνατότητα, μέσω της Qubi Music, να ολοκληρωθεί αυτή η σκέψη όσον αφορά το συγκεκριμένο τραγούδι. Ευχαριστώ τον Αλεξ Κωνσταντινίδη και τον Παντελή Καστανίδη που με εμπιστεύτηκαν, καθώς και τον Δημήτρη Ράδη που ήταν ο υπεύθυνος για την παραγωγή του κομματιού αυτού και που καταφέραμε να το ενορχηστρώσουμε παρέα. Και, βεβαίως, ευχαριστώ τον Χρήστο Γκίκα για τους στίχους που έγραψε και που με κάνει να πιστεύω, κάθε φορά που τους τραγουδώ, πως τους έχω γράψει εγώ. Τόσο μέσα στο μυαλό μου βρέθηκε με τις λέξεις του.
Εσύ, τι αναφορές έχεις από τον Πλατανιά Αιτωλοακαρνανίας, τον τόπο καταγωγής της μητέρας σου;
Το χωριό μου είναι ένα μεγάλο μέρος της ζωής μου, αφού εκεί περνούσα όλες τις διακοπές μου από τότε που γεννήθηκα. Εκεί βαφτίστηκα, απ’ τον παππού μου που ήταν ιερέας, εκεί γνώρισα τη βυζαντινή, την παραδοσιακή και την λαϊκή μουσική. Η γιαγιά μου, οι θείες και οι θείοι μου -Μαρία, Αλεξάνδρα και Παναγιώτης-, με επηρέασαν αρκετά ώστε να ριζώσουν μέσα μου μουσικές αναμνήσεις που, στην πορεία, αργότερα, άρχιζα να τις μετατρέπω σε τραγούδια. Πάντα θα έχω να πω τα καλύτερα για το χωριό μου, γιατί οι δικοί μου άνθρωποι φρόντισαν να έχω τις καλύτερες αναμνήσεις της ζωής μου σε ό,τι αφορά στα παιδικά μου χρόνια.
Το Κονγκό -ο τόπος καταγωγής τους πατέρα σου- με τον Πλατανιά, πώς συνυπάρχουν μέσα σου;
Ένα κοινό στοιχείο που παρατήρησα καθώς μεγάλωνα, παρ’ όλο που δεν έχω άμεσες εικόνες απ’ την πόλη που κατάγεται ο πατέρας μου, την Κινσάσα, πρωτεύουσα του Κονγκό, είναι ότι και οι δύο πλευρές χρησιμοποιούν τη μουσική για να εκφράσουν τα συναισθήματά τους. Χρησιμοποιούν δε και το χορό για να εκφράσουν αυτό που νιώθουν. Κι αυτό με έκανε -και με κάνει- μέχρι και σήμερα, πολύ «πλούσιο»! Οφείλω πολλά στους γονείς μου, γιατί η αγάπη τους, οι συμβουλές τους και η πίστη τους, μου έδωσαν γερές βάσεις στη συνέχιση της ζωής μου· στο πώς αποφάσιζα να αντιμετωπίζω το καθετί!
Από τότε που σε πρωτογνωρίσαμε, το 2001, που σε ηλικία 18 ετών κέρδιζες το «Να η ευκαιρία», θα έλεγες πως είσαι ένας άλλος Ησαΐας πια;
Αν δεν ήμουν διαφορετικός από τότε θα υπήρχε πρόβλημα, γιατί αυτό παράλληλα θα σήμαινε ότι δεν θα είχα εξελιχθεί αφού θα παρέμενα ίδιος. Κάποια στοιχεία έμειναν, άλλα χάθηκαν στην πορεία και κάποια άλλα εξελίχθηκαν…
Τι κράτησες από εκείνο το 17χρονο παιδί που ξεκινούσε να ονειρεύεται το μέλλον του -«αθώα» ίσως- στην ελληνική δισκογραφία;
Κράτησα το θράσος που είχα τότε ξέροντας τι ήθελα να κάνω, προς τα πού ήθελα να πάω τη μουσική μου, κι αυτό το «απόλυτο» ήταν που με έφερε ως εδώ και δεν το αλλάζω με τίποτα! Απ’ τη στιγμή που ανακάλυψα πως γράφω, κατάλαβα πως θέλω να ασχοληθώ με την μουσική. Ήθελα, μέσα απ’ τα τραγούδια μου, να καταλάβει ο κόσμος τις σκέψεις μου, τις ανησυχίες μου. Να καταλάβει ένα μέρος του εαυτού μου που θεωρούσα σημαντικό!
