Εμφανίστηκε στο προσκήνιο ως το «εισαγόμενο» ταλαντούχο κορίτσι που άνοιξε διάπλατα την πόρτα του «Fame Story» διεκδικώντας μια θέση στην ελληνική δισκογραφία, ενώ το 2006 εκπροσώπησε την Κύπρο στη Eurovision. Έκτοτε, η ζωή της Αννέτ Αρτάνι άλλαξε ριζικά. Μεγάλωσε. Έγινε μαμά. Έζησε μια δύσκολη σχέση που την οδήγησε σε κατάθλιψη. Χώρισε. Μπήκε σε πρόγραμμα γυμναστικής και ετοιμάζεται να κλέψει τις εντυπώσεις με τη συμμετοχή της σε αγώνες bodybuilding.
Του Παντελή Παναγιώτου
Χρειάστηκε πολύς χρόνος μέχρι να μπορέσουμε να συντονίσουμε το πρόγραμμά μας, με τις εφτά ώρες που μας χώριζαν -λόγω διαφοράς στην ώρα της Αμερικής- να μας ταλαιπωρούν για μέρες. Στην άλλη άκρη του τηλεφώνου, ακούγεται η Αννέτ χαρούμενη, ευτυχισμένη. Μου μιλάει στον ενικό, άμεσα, και χωρίς κανένα ίχνος επιφύλαξης που συνήθως εμπεριέχουν τα πρώτα λεπτά της γνωριμίας. Μιλάμε σαν φίλοι, σαν να γνωριζόμασταν από παλιά, ενώ ταυτόχρονα ετοιμάζει τις βαλίτσες της, μετρώντας αντίστροφα για την επιστροφή στην Ελλάδα. «Θα πάμε στη γενέτειρά μου, την Κεφαλονιά για τη βάφτιση του μικρού που θα γίνει τον Αύγουστο, συνδυάζοντας παράλληλα και τις καλοκαιρινές μας διακοπές». Κι όσο συζητάμε για τη ζωή της έπειτα από τον ερχομό του γιου της αλλά και τις δυσκολίες που πέρασε με την προσωπική της ζωής τους τελευταίους μήνες, η τσιριχτή φωνή του μικρού Μάξιμου – Γρηγόρη που διαπερνά ανά τακτά διαστήματα το ακουστικό, δίνει ένα αισιόδοξο κλίμα στην κουβέντα μας.
Σε άλλαξε πολύ η μητρότητα, Αννέτ;
Δεν φαντάζεσαι πόσο διαφορετική είναι η ζωή μου μετά τον ερχομό του γιου μου. Πολλές φορές οι γυναίκες δεν μπορούμε να φανταστούμε τη ζωή μας μ’ ένα παιδί. Όταν έρχεται, όμως, η συνέχεια είναι πολύ διαφορετική κι όλα κυλούν από μόνα τους. Μια φίλη μου, έλεγε πως δεν θα μπορούσε ποτέ να με φανταστεί με ένα παιδί στην αγκαλιά. Τελικά, από την πρώτη στιγμή που ανέλαβα τον ρόλο της μητρότητας, ανατράπηκαν τα πάντα. Ήταν σαν να ήμουν από πάντοτε μητέρα.
Σου ταιριάζει ο ρόλος της μανούλας;
Ξέρεις κάτι, δεν τον βλέπω σαν ρόλο. Είναι κάτι πολύ φυσικό που βγαίνει αβίαστα. Λειτουργώ εντελώς ενστικτωδώς, πράγμα που σημαίνει αυτομάτως πως η μητρότητα δεν είναι μια στάση ρουτίνας ή συνήθειας. Απλά, είναι κάτι που έρχεται και ενσωματώνεται στη ζωή και την καθημερινότητά σου.
Είσαι υπέρ προστατευτική μαζί του; Του κάνεις όλα τα χατίρια;
Είμαι προστατευτική σε φυσιολογικά πλαίσια. Δεν είμαι της υπερβολής. Απλά, δεν θέλω να του λείψει τίποτα. Μου αρκεί να γελάει. Και χαίρομαι πολύ που είναι ένα παιδί χαμογελαστό. Από το πρώτο λεπτό που ξυπνά το πρωί, έχει μονίμως ένα χαμόγελο ζωγραφισμένο στο πρόσωπό του. Αυτό και μόνο, με πλημμυρίζει από χαρά και ευτυχία. Ο ερχομός του Μάξιμου-Γρηγόρη, ήταν ο λόγος που με έκανε να αγαπήσω περισσότερο τον ίδιο μου τον εαυτό.
