Πλέον, δεν αφήνει τον χρόνο να τον προσπερνά. Βάζει στόχους και αγωνίζεται για την πραγματοποίησή τους. Ο γνωστός δημοσιογράφος και παρουσιαστής της πρωινής ενημερωτικής ζώνης του ΡΙΚ, «Πρώτη Ενημέρωση», μιλάει για τον δικό του Γολγοθά και Ανάσταση αλλά και για τον άνθρωπο που του χάρισε μια δεύτερη ευκαιρία στη ζωή.
Από τον Κωνσταντίνο Χάμπαλη
Έχεις ένα χαρακτηριστικό χαμόγελο που δεν λείπει ποτέ από το πρόσωπό σου. Αντανακλά μια στάση ζωής για σένα;
Το χαμόγελο είναι πηγή δύναμης και θετικής στάσης απέναντι σε καθετί τοξικό, στραβό κι ανάποδο συμβαίνει στη ζωή μας. Βέβαια, το να χαμογελάς δεν σημαίνει απαραίτητα πως ο δρόμος που διαβαίνεις στη ζωή σου είναι στρωμένος με ροδοπέταλα. Απλώς, ακόμα και στην ανηφόρα αρνούμαι να ποτίσω την καθημερινότητά μου με αρνητισμό και μιζέρια. Η ζωή μας είναι σύντομη! Ας την κάνουμε σημαντική με περισσότερα χαμόγελα και λιγότερα δάκρυα.
Είναι μια στάση που υιοθέτησες μετά από τις εμπειρίες σου ή ήσουνα πάντα θετικός απέναντι στη ζωή;
Δεν έμαθα ποτέ να ζω στο μαύρο και στο γκρίζο! Προσπαθώ να ατενίζω προς τη φωτεινή πλευρά της ζωής, αντιμετωπίζοντας τις δυσκολίες που προκύπτουν ως μια προσωρινή μπόρα που θα ξεσπάσει και θα κοπάσει λίγο αργότερα. Έχω συναντήσει ανθρώπους που, παρά τη δοκιμασία τους, το χαμόγελο δεν έλειπε ποτέ από τα χείλη τους! Μια στάση ζωής που με έχει διδάξει πολλά! Προσπαθώ να έχω γενικότερα μια θετική στάση ζωής.
Αυτό που ίσως δεν ξέρουν πολλοί για σένα είναι το χιούμορ σου. Αυτό πόσο σωτήριο είναι στις δύσκολες στιγμές;
Το χιούμορ είναι απαραίτητο και αναγκαίο στη ζωή μας, ιδιαίτερα στις μέρες μας. Είναι για μένα μάσκα οξυγόνου απέναντι στις δύσκολες και τοξικές στιγμές της καθημερινότητας. Ναι, κάποιες φορές είναι σωτήριο σε δύσκολες στιγμές. Τόσο σωτήριο που, σε κάποιες καταστάσεις, δρα σαν τον μηχανισμού εκτόξευσης – εκτίναξης που χρησιμοποιούν οι πιλότοι των μαχητικών αεροσκαφών. Για παράδειγμα, τη στιγμή που μια πολιτική συζήτηση παίρνει φωτιά στην πρωινή εκπομπή, τραβάμε τον μοχλό εκτίναξης, πετάμε την ατάκα και επιχειρούμε να ρίξουμε τους τόνους. Τις πιο πολλές φορές ο στόχος επιτυγχάνεται.
Υπήρξαν στιγμές που ένιωσες ότι σε εγκαταλείπει όλη αυτή η ενέργεια και το πάθος σου για ζωή;
Αναμφίβολα υπήρξαν και θα υπάρχουν αυτές οι στιγμές! Και είναι λογικό και αναμενόμενο. Δεν είναι όλες οι στιγμές ίδιες. Είναι στην ανθρώπινη φύση να πέφτεις και να σωριάζεσαι στο πάτωμα! Από δω και μπρος, όμως, ξέρω πως όταν πέφτω θα σηκώνομαι. Έχω αποκτήσει πολλά αντισώματα για να μπορώ να στέκομαι με αυτοπεποίθηση μπροστά στην απαισιοδοξία. Άλλωστε, αυτό ήταν και ένα από τα μεγαλύτερα μαθήματα που διδάχθηκα μέσα από τη δοκιμασία μου.