Οι απογοητεύσεις έκτοτε, ήταν περισσότερες από τις στιγμές ικανοποίησης;
Θα έλεγα το αντίθετο! Όλα ήρθαν πολύ εύκολα, αλλά η πρόκληση ήταν το πώς θα διατηρούσα όλη αυτή την ευκολία. Πήγα στο «Να η ευκαιρία» μετά το λύκειο, ξεκίνησα επαγγελματικά δουλεύοντας στο πλευρό της Ελευθερίας Αρβανιτάκη και του Λαυρέντη Μαχαιρίτσα, και μετά από ένα χρόνο βγάζω τον πρώτο μου δίσκο στην πιο μεγάλη δισκογραφική τότε εταιρεία! Υπογράφοντας τον μισό δίσκο με τραγούδια μου!
Σου δόθηκαν, πιστεύεις, οι ευκαιρίες που ήθελες, όσα χρόνια βρίσκεσαι στο χώρο;
Μου δόθηκαν παρά πολλές ευκαιρίες! Αυτό που θα άλλαζα όμως, θα ήταν να πατούσα στα πόδια πιο πολύ, πιστεύοντας περισσότερο στον εαυτό μου, ώστε να εκμεταλλευτώ καλύτερα τις ευκαιρίες αυτές.
Πώς και δεν σε είδαμε μέχρι τώρα σε κάποιο αμιγώς reality στην τηλεόραση; Ξέρω πως σου έγιναν προτάσεις…
Δεν με αντιπροσωπεύουν τα realities όπως και δεν με αντιπροσωπεύουν και τα πάνελ στις εκπομπές, όπου επίσης κι εκεί φέτος μου έγιναν πολλές προτάσεις. Είναι κάτι που δεν είμαι εγώ, κι αν πήγαινα ποτέ θα έβλεπα έναν άλλον Ησαΐα· δεν νομίζω πως θα ‘θελα να με μάθει διαφορετικά ο κόσμος.
Ο γιος σου πώς εκφράζεται που σε βλέπει κάθε Κυριακή στην τηλεόραση; Είναι πια τριών ετών – υποθέτω πως τον εκπλήσσει που ο μπαμπάς του δεν είναι σαν τους άλλους μπαμπάδες…
Ο γιος μου είναι ξεχωριστή περίπτωση! Το ίδιο λέει κάθε γονιός που αγαπά τρελά το παιδί του, βέβαια (γελάει). Κοίτα, τις Κυριακές δεν με βλέπει γιατί κοιμάται εκείνη την ώρα. Με βλέπει την επόμενη μέρα, σε επανάληψη, αλλά ήδη με έχει παρακολουθήσει στην προετοιμασία της εβδομάδας για τον κάθε χαρακτήρα – είτε ακούγοντας με να τραγουδώ αυτό που έχω αναλάβει, είτε βλέποντας με στις πρόβες που κάνω και στη μεταμόρφωσή μου, μέσω βιντεοκλήσης (χαμογελάει). Νομίζω είμαι σαν όλους τους άλλους χαζομπαμπάδες! Τα έχω κάνει όλα και τα κάνω όλα, εκτός απ’ τον θηλασμό. Αυτό το είχε αναλάβει η γυναίκα μου, για την οποία είμαι πολύ υπερήφανος στο πώς έχει σταθεί μέχρι τώρα απέναντι στο γιο μας, ως μητέρα.
