Ηovig Demirdjian: «Όταν κάτι αγαπάς δεν το φοβάσαι»

Κατάφερε ανάμεσα σε 18 χώρες να κερδίσει ένα από τα δέκα εισιτήρια του αποψινού τελικού και να επιβραβευθεί για την άρτια σκηνική παρουσία του. Ο Ηovig, λίγες ώρες πριν από τον μεγάλο τελικό αποκαλύπτει τις σκέψεις και τα συναισθήματα του.

Του Κωνσταντίνου Χάμπαλη

Εκπληρώθηκε το όνειρό σου;

Στο 90%.

Το υπόλοιπο, 10%;

Απόψε. Το μεγαλύτερο στοίχημα είναι η αποψινή εμφάνισή μας. Εκεί θα κριθούν όλα. (γέλια)

Είσαι έτοιμος να κατακτήσεις την κορυφή;

Είμαι έτοιμος για όλα. Με θετική σκέψη και χαμόγελο, έχω την αίσθηση ότι η χώρα μας μπορεί να κατακτήσει πολλά περισσότερα απ’ όσα οριοθετούν οι άλλοι για μας.

Σε προηγούμενη συνέντευξή σου δήλωσες ότι «πρέπει να προκριθούμε στον τελικό και να διεκδικήσουμε τη θέση που έχω στο μυαλό μου». Είμαστε ήδη στον τελικό. Θες να μου αποκαλύψεις, ποια θέση υπολογίζεις ότι θα κατακτήσουμε;

Δεν μπορώ να πω. Το κάθε πράγμα στην ώρα του. Αύριο, μπορώ να σου αποκαλύψω τα πάντα.

Μια θέση στην πρώτη δεκάδα θα ήσουν ικανοποιημένος;

Είμαι ήδη ικανοποιημένος με την πρόκρισή μας στον τελικό. Από την άλλη, θέλω να κατακτήσω την καλύτερη θέση που πήρε ποτέ η Κύπρος.

Θες να μου πεις πώς αισθάνεσαι τώρα που επάξια κέρδισες το ένα από τα δέκα εισιτήρια της αποψινής διοργάνωσης;

Χαρούμενος; Ευτυχισμένος; Ενθουσιασμένος; Συγκινημένος; Δεν ξέρω. Νιώθω τόσα πολλά πράγματα μέσα μου που δεν μπορώ να τα προσδιορίσω. Γενικά όμως αισθάνομαι περήφανος γι’ αυτό το μεγάλο βήμα.

Ήσουν αγχωμένος πάνω στη σκηνή;

Καθόλου. Φρόντισα να αποβάλω όλο το άγχος μου στις πρόβες. Όταν απέμεναν λίγα δευτερόλεπτα προτού ανεβώ στη σκηνή είπα στον εαυτό μου, «μπορείς, το ’χεις, let’s do it».

Πόσο δύσκολο ήταν να συντονιστείς με τη χορογραφία;

Πάρα πολύ. Γι’ αυτό έγιναν και πολλές πρόβες. Και θα γίνουν ακόμα. Δεν θα ξεκουραστώ ούτε λεπτό. Θέλω να αποδώσω τη συμμετοχή μας στο μάξιμουμ των δυνατοτήτων του.

Φοβήθηκες καθόλου ότι δεν θα προκρινόμασταν;

Όχι. Όταν κάτι αγαπάς δεν το φοβάσαι. Φοβούνται αυτοί που αμφιβάλλουν για κάτι. Εγώ, δεν αμφιβάλλω για τίποτα. Η χώρα μας μπορεί να πετύχει πολλά, αρκεί να το πιστέψουμε.

Και ποια ήταν η πρώτη σκέψη που έκανες όταν άκουσες το όνομα της Κύπρου ανάμεσα στις 10 του τελικού;

Δεν ξέρω. Το μόνο που θυμάμαι είναι ότι σηκώθηκα από τον καναπέ και φώναζα όπως και η υπόλοιπη ομάδα. Ήταν εκπληκτικό το συναίσθημα. Έχω την εντύπωση ότι δεν υπάρχουν λόγια να το περιγράψω. Ένιωσα μεγάλη ευτυχία που έκανα περήφανη την πατρίδα μου.

Διασκεδάσατε την Τρίτη το βράδυ μετά τον ημιτελικό;

Δεν προλάβαμε. Μπορεί για τους τηλεθεατές ο διαγωνισμός να ολοκληρώθηκε γύρω στα μεσάνυχτα, για μας κράτησε μέχρι τις 4 τα ξημερώματα λόγω της κλήρωσης για τη σημερινή εμφάνισή μας.

Μέτρησες πόσες φορές χτύπησε το κινητό σου μετά την πρόκρισή μας;

Δεν πρόλαβα. Η μία γραμμή χτυπούσε μετά την άλλη.

Και ποιος σε πήρε πρώτος τηλέφωνο;

Εννοείται οι γονείς μου.

Τελικά, η σύντροφός σου κατάφερε με την παρουσία της να σε ηρεμήσει;

Δεν φάνηκε; (γέλια)

Θες να ευχαριστήσεις κάποιους;

Εννοείται τον Χάρη Σάββα για την εκπληκτική χορογραφία, τους δύο μου χορευτές Μάριο και Παύλο, τον συνθέτη μου Thomas G: Son, την Εύη Παπαμιχαήλ και τον Κλείτο Κλείτου για τη στήριξη, τους Νατάρ Γεωργίου για τα υπέροχα ρούχα, τον Νότη Παναγιώτου για το styling, τονΑνδρέα Βασιλείου που ανέλαβε το κομμάτι των media και όλους όσοι πίστεψαν σε μας.

Κατάφερες να ξεκουραστείς όλες αυτές τις μέρες;

Λίγο. Το γεγονός ότι προκριθήκαμε στον τελικό δεν σημαίνει αυτόματα ότι τα παρατάμε όλα. Απεναντίας, τώρα αρχίζει η πραγματική δουλειά.