Ποια ήταν η πρώτη σκέψη όταν σου ανακοινώθηκε ότι πάσχεις από τη «νόσο των Σταυροφόρων»;
Η πρώτη σκέψη στο άκουσμα μιας θανατηφόρας ασθένειας είναι ο θάνατος. Βλέπεις τη ζωή σου να τίθεται σε αβέβαιη προοπτική και έρχεσαι αντιμέτωπος με τη ματαιότητα της επίγειας και πρόσκαιρης ζωής. Βρέθηκα, για πρώτη φορά στη ζωή μου, αντιμέτωπος με την πικρή αλήθεια. Την ανακοίνωση ενός αποτελέσματος που δεν θέλεις να ακούσεις ποτέ. Όμως, δεν είχα άλλη επιλογή. Έπρεπε να σταθώ στα πόδια μου και να πολεμήσω.
Φλέρταρες με την κατάθλιψη ή δεν άφησες τον εαυτό σου να πέσει;
Είμαι κατά της θλίψης και ευτυχώς δεν άφησα αυτή την κατάσταση να με πλησιάσει! Όμως, ποτέ δεν ξέρεις τι γίνεται! Είναι στιγμές που κάποια πράγματα κινούνται σε λεπτές ισορροπίες. Κανένας δεν είναι άτρωτος συναισθηματικά και όλοι πρέπει να είμαστε υποψιασμένοι απέναντι σε αυτή την ύπουλη ασθένεια της εποχής.
Από πού αντλείς τη δύναμη σου;
Είμαι από τη φύση μου αισιόδοξος άνθρωπος. Έτσι η δύναμή μου πηγάζει από την πίστη και την ελπίδα που γεννά ένα καλύτερο αύριο! Η πίστη είναι ο ισχυρότερος αμυντικός μηχανισμός απέναντι στο κακό. Είναι το πιο δυνατό εχέγγυο για να κερδίσουμε μια δύσκολη μάχη. Επίσης, πηγή δύναμης για τον άνθρωπο είναι και η προσευχή, η οποία επιδρά καταπραϋντικά στην αγωνία της ψυχής.
Στον καθρέφτη σου έβλεπες έναν άλλο άνθρωπο από αυτόν που ήσουν στην πραγματικότητα;
Στον καθρέφτη μου έβλεπα πάντα τον ίδιο άνθρωπο σε διαφορετική έκδοση. Άλλοτε κουρασμένο κι άλλοτε ευδιάθετο και έτοιμο για δράση.
Φοβήθηκες τον θάνατο μέσα από όλες αυτές τις δοκιμασίες;
Όλοι φοβόμαστε τον θάνατο. Άλλοι λιγότερο κι άλλοι περισσότερο. Φοβόμαστε επειδή γνωρίζουμε ότι όλοι ανεξαίρετα θα βαδίσουμε από αυτόν τον δρόμο. Φοβήθηκα, λοιπόν, τον θάνατο στο άκουσμα της ανακοίνωση του αποτελέσματος της γενετικής εξέτασης. Και ποιος δεν φοβάται όταν του ανακοινώνουν πως πάσχει από μια ασθένεια που οδηγεί στο τέλος. Επίσης, φοβήθηκα το ενδεχόμενο να φύγω στο χειρουργείο, αφού η μεταμόσχευση ήπατος στο μυαλό μου έμοιαζε σαν ένα θεόρατο βουνό. Είχα φτάσει πολύ κοντά στον θάνατο μετά από σοβαρή μετεγχειρητική επιπλοκή κι η αυτή μου η εμπειρία με βοήθησε να συμβιβαστώ κάπως με την ιδέα του. Κατέληξα στο συμπέρασμα ότι ο θάνατος δεν πρέπει να μας φοβίζει, γιατί όταν θα έρθει εμείς θα έχουμε ήδη φύγει.
Ήρθες πιο κοντά στον θεό, μετά από αυτή τη δοκιμασία;
Η ιστορία με την υγεία μου μπορώ να πω ότι με βοήθησε να έρθω κοντά στην εκκλησία. Ο πιο πολύς κόσμος τη στροφή του στην εκκλησία την οφείλει σε κάποια δοκιμασία. Είναι αμέτρητες οι ιστορίες ανθρώπων ανά τους αιώνες σε όλα τα σημεία της γης που δεν είχαν γιατρειά και ελπίδα, όμως, στάθηκαν ξανά στα πόδια τους και βγήκαν νικητές με την προσευχή και την απόλυτη πίστη στον θεό.