Μέσα στην «ατυχία» του κορωνοϊού, αισθάνεσαι και λιγάκι «τυχερός» που βρήκες τόσο χρόνο να αφιερώνεις στον Ηρακλή;
Θα έλεγα πως ανήκω στους τυχερούς, γιατί η δουλειά μου απ’ τη μία ξεκινούσε όταν ο Ηρακλής κοιμόταν και απ’ την άλλη ό,τι ώρα και να κοιμόμουν ξυπνούσα όταν ξυπνούσε γιατί δεν ήθελα να χάνω ούτε δευτερόλεπτο απ’ το μεγάλωμα του, απ’ την καθημερινότητά του! Κι ας κοιμόμουν τρεις ώρες περίπου την ημέρα! Δεν με ένοιαζε…Παίζουμε μαζί, μαγειρεύουμε μαζί, βολτάρουμε μαζί στη γειτονιά, στο βουνό, στη θάλασσα, κάνουμε τα ψώνια του σπιτιού μαζί, χορεύουμε μαζί, παίζουμε κουκλοθέατρο, τα κλασικά δηλαδή, τον μπανιαρίζω, τον κοιμίζω, του διαβάζω παραμύθια, μου λέει παραμύθια, μην ξεχνάμε και το μασάζ που του κάνω μετά το μπάνιο από τότε που γεννήθηκε (γελάει).
Γιάννενα, Κονγκό, Πλατανιάς… Τώρα πια το οικογενειακό σου «δέντρο» περιλαμβάνει και λίγη Κύπρο, έτσι;
Δεν θα έλεγα «λίγη», θα έλεγα πολύ Κύπρο! Μέσα απ την γυναίκα μου αγάπησα και αυτό το κομμάτι της ζωής μου! Από μικρός, είχα μια ευαισθησία σε όσα αφορούν στην ιστορία της Κύπρου, άλλωστε. Όταν πια γνώρισα τη Βασιλική, άρχιζα να γνωρίζω ουσιαστικά την Κύπρο, τα μέρη της και τους ανθρώπους της. Έχει και μεγάλο σόι η γυναίκα μου, οπότε καταλαβαίνεις πως μπήκα στα βαθιά απ’ την αρχή (γελάει). Στην αρχή, όλα μου φαινόντουσαν καινούργια και σίγουρα ήθελα χρόνο και για να συνηθίσω την νοοτροπία και τη γλώσσα στο άκουσμά της. Αυτό μπορούσε να γίνει μόνο αν εμένα αρκετό χρονικό διάστημα, κάτι που έγινε το καλοκαίρι που μας πέρασε. Δεν σου κρύβω ότι σκέφτομαι, κάποια στιγμή, να έρθω και να μείνω μόνιμα στην Κύπρο με την οικογένειά μου, έστω για κάποια χρόνια. Είναι κάτι που επιθυμεί και η Βασιλική κι εγώ πλέον δεν έχω κανένα ενδοιασμό για να φύγω απ’ την Ελλάδα. Προσαρμόζομαι εύκολα, αρκεί να είμαι με την οικογένεια μου. Επίσης, τα πεθερικά μου με επηρεάζουν στην απόφαση αυτή θετικά, γιατί δεν θα μπορούσα να πάω κάπου όπου δεν θα μπορούσα να επικοινωνήσω ούτε με τους συγγενείς της Βασιλικής, ούτε και με τους φίλους της.
Στην Κύπρο γνωριστήκατε με την Βασιλική;
Τα βλέμματά μας συναντήθηκαν σε κυπριακό έδαφος αν με ρωτάς αυτό, αλλά η γνωριμία μας εξελίχθηκε στην Ελλάδα.