Ο ερχομός του γιου σου ήταν μια καλή ευκαιρία να αναθεωρήσεις πράγματα για τη ζωή σου;
Ναι. Εδικά τους πρώτους μήνες, ήταν ένα πολύ δύσκολο διάστημα για μένα. Ακόμα και πριν λίγο καιρό, υπήρχαν στιγμές που έκλαιγα ασταμάτητα μπροστά του και ο ίδιος, βούρκωνε που με έβλεπε. Έπρεπε να βρω τρόπους να ξεπεράσω όλο αυτό που μου συνέβαινε, για να μπορέσω να του μεταδώσω μόνο τα όμορφα συναισθήματα και τη θετικότητα που πρέπει να παίρνουν τα μωρά από τους γονείς τους, τουλάχιστον όταν βρίσκονται σε μια τόσο τρυφερή ηλικία.
Τι σε δυσκόλεψε περισσότερο που δεν μπορούσες να το διαχειριστείς;
Λίγο μετά τη γέννηση του γιου μου, είχα αρχίσει να πιάνω τον εαυτό μου σε μια πολύ άσχημη ψυχολογική κατάσταση. Δεν ήξερα πώς να το διαχειριστώ όλο αυτό και δεν γνώριζα καν από πού μπορεί να πηγάζει.
Το πρώτο διάστημα η μητέρα μου ήταν στο πλευρό μου. Στη συνέχεια, όμως, λόγω του ότι έπρεπε να φύγει από την Αμερική και να επιστρέψει στην Ελλάδα, είχα βρεθεί ολομόναχη σ’ ένα σπίτι μ’ ένα παιδί στην αγκαλιά. Ένιωθα πως δεν θα είχα κανένα δικό μου άνθρωπο δίπλα μου να με στηρίξει.
Θέλεις να πεις ότι ο σύντροφος και πατέρας του παιδιού σου, δεν σε στήριζε;
Όχι, δεν το έκανε. Ουσιαστικά, όταν ξεκίνησα να αισθάνομαι άσχημα με τον εαυτό μου και να αντιλαμβάνομαι ότι είχα επιλόχειο κατάθλιψη, ζήτησα τη βοήθειά του. Ήθελα να βρίσκεται δίπλα μου. Να με βοηθά με το παιδί, να μιλάμε και να ζούμε μαζί αυτές τις σημαντικές στιγμές στο πλευρό του γιου μας. Όμως, κάτι τέτοιο δεν έγινε ποτέ. Όταν άρχισα να πέφτω στην κατάθλιψη, αυτός έφευγε. Δεν ήξερε πώς να αντιδράσει ως πατέρας, αλλά ούτε ως άντρας πλάι στη γυναίκα του. Δεν είχε ιδέα. Aπλώς, έφευγε…
Τι θα πει έφευγε; Ως πατέρας, δεν θεωρείς ότι θα ήταν απαραίτητο να αναλάβει τις ευθύνες του;
Έβλεπε την κατάστασή μου, αλλά δεν με υποστήριζε. Προσπαθούσα να του εξηγήσω, να του πω πώς αισθάνομαι και να του δώσω να καταλάβει πως δεν μπορούσα να διαχειριστώ την κατάθλιψη, όμως αυτός ήταν σε άρνηση. Μου έλεγε πως δεν μπορεί να με καταλάβει και πως όλα αυτά που του έλεγα ήταν παραμύθια βγαλμένα από το μυαλό μου.