Υπάρχουν άγγελοι;
Όσο υπάρχουν δότες θα υπάρχουν άγγελοι. Όσο υπάρχουν άνθρωποι που θα δηλώνουν την επιθυμία τους να εγγραφούν στο αρχείο δυνητικών δοτών οργάνων, η ελπίδα θα παραμένει αθάνατη. Γιατί, πολύ απλά, όσο υπάρχουν δότες η ζωή θα συνεχίζεται.
Ποιο είναι ο δικός σου άγγελος;
Ο δικός μου άγγελος είναι ο άνθρωπος που μου έσωσε τη ζωή. Ενώ βρισκόταν στη ζωή είχε δηλώσει την επιθυμία του να καταστεί μεταθανάτιος δότης οργάνων και έκανε δήλωση αυτοθυσίας. Γιατί είναι αυτοθυσία να σώζεις άλλους ανθρώπους όταν γνωρίζεις ότι εσύ δεν σώζεσαι. Υπάρχουν, όμως, και οι επίγειοι άγγελοι που είναι έτοιμοι την ώρα της δοκιμασίας να σηκώσουν λίγο από το βάρος μας και να μας ελαφρύνουν το φορτίο του πόνου, όπως είναι η οικογένεια και οι φίλοι μας.
Θεωρείς ότι με το πρώτο σου βιβλίο κατάφερες να ευαισθητοποιήσεις κάποιους ανθρώπους;
Νιώθω τυχερός και ευλογημένος που βγήκα νικητής μέσα από μια δύσκολη ιστορία. Μέσα από το βιβλίο μου θέλω να συμβάλω στη διάδοση της σπουδαιότητας του μηνύματος της δωρεάς οργάνων. Μετά τη μεταμόσχευση νιώθω υπεύθυνος απέναντι στους ανθρώπους που αναμένουν στις λίστες αναμονής. Κάποιοι από αυτούς είναι καταδικασμένοι σε θάνατο λόγω της έλλειψης μοσχευμάτων. Η αύξηση της μεταθανάτιας δωρεάς θα επέλθει μόνο αν επενδύσουμε στη σωστή και διαχρονική ενημέρωση. Με τη συγγραφική μου δράση ευελπιστώ να συμβάλω προς αυτή την κατεύθυνση.
Μέχρι πού είσαι διατεθειμένος να φτάσεις;
Είμαι διατεθειμένος να συνεχίσω αυτή την προσπάθεια, γιατί αυτός ο αγώνας είναι αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής μου. Στο άκουσμα της δωρεάς οργάνων πάντοτε βάζουμε τον εαυτό μας στη θέση του δότη, ποτέ στη θέση του λήπτη. Οι στατιστικές, όμως, λένε ακριβώς το αντίθετο. Η δωρεά οργάνων είναι ένα θέμα που μας αφορά όλους. Έτσι, θα συνεχίσω αυτή τη σταυροφορία ενημέρωσης του κόσμου και το επόμενο βήμα θα είναι η παραγωγή ενός ντοκιμαντέρ.
Ποια η σημασία της Ανάστασης για σένα;
Η Ανάσταση του Χριστού είναι μήνυμα ελπίδας και ζωής. Πέραν, όμως, από το θρησκευτικό και ιστορικό γεγονός της Ανάστασης είναι και το ευρύτερο μήνυμά σε ολόκληρη την ανθρωπότητα που αφορά τον κάθε ένα από εμάς. Είναι, δηλαδή, ένα προσκλητήριο από τον δημιουργό για να αλλάξουμε, να αναστήσουμε τον καλό μας εαυτό και να γίνουμε καλύτεροι άνθρωποι.
Πόσο σε άλλαξε αυτή η εμπειρία; Έχεις γίνει πιο συνειδητοποιημένος;
Ήταν ένα βιωματικό ταξίδι που με βοήθησε να γνωρίσω καλύτερα τον Σταύρο. Ένα ταξίδι που όπως φαίνεται είχε σκοπό να με εμπνεύσει, να με δυναμώσει ψυχικά και να με καθοδηγήσει να ορίσω τον αληθινό σκοπό της ζωής μου.
Αναθεώρησες πράγματα για τη ζωή σου;
Πολλά! Τώρα πια δεν είμαι διατεθειμένος να ξοδεύω ανούσια τον χρόνο μου. Σήμερα, αρκετός κόσμος ζει παθητικά τη ζωή του αφήνοντας τα ηνία της στους άλλους. Ο χρόνος είναι αδυσώπητος. Αυτό που ζούμε σήμερα δεν θα το ζήσουμε στο μέλλον. Οι στιγμές φεύγουν, περνούν και δεν γυρνάνε πίσω. Πλέον, δεν αφήνω τον χρόνο να με προσπερνά. Βάζω στόχους και αγωνίζομαι για την πραγματοποίησή τους.
