Τη γνωρίσαμε μέσα από το «Greece’s Next Top Model» και ξεχώρισε από την αρχή. Δικαίως, έφτασε μέχρι τον μεγάλο τελικό και είναι από τα λίγα κορίτσια που είδαν σοβαρά αυτή την ευκαιρία που τους δόθηκε. Σήμερα, η ίδια μας μιλάει για τη ζωή της εκτός παιχνιδιού, ομολογεί τι ήταν αυτό που τη σόκαρε όταν τελείωσε το παιχνίδι, μας εξηγεί πως προέκυψε η μητρότητα σε ηλικία 18 ετών, τη σχέση με τον βιολογικό της πατέρα ενώ, για πρώτη φορά, εξομολογείται τη σχέση της με τον ποδοσφαιριστή, Ευγένιο Αντωνίου.
Από τον Αλέξανδρο Πρίφτη
Το ραντεβού μας είχε κλειστεί δέκα μέρες πριν. Νόμιζα ότι το είχε ξεχάσει κι έτσι το προηγούμενο βράδυ τής έστειλα μήνυμα, για να της το θυμίσω. Στην αρχή του τηλεφωνήματός μας, η Εβελίνα μιλούσε μόνο στον πληθυντικό. Όσες προσπάθειες έγιναν για να της τον κόψω, απέτυχαν. «Θέλω να γνωριστούμε από κοντά κι έπειτα θα νιώσω πιο οικεία», μου εξηγεί. «Προσπαθώ να είμαι όσο πιο ευγενική γίνεται με τον κόσμο», βιάζεται να προσθέσει κι έτσι δώσαμε ραντεβού στην Κύπρο, το καλοκαίρι. Στην ερώτηση «τι κάνεις αυτή την περίοδο;», εκείνη μου απαντά αιφνιδιαστικά: «Ετοιμάζω το book μου με την Έλενα Χριστοπούλου κι από Σεπτέμβριο θα πάω στο εξωτερικό. Παράλληλα, προσπαθώ να εγκλιματιστώ στη νέα μου ζωή. Η ζωή μου, ξέρεις άλλαξε πολύ μετά το “Greece’s Next Top Model”».
Με ποιον τρόπο, δηλαδή;
Προηγουμένως, δεν με ήξερε κανείς. Τώρα με γνωρίζουν οι περισσότεροι και πρέπει να σου πω ότι, όταν βγήκα απ’ το παιχνίδι, σοκαρίστηκα. Με το που τελείωσε το παιχνίδι, δεν ήξερα πώς να αντιδράσω. Όπου πήγαινα, με σταματούσαν μικρά παιδιά και μου μιλούσαν. Είναι ακόμα και σήμερα μεγάλο το σοκ για μένα, το ότι με βλέπουν κάποια παιδιά ως πρότυπο. Τι σημαντικό έχω κάνει δηλαδή, για να είμαι εγώ πρότυπο; Ανακάλυψα κάποιο φάρμακο που νικάει μία ασθένεια; Βρήκα έναν νέο νόμο στη φυσική; Βοήθησα με κάποιον τρόπο την ανθρωπότητα; Δεν θεωρώ ότι είμαι τόσο σημαντική, βάσει της πορείας μου, επειδή μπήκα σε ένα τηλεοπτικό πρόγραμμα, για να αποτελώ πρότυπο για τα παιδιά. Δεν έκανα τίποτα σπουδαίο. Είναι όμορφο να έρχονται παιδάκια και να μου ζητούν να βγάλουμε μία φωτογραφία, αλλά όταν μου λένε «θέλουμε να γίνουμε σαν εσένα», τρομάζω λίγο. Ok, τι να πω! (γελάει).
Προηγουμένως, μου είπες ότι θα πας στο εξωτερικό. Πόσο εύκολο είναι να ακολουθήσεις καριέρα μοντέλου, ενώ είσαι μητέρα ενός παιδιού;
Η κόρη μου, η Αριάννα, είναι 17 μηνών. Δεν είναι καθόλου εύκολο, πίστεψέ με. Επέλεξα ένα επάγγελμα που, από τη φύση του, είναι δύσκολο. Η μητρότητα είναι κάτι το υπέροχο, αλλά θα προσπαθήσω να τα συνδυάσω. Θέλω να αφοσιωθώ στον χώρο της μόδας και να ισορροπήσω την κατάσταση. Γι’ αυτό κι έχω συμφωνήσει με την Έλενα (σ.σ Χριστοπούλου) ότι θα λείπω για δύο εβδομάδες μόνο, κι ένα μήνα θα είμαι στο σπίτι. Δεν θα έφευγα μόνιμα στο εξωτερικό.