Πώς μπορεί ένας γονιός να αντιδρά με τέτοιο τρόπο;
Επέλεξα να είμαι με κάποιον που κατάγεται από το Puerto Rico. Επομένως, το πρότυπο της οικογένειας που είχε στο μυαλό του ήταν εντελώς διαφορετικό από αυτό που γνωρίζουμε εμείς που ζούμε στην Ελλάδα και στην Κύπρο. Δεν ήταν στην κουλτούρα του όλο αυτό. Ουσιαστικά, δεν ήξερε πώς είναι να έχεις οικογένεια. Πίστευα ότι θα μπορούσε να γίνει καλός πατέρας γιατί ο ίδιος δεν είχε ζήσει με τους δικούς του και θα ήθελε να προσφέρει περισσότερα στο δικό του παιδί. Όμως, τελικά διαψεύστηκα.
Πώς διαχειρίστηκες αυτή την κατάσταση; Ζήτησες βοήθεια από κάποιον ειδικό;
Στην αρχή φρίκαρα με όλα αυτά που συνέβαιναν. Δεν ήξερα τι έπρεπε να κάνω. Ο μικρός έκλαιγε συνέχεια, εγώ έπρεπε να έχω υπομονή και καλή διάθεση για να αντέξω. Δεν είναι καθόλου εύκολο να έχεις κατάθλιψη, ειδικά όταν έχεις κι ένα παιδί. Οπότε, έπρεπε να κινητοποιηθώ άμεσα. Πήγα στο νοσοκομείο κι αφού έκαναν τη διάγνωση, μου είπαν ότι έπρεπε να με κρατήσουν καθώς η κατάστασή μου ήταν προχωρημένη. Οι γιατροί μου ζητούσαν να φέρω τον άντρα μου να του μιλήσουν, όμως αυτός συνέχιζε να κρατά την ίδια στάση. Αρνιόταν τα πάντα και δεν ήθελε να συνεργαστεί. Στη συνέχεια, κατάφερα να ενταχθώ, με τη βοήθεια ενός ψυχολόγου, σε ένα πρόγραμμα group therapy που γινόταν αποκλειστικά για νέες μητέρες προκειμένου να μπορέσω σιγά-σιγά να ορθοποδήσω.
Τώρα που μιλάμε, σε ποια κατάσταση βρίσκεσαι;
Όλη αυτή η περιπέτεια που έζησα, με έβαλε στη διαδικασία να βρω καινούρια κίνητρα στη ζωή μου, που θα με κάνουν να δυναμώσω ως άτομο και να μπορώ πλέον να στέκομαι βράχος δίπλα στο παιδί μου. Είχα πεισμώσει με τον εαυτό μου κι έλεγα πως θα καταφέρω να νικήσω αυτό που μου συνέβαινε και θα βγω νικήτρια. Βέβαια, την κατάθλιψη δεν την ξεπερνάς εύκολα. Συνεχίζω ακόμα και σήμερα να παρακολουθώ τον ψυχολόγο μου και να λαμβάνω την απαραίτητη υποστήριξη και μέρα με τη μέρα να γίνομαι καλύτερα.
Η σχέση σου με τον πατέρα του παιδιού σου, πώς είναι σήμερα;
Με τον Τζοβάνι δεν ήμασταν παντρεμένοι. Αγωνίστηκα πάρα πολύ μέχρι να καταλήξω σε μια οριστική απόφαση για το τι θα ήταν πιο σωστό να κάνω μαζί του. Του είχα πει πως δεν υπήρχε κανένας λόγος να τον έχω πια στη ζωή μου και πως η συμβίωση μαζί του, θα μου έκανε κακό. Τελικά, του ζήτησα να φύγει, λέγοντάς του πως αυτό θα ήταν το πιο σωστό και για τους δυο.
Πόσα χρόνια ήσασταν ζευγάρι;
Τέσσερα χρόνια. Και γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο αντέδρασα έτσι. Όταν έχεις έναν σύντροφο για τόσο καιρό και ξαφνικά σε μια κρίσιμη κατάσταση αντιλαμβάνεσαι πως δεν μπορεί να σε στηρίξει και το μόνο που κάνει είναι να σε εγκαταλείπει, τότε δεν υπάρχει λόγος να συνεχίσεις να είσαι μαζί του άλλο πια. Γιατί, αυτό θα κάνει για μια ζωή.