Γιατί «ξεχώρισες» τη συγκεκριμένη γυναίκα;
Γιατί έμεινε κοντά μου! Γιατί με αγάπησε γι’ αυτό που είμαι και γιατί επέμεινε σε αυτό που ένιωθε…Κι εγώ την αγάπησα και την λάτρεψα γι’ αυτό. Κι όταν αποφασίσαμε ότι θέλουμε να δημιουργήσουμε οικογένεια, τότε κατάλαβα πως θα είναι η γυναίκα της ζωής μου!
Είναι και η μεγαλύτερη σου θαυμάστρια, έτσι;
Δεν ξέρω αν είναι η μεγαλύτερη θαυμάστριά μου, είναι όμως η πιο ξεχωριστή.
Η απόφαση να παντρευτείτε στην ιστορική εκκλησία της Παναγίας της Αγγελόκτιστης, στο Κίτι, το 2019, ήταν δική της;
Ναι, ήταν δική της απόφαση. Όλοι στην Κύπρο ξέρουν, επίσης, τι εστί κυπριακός γάμος! (γελάει). Η διαφορά με τον δικό μας κυπριακό γάμο ήταν ότι, παρόλο που είχε αρκετά άτομα, ήταν μόνο απ’ την πλευρά της μαμάς της οι πιο πολλοί καλεσμένοι, γιατί ο πατέρας της είναι κι αυτός απ’ την Ελλάδα. Άρα η ώρα του χαιρετισμού δεν κράτησε και παρά πολύ, αν και ήμουν ήδη μαθημένος απ’ τη δουλειά, μετά από κάθε συναυλία, που χαιρετώ παρά πολύ κόσμο. Ήμουν προετοιμασμένος! Είπαμε πάει και σε πέντε γάμους πιο πριν, οπότε ήξερα τι ακολουθεί! (γελάει). Πάντως, απ’ τον γάμο μας, θα θυμάμαι παρά πολλά: Τους συγγενείς και φίλους που ήρθαν απ’ την Ελλάδα, την προετοιμασία μου στο σπίτι με βάση τα κυπριακά δεδομένα, το υπέροχο μυστήριο στην εκπληκτική αυτή εκκλησία και τέλος δεν θα ξεχάσω το υπέροχο πάρτι που στήθηκε μετά, παρόλο που είχαμε έγνοια τον Ηρακλή γιατί κοιμόταν και, όταν ξυπνούσε, η Βασιλική έπρεπε να τον θηλάσει για να ξανακοιμηθεί! Ήταν πολύ παραμυθένιο – απ’ το πρωί εκείνης της μέρας μέχρι και τη στιγμή που τελείωσε το πάρτι…Και ευχαριστώ πολύ τα πεθερικά μου εννοείται, καθώς και τον φίλο μου, Αντώνη Δόμινο, που βρήκε χρόνο και τραγούδησε στο γάμο μας, ερχόμενος κι αυτός με την οικογένειά του, στην Κύπρο. Ξέρεις, είναι πολύ σημαντικό να έχεις γύρω σου ανθρώπους που αγαπάς, συνοδεύοντάς σε στις πιο ιερές στιγμές της ζωής σου. Και το ότι είχα και τους γονείς μου και τα αδέλφια μου κοντά μου, είναι κάτι που θα το θυμάμαι για πάντα!
Γιατί θελήσατε ο γάμος σας τότε να είναι «μυστικός»; Δεν είχε διαρρεύσει το παραμικρό, μας ξαφνιάσατε όλους…
Δεν ήταν «μυστικός», απλά δεν υπήρχε λόγος να μαθευτεί. Ο κόσμος που θέλαμε να μοιραστεί τη χαρά μας, ήταν κοντά μας. Κι αυτή ήταν η επιθυμία μας.
Info: Το «Your Face Sounds Familiar – All Star» μεταδίδεται κάθε…στις…από τον ΑΝΤ1. Το νέο τραγούδι του Ησαΐα «Μια ανάσα για δυο», κυκλοφορεί από την Qubi Music.
Περιοδικό “Down Town”, τεύχος 743.