Είσαι μόνο 20 ετών. Πώς αποφάσισες να γίνεις μητέρα σε τόσο μικρή ηλικία;
Προέκυψε, δεν έγινε συνειδητά. Το μητρικό ένστικτο το είχα πάντα μέσα μου. Ήταν πολύ ισχυρό. Όταν χώρισαν οι δικοί μου, η μητέρα μου ξαναπαντρεύτηκε κι εγώ ουσιαστικά μεγάλωσα τα τρία μου αδέρφια, όταν πέθανε ο πατριός μου. Έχω μία αδερφή εννέα ετών και δύο δίδυμα αγοράκια τεσσάρων ετών. Βοηθούσα τη μητέρα μου. Όταν τελείωσα το σχολείο ήθελα να σπουδάσω, όμως, είχα μία σχέση και η εγκυμοσύνη προέκυψε ξαφνικά. Με τον πρώην σύντροφό μου αποφασίσαμε να το κρατήσουμε το παιδί – στην πορεία μπορεί να χωρίσαμε, όμως, διατηρούμε εξαιρετικές σχέσεις και με βοηθάει πολύ με τη μικρή. Χωρίσαμε πολιτισμένα εννοώ. Μιλάμε συνέχεια.
Ως μητέρα, πώς είσαι;
Η Αριάννα με κάνει ήδη ό,τι θέλει και πρέπει να το φτιάξω λίγο αυτό γιατί, όσο μεγαλώνει, θα μου πάρει εντελώς τον αέρα! (γελάει). Της έχω μεγάλη αδυναμία και το έχει καταλάβει. Θα είμαι όσο πρέπει αυστηρή και θα έχω όρια. Δεν νομίζω ότι υπάρχει τέλειος γονιός, γιατί είναι κάτι που δεν μαθαίνεται αυτό. Απλά, προσπαθείς για το καλύτερο.
Γεννήθηκες στη Μολδαβία, έτσι;
Ναι, γεννήθηκα εκεί και όταν ήμουν πέντε ετών, με πήρε η μητέρα μου και ήρθαμε μόνιμα πια στην Κύπρο. Εδώ πήγα σχολείο.
Ο πατέρας σου ήταν απών;
Με τον βιολογικό μου πατέρα δεν έχουμε καμία επαφή. Χώρισε με τη μητέρα μου, όταν ήμουν ενός έτους. Δεν τον έχω δει ποτέ, δεν τον θυμάμαι. Εμένα με μεγάλωσε ο πατριός μου. Εκείνον έλεγα «μπαμπά».
Όσο περνούσαν τα χρόνια, δεν είχες την επιθυμία να γνωρίσεις τον βιολογικό σου πατέρα;
Όχι. Και επειδή «πατέρα» έλεγα τον πατριό μου, δεν μου έλειψε η πατρική φιγούρα. Θέλω να πω ότι στεναχωριέσαι για κάτι που το είχες και σου λείπει. Εγώ, όμως, δεν γνώρισα ποτέ τον πατέρα μου, οπότε δεν γινόταν να μου λείψει. Η μητέρα μου ήταν και πατέρας μαζί, ήταν και ο πατριός μου που με αγαπούσε πολύ, οι παππούδες μου, όλοι. Δεν στερήθηκα την αγάπη! Οπότε, δεν με ενδιέφερε να βρω τον πατέρα μου – όχι από μίσος, αλλά δεν είχα ποτέ κάποιο συναίσθημα για εκείνον.
Έχεις σκεφτεί ποτέ τι θα έλεγες στον πατέρα σου, αν τον συναντούσες κάποια στιγμή;
Όχι, ποτέ δεν μου πέρασε από το μυαλό. Σκέψου ότι, ως παιδί, ποτέ δεν ρώτησα τη μητέρα μου κάτι σχετικό για εκείνον. Μάλιστα εκείνη μου είπε πριν από τρία χρόνια, στα 17 μου, το όνομα του πατέρα μου. Μόνη της, χωρίς να τη ρωτήσω εγώ. Δεν υπήρχε στη ζωή μου, οπότε δεν είχα κι εγώ κάποια απορία. Η μάνα μου ήταν πάντα βράχος δίπλα μου.
Τι αναμνήσεις έχεις από την Κύπρο;
Α, πολύ όμορφες! Βασικά άλλαζα συχνά σχολείο, επειδή μετακομίζαμε. Μέναμε στον Αρχάγγελο, αρχικά. Ήμασταν στο ενοίκιο, μέχρι να πάρουμε δικό μας σπίτι. Ήμουν, θυμάμαι, ήσυχο παιδί, στην αρχή δυσκολεύτηκα λίγο με τη γλώσσα και δέχτηκα bullying στο σχολείο, αλλά εντάξει. Την έμαθα σχετικά σύντομα κι έτσι δεν είχα πρόβλημα με τους συμμαθητές μου.