Το να μεγαλώνεις μόνη σου ένα παιδί, όμως, δεν είναι και το πιο εύκολο πράγμα…
Η αλήθεια είναι ότι με ενοχλεί πολύ όλη αυτή η κατάσταση, όμως θα πάρω το ρίσκο και θα αναλάβω επάνω μου όλο το βάρος της ευθύνης. Ξέρω ότι είναι δύσκολο να μεγαλώνεις μόνη σου ένα παιδί, όμως είμαι ικανή να του δώσω τα πάντα. Θα γίνω και μητέρα και πατέρας, όπου χρειάζεται. Το παιδί θα γνωρίζει όλη την αλήθεια γι’ αυτόν, αλλά δεν θα προσπαθήσω ποτέ να του στερήσω το δικαίωμα να του μιλά.
Τουλάχιστον, σήμερα, υπάρχει κάποιο ενδιαφέρον από πλευράς του; Βλέπει το παιδί;
Μόνο όταν τον συμφέρει. Μια στο τόσο παίρνει τυπικά τηλέφωνο να ρωτήσει τι κάνει ο μικρός και τίποτα άλλο. Αυτός θεωρεί πως είναι εντάξει, όμως ουσιαστικά τίποτα περισσότερο δεν προσφέρει. Ούτε οικονομικά. Τα κάνω όλα μόνη μου. Με τον μοναδικό άνθρωπο που εξακολουθώ να κρατώ επαφή είναι ο αδελφός του Τζοβάνι με τον οποίο έχουμε πολύ καλή σχέση. Μάλιστα, μου ζήτησε να βαφτίσει τον Μάξιμο-Γρηγόρη, έτσι θα είναι ο νονός μαζί με την κολλητή μου.
Σε ποιον από τους δυο μοιάζει ο μικρός;
Όλοι μου λένε πως είναι σαν να μην έχει πατέρα (γέλια). Αλήθεια, όμως, δεν μοιάζει καθόλου στον μπαμπά του. Όσοι με γνώριζαν από παιδί λένε πως είναι ίδιος εγώ.
Πρόσφατα είδαν το φως της δημοσιότητας φωτογραφίες που ανεβάζεις κατά καιρούς στα social media, με τις καλλίγραμμες αναλογίες σου να βρίσκονται στο επίκεντρο των συζητήσεων. Αλήθεια, πώς κατάφερες αυτό το αποτέλεσμα μέσα σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα;
Όταν ξεκίνησα να αποκτώ την αυτοπεποίθησή μου, μου είχαν εισηγηθεί να αρχίσω γυμναστική προκειμένου να βελτιώσω ακόμα περισσότερο το ηθικό μου. Οπότε, απευθύνθηκα αμέσως σε μια γυμνάστρια, η οποία ως γυναίκα με στήριξε. Της εξήγησα σε ποια φάση της ζωής μου βρίσκομαι και της ζήτησα να με βοηθήσει. Μπήκα σε πρόγραμμα με αυστηρή διατροφή και κάπως έτσι κατάφερα να χάσω 75 ολόκληρα κιλά. Σήμερα, βρίσκομαι στην καλύτερη φυσική μου κατάσταση, ακόμα και πριν μείνω έγκυος.
Σε ενόχλησε που στην αρχή, κάποιοι σε κατέκριναν για το σώμα σου, λέγοντας πως είσαι υπερβολικά αδύνατη;
Καθόλου. Πίστεψέ με, έχω περάσει τόσα πολλά τον τελευταίο καιρό, που δεν αφήνω τίποτα να με επηρεάσει πια. Όταν ξυπνώ το πρωί, αισθάνομαι ηρωίδα. Αισθάνομαι πολύ διαφορετικά τώρα πια με τον εαυτό μου. Έχει αλλάξει όλη μου η ζωή! Κι αυτό, επειδή δεν περιμένω τίποτα από κανένα. Κάνω τα πάντα ολομόναχη σε ένα σπίτι με τέσσερα κατοικίδια κι ένα παιδί. Οπότε, δεν με φοβίζει τίποτα.