Τι σου δίνει χαρά στις μέρες μας;
Οι όμορφες απλές καθημερινές στιγμές. Η μυρωδιά ενός φρεσκοψημένου καφέ, μια καλή ταινία, μια βόλτα στη φύση παρέα με τη φωτογραφική μου, η θέα της ανατολής του ηλίου, ο ήχος ενός τρεχάμενου νερού. Ας πούμε και «δόξα τω θεώ», φέτος δεν έχουμε κανένα παράπονο.
Όλο εκείνο το διάστημα που ήσουν μακριά από την οικογένεια και τους φίλους σου τι σκεφτόσουν;
Η αλήθεια είναι πως δεν έμεινα και πολύ μακριά από την οικογένεια και τους φίλους μου, αφού οι επισκέψεις τους στο Μπέρμιγχαμ ήταν πολύ συχνές. Και στη δίκη μου οικογένεια ήρθε να προστεθεί και μια δεύτερη. Αυτή των ανθρώπων της παροικίας, που με δίδαξαν τον ορισμό της ανιδιοτελούς αγάπης και προσφοράς.
Γνωρίζεις τα στοιχεία του ανθρώπου που σου χάρισε ζωή;
Το μόνο που γνωρίζω είναι πως ήταν ένα άντρας κοντά στα 50, ο οποίος έφυγε μετά από εγκεφαλικό επεισόδιο.
Θα ήθελες κάποια στιγμή να συναντήσεις κάποιον από την οικογένειά του;
Αυτή θα είναι και η επόμενή μου κίνηση. Παρά το γεγονός ότι η νομοθεσία απαγορεύει τη γνωριμία μεταξύ του λήπτη και της οικογένειας του δότη, θα προσπαθήσω να έρθω σε επαφή με την οικογένεια. Σε κάποιες περιπτώσεις η επιθυμία της γνωριμίας είναι τόσο έντονη και από τις δυο πλευρές, που προσπερνά ακόμα και την ίδια τη νομοθεσία.
Αν καταφέρεις, τελικά, να τους συναντήσεις τι θα ήθελες να τους πεις;
Τα λόγια είναι πολύ φτωχά για να πεις ευχαριστώ. Τι μπορείς να πεις για να ευχαριστήσεις την οικογένεια του ανθρώπου που σώζει τη ζωή σου. Το μόνο που μπορείς να κάνεις είναι να υποκλιθείς στο μεγαλείο της ψυχής του και να ζήσεις τα υπόλοιπα χρόνια της ζωής σου ακολουθώντας το δικό του παράδειγμα.
Όλο αυτό που συνέβη πιστεύεις ότι είναι μια η δεύτερη ευκαιρία στη ζωή;
Σαφώς και είναι μια δεύτερη ευκαιρία στη ζωή. Αν δεν έβρισκα δότη, θα πέθαινα φρικτά, αργά και βασανιστικά. Από την ώρα της διάγνωσης της συγκεκριμένης ασθένειας, ο ασθενής μοιάζει με αναμμένο κερί που λιώνει σιγά-σιγά.
Η δημιουργία οικογένειας είναι μέσα στα πλάνα σου;
Αυτό το σενάριο για την ώρα είναι εκτός πλάνου, εκτός κάδρου, εκτός τόπου και χρόνου.
Δεν θέλεις να παντρευτείς; Ή ανήκεις κι εσύ στην κατηγορία εκείνων που δηλώνουν αιώνια εργένηδες;
Δεν μου αρέσουν οι ταμπέλες και τα μεγάλα λόγια. Ποτέ δεν ξέρεις τι γίνεται. Για την ώρα έχω τη Λόλα, την ημίαιμη σκυλίτσα μου, και περνάμε εξαιρετικά!
Επαγγελματικά, αισθάνεσαι ότι έχεις βρει αυτό που σε εκφράζει περισσότερο;
Είμαι στην πρωινή εκπομπή από το 2006 και θεωρώ πως είμαι στο στοιχείο μου! Μου αρέσει η ειδησεογραφία, το ζωντανό ρεπορτάζ και οι συνεντεύξεις. Αυτό που κάνω με γεμίζει, ενώ με τη Σταυριανή θεωρώ ότι έχω βρει το άλλο μου μισό. Αυτό που με κουράζει κάποιες φορές είναι οι αντιπαραθέσεις στα πάνελ και ο ξύλινος πολιτικός λόγος.