Ήσουν η «ωραία» της τάξης, να υποθέσω;
Το αντίθετο! Ήμουν «αόρατη» για τα αγόρια. Καταρχάς, ήμουν πιο ψηλή από όλα τα αγόρια του σχολείου. Ψηλή, αδύνατη, εμφανισιακά φαινόμουν ότι ήμουν από άλλη χώρα, αλλά δεν επηρεάστηκα πολύ. Το αντιμετώπιζα με χιούμορ και μετά έκανα φιλίες. Ήμουν καλή μαθήτρια, επιμελής. Το αγαπούσα το σχολείο μου.
Είναι γνωστό πια ότι έχεις σχέση με τον ποδοσφαιριστή, Ευγένιο Αντωνίου. Πόσο καιρό είστε μαζί;
Και που το κρύβαμε, το μάθατε! (γελάμε). Αστειεύομαι, γιατί δεν μου αρέσει να κρύβω τη ζωή μου, αλλά να την προστατεύω. Έχω κι ένα παιδί, οπότε είμαι δύο φορές προστατευτική. Επειδή δεν είμαστε πάρα πολύ καιρό μαζί, θέλω να είμαι προσεκτική στο τι λέω και στο τι κάνω, για να μην εκτεθεί καμία πλευρά.
Πώς θα χαρακτήριζες τη σχέση σας;
Τρυφερή. Πολύ γλυκιά και όμορφη. Η σχέση μας έχει τα στοιχεία που αγάπησα στον Ευγένιο.
Έτσι είναι κι εκείνος;
Μα, ναι, είναι πολύ γλυκός, υποστηρικτικός, ευγενής κι έχει κατανόηση. Με στήριξε πολύ μέχρι σήμερα και συνεχίζει να το κάνει. Επίσης, κάτι που είναι πολύ σημαντικό για εμένα είναι ότι αγαπάει πολύ τη μικρή.
Συγκατοικείτε;
Όχι, είναι πολύ νωρίς ακόμη για κάτι τέτοιο. Ο καθένας έχει τον χώρο του.
Το γεγονός ότι έχεις ήδη ένα παιδί, σε κάνει να είσαι πιο επιφυλακτική με έναν νέο σύντροφο;
Εννοείται αυτό. Δεν είμαι μόνη μου. Πρέπει να είμαι πολύ προσεκτική στις κινήσεις μου, στα λόγια, στις πράξεις, στα πάντα. Εγώ θέλω να είμαι με έναν άνθρωπο, με τον οποίο θα περάσω το υπόλοιπο της ζωή μου μαζί του.
Δεύτερο παιδί θα ήθελες; Θα έκανες ένα τέτοιο βήμα με τον Ευγένιο;
Δεύτερο παιδί και, γενικά, οικογένεια, φυσικά και θέλω. Λατρεύω τα παιδιά! Δεν πιστεύω ότι ο γάμος είναι απαραίτητος, αλλά μου αρέσει το μυστήριο αυτό. Οπότε, θα παντρευόμουν κιόλας. Μακάρι να πάνε όλα καλά στη σχέση, με την οποία είμαι σήμερα και να κάνουμε αυτά τα βήματα. Το μέλλον θα δείξει, είναι πολύ νωρίς ακόμα. Προς το παρόν θέλω να αφοσιωθώ στη δουλειά μου.
Ποια είναι, θα έλεγες, η μεγαλύτερη θυσία που έκανες για τη δουλειά και το σώμα σου;
Δεν έχω κάνει κάτι σκληρό, το μόνο ίσως που προσέχω πολύ είναι το φαγητό. Τρώω απ’ όλα, είμαι λάτρης του φαγητού, αλλά προσέχω τις μερίδες μου. Δεν τρώω, ας πούμε, δύο πιάτα μακαρόνια, κάτι το οποίο θα ήθελα πολύ, αλλά αρκούμαι στο ένα. Επίσης, δεν μπορώ να στερηθώ τα γλυκά. Αυτό θα πρέπει να το προσέξω, γιατί ναι μεν είμαι μικρή ακόμα κι έχω δυνατό μεταβολισμό, όμως, πιστεύω ότι στο μέλλον δεν θα ισχύει πια. Η αλήθεια είναι, όμως, ότι έτσι είναι το σώμα μου. Πάντα ήμουν ψηλή και αδύνατη. Σκέψου ότι και στην εγκυμοσύνη μου, πήρα μόλις οκτώ κιλά και χωρίς να προσέχω τη διατροφή μου. Έτρωγα ό,τι ήθελα, όποια ώρα το ήθελα. Επίσης, εγώ από πολύ μικρή, ήμουν ενεργή αθλήτρια. Ήμουν για χρόνια στον στίβο. Αθλήτρια ήθελα να γίνω, όχι μοντέλο. Το modeling δεν το είχα καν σκεφτεί. Απλά, ένας τραυματισμός, με ανάγκασε να σταματήσω τον στίβο. Όλα για κάποιο λόγο γίνονται στη ζωή μας τελικά. Πλέον, έχω βρει τον δρόμο μου κι είμαι πολύ χαρούμενη γι’ αυτό.
Styling: Shona Muir