Γιατί πιστεύεις ότι ξαφνιάστηκε τόσο πολύ ο κόσμος με τη νέα σου εικόνα;
Πολλοί πίστευαν ότι είχα κάνει photoshop ή γενικά πως «πειράζω» τις φωτογραφίες που ανεβάζω στα social media. Όμως, αυτοί που με γνώριζαν και πιο παλιά, ξέρουν ότι στο παρελθόν υπήρξα πολύ αδύνατη και είχα μια πολύ λεπτή μέση. Απλά, φάνηκε η τρομερή αλλαγή στο σώμα μου χάρη στην πολύ καλή δουλειά που έκανε η γυμνάστρια μου, Liliana VanLaar, η οποία μου έδωσε μια διατροφή με πολύ πρωτεΐνη, ιδανική για περιπτώσεις γυναικών που θέλουν να ασχοληθούν σοβαρά με τους αγώνες bodybuilder.
Θα ήθελες, δηλαδή, να το δεις πιο σοβαρά και να ασχοληθείς με αυτό το είδος γυμναστικής;
Ναι! Βρίσκομαι ήδη σε πρόγραμμα και σε λίγο καιρό θα μπορέσω να συμμετάσχω σε αγώνες. Το σώμα μου θα αλλάξει λίγο ακόμα. Θα αποκτήσω ακόμα περισσότερα κοψίματα στο σώμα και θα αυξήσω τη μυϊκή μου μάζα.
Δεν σε φοβίζει αυτή η αλλαγή; Ότι, δηλαδή, θα αποκτήσεις ένα σώμα όχι και τόσο θηλυπρεπές;
Μη φανταστείς ότι θα γίνω άλλος άνθρωπος. Δεν έχω σκοπό να γίνω… τέρας (γέλια). Θα διατηρήσω τη θηλυκότητά μου και θα είμαι αρκετά σέξι και με αυτό το κορμί!
Επενδύεις στην εικόνα σου γενικά; Κάνεις θυσίες;
Προσπαθώ να προσέχω τον εαυτό μου όσο περισσότερο γίνεται. Δεν έχω κάνει καμία αισθητική επέμβαση. Αν έκανα κάτι, δεν θα είχα κανένα πρόβλημα να το πω. Καμιά φορά, αμελώ ακόμα και τη διατροφή μου ή ξεχνώ να φάω λόγω του παιδιού. Προτεραιότητά μου είναι πάντα το παιδί μου. Η δική μου εικόνα, έχει περάσει σε δεύτερη μοίρα.
Σε κολακεύει ο χαρακτηρισμός της «σέξι μαμάς»;
Φυσικά! Γιατί να μη μου άρεσε ένας τέτοιος χαρακτηρισμός; Άλλωστε, είμαι μια single μανούλα. Όταν περπατώ στο δρόμο με το καροτσάκι, το παιδί και τον σκύλο, με σταματάνε και μου μιλάνε σαν να μη συμβαίνει τίποτα. Με φλερτάρουν κανονικά! Δεν τους ενοχλεί καθόλου.
Αισθάνεσαι έτοιμη να φτιάξεις ξανά τη ζωή σου;
Ναι. Θα ήθελα να βρω έναν άνθρωπο που να μπορεί να στηρίζει εμένα και το παιδί μου. Να είναι δίπλα μου έτσι όπως πρέπει να είναι ένας σωστός άντρας.
Είσαι από τις μαμάδες που ανησυχούν για το μέλλον των παιδιών τους και για το τι δρόμο θα ακολουθήσουν μεγαλώνοντας;
Θα ήθελα να του δώσω τα καλύτερα παραδείγματα. Να είναι καλός άνθρωπος, τρυφερός και να μάθει να μοιράζεται πράγματα. Δεν έχω ιδιαίτερες απαιτήσεις από αυτόν. Δεν θα με πείραζε δηλαδή αν στο μέλλον μου ανακοίνωνε ότι είναι gay. Το πολύ-πολύ να πηγαίνουμε μαζί για ψώνια (γελάμε).
Είσαι ευχαριστημένη με τη ζωή σου στη Νέα Υόρκη;
Έχω σκεφτεί πολλές φορές να επιστρέψω στην Ελλάδα, καθώς μου λείπουν πολύ οι δικοί μου. Όμως, δεν θα ήθελα να σηκωθώ και να φύγω με το παιδί. Ζω εδώ μόνιμα πολλά χρόνια. Έχω το σπίτι μου, τα κατοικίδιά μου και γενικά έχω προσαρμόσει την καθημερινότητά μου σε αυτό το μέρος. Επίσης, εδώ βρίσκεται και η μπάντα μου με την οποία κάνουμε κάποιες περιοδείες κατά καιρούς.