Τι άλλο θα ήθελες να δοκιμάσεις;
Ελεύθερη πτώση με αλεξίπτωτο!
Γενικά, είσαι άνθρωπος που του αρέσει να αλλάζει και να πειραματίζεται ή προτιμάς τη σταθερότητα;
Τα πειράματα δεν είναι στη φύση μου. Άλλωστε, η χημεία και η φυσική δεν ήταν από τα αγαπημένα μου μαθήματα στο σχολείο.
Σε κάποια φάση έκανες μια σατιρική εκπομπή στο ραδιόφωνο, μιμούμενος πολιτικά πρόσωπα. Πώς τη θυμάσαι εκείνη τη φάση;
Ήταν κάπου στο 1995, όταν σε ηλικία 16 ετών είχα ξεκινήσει μια συνεργασία με το ραδιόφωνο του Άστρα σε μια κυριακάτικη εκπομπή, που παρουσίαζε ο ηθοποιός Αντρέας Αργυρίδης. Στη συνέχεια, απέκτησα τη δίκη μου εκπομπή στο Zenith 96.4 και το 1998 είχα μετακινηθεί στο ράδιο Αθήνα 100.7. Ήταν χρόνια αγνά και μοναδικά, που θα τα θυμάμαι με πολλή αγάπη και νοσταλγία.
Θα τολμούσες να το ξανακάνεις ή έβαλες τέλος σε αυτό το επαγγελματικό κομμάτι;
Ο κύκλος των σατιρικών εκπομπών έχει κλείσει εδώ και 22 χρόνια, από τότε, δηλαδή, που εργοδοτήθηκα στο Ραδιοφωνικό Ίδρυμα Κύπρου.
Γιατί εγκατέλειψες το ραδιόφωνο; Θεωρείς ότι δεν ταιριάζει στο προφίλ ενός δημοσιογράφου που παρουσιάζει ενημερωτική εκπομπή;
Εγκατέλειψα το ραδιόφωνο κυρίως λόγω χρόνου. Όμως, το ραδιόφωνο είναι έρωτας μεγάλος και κάποια στιγμή θα ήθελα να επανέλθω.
Θεατρικά τι ετοιμάζεις με τον Λώρη;
Φέτος, ετοιμάζουμε τη θεατρική κωμωδία «Συμπέθεροι από το Μπάκιγχαμ» -που είναι η κυπριακή διασκευή του έργου «Συμπέθεροι από τα Τίρανα» των Θανάση Παπαθανασίου και Μιχάλη Ρέπα- και σε αυτή θα πρωταγωνιστούν οι Λώρης Λοϊζίδης, Φώτης Γεωργίδης, Μιχάλης Σοφοκλέους, Σοφία Καλλή, Πένυ Φοινίρη, Μαρίνα Βρόντη, Στέλλα Φιλιππίδου, Γιώργος Ευαγόρου και Σαββίνα Γεωργίου.
Έχεις κάποια απωθημένα; Κάποια πράγματα που θες να ζήσεις;
Δεν έχω απωθημένα, όμως, έχω στη μνήμη μου όμορφα γεγονότα αποθηκευμένα που θα ήθελα να ξαναζήσω.
Όταν κλείνεις τα μάτια τι ονειρεύεσαι;
Για να είμαι ειλικρινείς, το τελευταίο διάστημα από την κούραση μόλις κλείνω τα μάτια κοιμάμαι.
Με ποιο χρώμα θα ζωγράφιζες τη ζωή;
Η ζωγραφική δεν συγκαταλέγεται στα ταλέντα μου, οπότε άστο καλύτερα. Το μόνο βέβαιο είναι ότι η καθημερινότητά μας θα γίνει πιο φωτεινή και πιο όμορφη χρωματικά, αν καταφέρουμε να βάλουμε στη ζωή μας ανθρώπους που θα μας ευφραίνουν ψυχικά και ασχοληθούμε με δραστηριότητες που θα μας κάνουν πιο δημιουργικούς και πιο χαρούμενους.
Styling: Γιώργος Χρυσοστόμου
Θερμές ευχαριστίες στο «Σολώνειον Κέντρον Βιβλίου» για την ευγενική φιλοξενία