Βγάζεις χρήματα από τη δουλειά σου;
Έχω την εταιρία μου στην Αγγλία, με την οποία συνεργάζομαι εδώ και αρκετά χρόνια. Γράφουμε στίχους και μουσική για καλλιτέχνες σε όλο τον κόσμο. Βγάζω κάποια χρήματα ως συνθέτης, απλά τα τελευταία χρόνια δεν είναι και τόσα πολλά όπως ήταν παλιά. Όπως γνωρίζουμε όλοι, τα πράγματα στη μουσική βιομηχανία έχουν αλλάξει πολύ τα τελευταία χρόνια.
Πιστεύεις ότι ένα παιδί μπορεί να ανακόψει μία επαγγελματική πορεία;
Ένα παιδί, δεν έρχεται στη ζωή σου για να αποτελέσει εμπόδιο στην καριέρα και στα όνειρά σου. Πιστεύω
πως αν βρεις ένα ρυθμό και μια ισορροπία, μπορείς να κάνεις τα πάντα. Προσωπικά, δεν αισθάνομαι κάτι τέτοιο. Θα συνεχίσω να κάνω τα ίδια πράγματα που έκανα και πριν.
Αν είχες μια καλή επαγγελματική πρόταση, θα επέστρεφες στην Ελλάδα;
Φυσικά! Αν υπήρχε κάποια πρόταση που θα με ενδιέφερε, θα το σκεφτόμουν σοβαρά.
Έχουν περάσει δέκα χρόνια από τότε που εκπροσώπησες την Κύπρο στον διαγωνισμό της Eurovision. Γυρίζοντας λίγο πίσω το χρόνο, τι γεύση θα έλεγες ότι σου άφησε αυτή η εμπειρία;
Χαίρομαι πολύ που είχα την ευκαιρία να ζήσω μια τόσο ξεχωριστή και όμορφη εμπειρία. Ήταν μεγάλη τιμή για εμένα να εκπροσωπήσω την Κύπρο, ένα νησί που αγαπώ και σέβομαι πολύ τους ανθρώπους του. Ένιωθα ότι είχα ένα σημαντικό έργο να φέρω εις πέρας και ήθελα να βάλω τα δυνατά μου. Θέλω να πιστεύω πως είχα μια αξιοπρεπή παρουσία κι ένα καλό τραγούδι με πολύ σεβασμό.
Απογοητεύτηκες από το αποτέλεσμα;
Νομίζω πως κάτι περίεργο είχε γίνει τότε με την ψηφοφορία. Κάποιοι έλεγαν πως ενώ τηλεφωνούσαν, η ψήφος τους δεν γινόταν δεκτή. Από την άλλη, υπήρξαν πολλά σχόλια από κάποιους για την εμφάνισή μου και για το φόρεμα που είχε επιλέξει για εμένα η εταιρία μου, η οποία επέμενε σε μια πιο σεμνή εμφάνιση. Τέλος πάντων, αυτό που έχει σημασία είναι πως, ως εμπειρία, δεν θα άλλαζα απολύτως τίποτα. Όλα στη ζωή γίνονται για κάποιο λόγο. Και μέσα από τις εμπειρίες γινόμαστε καλύτεροι άνθρωποι. Ο κόσμος μού έδωσε πολλή αγάπη και αισθάνομαι ευγνώμων γι’ αυτό.
Αν σου δινόταν η ευκαιρία, θα ξαναπήγαινες;
Και βέβαια! Τότε ήμουν μικρότερη, πολύ πιο άπειρη. Σκεφτόμουν ότι ήθελα να κάνω μια σεμνή εμφάνιση. Η Eurovision, όμως, έχει αποδείξει πως δεν θέλει κάτι τέτοιο. Οπότε, αν πήγαινα ξανά θα έκανα κάτι εντελώς διαφορετικό, να τους «διαλύσει» το μάτι!
